Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 270
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 270
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
270
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
6
// Wat de wolken toch wel zeggen als ze zingen .//
// De wolken zingen immers niet . malle meid ; ze brommen en razen als de donder er in schuilt .»
// O , hernel !// hernam Catharine , // daar dacht ik niet aan .... Als de donder maar niet in mijn klein , rooskleurig wolkje gaat zitten !//
// Welk rooskleurig wolkje ?// hernam Sylvaine verbaasd .
// Wel het wolkje dat in mijn boezelaar zat .//
// Houd uw mond ,// zeï Sylvaine ; // ge weet immers dat ik er niet van houd als men zoo maar in de lucht allerlei zotteklap uitslaat , die niets beduidt . Dat is goed voor kinderen van twee jaar ; maar gij zijt al te groot om u zoo gek aan te stellen .//
Catharine durfde geen woord meer te kikken , en liep dadelijk na ' t ontbijt naar buiten . Ze had nog maar een van de jonge meiden over-gehouden ( overgehouden ) ; deze nam zij mede en hield er zich een paar uren meê bezig ; maar daar zij vroeg was opgestaan , viel zij in ' t midden van het veld in slaap . Zij was nu niet meer bang dat zij Bichette zou verliezen ; zij had hem met de andere lammeren in de kooi gelaten .
Toen zij ontwaakte en bevond dat zij zoo-lang ( zoolang ) als ze was op haar rug lag uitgestrekt , zag zij niets anders dan de lucht en vlak boven haar hoofd de kleine wolk , die zich zoo hoog mogelijk in de lucht op nieuw vertoonde ; en die alleen , geheel alléén , in het blauw van een schoonen dag als rooskleurig zilver schitterde .
» Wat is ze toch mooi die wolk // dacht Catharine , nog half verslapen ; // maar wat is ze ver af ! Als ze weer begint te zingen , zal ik er niets van hooren . Wat zou ik gaarne wezen waar zij is , dan zou ik de geheele aarde zien en zonder mi .] Ie vermoeien een wandeling door den hemel maken . Als zij niet zoo zwart on-dankbaar ( ondankbaar ) was , zou ze me meê naar boven hebben oenomen ; ik zou op haar hebben kunnen rusten als op een donzen kussen , en van nabij de zon hebben kunnen bezichtigen , en onderzoeken waaruit zij gemaakt is ./<
De winterkoningjes zongen in de struiken , terwijl Catharine zoo lag te mijmeren , en het kwam haar voor alsof die vogeltjes haar uit-lachten ( uitlachten ) en haar schertsend toeriepen : Nieuws-gierig ( Nieuwsgierig ) meisje , foei , nieuwsgierig meisje ! Weldra zwegen zij stil en kropen bevend van angst , oTider het gebladerte weg . Een groote sperwer schoot door de lucht en fladderde vlak onder de rooskleurige wolk in : t rond . // Nu // dacht Catharine ; '/ ze mogen mij dan voor nieuws-gierig ( nieuwsgierig ) uitjouwen , maar ik zou gaarne op den rug van dien grooten roofvogel zitten . Op die manier zou ik mijn rozenrood wolkje dichterbij terugzien , en misschien zou ik er dan wel naar toe kunnen vliegen ./* Nu ontwaakte zij geheel en al en herinnerde zich dat zij toch geen zot-teklap ( zotteklap ) moest praten en dat ze daarom liever niet aan zulke dwaze dingen denken moest . Zij nam haar spinnewiel en spon zoo hard ze kon , terwijl ze haar best deed om alle gekke " edachten uit het hoofd te zetten , maar ondanks haar zelve hief zij ieder oogenblik het hoofd om naar de lucht te kijken . De sperwer was
DE O L IJ F ï A IL
verdwenen , maar het rozenkleurige wolkje was er nog altijd .
« Zeg eens , meisje , waar kijkt ge toch zoo onophoudelijk naar ?// vroeg een man , die door het veld kwam .
Het was de houthakker , die juist in de aan-grenzende ( aangrenzende ) weide een dooden boom had omge-hakt ( omgehakt ) , en die de takkebosschen op zijn schouders wegdroeg . Het hout woog zwaar , en hij leunde een oogenblik tegen een wilgestam aan om wat uit te rusten .
// Ik kijk naar die wolk daar boven ,»/ ant-woordde ( antwoordde ) Catharine , // en zoudt gij mij nu ook kunnen zeggen , gij , die zooveel hebt gereisd en die zooveel ondervinding hebt , waarom zij daar zoo geheel alleen staat en zich niet van haar plaats beweegt . //
// Wel ja , mijn kind ,// hernam de oude man , # in den tijd toen ik nog op een schip op zee rondzwalkte , zou ik dat een windveer hebben genoemd , en ' t een slecht teeken hebben gevonden .//
// Een teeken waarvan ?//
( Wordt vervolgd .)
;- A.,»-*S£X^ï«N ^^
Dr . KAISER .
Ten vervolge op de levensschets van Neêr-lands ( Neêr-lands ) beroemden sterrekundige ( zie ons jongst - -vorig ( -vorig ) nommer ) deelen wij eenige bijzonderheden mede over zijne ter aardebestelling bij Leiden : Den 1 Augustus il . des morgens , werd op de begraafplaats aan de Groenesteeg op plechtige wijze het stoffelijk overschot van den hoogleeraar F . Kaiser , van een der grootste geleerden van onzen tijd , zooals een zijner vroegere ambtgenooten hem noemde , ter aarde besteld . Bracht het tijdstip bet mede dat vele hoogleeraren onzer hoogeschool en vele vrienden en vereerders van den afgestorvene zich , bij den stilstand der akademische lessen , evenals de studenten , zich naar elders hadden begeven en zich buitenslands bevinden , allen echter , die zich hier of in de nabijheid bevonden , hadden zich op den akker der dooden vereenigd om de laatste eer te bewijzen aan de nagedachtenis van den man , die nog zoo kort geleden een der grootste sieraden was van Leidens hoogeschool . Toen de lijkstoet de grafplaats had bereikt , schaarden zich de aanwezige professoren , studen-ten ( studenten ) , vrienden en vereerders achter de nabe-staanden ( nabestaanden ) van den afgestorvene en volgden de baar tot aan de geopende groeve .
Nadat de lijkkist daarboven was geplaatst
trad de hoogleeraar Goudsmit voor en bracht
op welsprekende en gevoelvolle wijze eene laatste
hulde aan den overledene . Het was niet aan
hem , zeide de hoogleeraar o . a „ de verdiensten
van den grooten Kaiser te schetsen , van den
grooten geest , van wiens rusteloos streven voor
de wetenschap allen , die hem gekend hadden ,
| konden getuigen . Wel kon daarvan gezegd
Il worden dat eene ster van de eerste grootte van
I het uitspansel was verdwenen . Onvermoeid had
hij tot den laatsten droppel bloeds veil voor eene wetenschap , die door hem als eene teedere plant met de meeste liefde en toewijding was opgekweekt tot hoogeren bloei en ontwikkeling . Niet alleen in ons land , maar in veel ruimer kring , door geheel Europa , werd zijne zeldzame verdienste erkend en zag hij zijn streven met de schoonste lauweren bekroond . En toch klaagde deze groote man nog steeds dat hij niet meer gedaan had , dat hij niet meer had kunnen doen . Hier op dit graf erkende de spreker dat hij nimmer rusteloozer zucht tot onderzoek en studie had ontmoet bij de meest bescheiden waardeering van eigen verdienste . Tot aan zijne laatste oogenblikken bleef deze ijver en dorst voor de wetenschap onverfiauwd en wel mocht hier worden gezegd : hij was rusteloos totdat een hooger hand hem de laatste ruste deed ingaan .
Prof . Rijke sprak ook een woord in dezen geest . Hij noemde Kaiser den grootsten natuur-onderzoeker ( natuur-onderzoeker ) , een zeldzamen geest , die op veel-zijdige ( veelzijdige ) wijze krachtig was ontwikkeld , die aan eene dichterlijke verbeelding een ongemeen meesterschap over de taal uitoefende , waarvan zijne talrijke werken getuigden , terwijl daarbij steeds doorstraalde dat het zijn streven was om in en door zijne wetenschap dien grooten Geest te verheerlijken , wiens grootheid hij nu voorzeker van meer nabij aanschouwen mocht .
Prof . W . F . R . Suringar getuigde aan deze groeve van de diepe hoogachting en dankbaar-heid ( dankbaarheid ) , waarmede zoovele leerlingen en oud-leer-lmgen ( oud-leer-lmgen ) terugzagen op den man , aan wien zij zoo veel te danken hadden . Zijn W . ■-. u.-; ( u.- ) , i n ..-. het bewijs van geweest , dat de wetenschap hem nooit het middel , maar het doel was . En dat dit dan ook door den tijdgenoot werd erkend , daarvan was de st.errewacht eene getuigenis , eene eerzuil door het Nederlandsche volk opge-richt ( opgericht ) voor den man , wiens naam voor tijdgenoot en nazaat onafscheidelijk was verbonden aan de wetenschap , waaraan hij zijn leven had toegewijd .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het