Archieven

De digitale opname is niet optimaal. Het betreft een 'merge' bestand met nog enkele kleine afwijkingen. Voor een goede digitale opname is restauratie noodzakelijk; restauratie uitgevoerd.

De koffer behoorde toe aan Friedrich Weinreb (1910-1988), een joods-chassidische schrijver en econoom, die een dubieuze rol speelde tijdens de Tweede Wereldoorlog in de zgn. Weinreb-affaire. In de jaren 1950 bekleedde Weinreb diverse professoraten, waaronder in Djakarta. Zie over deze koffer: W. Veerman, De koffer van Weinreb
Een nawoord, in: De Nieuwe Kroniek nr. 3 2020, p.38-39.

Titel ontleend aan exemplaar Stadskasteel Zaltbommel 06671.

Het Waterschap van de Beneden-Linge heeft bestaan van 1941-1951

Volgens overlevering zouden de heren van Zuylen afstammelingen zijn van het Romeinse patriciërsgeslacht Colonna. Toen zij zich in de Nederlanden vestigden, schijnt het dat ze hun naam vertaalden naar het Nederlands in; "Van Zuylen". Het geslacht Colonna familiewapen voerde een enkele zilveren gekroonde zuil op een rood veld, zoals bijvoorbeeld in het stadswapen van Römhild nog te zien is. Harde bewijzen van deze afkomst ontbreken echter. Wel worden de drie zuilen vermeld in het wapenboek Gelre als geslachtswapen van Van Zuylen. Rond deze tijd dook het wapen van Van Zuylen ook op bij kastelen Beverweerd, Natewisch en Zuilenstein, die alle hun bestaan aan een lid van de familie Van Zuylen te danken hebben. Zeker is dat de familie een belangrijke rol speelde in het Utrechtse en Kleefse gebied. Ene Steven van Zuylen wordt in documenten vermeld bij een proces tussen de graaf van Lohn en bisschoppen van Luik en Utrecht. Nabij het huidige Praest, dat destijds was gelegen tussen de stadjes Emmerik en Rees lag de oorspronkelijke heerlijkheid "Zuylen". Het kasteel en dorp werden waarschijnlijk weggespoeld door de Rijn. Steven bouwde acht kilometer verderop een nieuw kasteel en stichtte daar de heerlijkheid Anholt. Hij liet ook in het Sticht Utrecht het Slot Zuylen bouwen, als tweede woning, waar zij land hadden verworven en dat wilden laten ontginnen. In Utrecht stichtten zij later nog meer kastelen zoals: Zuylen, Zuylenburg, Zuylenstein, de Haar, Beverweerd, Natewisch en Nijveldt. Zij verkregen in de loop der eeuwen steeds meer invloed in die omgeving. Zo verging het waarschijnlijk ook in Culemborg. Het was Jan I van Culemborg die in 1308 tijdens zijn tweede huwelijk hertrouwde met zijn achternicht Agnes Pieternel (Petronella) van Zuylen van Abcoude. Volgens de schrijver Voet was het juist zijn vader Jan van Culemborg (die in 1318 stadsrechten aan Culemborg verleende) die het wapen van zijn vader (van Beusichem) liet vervangen. Door het wapen van zijn moeder Johanna van Zuil

Acquoy zou in het begin van de 12e eeuw gesticht zijn door Jan VIII van Arkel. Het gebied is tot 1364 in bezit van de familie Van Voorne. In 1371 koopt Otto van Arkel van Heukelum de heerlijkheid. Deze familie blijft in bezit van de heerlijkheid tot 1513. Later komt het gebied, inmiddels tot Baronie Acquoy verheven, in bezit van de Oranje's. De dwarsbalken zijn het wapen van Arkel, waar de hond vandaan komt is niet bekend

Het wapen van Buurmalsen werd op 6 januari 1888 per Koninklijk Besluit door de Hoge Raad van Adel aan de Gelderse gemeente Buurmalsen toegekend. Vanaf 1978 is het wapen niet langer als gemeentewapen in gebruik omdat de gemeente Buurmalsen opging in de gemeente Geldermalsen. In het wapen van Geldermalsen per 1978 is in het schildhoofd een zuil opgenomen ter herinnering aan de fusie met Buurmalsen. Het wapen is nog steeds als dorpswapen in gebruik. Op het officiële wapendiploma staat overigens aangegeven, dat de afbeelding dient te worden voorzien van een randschrift met de tekst: "Gemeentebestuur van Buurmalsen". In de praktijk wordt dit randschrift veelal achterwege gelaten. Bij een dorpswapen zou dit ook niet passen

Het wapen van Beusichem was het gemeentelijk wapen van de Gelderse gemeente Beusichem. Het wapen was, als gemeentelijk wapen, in gebruik vanaf 1816 tot aan 1978. In 1978 ging de gemeente op in de gemeente Buren. Voordat het het wapen van de gemeente Beusichem was, was het het wapen van de gelijknamige heerlijkheid.
Het wapen zou afgeleid zijn van het wapen van de eerste heer van Bosichem, het huidige Beusichem, Gerbrand van Teisterband, zoon van Diederik van Teisterband die in 880 gedood werd. Het wapen was vrijwel gelijk, de nu drie schuinbalken werden door Gerbrand in het rood gevoerd, in plaats van in het blauw. Echter, in die tijd werden er nog geen wapens gevoerd. Wapens ontstonden in de middeleeuwen rond 1100. Wel voerden de heren van Beusichem in latere tijden drie rode schuinbalken op een goud veld

Het wapen is een combinatie van het wapen van de familie De Cocq, die in dit gebied veel bezittingen had (zie Haaften). Bovendien heeft het geslacht sinds 1539 11 dijkgraven geleverd en heeft dus ook een belangrijke rol in de geschiedenis van het waterschap gespeeld

Behoort tot het archief van het Zuiveringsschap Rivierenland. Dit is echter nog niet ontsloten.

Dit schilderij is aangeboden door oud heemraad Post in 1955

Dit stoomgemaal had als taak het Lingewater uit te slaan naar de Beneden-Merwede. In 1945 is het Mr. Dr. G. Kolff dieselgemaal in gebruik genomen. Het gebouw van het stoomgemaal bestaat nog steeds en is in gebruik als woning

Het pontje werd in die tijd gevaren door de heer Van Rijnsbergen. Na zijn overlijden door de weduwe en veervrouw Van Rijnsbergen-Vis. Van Rijnsbergen haalde ook met een platte kar fruit op bij de boeren in de omgeving. Hij bracht dit naar de veiling in Geldermalsen. Het veer werd gepacht van baron Verschuer van Mariënwaerdt. Van Anrooy heeft in Rumpt gewoond, in Zuid-Afrika en daarna in Tricht

Het Kanaal van Steenenhoek is rond 1819 gegraven en diende als afwatering van de Linge, die voor die tijd zijn water via de binnenstad en de vestinggrachten van Gorinchem op de Boven-Merwede moest lozen en daarbij vaak de stad blank zette. Het kanaal takt af van de Linge en loopt van het noorden van de Gorinchemse binnenstad via de Gorinchemse kanaalsluis naar het Merwedekanaal, steekt het kanaal over en loopt dan eerst parallel aan de Betuwelijn en later ook de A15 naar het westen, gaat boven Boven-Hardinxveld langs en mondt bij deze plaats uit in de Beneden-Merwede, op welk punt zich het Gemaal mr. dr. G. Kolff bevindt. Het later gegraven Merwedekanaal kruist het Kanaal van Steenenhoek ten westen van Gorinchem.

De tekenaar, graveur en uitgever Roeland van Eijnden, die het tafreel naar het leven heeft getekend, draagt in het bijschrift als ‘onderdaanigsten dienaar’ de prent op aan graaf S.W. van Randwijck. Een pendant van inventarisnummer 50. De prent is uitgegeven in 1789

De tekenaar, graveur en uitgever Roeland van Eijnden, die het tafreel naar het leven heeft getekend, draagt in het bijschrift als ‘onderdaanigste dienaar’ de prent op aan gravin Van Randwijck, geboren baronesse van Bigot. Dat moet Helena Magdalena Bigot de Villandry (1747-1797) zijn, gehuwd met George, graaf van Randwijck. Misschien staat zij afgebeeld op de prent, samen met haar zus, die met de jongere broer van George van Randwijck was getrouwd

Deze kaart is op 11 oktober 1955 aangeboden door de secretaris A. A. van Mourik te Kerk-Avezaath, die gedurende 24 jaar het secretarisschap heeft vervuld voor de Dijkgraaf G. de Kruijff, met wie hij sinds 1949 had samengewerkt, bij gelegenheid van de opheffing van het Polderdistrict Buren, dat is samengevoegd met het Polderdistrict Lek en Linge te Culemborg.

Deze kaart toont van een groot gebied verschillende elementen van het landschap. Naast de steden, dorpen en buurschappen zijn er ook veel namen van percelen en huizen op de kaart vermeld.

J. Pierlinck, De verschrikkelyke watersnood, langs de rivieren de Waal en de Maas voorgevallen in de maand february des jaars 1757 met derzelver droevige gevolgen, uit geloofbaare berigten en eigen bevindinge by een verzameld en beschreven: waar by gevoegd is een vertoog over het eenig middel van redres voor het toekomende (Amsterdam 1757)

Verkleinde gravure naar Frans Hogenberg, uit: W. Baudartius, Polemographia Avraico-Belgica, 1621