Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 317

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 317
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
317
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE O L IJ F T A K .
5
en doorzicht ; gij hebt mij leeren kennen en ik heb mij jegens u juist getoond zooals ik ben , want gij hebt mij hoogachting ingeboezemd ; zie , wat ik u bidden mag , niet in mijne hand , maar in mijn ge-laat ( gelaat ) , beschouw mij geheel als mensch en antwoord mij dan eerlijk en oprecht op de vraag die ik heden tot u richten zal , naardien ik , ingevolge uwe onlangs gedane uitspraak , mijn voornemen om mij met de zeventien-jarige ( zeventienjarige ) dochter van iemand , die mijn vriend en buurman was , te verloven , opgegeven heb ; dus : openhartig en rond , vrouw pries-teres ( priesteres ) van Apollo : is het werkelijk mijne be-stemming ( bestemming ) en ben ik geschikt om eèn goed echtgenoot te worden , of niet7 .»
Mijne ooren waren op dit gezegde van den heer Beerwald gespannen en mijne oogen rustten onverpoosd op mevrouw vonKreij's gelaat , dat in weerwil van alle zelfbeheer-sching ( zelfbeheer-sching ) , die deze dame in eene zoo hooge mate bezat , beurtelings de gewaarwor-dingen ( gewaarwordingen ) der verwondering en der zelfvol-doening ( zelfvoldoening ) teekeude , waaronder de liefelijkste verlegenheid gemengd , was . Arme Pythia ! verzamel thans al uwe beminnelijke scherp-zinnigheid ( scherpzinnigheid ) , uw bewonderenswaardig talent van opvatting en menschenkennis ! Er wordt eene vraag aan u gericht , waarbij gij niet alleen den vrager , neen , ook u zelve door-gronden ( doorgronden ) en uiv binnenste beproeven moet , want het antwoord betreft niet alleen zijne , maar ook uwe geheele toekomst . Zeker hebt gij niet vermoed dat gij in het vertrouwen op uwe geestkracht dit gevaarlijk beroep zoudt aanvaarden en dat gij nu bij slot van rekening uzelve het geluk , of het ongeluk , uws levens moet voorspellen ! Hoe zeer brengt u deze enkele vraag reeds in verlegenheid ; hoe wordt thans reeds uw bleek gelaat door het echt vrouwelijke schaamrood gekleurd , en Inch : als hij ten minste slechts zijne rede wilde vervolgen ! en als gij slechts niet be-hoefdet ( be-hoefdet ) te antwoorden !
Mevrouw von Kreij hield haren blik naar den grond gevestigd ; eerst na eene geruime poos verhief zij dien langzaam en zag met hare groote , heldere oogen den angstvallig het antwoord verwachtenden man in het ge-zicht ( gezicht ) . En evenzoo langzaam en ernstig , dui-delijk ( duidelijk ) en rein als klokkentoonen klonken op nieuw de woorden uit haren mond , die hij reeds eenmaal had vernomen : « Slechts door volkomen wederzijdsch vertrouwen en vast geloof aan den gelukkigen uitslag van het voornemen , kan het tot zegenrijke daad worden !»
Ik zag hoe de heer Beerwald hare hand greep ; wilde hij misschien de rollen verwis-selen ( verwisselen ) en thans haar waarzeggen ? En mevrouw von Kreij liet die hand in de zijne rusten en
hoorde , half voorover gebogen en met neder-geslagene ( neder-geslagene ) oogen , naar de woorden , die hij haar met eene zachte stem doch diep gevoel toefluisterde . Toen sloop ik met onhoorbare schreden door mijn schuilhoek naar de tegen-overgestelde ( tegenovergestelde ) deur , opende die zonder ge-druisch ( ge-druisch ) en spoedde mij door de keuken naar den uitgang der woning , ten einde het paar alleen te laten .
Waarschijnlijk heeft hij nog veel gevraagd en zij nog veel geantwoord ! Waarom zou ik ook het einde afwachten ? De geest der waarzeggerij was nu ook over mij gekomen en ik vermocht het einde zelf te voorspellen .
Binnen acht dagen ontving ik van mevrouw von Kreij een biljet , waarin zij mij hare verloving met den landedelman Beerwald mededeelde en mij noodigde , haar in de nieuwe woning , die zij nog voor den korten tijd van haar verblijf te Berlijn gehuurd had , te bezoeken . Ik spoedde mij tot haar en werd niet minder vriendelijk dan met onge-veinsde ( ongeveinsde ) blijmoedigheid ontvangen . Zij ver-haalde ( verhaalde ) mij dat zij haren verloofde op dien dag hare geheele levensgeschiedenis mede-gedeeld ( medegedeeld ) had en toen hij desniettegenstaande om hare hand had gevraagd , hem hare vrees niet ontveinsde dat vroeger of later het toeval haar vroeger , zonderling beroep , waartoe de nood haar gedwongen had , in kringen zijner vrienden en bekenden zou kunnen ter sprake brengen en haar verlegen-heid ( verlegenheid ) berokkenen ; hij had daarop echter lachend geantwoord , dat hij zelf de eerste zou zijn die het aan den dag bracht dat hij eene profetes getrouwd had ; en wanneer dan de lieden zich uit minachting voor de waar-zegster ( waarzegster ) niet ontzagen , haar te lasteren , dan was hij er de rechte man voor om der gansche wereld respect voor haar inteboezemen . Een oogenblik later verscheen de bruidegom ; zij stelde mij aan hem voor , en er werd weldra een levendig gesprek tussehen ons aange-knoopt ( aangeknoopt ) , waarin hij de blijken gaf dat hij een man van geest en van rijke kennis en gezond oordeel was , die op zijn Pommersch landgoed de ledige uren des winters aan ijverige , let-terkundige ( letterkundige ) studiën besteedde en zoowel voor de tijdsomstandigheden der politiek als voor de ontwikkeling der natuurwetenschappen levendige belangstelling toonde . Des te onbe-grijpelijker ( onbegrijpelijker ) scheen het mij toe dat een man van zoodanige beschaving naar Berlijn had kunnen reizen , om eene waarzegster over zijne verloving met een zoo jong en onervaren meisje te raadplegen , en ik k
Hij antwoordde mij vrijmoedig dat hij daarin niets verwonderlijks vond . « Gij hebt ,» zeide hij , « zeker dikwerf , wanneer gij soms
in den onbehagelijken toestand verkeerdet , van een stap te doen , die u veelvuldige voordeden aanbood , doch waarvan gij toch niettemin het raadzame in twijfel moest trekken , de ondervinding opgedaan dat er geen zekerder middel bestaat om het al of niet gewaagde van dien stap te onderzoeken , dan zich op reis en onder vreemde menschen te begeven en dan uit de verte , als het ware uit het vogelperspectief , de dingen be-schouwt ( beschouwt ) , die men in de nabijheid niet met juistheid kan overzien ; dit was dan ook de hoofdzakelijke reden van mijne reis en ik was ter nauwernood vier-en-twintig uren te Berlijn geweest toen ik reeds tegenzin ge-voelde ( gevoelde ) omtrent mijn oorspronkelijk huwe-lijksplan ( huwelijksplan ) , en die tegenzin werd nog groo-ter ( groo-ter ) , niet alleen door mijne kennismaking met mevrouw von Kreij , maar ook door de voortreffelijke orakelspreuk , die mij het hachelijke van mijn plan duidelijk voor oogen stelde . Vraagt gij nu echter waarom ik besloot , hier mijn toevlucht tot eene waarzegster te nemen , zoo was zulks niets anders dan hetgeen zoovden doen , wanneer zij besluiteloos zijn , en aan de knoopen van hun rok het ja of neen tellen . Doch in de werkelijkheid werpt men zich daardoor niet in de armen van het noodlot , maar volgt des-zelfs ( des-zelfs ) aanwijzing slechts in het geval dat deze met onze stille , voor ons zelve nog onbe-sliste ( onbesliste ) wenschen overeenstemt .
« Ki , ei !» zeide mevrouw von Kreij glim-lachend ( glimlachend ) en met haren vinger dreigend tot haren bruidegom , « op die wijze schijnt mij het onbepaald vertrouwen in en het vast geloof aan mijne bekwaamheid reeds vóór het huwelijk te niet te zijn gegaan .»
De heer Beerwald greep hare hand , kuste die en hernam :
« Aan uwe bovennatuurlijke gave der voor-zegging ( voorzegging ) heb ik nooit geloofd en geloof er ook thans niet aan , maar mijn onbeperkt vertrou-wen ( vertrouwen ) op u en mijn vast geloof dat gij mij ge-lukkig ( gelukkig ) zult maken , zal ik nimmer verzaken .»
G?<+?Ca=>C*?Gx »
BLADVULLING .
Hoe zucht naar kennis , met standvastigheid gepaard , de grootste hinderpalen weet te overwinnen , daarvan leverde ook Jacques Amyot , de beroemde Fransche schrijver der 16e eeuw , een voorbeeld . Hij werd in 1513 , te Melun , geboren . Zijne zeer behoeftige ouders konden hem geen onderwijs doen geven . Even als La Ramée , werd hij bediende in een school . Daar oefende hij zich des nachts , bij ' t schijnsel van de overgebleven kolen in den vuurhaard . Toen eindelijk opgemerkt werd wat er in hem stak , gaf men hem les in de oude talen , de wiskundige en andere wetenschappen , en hij werd de vertaler van Plutarchus en onderwijzer der Koninklijke Prinsen . Meermalen is Plutarchus in ' t Eransch vertaald , doch aan het diep indringen in den geest van ' t oorspronkelijke , wordt de vertolking van Amyot nog geroemd . Volgens Montaigne was hij de meest ongedwongen en zuiverste Fransche schrijver van zijn tijd .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het