Bibliotheek

Uw zoekacties: Onze Jonge Meisjes, 1897-04-03; p. 1

Bibliotheek en documentatie

Zoeken in de bibliotheek

Voordat je gaat zoeken in de bibliotheek, raden wij je aan om de pagina te lezen over bronnen in de bibliotheek: https://regionaalarchiefrivierenland.nl/boeken.

Uitgebreide hulp bij het zoeken, vind je op https://regionaalarchiefrivierenland.nl/hulp-bij-zoeken   

Eenvoudig zoeken
In de bovenste groene balk zie je een zoekveld ‘Alle velden’. Hier kun je trefwoorden invullen waarop je zoekt in alle beschrijvingsvelden in de bibliotheek en documentatiecollectie. Je kunt hier bijvoorbeeld zoeken op titel, auteur of trefwoord. 

Wildcards kunnen het zoeken makkelijker maken. De meest gebruikte wildcards zijn:

  • Een ? (vraagteken) vervangt een letter
  • Een * (sterretje) vervangt een aantal letters
  • Door een $ (dollarteken) voor een zoekterm te zetten, zoek je naar woorden die op elkaar lijken.

Kun je niet vinden wat je zoekt, dan betekent dat nog niet altijd dat we het niet hebben. Neem dan contact op met onze studiezaal! 0344 612 230 of https://regionaalarchiefrivierenland.nl/vraag-over-archiefonderzoek

Uitgebreid zoeken
Klik op de knop ‘Uitgebreid zoeken’ aan de rechterkant en er opent een extra zoekvenster. In dit venster vind je de velden ‘Titel’, ‘Auteur’, ‘Plaats’ en ’Periode’.

Filters
Je kunt de zoekresultaten ook beperken door de filters te gebruiken in de groene balk onder het zoekveld ‘Alle Velden’. De filters zijn: ‘Soort’, ‘Collectie’ en ‘Gedigitaliseerde publicatie’.

Zoekresultaten
Als je alle zoekcriteria hebt bepaald, klik je op de knop ‘Zoek’. Je kunt de zoekresultaten oplopend of aflopend sorteren op titel, auteur of laatste wijziging.

beacon
 
 
OJM_1897 Onze Jonge Meisjes
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
Onze Jonge Meisjes, 1897-04-03; p. 1
Naam tijdschrift:
Onze Jonge Meisjes
Pagina:
1
Datum:
1897-04-03
Jaargang:
1897
Is onderdeel van:
December 1897.
4 e jaarg.
© ©©©©)© ©<©©©©©©© ©©©©©©© © © © © © © © © © © © © ©jy © © ©©©©©©©©©©©©©©©© ©©©©©©©©©©
Onze Jonge Meisjes
UITGEGEVEN DOOR.
iß Fereemg’ïng
!©© ©©©©©©© ©@ ©© ©©©©©®© 5 c < . - J ...........TT . < 11 I I ! I I. < I 1 1 < 111 111 111 I 111 11 I 11: I 111 111 1 1 1 I I II H I I I II 11.111 111 I I 11 i II I i 11 I II 111 111 I I 11 I 11 I. I 1 : 1 1 . I I 11 11 I I I II 111 . 1 1 . 11 I I 1 1 H I I . I I 11 I 11 11 I I 11 I I I I I I I I I I I 111 111 11 I II I I 11 I l: I 111 I 111111111111111111 1111 11111111111 1 ri 1111 > 1 111 i'i I i 1 1 < 111 f I >
REISHERINNERINGEN.
ii.
MAANDBLAD Tqn T nn ™ n u , WM® L g8 Meis h
zich opnemend al wat hunne verdorde ziel aan poëzie en vertroosting nog in zich kan verwerken. Vooral des Zondags is het in deze parken overvol en ziet men er gansche gezinnen uit den neringdoenden stand zich verpoozen. Ou zulk een Zondagmorgen breng ik u naar een kleineren parkiaanleg — wij hebben zooeven het grootste, Hydepark, u bescireven. Wij zijn voornemens om naar de St. Pauls te gaan, die Drachtige kathedraal, die ik u vroeger reeds noemde, om daai 1 ' 11 nog eenmaal onze overtuiging te toetsen aan onze indruk-ken ( indrukken ) betreffende dezen geesteloozen en levenloozen namaak van den'’ eeredienst Ger oude Moederkerk. Vele mijner lezeressen wëierï het toch wel, dat dè engeische Staatskerk niet anders is dan het creatuur van den gewetenloozen Hendrik den Achtste, die de Kerk wilde gebruiken om zijn infaam huiselijk leven te doen wettigen, en toen Rome’s Opperpriester dit terecht weigerde, zich onwettiglijk afscheurde en in zijn Staatskerk een belachelijk namaaksel van Rome stichtte. Onze weg voert ons door een klein park of tuin, Victoria- gardens (Victoria-tuinen) geheeten, en niet ver verwijderd van de Theemskade. Al voortwandelende staan wij stil bij het standbeeld van Robert Raikes, den man wiens naam op dui- zende lippen zweeft, als de stichter der Zondagscholen, en wien het danklied der verlosten, die door hem tot den Heer gebracht werden, Daarboven reeds sedert lang tegenruischt. Wij gaan dezen man met het goede, ernstige, maar niet geniale gelaat voorbij en spoeden ons voort door den schoenen aanleg, totdat onze aandacht gevraagd en onze belangstelling gewekt wordt bij het standbeeld van een man, wiens gelaats-trekken ( gelaatstrekken ) ons sinds lang met den diepsten eerbied in de ziel gegrift zijn. Eene hooge gestalte, in het geestelijke gewaad zijner dagen, het fijn besneden gelaat getuigend van strengen ernst, door weemoed getemperd, en gestempeld door een vastberadenheid die alleen eene onuitroeibare overtuiging geven kan. In d
Redactrice: Mej. H. W. SPIERING te Tiel. Met medewerking van Mevr. WILDEBOER — GUITINGH en Mej. H. SWA VING. Al wat rein is, al wat liefelijk is en welluidt, bedenkt dat.
Alles wat <le Administratie van dit Blad ï ï . , Arptr ft as to W6d e e m w 1 XLb t a 1 BO^'R e LUltLurlf '1' Vrijs PCT ja»r ƒ0.60. i teixtiën, benevens opgnaf vapbieuwe shnds-
W ij hebben de vorige maand zooveel gesproken over de groote drukte en de overbevolking van Londen, dat de indruk bij eene of andere lezeres kon gewekt zijn, dat de bezoeker der wereldstad niet tot zichzelf kan komen en niet, zelfs niet in den geest, in de stilte kan wonen, tenzij hij een van de tallooze kerkgebouwen binnen ga. — Toch zou deze indruk verkeerd zijn ; wij hebben reeds met een enkel woord gespro-ken ( gesproken ) v au Louden’s grootsche parken en — vei en onzer hêboen daarvan in engeische verhalen gelezen, vaak ons verwonderende hoe dat wezen kon, te midden van zulk een druk gewoel en zulk een handelswereld. Maar o, de weldadige, de oplevende en rustgevende stilte, die over den reiziger komt, als hij uren lang getoefd heeft in het centrum der groote stad, en het hoofd hem duizelt van het gewoel, het schreeuwen, fluiten, rijden, rossen; het reclamegeroep van verkoopers en omnibusconduc-teurs; ( omnibusconducteurs; ) van het dreunen der wagens, het trappelen der paarden, van het uitwijken en laveeren tusschen paarden, wielen, men- schen, kinderen, dieren, straatvegers, schoenpoetsers en het vuil der straten door; als bij dan eindelijk staat voor eender hooge, statige hekken, die den toegang verleenen tot een der groote parken. Hier is het stil en rustig, hier kan men kalm te samen praten of alleen in gepeinzen zijn weg gaan. Hier onder de schaduw der hooge boomen voelt men den zonnegloed niet Ïi kan men zich het stoffige vuil der straten afschudden. Hier artelen jonge honden over de grasperken en huppelen kin-deren ( kinderen ) over de breede paden. Hier weerklinkt zelfs der vogelen lied. — Hier streelt een keur van bloemenpracht de vermoeide oogen van den wandelaar en — o weldaad — ook de ver-weende ( verweende ) oogen der smart. Want — dit is juist de heerlijkheid dezer parken — zij zijn vrij toegankelijk voor ieder die wil.— Maak dan ook niet de gevolgtrekking uit bovenstaande beschrij-ving ( beschrijving ) dat
© © © © ©
© © © © © © ©
© © © © © © ©
© © © © © © ©
© © © © © © © ©
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 19-05-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het