Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 56

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 56
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
56
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
8
DE OLIJFTAK .
BINNENLANDSCH OVERZICHT .
den haag , 5 Pebr . 1872 .
De Brielsche feestviering ! Zal zij nog doorgaan ? Waarom niet ?
Alles is er , geld is er , subcorcmissiën zijn er , feest-vierders ( feestvierders ) zijn er en de timmerlieden zijn er ook , om het steigerwerk op te richten .
Ja toch , maar er.ontbreekt ééne zaak,die in Nederland toevallig wel eens ontbreekt , als er groote zaken gebeuren moeten .
De eensgezindheid ontbreekt .
De zelfstandigheid van Nederland is iets , dat ieder onzer ter harte gaat , dat elk onzer ontvonkt , bedwelmt , maar is de zelfstandigheid van ieder Nederlander ook zulk eene goede zaak P
Gedachtenwrijving is uitmuntend . Wat zou het eentonig worden , als er geen strijd van meeningen bestond ? Maar een beetje meer eensgezindheid , zou het el kwaad kunnen ?
Wat natuurlijker , wat duidelijker , wat vaderlands-lievender ( vaderlandslievender ) , dan dat Brielsche heeren zich aan het hoofd der beweging plaatsen om het derde eeuwfeest van de Brielsche bevrijding , de grondlegging der Nederlandscue vrijheid , te vieren ?
Al had die viering geen anderen grond dan om in dezen tijd van stofvergoding wederom eens iets over te hebben voor een schoon beginsel , voor eene edele ge-dachte ( gedachte ) , dan nog zou men de bedoeling dier heeren hebben moeten prijzen .
Het gansche land had hun moeten tegemoettreden . De beurzen , vooral de harten , hadden mildelijk moeten geopend worden .
Het geheele vaderland had zich moeten vereenigen in één welluidend aecoord .
Maar is er in ons land ééne zaak denkbaar , die allen behaagt ?
Er kwamen politieke , artistieke , religieus-mystieke , kortom niets dan kritieke hartstochten in beweging .
Waarom een waternimf ? riep de een .
Antwoord : omdat een waternimf de bevalligheid van een artistiek monument meer bevordert dan het beeld van een TVatergeus .
Maar om het geschiedkundig feit symbolisch in eene mythologische figuur voor te stellen , dat is toch wat al te poëtisch !
Dat is ook al wederom waar , de Grieken in hun gouden tijd stelden de vaderlandsche heldenfeiten in allegori-sche ( allegorische ) voorstellingen voor ; ook de Hollanders van de zeventiende eeuw .
Maar zijn wij dan Grieken of Hollanders van de zeven-tiende ( zeventiende ) eeuw meer ? Wie denkt er aan .
Waarom — zeide een ander — waarom niet een groep Watergeuzen gebeeldhouwd ?
En een derde : waarom niet een standbeeld voor Blois van Treslong ?
En een vierde : waarom geene Nederlandsche vrij heids-maagd ( heidsmaagd ) , met een helm en een speer ?
En een vijfde weer , waarom al die beelden-groepen ( denk aan de beeldstormerij ! denk aan het lot van den Vendömezuil !) waarom niet liever eene nuttige philantro-pische ( philantro-pische ) inrichting , een asyl voor zeelieden , een Bronbeek voor officieren , verminkt en gekwetst in de zee-oorloeen die wij voeren tegen haaien en ijsbeeren ; zoo iets nuttigs , zoo iets duurzaams , zoo iets Roode-Kruisachtigs weet u ?
En een zesde , een welhaast geëmancipeerde school-maitres ( school-maitres ) , waarom geene Academie voor de vrouw ?
Maar , bedilzieke lezer , dat alles is van later zorg ; al wat nuttigs is , mag tot stand komen , maar de hoofdzaak is , dat er iels gebeure . De hoofdzaak is , dat de na-tionale ( nationale ) geest zich uite , dat het nageslacht ons niet verwijte dat wij reeds zoo verbasterd zijn , dat wij het derde eeuwfeest van de inneming van den Briel met niets anders dan gekrakeel hebben .. . gevierd .
De politieke bezwaren .
Wij zouden wel feestvieren — zeggen weer anderen — maar er is iets , dat ons belet , // de openbare school is neutraal .//
Het hoofdbestuur van het Nederlandsch Onderwijzers-genootschap ( Onderwijzersgenootschap ) heeft de onderwijzers opgewekt ieder op zijne school het feest van 1 April 1872 te vieren .
Maar de bijzondere onderwijzers hebben aan de uit-noodiginj ( uit-noodiginj ) niet durven voldoen .
En toch . . . politieke zwaarmoedigheid is toch altijd beter dan politieke onverschilligheid !
Maar wat heeft in ' s hemels naam , deze zaak met de politiek te maken ? Is de politieke ontwikkeling hier reeds zoover gevorderd , dat liberalen en conservatieven niet meer eendrachtig een feit kunnen herdenken , uit een tijd , toen zeker het tegenwoordig liberalisme en het tegenwoordig conservatisme spranken waren van het-zelfde ( hetzelfde ) vrijheidsvuur ?
Van kwader allooi zijn de kerkelijke bezwaren .
De heeren Thijm en Nuijens achten de inneming van den Briel eene revolutionaire daad .
De Heraut , het orgaan der zoogenaamd christelijk-historische ( christelijk-historische ) richting , acht de inneming van den Briel eene Prolestantsche daad , eene Geuzen-daad .
Het kan alles waar zijn , maar wie verlangt , dat men thans de revolutie zal verheerlijken , het Protestan-tisme ( Protestantisme ) ditmaal zal huldigen ?
Waarom van deze zaak juist eene enkele zijde aange-grepen ( aangegrepen ) ? Waarom juist die zijde , die tot verbittering , tot afscheiding leidt ?
Waarom niet al die kleuren samengesmolten tot een prisma , dat der nationale zaak ?
Of hebben Protestanten en Katholieken niet beiden belang bij de handhaving onzer staatkundige en onzer godsdienstvrijheid ?
De Protestanten , die secte , die zich afscheidt namelijk , zijn nog onverzoenlijker dan de Katholieken ; de laatste zeggen : spaart ons , de eerste zeggen : spaart anderen niet \
De laatste zeggen : brengt ons niet in de gelegenheid een godsdienst-oorlog ( godsdienst-oorlog ) te herdenken , de eerste zeggen : zorgen wij toch niets anders dan den godsdienst-oorlog te herdenken !
De laatste willen kerkelijke hartstochten niet uitlok-ken ( uitlokken ) , de eerste willen ze juist streelen en aanblazen .
Maar beiden zien het hart der zaak voorbij .
Het hart der zaak is ook ditmaal geene andere dan de zaak van ' t hart !
Van het vaderlandsche hart dat behoefte gevoelt , vooral in dezen tijd , dat de onafhankelijkheid der kleine staten wordt bedreigd , onze zelfstandigheid blijmoedig en dank-baar ( dankbaar ) te herdenken .
Van het vredelievende hart , dat alle kerkelijke twisten wil vergeten , die onze vroegere geschiedenis verbitterden , ten einde alle richtingen onder ééne banier te doen scharen : de banier van den Nederlandschen Leeuw , met het onderschrift : // Ik zal handhaven .//
Van het enthousiastische hart , dat de begrippen van ieder eerbiedigt , dat niemand wil krenken , maar dat ook zelf niet belemmerd wil worden in de ontboezeming van zijn geestdrift en dat onbekrompen wil bijdragen tot de oprichting van eene nationale stichting , onverschillig welke , zoo zij slechts strekt om het verledene te ver-eeuwigen ( vereeuwigen ) en onze toekomst te verzekeren .
G .
Binnen weinig-e dagen verschijnt het Eerste JXummer
VAN HET
STÏÏIYEES IA&AZHJL
, Prijs f 2.00 gÉfe^ÉI Prijs f 3.00 J&h *
V - jaar — c ?
De titel herinnert dat de eerste poging , door de Uitgevers van dit Tijdschrift vijftien jaren geleden beproefd , om in Nederland eene goedkoope volkslectuur alom te verspreiden , met den besten uitslag is bekroond . Toen eens dat denkbeeld ingang gevonden had , verschenen een aantal dergelijke populaire tijdschriften , waarvan eenige echter spoedig verdwenen . De Uitgevers van het * ti 11 »:■(*
Na 1871 ging het , ten einde dit Magazijn ook in het vervolg tot een tolk van den Nederlandschen Vrede-Bond te maken , in den « Olijftak »
. ELK WAT WILS »
IVieiiAve Serie .
groot aantal leesgezelschappen liever den vorm verlangt van éen tijdschrift voor huistafel en boekenplank boven dien van een weekblad van grooteren omvai
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het