Voor Sien…
Bij het uitruimen van een woning wordt een stapel handgeschreven gedichten gevonden. Samen met nog wat gevonden documenten wordt alles bij ons afgeleverd. De gedichten zijn grotendeels ‘voor Sien’. De dichter blijkt W.H. (Willem Hendrik) Bulten te zijn en Sien is zijn latere vrouw Francina Pieternella Annigje van Mourik. Een deel van de gedichten is door haar van commentaar en beoordelingen voorzien. Naast de gedichten treffen we ook een stapel krantenknipsels aan. De knipsels bevatten stukken die Willem heeft geschreven en stukken die over hem zijn geschreven.
Willem en Sien
Willem wordt op 8 mei 1905 in Beusichem geboren. Hij en de zes jaar oudere bakkersdochter Sien kennen elkaar van kinds af. Ze trouwen op 11 mei 1944 en blijven hun hele leven samen. Willem begint zijn carrière als klerk bij het gemeentehuis. Daar vertrekt hij met ruzie en hij besluit onderwijzer te worden. Hij volgt de opleiding tot onderwijzer aan de Rijksdagnormaalschool van de 1e rang aan de Boterkampsteeg in Tiel.

Onderwijzersechtpaar
Na het behalen van zijn akte LO is hij in heel veel dorpen onderwijzer: Nederhemert, Zuilichem, Rumpt, Rijswijk, Buren, Beesd, Lienden en Zoelmond, Herwijnen. Vaak als invalkracht, soms als hoofd der school Tot er in 1958 een positie vrijkomt op de basisschool in zijn geboortedorp. Hij wordt aangenomen en blijft daar onderwijzer tot zijn pensionering in 1970. Sien is ook onderwijzeres, maar ook 60 jaar lang organiste in de kerk en bibliothecaresse in Beusichem. Zelfs tot ver na haar pensionering valt ze af en toe nog in op lagere scholen!

Een zenuwslopend vak
Bij het afscheid van Willem zegt toenmalig burgemeester Hommes: “Het is voor ons een voorrecht de heer en mevrouw Bulten te hebben mogen leren kennen. Wij hebben de vruchten geplukt van U beider talenten.” Willems reageert met: “Onderwijzen is een zenuwslopend vak. Ik ben er steeds vanuit gegaan, dat het kind van vandaag de mens van morgen is.” In de jaren 90 vertelt Willem aan een journalist dat hij eigenlijk veel liever reizende reporter had willen zijn.

Onderscheiden
Willem schrijft zelf nagenoeg zijn hele leven voor de Culemborgse Courant. Hij schrijft onder andere de columns Bulten Schrijft en Beusichemse Brief. Sien maakt pentekeningen en olieverfschilderijen. Beiden zijn hun hele leven zeer actief in het dorpsleven en betrokken bij allerlei clubs en verenigingen, van sport tot toneel en zang in Beusichem, Zoelmond en Ravenswaay. Bij de gevonden papieren zit ook een schriftje met verslagen van het leesgezelschap Tot Nut en Genoegen. Sien krijgt in 1963 een onderscheiding van de Plattelandsvrouwen en in 1966 een koninklijke onderscheiding. Willem wordt 4 jaar later ook koninklijk onderscheiden.
In een van zijn columns in 1993 geeft Willem aan dat het niet zo goed met hem gaat. Hij schrijft over vermagering en ziekenhuisbezoeken. Zijn vrouw is vier jaar eerder op 90-jarige leeftijd overleden. Willem overlijdt zelf op 31 mei 1993. Hij is dan 88 jaar.