Het protocol van een notaris bestaat uit drie elementen: het repertorium, de akten (minuten) en de akten / registers van wisselprotesten. Alleen de protocollen moeten uiteindelijk verplicht worden overgebracht naar een openbare archiefbewaarplaats. De archieven bevatten dus in de regel niet de zogenaamde kantoorarchieven van de notarissen waarin stukken voor kunnen komen over allerlei zaken zoals de afdoening van erfenissen, verpachting / verhuur / beheer van goederen voor derden, de organisatie van het notariskantoor, financiële administratie, etc. Veel van die stukken bleven niet bewaard. Bij het RAR worden enkele (deel)administraties van kantoren bewaard.

In een repertorium werd in chronologische volgorde aantekening gehouden van de korte inhoud van de akten met vermelding van nummers en data van de akten die in het protocol van de notaris bewaard werden (in minuut) of dat de akten alleen in brevet / origineel zijn uitgereikt.

In het algemeen bevatten notariële protocollen akten die betrekking hebben op de volgende onderwerpen.
1) Akten betreffende het familierecht en erfrecht (b.v. akten inzake trouwbeloften, huwelijkstoestemmingen, huwelijksvoorwaarden, voogdijregelingen, testamenten, codicillen, inventarisaties, verzegeling en ontzegeling van boedelgoederen, boedelscheidingen).
2) Akten in de vermogensrechtelijke sfeer (b.v. koop, verkoop, ruiling, schenkingen, huur, (erf)pacht, arbeidsovereenkomsten, borgtochten, oprichting vennootschappen).
3) Akten in semi-processuele zaken (b.v. getuigenverklaringen, ondervragingen, protesten). Deze laatstgenoemde akten komen wel voor in notariële akten van vóór 1811 (in het werkgebied van het RAR kende alleen Culemborg notarissen ten tijde van de Republiek), maar steeds minder in akten vanaf 1811.

In het Wetboek van Koophandel wordt voorgeschreven dat notarissen een register bij moeten houden van door hen opgemaakte akten van wisselprotest. Een wisselprotest is de weigering van acceptatie of van betaling van een wisselbrief (een onvoorwaardelijke opdracht tot betaling van een bepaalde som). Dit protest werd door notarissen (ook griffiers van rechtbanken en deurwaarders waren hiertoe echter bevoegd) vastgelegd in een bijzonder register van wisselprotesten. Bij diverse notarissen worden die wisselprotesten aangetroffen. Niet zelden gaat het daarbij om registers die geen of weinig wisselprotesten bevatten, maar grotendeels aantekeningen van controle van aanwezigheid en compleetheid van de registers.

Voor nadere gegevens over de vorm en aard van notariële akten wordt verwezen naar de in rubriek 8.2 van deze inleiding opgenomen literatuurlijst.