Archieven

 

Uw zoekacties: Onze Jonge Meisjes, 1899-05-05; p. 5

Onze Jonge Meisjes

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
Onze Jonge Meisjes, 1899-05-05; p. 5
Naam tijdschrift:
Onze Jonge Meisjes
Pagina:
5
Datum:
1899-05-05
Jaargang:
1899
Is onderdeel van:
telijken en tijdelijken nood der pauselijke onderdanen, dan kan het toch zeker niet anders of men zou gaarne een deel dier schatten willen besteden tot andere doeleinden. Het volgende toch vertellen de Roomsche bladen: De Paus bezit: 28 met de kostbaarste edelgesteenten bezette tiara’s, 319 met de kostbaarste juweelen voorziene gouden kruizen, 1200 kelken van goud of zilver, 81 ringen, waaronder er eene is die hij van den sultan ontving en die een waarde heeft van 500.000 lires, een groote diamant die op 20 millioen lires wordt geschat, 16 pastoraliën van goud, met edelgesteenten bezet, 884 offensoriën van goud of zilver en nog eenige duizende andere kunstvoorwerpen. Ten slotte nog een vermogen van 40 millioen lires, zoodat de oude man belast is met een bezit-ting ( bezitting ) die op ruim 90 millioen lires wordt geschat. Wij misgunnen hem geen enkelen penning van al die schatten, maar wij zouden ons zeer verheugen als hij ter wille zijner volgelingen nog ter elfder ure het voorbeeld onzer Vorstinnen volgde, opdat een volgend geslacht niet enkel behoefde te getuigen: „wat was Leo XIII rijk begiftigd,” maar: „o, wat was hij mild en goed.” Een Nieuw Verbond. Het streven om door middel van bonden de een of andere zaak te beschermen of te behouden is onzen tijd in bizondere mate eigen. Dit verschijnsel is gemakkelijk te verklaren! Er heerscht in hetgeen hoog en heilig moest gehouden worden zooveel verdeeldheid, dat men in mindere zaken zoekt te ver- eenigen en tracht te behouden wat anders ook spoedig zou verstrooid of verbroken worden. Toch — als ik thans aan onze jonge lezeressen ga mede- deelen dat zich ditmaal een bond heeft gevormd om onze Nederlandsche taal te beschermen, dan zal dit sommigen ver-bazen. ( verbazen. ) Anderen zullen misschien denken: „o, daar komt het al, er werden in den laatsten tijd ook zulke dwaze nieuwe woorden geschreven, dat men zeker zal trachten de oude te behouden.” Dit gevoelen is niet ongegrond. Wie met mij heeft gepeins
DONKERE DAGEN EN HELDER LICHT. II. MORGENLICHT. Vervolg. Een vriendelijke glans verhelderde het gelaat van den kranke, terwijl hij fluisterde: „Ik ken die geschiedenis, mijn lieve Ben-jamin ( Benjamin ) en ik begrijp nu hetgeen de God Israëls door den mond des Profeten in deze woorden spreekt: ,Ik delg uwe overtre-dingen ( overtredingen ) uit als eenen nevel en uwe zonden als eene wolk. Keer weder tot Mij, want Ik heb u verlost.’” — Daarop richtte hij zijnen matten blik naar den hoek van het vertrek, waar de denneboom met zijne donkere takken stond en zijne lippen fluisterden: „Ja, ik begrijp dat alles: ,Zingt met vreugde, gij bergen, juicht gij bosschen en alle geboomte daarin, want de Heer heeft Jakob verlost en Zich heerlijk gemaakt in Israël!’ Ja, ik begrijp het: ,Voor eenen doorn zal een denneboom opgaan; voor eenen distel zal een mirteboom opgaan en het zal den Heer wezen tot. eenen naam, tot een eeuwig teeken, dat niet uitgeroeid zal worden.’” Wederom bleef zijn matte blik op de donkere dennetakken rusten en wederom streek zijne beenige hand liefkoozend over de wangen van den jongen. Toen de heideboer binnentrad, wenkte de oude man hem, waarop hij bij het bed kwam. De moede oogen vielen toe, de veege lippen bewogen zich nauw merkbaar en murmelden onverstaanbare woorden. — Zou hij insluimeren om niet meer op deze aarde te ontwaken? — Een tijdlang bleef hij liggen met halfgesloten oogleden en trillende lippen; toen scheen hij uit eenen schoonen droom te ontwaken; hij reikte den boer de hand en poogde hem dichterbij te trekken. „Ik ga naar huis,” fluisterde hij, „ik ga naar huis, Hans Jürgensen! Ik zal Hem zien, den schoonste onder de men- schenkinderen. Uw boek heeft mij Hem getoond, ofschoon ik Hem eerst niet wilde zien; nu zal ik Hem van aangezicht tot aangezicht aanschouwen. Hij zal Jeruzalems poorten voor mij ontsluiten en ik zal voor Zijnen troon knielen en Hem in het Hemelsche Sion aanbidden. De zaligheid is in geenen anderen, want er is o
sloten oogleden. Benjamin zat schreiend naast zijn bed. De vrouw van den heideboer warmde wollen doeken en wikkelde er de voeten van den kranke in, doch zij wilden niet warm worden. Steeds hooger en hooger steeg de koude, ’t geen de vrouw een bedenkelijk gezicht deed zetten: — een half uur later trok de oude Nathan de Stad met de gouden straten binnen. III. AVONDSCHADUWEN. ’k Klop bij u aan! Daarbuiten is ’t zoo koud In dezen wintertijd; Verstijfd van vorst is ’t donk’re dennenwoud, De sneeuw ligt wijd en zijd! Des menschen hart schijnt ook bevroren; Wie is er, die naar Mij wil hooren, Wie laat den Heiland buiten staan? ’k Klop bij u aan! De jaren vliegen zoo snel voorblij, als de onwederswolken over de heide drijven. Hans Jürgensen’s haar is vergrijsd. Hij heeft reeds den eerstgeborene van zijnen oudsten zoon, die den molen in ’t naburige dorp gepacht heeft, ten doop gehouden. En dan heeft hij nog eenen eerstgeborene ten doop gehouden, die denzelfden naam kreeg als het andere knaapje; beide heeten naar den heideboer. Het sprak van zelf dat Benjamin als Christennaam, dien van zijnen pleegvader aannam; dit had de oude Nathan ook reeds in zijn testament bepaald. Benjamin was een vlugge jongen, en vooral in ’t rekenen een baas. Wanneer hij met de anderen den langen weg door de heide aflegde, die naar de dorpsschool voerde, wist hij zijnen kameraden de moeielijkste sommen op te geven. De heideboer had eigenlijk ’t liefst eenen predikant uit hem zien groeien, want de jongen was van heilige geestdrift vervuld en kende het Nieuwe Testament even goed als zijn pleegvader. Boven-dien ( Bovendien ) had de oude vader Nathan hier en daar aanmerkelijke sommen gelds op zijnen naam vastgezet, die veel meer be-droegen, ( bedroegen, ) dan de heideboer bij den ouden marskramer verwacht had. Doch twee dingen stonden den boer bij de uitvoering van zijn plan in den weg, n.1.: Benjamins groote reislustig- heid en zijne onoverwinnelijke zucht tot handeldrijven. Deze beide k
wilde. „Nog niet,” heeft Benjamin toen geantwoord en Hans Jürgensen was er van overtuigd, dat zijn antwoord rijpelijk overdacht was en op goeden grond rustte, want zijn pleegzoon was zijnen leeftijd in oordeel en verstand ver vooruit. — Wat was het, dat Benjamin zelfs tegenover hem, voor wien anders zijn geheele hart openstond, den mond sloot? Diepe eerbied voor den vadernaam was het; heilige schroom om over de schande te spreken van den man, die naar Gods wet bij hem den Allerhoogste moest vertegenwoordigen, Dit was één der karaktertrekken, die hij uit het Jodendom mede had gebracht en welke de eenvoudige heideboer des te minder kon begrijpen, daar hij zijn leven geheel en al op genade grondde en personen en toestanden van het standpunt der kruisgenade beoordeelde. Eens had hij er met den Kronsberger predikant over ge-sproken ( gesproken ) of het eigenlijk niet de plicht van den zoon was den eersten stap der toenadering tot zijnen vader te doen en zoo te trachten invloed op hem te verkrijgen. De predikant had evenwel geantwoord, dat men deze zaak aan Benjamin moest overlaten. Koopman Jürgensen stond bij hem als een recht-schapen ( rechtschapen ) Christen en een verstandig man bekend, zoodat hij vertrouwde, dat deze zijnen kinderplicht niet zou veronacht-zamen ( veronachtzamen ) ; bovendien wist hij dat Benjamins vader een doortrapte bedrieger was, met wien niemand zich gaarne inliet; het zou zeer moeielijk wezen eenen goeden invloed op den verstokten booswicht uit te oefenen,' daar deze zich achter een groot aantal Joden van heinde en verre schuilhield, die hem ge-bruikten ( gebruikten ) om hunne slechte plannen uit te voeren. Ook zou Benjamin zich aan vervolging blootstellen door openlijk op te treden tegen zijnen vader, en hoewel de enkele Joden, die in Kronsbergen woonden daar weinig invloed hadden, kon men niet weten hoe fijn en hoe ver zij hunne strikken weven en hunne netten uitwerpen zouden. Des heideboers onrust week zooveel
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer