Bibliotheek

Uw zoekacties: Onze Jonge Meisjes, 1897-04-01; p. 4

Bibliotheek en documentatie

Zoeken in de bibliotheek

Voordat je gaat zoeken in de bibliotheek, raden wij je aan om de pagina te lezen over bronnen in de bibliotheek: https://regionaalarchiefrivierenland.nl/boeken.

Uitgebreide hulp bij het zoeken, vind je op https://regionaalarchiefrivierenland.nl/hulp-bij-zoeken   

Eenvoudig zoeken
In de bovenste groene balk zie je een zoekveld ‘Alle velden’. Hier kun je trefwoorden invullen waarop je zoekt in alle beschrijvingsvelden in de bibliotheek en documentatiecollectie. Je kunt hier bijvoorbeeld zoeken op titel, auteur of trefwoord. 

Wildcards kunnen het zoeken makkelijker maken. De meest gebruikte wildcards zijn:

  • Een ? (vraagteken) vervangt een letter
  • Een * (sterretje) vervangt een aantal letters
  • Door een $ (dollarteken) voor een zoekterm te zetten, zoek je naar woorden die op elkaar lijken.

Kun je niet vinden wat je zoekt, dan betekent dat nog niet altijd dat we het niet hebben. Neem dan contact op met onze studiezaal! 0344 612 230 of https://regionaalarchiefrivierenland.nl/vraag-over-archiefonderzoek

Uitgebreid zoeken
Klik op de knop ‘Uitgebreid zoeken’ aan de rechterkant en er opent een extra zoekvenster. In dit venster vind je de velden ‘Titel’, ‘Auteur’, ‘Plaats’ en ’Periode’.

Filters
Je kunt de zoekresultaten ook beperken door de filters te gebruiken in de groene balk onder het zoekveld ‘Alle Velden’. De filters zijn: ‘Soort’, ‘Collectie’ en ‘Gedigitaliseerde publicatie’.

Zoekresultaten
Als je alle zoekcriteria hebt bepaald, klik je op de knop ‘Zoek’. Je kunt de zoekresultaten oplopend of aflopend sorteren op titel, auteur of laatste wijziging.

beacon
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
Onze Jonge Meisjes, 1897-04-01; p. 4
Naam tijdschrift:
Onze Jonge Meisjes
Pagina:
4
Datum:
1897-04-01
Jaargang:
1897
Is onderdeel van:
? s g s >■ iS
I
Getrouw in het Kleine.
I^hristiaan was van zijne geboorte af een arme kreupele; als kleine jongen, toen zijn ouders nog leefden, verdiende hij enkele stuivers met straatvegen, maar in den laatsten tijd kwam hij het zolderkamertje niet meer af, waar men den armen wees bij een oude vrouw uitbesteed had, na den dood zijner ouders. Gelukkig voor hem stond zijn bed bij een niet te hoog venster, zoodat hij de blauwe lucht kon zien en den flonke-renden ( flonkerenden ) sterrenhemel en tevens het geluid der voetgangers op straat kon hooren. De dokter had de oude vrouw zeer aan-bevolen ( aanbevolen ) om den jongen met toegevendheid te behandelen, daar hij een ras sloopende tering had, en Christiaan zelf begreep maar al te goed dat zijn levensdagen geteld waren. Gedurende de lange slapelooze nachten en eenzame dagen, terwijl de koorts meer en meer zijn lichaam sloopte, drongen zich allerlei gedachten aan hem op, en vragen wier oplossing hij niet vin-den ( vinden ) kon. Hij had leeren lezen en schrijven, maar nimmer van God gehoord, behalve één keer, toen bij stijf en verkleumd van koude op zekeren avond een klein kerkje was binnen geslopen om zich te warmen. Hij had niet veel begrepen van ’t geen daar gezegd werd, alleen had hij daar van Gods liefde hooren spreken en die uitdrukking was hem bijgebleven met enkele andere Bijbelwoorden die zich gedurig weer aan zijn herinnering opdrongen. Zóóveel was hem duidelijk geworden: er werd daar gelezen uit, en gesproken over don Bijbel. -Wat zou hij er niet voor gegeven hebben om dat Boek in handen te krijgen! — Op zekeren avond kwam er een vriendschap-pelijk ( vriendschappelijk ) buurman hem bezoeken en gaf hem een tienstuiver- stukje ten geschenke. Hoe groot was niet de verbazing van den man toen Christiaan hem met hoogroode kleur smeekte om daarvoor een Bijbel voor hem te koopen. Eerst weigerde hij en betuigde dat hij dat geld zuiver voor zijn genoegen ge-geven ( gegeven ) had, maar de knaap drong zoolang en verzeke
nabijheid hem niet met rust. Zij weten niet dat God hen lief heeft; zij weten niet dat de Heiland voor hen gestorven is, zij weten het niet\ -- Ik weet het nu, wat kan ik nu doen on: het hun te doen weten en verstaan ?” Gij hebt het. om niet ontvangen, geeft het om niet. Dat woord verstond ons vriendje en bracht het in praktijk. „Grootmoeder,” sprak hij een paar dagen later, „koop mij asjeblieft, in plaats van die 5 cent melk iederen dag wat wit papier; toe asjeblieft, grootmoeder.” En de oude vervulde zijn wensch, al grommend, dat zieken zooveel grillen hebben. Maar het was geen gril! In het bezit vai het papier, sneed hij het in kleine vellen, schreef er met groote zorg een tekst op, vouwde het papier zeer smal, schreef boven op: „Aan de voorbijgangers! leest dit vooral!” en liet het papiertje uit zijn zolderraam naar beneden fladderen. Reeds eenige weken had hij dit werk ijverig en ernstig voortgezet, toen op zekeren dag iemand naar de woning van Christiaan vroeg en weldra een lang statig heer op den drempel van zijn kamertje stond: „Zijt gij de knaap, die teksten uit het venster werpt?” „Ja, meneer, gelooft u dat men ze wel eens opraapt en leest?” „Zeker, mijn jongen, zeker; ik zelf heb er gister-avond ( gisteravond ) een opgevangen en kom u daarvoor bedanken.” „Hebt u er een gekregen? Och meneer, ik ben maar een arme kreu-pele, ( kreupele, ) en ik kan niets anders voor den Heer doen, die mij lief-heeft, ( liefheeft, ) maar voor u, zoo’n deftige meneer, wordt het niet bedoeld, u doet zeker heel veel in uw leven voor den Heiland.” De heer if-.‘ antwoordde zeei ernstig: „Mijn jongen, sedert meer dan twintig jaar ken ik den Heer, maar nu eerst gevoel ik dat ik al die jaren alleen voor mij zelven geleefd heb. Uw tekst gisteren avond is mij als een boodschap uit den hemel geweest, die mij den ganschen nacht niet met rust heeft gelaten; op mijn papiertje stond: Laat ons liefhebben, niet met woorden, noch met de tong, maar met de daad en in waar
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer