Aanvankelijk was er sprake van een streekarchivariaat, waarbij de medewerkers van de dienst bij de diverse deelnemende instanties de archieven verzorgden, en niet van een streekarchief waarbij de archieven op een centraal punt worden beheerd. Wel was er in het kantoor van het streekarchief in het stadhuis van Zaltbommel een bescheiden centrale bibliotheek. Daar werd ook het dienstarchief bijgehouden. Aangezien het archiefbeheer sterk bemoeilijkt werd door het ontbreken van een centrale archiefbewaarplaats en alle archiefbewaarplaatsen in de diverse gemeentehuizen door de provinciale archiefinspectie waren afgekeurd, werd er vanaf 1988 gestreefd naar de totstandkoming van een centrale archiefbewaarplaats voor de Bommelerwaard.

Die centrale huisvesting kwam uiteindelijk in 1993 tot stand toen samen met de Technische Dienst Bommelerwaard het bestaande pand van die dienst aan de Van Heemstraweg west te Zaltbommel werd verbouwd en uitgebreid. De aanbesteding vond plaats op 12 maart 1993, de opening van het streekarchief door de commissaris van de koningin vond plaats op 30 september 1994. Informeel had het streekarchief de deuren voor het publiek al op 1 juni 1994 geopend. De Technische Dienst Bommelerwaard en het Streekarchief Bommelerwaard hadden binnen het complex hun eigen gedeelte met eigen ingangen gekregen. Vanaf 1994 was een verdere professionalisering van het archiefbeheer mogelijk. Feitelijk was met die centralisatie een streekarchief tot stand gekomen in plaats van een streekarchivariaat. Vanaf het ingebruiknemen van de nieuwbouw werd dan ook de naam Streekarchief Bommelerwaard gebruikt, maar het zou tot de herziening van de gemeenschappelijke regeling in 1999 duren voordat die naam ook officieel in de gemeenschappelijke regeling werd genoemd. Bij de opening van de nieuwbouw was ook voor het eerst de Stichting Vrienden van het Streekarchief Bommelerwaard het actief. De stichtingsakte werd gepasseerd op 11 juni 1994. Sindsdien vormt die stichting een flinke steun in de rug voor het streekarchief.