Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 311

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 311
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
311
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
7
bij het talrijk bezoek van welgestelde vreemde-lingen ( vreemdelingen ) de verzoeking voor de hand ligt . Slechts een oud , blijkbaar vervallen man sprak ons om eene kleine gift aan , waarbij hij echter voor-zichtig ( voorzichtig ) omkeek , als vreesde hij door zijne mede-burgers ( medeburgers ) te worden beluisterd . Helaas vertoont zich ook reeds reeds in Barackia de heerschende speculatie-woede . Makelaars pachten van den heer Blohin eenige stukken grond , die ze dan tot hooger prijs aan pas aangekomen kolonisten verhuren , terwijl anderen , insgelijks met be-hoorlijke ( behoorlijke ) provisie , den bouw der hutten op zich nemen , waaruit ongetwijfeld geschillen ontstaan , die den tot dusver bestaanden vrede dreigen te verstoren .
In haar tegenwoordigen toestand biedt echter de republiek '/ Barackia // een zeer interessant en geens/.ins afschrikkend schouwspel uit het Ber-lijner ( Ber-lijner ) volksleven aan . Hoewel ook die kolonie een treurig licht op de sociale gebreken dezer wereld-stad ( wereldstad ) werpt en in zekeren zin hare schitterende vlucht in den laatsten tijd deerlijk parodieert , zoo moet men daarentegen den gezonden geest des volks , zijne gemakkelijkheid , om zich in den moeielijken toestand te schikken , zijne bekwaam-heid ( bekwaamheid ) en begrip voor het groote beginsel eener werkzame zelfhulp met recht erkennen . Niette-min ( Niettemin ) dringen zich aan den menschenvriend ern-stige ( ernstige ) bedenkingen en twijfelingen op , of alles zoo mooi kan blijven als het nu is , of derge-lijke ( dergelijke ) toestanden in het algemeen met onze beschaving , met onze gewoonten en denkwijze op den langen duur overeenkomen , gelijk dit onder geheel andere voorwaarden in Amerika het geval is .
Bezwaarlijk zal de jonge republiek langer dan het einde van den zomer in wezen blijven , daar reeds op den 1 October het contract der stad met de beide pachters verloopt , daargelaten nog dat de meeste hutten niet voor najaarsstormen en de winterkoude berekend zijn . Met blijdschap moeten wij daarom het bericht begroeten , dat de magistraat van Berlijn , naar wij vernemen , eene commissie benoemd heeft , die voorstellen zal doen om in het gebrek aan huizen hulp te verleenen en voor eene doelmatige verblijfplaats voor de van woning beroofde familiè'n moet zorg dragen .
EEM OITIOETIM .
Herinnering uit het leven eens Kunstenaars .
NAAR HET HoOGDUITSCH VAN C . CrESSIEUX .
( SM .)
Was het nu tie drukkende nabijheid van een mij onbekenden persoon , of eenige andere oorzaak die mijne vingers onzeker over de toetsen liet glijden of mijn geheugen deed falen zooveel is zeker dat ik valsch en zonder takt speelde . Toen klonken ander-maal ( andermaal ) de woorden in mijn oor :
« De laatste maten hebt gij weder geheel onjuist opgevat , het is een adagio maestoso ,
freule , en gij meendet in fortissimo den regten toon gevonden te hebben .»
De vreemdeling sprak deze woorden met doordachte kalmte , en met een lach op de lippen , maar juist die kalmte ergerde mij . Ik wist dat ik valsch gespeeld had , doch was aan berisping van dien aard niet gewoon . Ik zag met trotsche , minachtende gebaren naar den vreemdeling op , doch toen ik zijne alles behalve belangwekkende gedaante zoo naast mij aanschouwde , bekroop mij eene meisjes-achtige ( meisjesachtige ) moedwilligheid en een spotachtige glimlach plooide mijne lippen toen ik in de knoopsgaten van zijn ' eenvoudige overjas , als ware het om er mede te pronken , ver-scheidene ( verscheidene ) ordelinten zag glinsteren .
« Gij schijnt mij toe , een schoolmeester te zijn , daar gij zoo voortreffelijk weet te be-dillen ( be-dillen ) !» zeide ik met onverholen ironie .
« Zoo iets van dien aard , freule ,» ant-woordde ( antwoordde ) de vreemdeling lachend , zonder van toon te veranderen , « en ik wenschte slechts , u tot éléve te hebben .»
« Een wensen dien ik geenszins beaam ,» hernam ik koel . « Dat geloof ik gaarne , want ik zou een strenge leermeester zijn , die uw wezenlijk talent niet met kwalijk geplaat-sten ( geplaatsten ) lof ver-stikken , maar u de fouten onder ' t oog brengen zou , ten einde die te \ er-beteren ( er-beteren ) . »
« Welk een beer !)- bromde ik hall luid , stom van verbazing over zulk eene drieste openhartigheid .
« Gij hebt de juiste uitdrukking voor mijne benaming getrotlen , freule , ik ben inderdaad een halve beer ,» sprak de vreemdeling , vroolijk gestemd door mijne haflinde aan-merking ( aanmerking ) .
aEn dat geeft u dan ook zeker het recht om in algemeene termen met mij te spreken , naar het mij toeschijnt ,» gaf ik hoogmoedig ten antwoord .
« Ik ontdekte in uw aanslag een buiten-gewoon ( buitengewoon ) talent , freule , en dat alleen noopte mij u aantespreken ,» hernam de vreemde-ling ( vreemdeling ) op een ' toon die eenige ontevredenheid verried . Voor ' t overige ,» voer hij voort , « zult gij mij wellicht de vreugde verschaffen van het laatste adagio nogmaals te spelen , ik ben overtuigd dat gij nu den rechten toon zult gevonden hebben .»
« Ik ben niet gewoon voor vreemdelingen te spelen » antwoordde ik bits , « en wil zulks gaarne aan u overlaten , daar gij waarschijn-lijk ( waarschijnlijk ) aan kritiek meer gewoon zijt en gij zelf die taak zoo voortreffelijk weet te ver-vullen ( vervullen ) .»
Met deze woorden stond ik van mijne plaats op en wees met eene spotachtige buiging op het door mij verlatene tabouret voor de piano .
« Gij hebt gelijk , freule ,» antwoordde de vreemdeling en een diepe weemoed iag in den toon zijner stem , « ik ben gewoon strijd-vaardig ( strijdvaardig ) tegenover het veelhoofdige monster der openbare meening te staan , en juist daarom verzoek ik u thans ook , kwaad met kwaad te vergelden , mijne opvatting der « Hugenoten )) aantehooren en mijne fouten daarin even zoo onverholen onder ' t oog te brengen alsik mij zulks jegens u veroorloofde 1 .»
Dit zeggende , plaatste de vreemdeling zich voor het oude ontstemde instrument en begon te preludeeren .
Was het nu mijne ijdelheid , die mij influis-terde ( influisterde ) , den eigenwaan des vreenuMings met dezelfde berisping te kastijden , die mij van de deur tot het zijvertrek deed tei\ig-keeren ( tei\ig-keeren ) ? Genoeg , ik bleef staan en genoot innige vreugde bij het voornemen om des vreemdelings fouten , die ik verwachtte te hooreri , eens streng te berispen , want hoe zou zulk een eenvoudige schoolmeester het heer-lijke ( heerlijke ) toonwerk der « Hugenoten » bij mogelijk-heid ( mogelijkheid ) goed kunnen voordragen ? dacht ik l>ij mij zelve
Doch wat was dat ? Wat hoorde ik daar eensklaps ? De vreemdeling sloe » met volle akkoorden aan , de akkoorden zwollen meer en meer tot symphonische melodieu , en liet erg ontstemde register seinen onder deze handen zijne voormalige harmome te her-w ( her-w ) innen !
Verbaasd zag ik den vreemdeling aan , wiens vingers zulke toonen aan het gebrekkig speeltuig wisten te ontlokken . Diep treurig en jammerend klonk uit de toetsen het wee-geklag ( wee-geklag ) der verradene Hugenoten , angstig en als grafgeluid hun hulpgeschreeuw . Al stouter en krachtiger kwamen de lantasiën ten ge-hoore ( ge-hoore ) ; wild , hartstochtelijk en al dringender door zijn geloofsijver gedreven , trad de ge-spierde ( gespierde ) verschijning voorden blik des geestes , terwijl Valentin's liefdeklacht , zich in de smeltendste toonen oplossend , alle wanklan-ken ( wanklanken ) deed zwijgen .
Onwillekeurig bezweek ik voor de over-macht ( overmacht ) van dit fantastisch spel . Zoo , ja zóo had ik mij de schepping der « Hugenoten » voorgesteld , in mijne verbeelding er van gedroomd , en deze naar zijn uiterlijk zoo onbe-duidende ( onbeduidende ) vreemdeling , dien ik zoo onbarmhar-tig ( onbarmhartig ) bespot , dien ik der verhevene toonkunst geheel onwaardig geacht had , deze was het , uit wiens vingeren deze wondertoonen stroom-den ( stroomden ) , die mijne zinnen in een zwijmel van eerbiedige bewondering brachten , mij ver-voerden ( vervoerden ) tot zielsverrukking en tot het reinste besef van de toovermacht eener schepping die aan den hemel zijne vreugde en aan de hel hare pijn ontleend had !
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het