Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 259
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 259
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
259
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
3
zochten te herstellen , ten einde een nieuwen aanval te kunnen afwachten .
Een nog dreigender gevaar deed zich voor don Frederik op . Door spionnen werd hem bericht , dat de staten op het noodsein van Alkmaar wachtten om de dijken door te steken en de sluizen te openen . Hij zond zijn geheimschrijver Mendoza naar Amsterdam om te onderzoeken of , wanneer dit geschiedde , de legerplaats zou onder-loopen ( onder-loopen ) . Dit werd bevestigd . Maar weldra deden de najaarsregens de waterachtige landstreek onder loopen . De soldaten ston-den ( stonden ) in de loopgraven reeds tot aan de knieën in het water en met schuitjes moest men van het eene kwartier des legers naar het andere komen .
Na rijp beraad met zijne bevelhebbers besloot don Frederik het beleg van Alk-maar ( Alkmaar ) op te breken , en na eene belegering van zeven weken , zagen de Alkmaarders den vijand de tenten afbreken en overhaast aftrekken . Moedig vervolgden zij de Span-jaarden ( Spanjaarden ) en sloegen hun bij den Driesprong nog veel volks af . Don Frederik vertrok naar Amsterdam om Alva het mislukken van zijne poging medetedeelen .
Het ontzet van Alkmaar werd met uit-bundige ( uitbundige ) vreugde door geheel Holland ver-nomen ( vernomen ) . « Van Alkmaar begint de victorie !» was en bleef lang een spreekwoord in den mond des volks . Het was ook het keer-punt ( keerpunt ) der overwinning van de Spaansche wni»ns . Alkmaar had Holland de overtui-ging ( overtuiging ) geschonken , dat zijn bodem , hoe groot ook de overmacht der vijandelijke legers mochte wezen , onwinbaar kon zijn , wanneer de ingezetenen met hart en ziel die wilden en wenschten te verdedigen .
En wat is er geworden van de personen dit ' in onze schets voorkomen ? Wij be-doelden ( bedoelden ) slechts eene bladzijde uit onze geschiedenis eenigszins aangenaam aan lezers en lezeressen voor te stellen . Aan hunne verbeelding laten wij over , hoe liefde en huiselijk geluk vaderlandsliefde en dapperheid loonden .
In het begin van den krijg voor de onaf-hankelijkheid ( onafhankelijkheid ) , waren het vooral ook de burgerijen die zich , onder de leiding van vaderlandslievende hoofden , wapenden om de vijandelijke aanslagen af te keeren . Later , inzonderheid onder ' t bevel van Prins Maurits , waren het meer de gere-gelde ( geregelde ) krijgsbenden die te dien einde werk-zaam ( werkzaam ) waren . Als eene proeve daarvan wenden wij , een twaalftal jaren later dan « Alkmaars victorie », den blik op Gronin-gen ( Groningen ) , dat weder door de Spanjaarden bezet was , en nu van de Staatsche zijde belegerd wei'd , — een merkwaardig beleg , ook om de gevolgen , en waarop wij de aandacht wenschten te vestigen , nu Groningen eer-lang ( eerlang ) zijne grootsche historische herinnering viert , meer bepaald aan zijne bevrijding , nu twee eeuwen geleden , toegewijd .
HET BELEG VAJST GEOHMEK
( Met eene afbeelding .) _ cj~~o®t>-; ( cj~~o®t>- ) -
Voordeehg voor de nationale zaak was , in den zomer van 1593 , de verovering van Geertrui-denberg ( Geertrui-denberg ) op de Spanjaarden geweest ; maar nog veel meer was das wapenfeit roemrijk . Prins Maurits werd door heel Europa als een veldheer van den eersten rang vermaard . Zijne inname van Geer-tuidenberg ( Geer-tuidenberg ) opende als een nieuw tijdvak voor de belegeringskunst , die zelfs door uitstekende krijgs-oversten ( krijgs-oversten ) van zijn tijd weinig beoefend was . Ook het leger dat hij aanvoerde , had zijn roem waardig gehandhaafd : wat voor weinige jaren niemand mogelijk zou geacht hebben , de Hollandsche soldaten hadden zich , naast het beste krijgsvolk van Europa , eene eervolle plaats verworven .
Ook in andere opzichten , was het vooruitzicht , op een nieuwen veldtocht in het jaar 1594 , den Nederlandschen Staten welkom . Want slechts door gelukkig en krachtig oorlog voeren , konden zij het volk den angst voor ' s vijands overmacht en den lust tot vrede benemen . Nog vier duizend Duitsche voetknechten en nieuwe ruiters werden voor dit jaar in dienst genomen , en Elisabeth van Engeland gaf verlof , dat weder duizenden harer onderdanen voor het Nederlandsche leger werden in dienst gesteld .
Er stond iets groots volvoerd te worden ; vriend en vijand had het oog op Groningen geslagen . Gedurende het geheele voorjaar , was in de Ommelanden tusschen den Frieschen Stad-houder ( Stadhouder ) Willem Lodewijk en Verdugo geoorloogd , waarvan de een de insluiting der stad had getracht tot stand te brengen , de ander haar te beletten . De overwinningen der Staatsche wapenen hadden Groningen omringd met een tal van vijandelijke punten , waardoor de toestand der stad op den duur onhoudbaar werd . Sedert de verovering van Coevorden , was haar de gemeenschap met het Zuiden ontnomen ; van de zee sloten haar Solt-kamp ( Solt-kamp ) en Delfzijl af ; zelfs het verkeer met de Ommelanden was niet meer veilig . Slechts één weg naar Duitschland stond nog open , waarlangs de koopman zijne waren met moeite aanvoerde , om ze in de stad tegen hooge prijzen af te zetten : het was een slecht pad , door de kunst aange-legd ( aangelegd ) in het diepe moeras van de Bourtange . Ook dien eenigen uitweg wilde Willem Lodewijk nu sluiten ; Maurits zond hem daartoe twintig ven-dels ( vendels ) voetvolk en tien vendels ruiterij ter ver-sterking ( versterking ) . Verdugo bekwam eveneens hulp uit het Zuiden , maar niet zoo tijdig en vooral niet zoo snel . Het Friesche leger maakte van het overwicht , dat het daardoor eene wijle behield , uitmuntend gebruik , legerde zich cp het Bour-tanger ( Bour-tanger ) moeras , terwijl dit door buitengewone droogte begaanbaar was geworden , en begon in allerijl op den eenigen zandheuvel waarover het liep eene sterkte op te werpen , die den geheelen weg beheerschen zou . Nu kwam echter , eer de
Stadhouder gereed was , van den Berg met de verwachte versterking voor Verdugo aan . Te vergeefs trachtte Willem Lodewijk hunne ver-eeniging ( vereeniging ) te beletten ; want te zamen waren zij magtiger dan hij . Al zijn beleid werd thans vereischt om den vijand bezig te houden , terwijl de sterkte van Bourtanje voltooid werd , en zonder een slag te wagen , dien hij weinig kans had te winnen . Tot zijn geluk was het jaargetij allengs verloopen , en het weder niet meer te vertrouwen , zoodat de Spaansche bevelhebber geen ernstigen aanleg over het moeras durfde ondernemen . Het fort , daar aangelegd , bleef , in de handen der Friezen , aan de Groningers den laatsten uitweg afsluiten . Verdugo begreep : dat , als dit zoo blijven moest , de stad verloren was . Hij ondernam nu hel sterke Coevorden in te sluiten , in de hoop dit door gebrek tot over-gaaf ( overgaaf ) te dwingen . Die onderneming - was wanhopig , Coevorden was juist vóór dat de insluiting begon , ruim van leeftocht voorzien ; terwijl , daarentegen , voor Verdugo's leger nergens in den omtrek garnizoenen te vinden waren . Zoo begon dit beleg , onder de zeldzame omstandigheden , dat het den belegerden aan niets ontbrak en ' s vijands wapenen hen zoo weinig deerden , dat slechts een enkele soldaat sneuvelde , terwijl de belegeraars van koude en gebrek vergingen , en er dagelijks dertig tot veertig onder hen stierven . Hun man-schap ( manschap ) verliep met honderden , nieuwe regimenten kwamen er gedurig uit Brabant , maar even on-verzorgd ( onverzorgd ) en onbetaald , en even snel versmolten zij weder . Wat er werd van de ongelukkige land-streek ( landstreek ) , waarin dit Spaansch krijgsvolk huisde , laat zich voorstellen . Ellende en ziekten sloegen van het leger op het landvolk over ; en ook zonder bloedstorting verwekte de oorlog hier zijne gruwelijkste rampen . Geen wonder dat , toen Prins Maurits met het Staatsche leger , op het eind van April 1594 , uit Zw
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer