Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 106

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 106
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
106
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
2
DE OLIJFTAK .
naar beneden op ' t voorplein . Daar bevond zich geen enkele militair .
" Maar de Directoriale garde ?" vroeg hij verwonderd . " Waar is Joubé , de komniandant ? Hij is mij altijd ver-knocht ( verknocht ) geweest ."
" Geweest ," hernam Cajus met zekeren nadruk : " Hij is weg ./'
" En de garden ?" Zijn afgetrokken .
« Onmogelijk !" zoo barstte Barras luidkeels uit , daar hem thans de schellen van de oogen vielen . " Dat is een verfoeielijk verraad ! Een staatsgreep tegen de Staats-regeling ( Staatsregeling ) en de Regeering !"
Dit zeggende , snelde hij de deur uit , ten einde zich nopens het oogmerk van de omsingeling van ' t paleis zekerheid te verschaffen . In de voorzaal ontmoette hij twee heeren , die daar juist waren aangekomen , en die zeer hoffelijk bogen toen zij hem zagen .
• Ha , mijnheer de Talleyrand !" riep Barras met de grootste bevreemding . » Ha , admiraal Bruix ! Waaraan ben ik de eer verschuldigd ?" vroeg hij daarna spottend . " Wij komen op last van generaal Bonaparte ," ver-klaarde ( verklaarde ) de admiraal kort-af .
" Dat wil zeggen ," voegde de diplomatische Talleyrand er bij , " ingevolge den wensch des generaals .»
" Dan zijt gij zeker in staat , mij ophelderingen te geven ?"
" Volkomen ," hernam Bruix .
» Wij gelooven dat we u over het gebeurde gerust kunnen stellen ," zoo werd dat enkele woord aangevuld door den gewezen bisschop van Autun , die de groote mis voor de Omwenteling op het Maartveld gevierd had . « Zoo bespaart ge mij een gang ,» riep Barras , die zich omwendde , en gevolgd door beide gemachtigden , in zijn werkkamer terugkeerde , Hier nam hij een zeer hooghartige houding aan en bijkans barsch vroeg hij :
» Wat moet dit alles beteekenen ? Ofschoon ik ook van de bedoeling van mijn ambtgenoot Sieyès en generaal Bonaparte vooraf kennis droeg , zoo vond ik het toch heel ongepast met mij onder het geweer te doen onderhan-delen ( onderhandelen ) . Ik heb genoegzaam doen blijken , dat ik toestem .» De beide gemachtigden zagen nu elkander , dan den Directeur uiterst verwonderd aan .
// Gij keurt dus al het gebeurde goed , burger-Direc-teur ( burger-Directeur ) ?» vroeg de admiraal .
« Wat het wezenlijke betreft , ja ; de bijzonderheden wenschte ik alleen te vernemen . Waarom heeft men echter ' t huis mijner geliefde door soldaten doen om-singelen ( omsingelen ) ? Waarom bezet generaal Moreau ' t paleis du Luxemburg en lost de directoriale garde af ?»
" Beste Barras ,» zoo vatte nu Talleyrand ' t woord op , die twee jaren te voren minister onder ' t Staatsbe-wind ( Staatsbewind ) was geweest : " Dergelijke militaire maatregelen pleeg men bij een staatsgreep als onvermijdelijk te beschouwen ; zij beteekenen in de hoofdzaak niets anders dan eene kenschetsing van ' t gezag , waaraan men te gehoorzamen heeft ."
« Van ' t gezag ? Ik geloof toch dat het gezag in de handen der regeering berust , waarvan ik lid ben , burger Talleyrand .»
» Maar wanneer gij met den staatsgreep , zooals ge zegt , genoegen neemt , hoe komt ge er dan toe , unog als lid van de regeering te beschouwen ?»
» Men heeft toch nog geen nieuwe samengesteld . Daartoe behoeft men mijne toestemming .»
// Gij dwaalt ,» riep Bruix ruw af ; met of zonder uw wil gaat het toch — voorwaarts .»
» Voor ' t overige ,» voegds Talleyrand er verzachtend bij , » zijn wij hier gekomen , ten einde uwe toestemming te erlangen .»
» Nu best , spreek dan ,» zei Barras , wien ' t onaan-genaam ( onaangenaam ) te moede werd .
» Mijn vriend ,» zoo hief Talleyrand weder aan,//Bona-parte ( aan,//Bonaparte ) is in ' t bezit van alle macht . De Raad | dcr Ouden heeft hem die overgedragen . De regeering , ' t ligt in den drang der omstandigheden , is ontbonden — men zal morgen te St . Cloud eene andere samenstellen .»
» Goed ,» riep Barras , « daartoe hebt gij mijne toe-stemming ( toestemming ) .»
« Uitmuntend , dus legt gij uw ambt neder ?» sprak de diplomaat , die zich de handen wreef .
// Daar denk ik niet aan ,» hernam de Directeur . « Waar-toe ( Waartoe ) zou dat dienen ?»
» Zoo zal men u daartoe verplichten ,» liet de admiraal zich heftig uit . » Gij zijt de gevangene van generaal Bonaparte , totdat gij bedankt hebt .»
» Hoe ?» schreeuwde de Directeur , wien nu alles duide-lijk ( duidelijk ) werd , gloeiende van toorn . « Men waagt het , zulk een aanslag tegen mij te plegen , nadat men mij voor-gespiegeld ( voorgespiegeld ) had dat ik lid van de regeering blijven zou !» « Daaraan is niet te denken ,» zei Bruix droogweg . // Bonaparte wil met u niets meer te maken hebben .»
» De ellendeling ! Ben ik ' t niet , die hem uit niets er heb opgeholpen !»
" Waarde Barras , houd u bedaard ,» sprak nu Talleyrand . " Draag het verdriet als een man . ' t Is toch mogelijk dat de zaken eenmaal wederom een anderen keer nemen , maar in dit oogenblik raadt de staatsmanswijsheid , aan ' t gezag toe te geven .»
« Maar maken wij , drie Directeuren , dan niet nog de wettige regecring uit ? Gohier en Moulins denken er niet aan , hun ontslag te nemen .»
" Men zal ze er toe dwingen ,« hernam de vlootvoogd zonder omwegen .
// Wat wilt gij uitrichten ?" voer Talleyrand voort . // Tegen de macht baat geen tegenstand . Nog is er een overschot van ' t Staatsbewind als wettige regeering ; ' t bestaat uit u , Gohier en Moulins . Maar gij hebt geene macht meer . Niemand gehoorzaamt u meer . De troepen , ' t Volk en de Raad der Ouden zijn het eens , u te doen vallen . Gedraag u willig daarnaar , Barras , teneinde alzoo den keer van zaken minder onwettig te doen zijn .
" Bedankt gij , dan is de tegenwoordige regeering ont-bonden ( ontbonden ) , daar Sieyès en Roger-Ducos ( RogerDucos ) ' t zelfde hebben gedaan . Generaal Bonaparte , wien alles van zelf toevalt , biedt u welstaanshalve dezen verstandigen uitweg aan en , ter erkenning daarvan , zal hij zorg dragen dat hetu aan niets ontbreken zal ."
» Zoo niet ,» bulderde Bruix uil ,» - dan blijft gifarrestont in uwe woning met Gohier en Moulins , en men voert u , wanneer ge bij uwen tegenstand volhardt , het land uit !» Barras was in diep nadenken verzonken . Hij zag zich geheel-cn-al ( geheelcn-al ) verlaten en geen mogelijkheid hoe-genaamd ( hoegenaamd ) met eenig goed gevolg te weerstreven . Krachteloos , verloor hij allen moed , en bijkans geheel ontdaan hief hij na een poos vragend aan :
" Wat wil men dan ? Wat verlangt men ?" Talleyrand haalde een papier uit den zak , en legde dit voor Barras op de tafel . » En wat nog meer ?//
" De generaal doet u weten , dat hij op zijn woord van eer er voor borg blijft , dat hij van de nieuwe re-geering ( regeering ) een aanzienlijk jaargeld voor u erlangen zal . Gij bekomt tevens de u tot afscheid toegekende honderd-duizend ( honderdduizend ) franken , en uwe schulden zal de Staat over-nemen ( overnemen ) . Gij zult ongestoord in rust en naar uw lust en welbehagen kunnen leven , doch niet te Parijs noch elders in Erankrijk , dan voor zooverre Bonaparte , zoolang hij de macht en de regeering in handen heeft — want die zal hem worden overgedragen — ' t u vergunt .»
Talleyrand zweeg en sloeg eerst gade welk eene werking deze mededeeling uitoefenen zou . Blijkbaar stelde die Barras tamelijk gerust en een bittere glimlach zweefde . om zijne lippen .
» Wilt gij dit ?» vroeg nu de admiraal ongeduldig . Barras knikte toestemmend , maar onderteekende nog niet .
» Nog eens ,» zei Talleyrand . « Gij moet u , met het oog op deze gunstige voorwaarden die Bonaparte u toestaat , dadelijk naar uw landgoed Gros-Bois begeven ; een escorte dragonders van generaal Moreau zal u derwaarts begeleiden en tot nader bevel bij Gros-Blois gestationneerd blijven . Gij moet beloven , uw landgoed niet anders dan met toestemming van de nieuw ingestelde regeering te verlaten . Keurt ge dat goed ?»
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer