Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 149

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 149
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
149
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
5
vijand , die zoo vaak door ons overwonnen werd . Intusschen , kloeke oorlogshelden , dreigt de schrik-kelijkste ( schrik-kelijkste ) aller plagen , de hongersnood , mijn leger te vernielen ; reeds nijpt die en ik hoor rondom mij henen kreten van muitzucht ; mijne krijgs-lieden ( krijgslieden ) zijn uitgeput , hebben geen kracht meer den strijd vol te houden . Spreekt , welk besluit dient in dezen be-narden ( benarden ) staat van zaken te worden genomen .. ?»
De raad neemt een treurig stilzwijgen in acht . Geen der legerhoofden van Moëz durft een raadgeving uitbrengen ; deze vreest van lafhartigheid , gene van onvoorzichtigheid te worden beschuldigd . Alleen Nervan , een jeugdig krijgsoverste , stoutmoe-dig ( stoutmoedig ) van aard , de vertrouwdeen vriend der jeugd van den Vorst , staat op en zegt : « Moëz , ik ken slechts één besluit , en dat is : eene uiterste poging te wagen ; dat is de partij , die ons door het verstand geboden wordt .» Moëz omhelst den jeugdigen held . « Ja , ik zal uw raad volgen , » zoo spreekt hij tot hem , « uwe taal is die der moedige vriendschap . Liever sneven , dan ons ont-eeren ( ont-eeren ) ! »
Den volgenden morgen , met den opgang der zonne , houdt hij eene algemeene wapensehou-wing ( wapensehou-wing ) over zijn leger . Hoe groot is zijne verbazing ! De krijgslieden , wel verre van te morren , zenden juichtoonen ten hemel . « Leve onze jonge sultan ! » roepen zij met geestdrift , « leve de gunste-ling ( gunsteling ) van den profeet ! Ten aanval ! Ten storm !»
Moëz vraagt waaraan die bui-tengewone ( buitengewone ) vreugde en die nieuwe strijdzucht toeteschrijven zijn bij lieden , die den vorigen avond nog den honger ten prooi waren ? Hij verneemt dat , gedurende den nacht , engelen in het kamp ver-schenen ( verschenen ) zijn , met levensmiddelen van allerlei aard beladen , en dat die eerst verdwenen nadat zij het leger edelmoedig voor een dag van voorraad hadden voorzien . Moëz ontveinst zijne verwonde-ring ( verwondering ) : hij wil zijne krijgsmacht in een waan laten , die zoo nuttig tot volvoering van zijn voorne-men ( voornemen ) is , en , bij het onbegrijpelijke van de zaak , is hij zelf geneigd hier aan een hoogeren bijstand te gelooven .
Hij maakt van het oogenblik van geestdrift gebruik , en geleidt zijne krijgsbenden ten storm . Met buitengewonen moed wordt de stad aangetast , maar met nog grooter onversaagdheid verdedigd . Moëz lijdt een gevoelig verlies en is genoodzaakt onverrichterzake weer zijn kamp te betrekken . Inmiddels begonnen zijne krijgslieden , verbitterd over dèn nadeeligen uitslag , uitgeput door de hevige inspanning van den dag , en bij het op nieuw nijpend gebrek van leeftocht , weder te
morren . Maar , ter nauwernood is de hemel met starren bezaaid , of de zoogenaamde engelen , die hun den vorigen avond levensmiddelen hadden gebracht , verschenen op nieuw , nogmaals wel duizend kameelen geleidende , beladen met al wat tot levensonderhoud van een talrijk leger vereischt
wordt . Moëz , van dat nieuwe wonder onderricht , gelast , dat het opperhoofd van dat geleide worde aangehouden en in zijne tent gebracht . — « Edel-moedig ( Edelmoedig ) man ,» spreekt hij , « van waar komt gij ?» — « Uit Amazia.»—«Wie zendt u?»—«Ali-Mohamed .»
» Hoe , mijn vijand ?» — » Hij-zelf , ó vorst !»
» Welk eene drijfveer kan hem nopen mij bijte staan ?» — » Menschelijkheid en rechtvaardig-heid ( rechtvaardigheid ) . Ga , zeide hij tot mij , ga en breng dezenleeftocht naar het kamp van Moëz ; indien gij den
sultan de hand , die hem dezen voorraad toezendt , niet verbergen kunt , dan zult gij tot hem zeggen : « Gij tast ons gedurende den dag aan , dan beschou-wen ( beschouwen ) en bestrijden wij u als vijanden ; gedurende den nacht , Moëz , laatg'ij ons met rust , en dan beschouwen wij Li als reizigers , als broeders , die ons om gastvrij -
^ 34
J3
tv .
o
< >
heid vragen ; wij hebben deernis met uw lijden en wij komen u ter hulp .» ( 1 )
— » Slaaf , » antwoordde Moëz , na een oogenblik zwijgens , » de ziel uws meesters is edel en grootmoe-dig ( grootmoedig ) ; maar verneem , dat Moëz noch in edelheid , noch in grootmoedigheid voor hem wijkt . Door de wape-nen ( wapenen ) heb ik hem overwonnen ; ik wil hem ook door deugd verwinnen . Er zijn drieduizend krijgsgevan -
( 1 ) Geschiedkundig .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het