Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 91

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 91
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
91
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
3
hernam Fouehé , die nadruk op de beide woorden legde .
// O ja , er zal niets zonder den burger Barras geschie-den ( geschieden ) ,'/ antwoordde de generaal nu met een kwalijk onder-drukt ( onderdrukt ) lachje .
// Hij laat u verzekeren , dat hij geenerlei bezwaar zalmaken //
// Wel ! dat is voortreffelijk , dat is nu eens heel vriendelijk van hem !//
// Hij verklaart dat hij genoegen neemt met alles en allen .//
«■ Des te beter , des te beter . Ik twijfel daar nog steeds aan , want ik ben er zeker van dat la Jossière hem niet in deze gevoelens versterkt .»
// Zij is sedert dien Zondag zeer ter neer geslagen .//
// Hebt gij haar dan gezien of gesproken ?//
// Zij liet mij afwijzen toen ik haar een bezoek wilde brengen .; zij was ernstig ongesteld .//
// En sedert is zij niet weer met Barras te zamen ge-weest ( geweest ) ? i
// O , meer dan eens ; Barras was bij haar en zij bij hem .//
// Dat is dan ook niet meer dan natuurlijk ,'/ merkte Bonaparte spotachtig aan , terwijl hij naar de deur der zaal ging , van waar men thans een zeer levendig ge-sprek ( gesprek ) vernam . Niet zonder aandoening opende Napoleon de deur ; hij begreep dat het beslissende oogenblik ge-komen ( gekomen ) was ; en inderdaad had zich zooeven de Staatsge-machtigde ( Staatsge-machtigde ) , de president der commissie van den Raad der Ouden , burger Cornet , laten aandienen , die Bonaparte bericht kwam brengen van de gevallen beslissing . Zijne komst had den wachtenden generaals een levendig belang ingeboezemd ; zij vernamen dat alles naar den wensoh en het verlangen van hun beroemden krijgsmakker was afgeloopen . Burger Cornet deelde den veldheer mede , dat de volksvertegenwoordiging , volgens het besluit van den Raad der Ouden , naar St . Cloud was verplaatst en dat hij was benoemd tot opperbevelhebber van alle troepen te Parijs , van de wacht van het Wetgevende Lichaam , van de wacht van het Directoire en de burgerwacht der hoofdstad en van hare omstreken . De Baad , zoo besloot de staatsgemachtigde , noodigt den generaal uit , onmid-dellijk ( onmiddellijk ) voor zijne balie , in handen van den president , den eed af te leggen .
Luide bijvals-betuigingen der generaals begroetten deze woorden , Lefebvre en meer anderen snelden naar Bonaparte toe , wiens oogen schitterden , en drukten hem de hand . Men drong de trappen op om den veldheer te zien en te hooren , maar het huis was veel te klein , om het overgroot aantel bezoekers te bevatten ; Bonaparte liet de deuren openzetten en begaf zich op den stoep van zijn huis , teneinde van verschillende zijden gehoord te kunnen worden ; waarna hij met eene krachtige stem , die echter in ' t begin een weinig beefde , aldus sprak :
« Mijne vrienden , ik gevoel dat gij begrijpt wat het hier geldt . Frankrijk is in gevaar , de zwakheid der regeering , de woelingen der partijschappen , ondermijnen het van binnen en van buiten . Er is behoefte aan eene sterke hand , om ons vaderland op de hoogte van zijn roem en macht te houden . Tot zijne redding reken ik op uwe hulp , mijne vrienden , en ik verpand mijne eer en mijn degen , dat ik niets dan het welzijn van Frank-rijk ( Frankrijk ) beoog ! Gij hebt het besluit vernomen , waarbij ik tot beschermheer der volksvertegenwoordiging ben be-noemd ( benoemd ) . Dit zal de overgang zijn tot een nieuwen staat van zaken . Zegt mij , mijne vrienden , of ik op uwen bij-stand ( bijstand ) kan rekenen ?//
/' Leve Bonaparte ! Leve Frankrijk !// riep men in geestdrift van alle kanten , en allen legden de hand aan ' t zwaard en antwoordden plechtig als met een eed , dat zij hem wilden ondersteunen .
// Ja ja !// schreeuwde men , // de Republiek heeft behoefte aan een degen !//
// Weg met het Directoire ! Een Dictator ! Een Dictator !»
Het bleeke gelaat van Bonaparte straalde van in-nerlijke ( innerlijke ) aandoening , zijn oogen vonkelden , zijn hart klopte onstuimig . Hij voelde hoe hij nu tot de hoogste macht kon opklimmen ; hij zag plotseling een nieuwe toekomst voor zich opdagen , een wereld in ' t niet ver-zinken ( verzinken ) .... het duizelde hem voor de oogen : maar
slechts een enkel oogenblik . Toen begaf hij zich met vasten tred naar zijn kabinet , alwaar hij nog aan den ingang den opgewonden en gelukwenschenden minister \ an politie aantrof .
// Fouehé ,// sprak hij hem gejaagd en scherp toe , ter-wijl ( terwijl ) hij zich door den Moor hoed en mantel reiken liet : // Ik verwacht u van avond — waar , zal ik u laten zeegen . Ik denk wel in de Tuilerien .//
// En Barras ?// vroeg de minister snel , in zichtbare spanning .
// Laat hij naar den duivel loopen !// riep Bonaparte , terwijl hij , zonder verder den minister met een blik te verwaardigen , de zaal binnentrad .
Fouehé bleef eenige oogenblikken onthutst staan ; daarop knipte hij met de oogen en mompelde met een leelijk verwrongen gelaat :
// Dus wordt Barras niet meegerekend ! Nu , goed , dan laten wij hem ook vallen . De man heeft zijn roem inderdaad ook reeds overleefd .//
Terwijl Bonaparte door het huis ging , noodigde hij de generaals uit hem te volgen en allen voldeden aan dit verzoek . De Chanteraine-straat stond vol met paarden van de officieren , die Bonaparte hadden bezocht . Voor zijn huis zag het er uit als een legerkamp ; gedeeltelijk zaten hier nog de vrienden van den generaal te paard , gedeeltelijk waren de paarden der afgestegenen . aan de deurposten gebonden of werden zij door ordonnancen , dragonders en bedienden aan den teugel vastgehouden .
De Moor bracht den schoonen arabischen hengst voor , dien Bonaparte , uit den krijgstocht in Egypte had mee-gebracht ( meegebracht ) en dien hij licht en vlug besteeg . Onmiddellijk daarop zette de statige optocht zich in beweging naar de Tuilerien . Dicht achter den held van dien dag reden Moreau , Maedonald , Berthier , Lannes , Murat en Leclerc , als zijn onderbevelhebbers , en daarachter de schitterende bonte menigte der anderen — een prachtige ruiterschaar van beroemde mannen , die duizenden van toeschouwers lokte en wien het volk in steeds toenemende menigte , dikwijls met vivats op Bonaparte , tot aan het plein der Tuilerien vergezelde .
Hier stond de kolonel Sebastiani met een korps van zijn dragonders-regement ( dragonders-regement ) .
Bonaparte naderde hem en reikte hem de hand .
// Kolonel ,// zeide hij op warmen toon tot hem , // Gij hebt mij van uwe gehechtheid en vriendschap blijk gegeven . Ik zal dat nooit vergeten .//
Daarop wendde hij zieh tot zijn manschappen .
// Dragonders !// zoo sprak hij hun aan , // ik zie onder u overwinnaars van Aroole en Rivoli . Daar is Blaffard , daar is Duboc , daar is Jean Passentier — ja , ik ken u allen nog , gij wakkere soldaten . Welnu , wij hebben te zamen menigen slag tegen de Oostenrijkers gewonnen en het vaderland is u dank schuldig . Ik reken op u , dragonders , wanneer het er op aankomt het vaderland te redden , hier of in ' t veld .//
Met geestdrift hadden de troepen naar deze aanspraak geluisterd ; zij beantwoordden haar met de levendigste toejuiching en verzekeringen en sommige snorrebaarden verlieten hunne gelederen , om den jongen bewonderden veldheer de hand te drukken . Napoleon's gelaat schitterde van fierheid en geluk .... nu kon hij met de gerustheid van een overwinnaar de toekomst tegemoet zien .
Hij en de generaals met hem stegen van hunne paarden en traden het paleis binnen , waarin de volksvertegen-woordiging ( volksvertegenwoordiging ) der Republiek hare zittingen hield . Gede-puteerden ( Gedeputeerden ) van den Raad der Vijfhonderd stonden in grooten getale op het Carroussel-plein ; zij hadden reeds vernomen wat er was besloten ; zij waren door Lueien Bonaparte , den president , kort na de opening der zitting weder weggezonden , daar , ten gevolge van het besluit tot verplaatsing , geene beraadslagingen meer mochten worden gehouden . In groote opgewondenheid deelden zij elkander hunne vrees , hun schrik , hunne woede , hunne verwachtingen mede , en vlammende blikken , dreigende gebaren genoeg , werden op den generaal gericht , waarin men reeds den Dictator herkende . Het was voor allen duidelijk dat er een staatsgreep Mas begonnen en dat Napoleon Bonaparte daarbij de hoofdrol speelde . Maar men wist niet wat de verdere loop dezer
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het