Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 359

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 359
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
359
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE O L IJ F T A K .
Zooals de beide meisjes daar zwijgend naast elkander zaten , vormden ze het grootste kontrast , dat men zich den-ken ( denken ) kan . Helena met haar openhartig sprekend gelaat was het beeld der jeugd die vol blijde verwachting in het leven treedt ; de andere met haar zachten onderworpen blik zag er uit alsof zij den strijd met het leven reeds lang gestreden , ja misschien reeds hopeloos opgegeven had . De vreemde nam het eerst het woord , en zei , terwijl zij een weinig naderbij Helena schoof : /' Vergeef mij dat ik u in uwe eenzaamheid stoor , maar nood breekt wet ; ik ben hier geheel vreemd en ben wat te ver ge-loopen ( ge-loopen ) , zoodat ik zeer vermoeid ben en bovendien niet eens weet , hoe ik den weg naar huis zal vinden .» — « Als ge mij zegt , waar gij woont , wil ik u volgaarne den weg wijzen , zoodra ge van de vermoeienis zijt uitge-rust ( uitgerust ) .// — //' k Dank u // antwoordde de vreemde , // ik neem uw aanbod met des te meer genoegen aan , omdat het mij aangenaam zal zijn eens iemand op mijne wandeling tot gezelschap te hebben . Reeds drie weken ben ik hier , en tot nu toe heb ik nog met niemand anders dan de boeren gesproken bij wie ik inwoon en hoe aardig ons dat leven ook in het begin schijnen mag , ' t wordt toch op den duur eentonig en zelfs vervelend . Maar laat ons nu opwandelen .// Helena was opgetogen en kon bijna niet gelooven dat haar wensch toch eindelijk in vervulling was gekomen en zij nu naast een meisje van bijna gelijken leeftijd voort/wandelde , en met haar praatte en lachte alsof ze reeds maanden lang bevriend waren . De avond begon reeds te vallen en over de boomen ver-spreidde ( verspreidde ) zich een dunne herfstnevel , die een verkwikkende koelte aanbracht , ' t Was in één woord een avond , waarin men zich tot vertrouwelijkheid en levenslust ce-drongen ( ce-drongen ) voelt . Helena had nu dubbel genot van den fraaien weg ; nu toch kon ze hare gezellin de schoonste punten aanwijzen
// Wat ik u daarvan vertellen kan ,// zei ze , // is in weinige woorden samen te vatten , maar of dat wel aan de verwachting zal voldoen , die ge daarvan schijnt te hebben , daaraan twijfel ik zeer .
// Wat men gewoon is de wereld te noemen , is een koud zelfzuchtig voorwerp , dat ons viert en huldigt zoolang we het tot het een of ander doel dienstig kun-nen ( kunnen ) zijn ; zijn we echter treurig of minder geneigd mede te werken tot de opgewondene vroolijkheid , die daarin steeds den boventoon heeft , dan keert het zich van ons , en we zijn alleen te midden van eene voorbij zwevende menigte , die ons bestaan vergeet en de eenzaamheid daardoor nog smartelijker maakt voor hen , die zich dwaas gevoeg te veel aan die wereld hebben gehecht . Maar ge zult me zeker eene sombere , zwartgallige ge-zellin ( gezellin ) vinden ; op dit oogenblik boeit de heerlijke natuur mij dan ook alleen , laten we ons dus daartoe bepalen .// Maar dat was geenszins Heiena's bedoeling .
De welsprekendheid harer gezellin over het aange-roerde ( aangeroerde ) punt , wekte hare niewsgierigheid nog meer op . // Neen,-zei ( Neen,zei ) ze , // dat begrijp ik niet ; ge moet het
ij mij zeker van de allerslechtste zijde hebben voor-gesteld ( voorgesteld ) . Weet ge , wat mij steeds van de wereld zoo aantrekkelijk voorkomt ? de gedachte dat iedereen daar-in ( daarin ) zijn werkkring kan vinden . Is het niet duizendmaal ver-kieslijker ( verkieslijker ) al de gevaren der wereld te trotseeren , om een goed doel te bereiken , dan hier veilig , ja , maar werkeloos voort te leven , als men het leven noemen kan ?// — // Wat zoudt ge dan willen doen ? was de wedervraag . // ]— // Alles ! » riep // Helena hartstochtelijk uit , // ik zou een gedeelte van die koude , ongevoelige menschen , die ge beschreeft , trachten te bekeeren ; ik zou trachten hen de waarde der ware beschaving te leeren kennen en zoo doende eene wereld om mij vormen , die alleen ten doel zou hebben eikaars leven te veraange-namen ( veraangenamen ) en in de beoefening van het schoone waar genot te smaken ; we zouden te zamen vereenigingen.*sfe?ehten , om de minder begaafden te ontwikkelen en hun gevoel voor het schoone in te boezemen , waardoor ze noodzakelijk beter jen dus ook gelukkiger maeten worden . Da t alles kan men in de groote wereld doen , waar t j men jniet alleen staat . Ach ! mochten die droomen waarin thans mijn geheel genot bestaat , eens verwezenlijkt worden ! // Zij zweeg ^ en hare gezellin staarde met welgevallen op het meisje , dat in vol vertrouwen op hare krachten met fieren tred voortliep en haar antwoord scheen te verlangen .
» Ge zijt eene kleine dweepster , // sprak ze met een zacht tikje op haar wang . « Ons gesprek is onwillekeurig wat te ernstig geworden en het zou veel tijd vereischen het daarover eens te worden , en daar ik mijne woning reeds voor me zie , wil ik u voor uwe geleide dank zeg-gen ( zeggen ) , met de oprechte bede , dat ge mijn verblijf alhier zult veraangenamen door uwe veelvuldige bezoeken . Kan ik ik er op rekenen , dat ge me morgen voor eene wande-ling ( wandeling ) afhaalt , dan moet ge me eens het een en ander van I u zelve vertellen . Ja ik moet het u zeggen , in langen tijd heb ik me niet zoo tot iemand aangetrokken gevoeld ; geloof me , ik ben geen vleister en tegenover u zou ik I dat volstrekt niet kunnen zijn , ge zijt daarvoor te na-; ( na- ) tuuriijk . Kom , geef me uwe hand en zeg : goeden nacht Einilie . //
Lachend voldeed Helena aan dat verzoek en spoedde zieh huiswaarts . Onder het gaan kon ze aan niets anders denken dan aan hare onverwachte kennismaking . ! // Nu toch ,// dacht ze , // kan ik eene reden voor mijn lang uitblijven opgeven . Wat kan onze stemming toch spoedig veranderen , ging ze voort ; // gisteren dacht ik dat ik nooit meer vroolijk zou kunnen wezen , en nu gevoel ik me zoo levenslustig als ooit . Zou ik werke-lijk ( werkelijk ) nu eens eene vriendin gevonden hebben ? Maar hoe ,' ja ! men tehuis over mijne ontmoet ing denken ? Zal men vreezen.dat de omgang met iemand die me te veel van de buitenwereld vertelt , waarvan de zusters zulk een afschrik hebben , verderfelijk voor mij kan zijn ?// Onder dergelijke overpeinzingen was ze het landhuis genaderd , welks vreedzaam aanzien hare hartkloppingen niet kon doen bedaren , die heviger werden naarmate zij het oogenblik nader bijkwam , waarop zij voor den rechter-stoel ( rechterstoel ) der zusteren zou moeten verschijnen . Zij vermande zich echter en begon maar terstond hare ontmoeting te verhalen . Dat zij daarbij wat opgewonden en gejaagd was lag in den aard van haar vurig karakter , maar zeer zelden had zij dit in tegenwoordigheid der zusters getoond , zonder zieh eene terechtwijzing op den hals te halen , die haar op eens al hare illusies ontnam . Ditmaal liet men haar eerst uitspreken en Betsy luister-de ( luisterde ) zelfs met eemge belangstelling , die zij echter door woord noch daad te kennen gaf . Mina glimlachte be - I daard,en zei koeltjes : // Wel kind , je beschrijft me daar een wondermensch van verstand en lieftalligheid . Ik [ vrees zeer , dat dit bovcnaardsche wezen bij nadere I kennismaking in een zeer gewoon stadsdametje zal ver - ; anderen , die eenige opgesmukte woordjes ten beste geeft ! j en je wie weet welke wonderlijke verhalen van het " ! stadsleven heeft opgedischt . Dat alles klinkt zeer mooi , I maar geloof toch niet dat er veel degelijk geluk i
datje haar eens hier verzocht , dan moet ik toch ook eens hooren,en zien wat en wie zij eigenlijk is.//Helena had de redeneering van Mina stilzwijgend aangehoord , en antwoordde niets ; in stilte verwonderde zij er zich over met hoeveel argwaan Mina altijd sprak over alle mensehen , die zij niet van nabij kende . Daar ze echter een dergelijk bescheid op haar verhaal had verwacht , viel ' t haar niet zoo vreemd , en zij bracht het overige ge-deelte ( gedeelte ) van den avond stilzwijgend door , terwijl zij schijnbaar aandachtig naar het gesprek der zusters luisterde . Deze hadden des namiddags bezoek gehad van eene dame , die zeer veel van al de dorpelingen wist te vertellen , daar zij bij arm en rijk vrijen toegang en niemand eenig ge-heim ( geheim ) voor haar had .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het