Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 212
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 212
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
212
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
TROUW V E RW INT .
Bene historische nocr .,< .
DOOR
W . BLUMENHAGEN . VIII .
( t'ervoiff en ski .)
Er is een gevoel dat in een leger door ieder wordt geëerbiedigd , van den ruwen soldaat af , al ware hij ook de zoon der Afrikaansche woestijn of der wouden van Amerika , tot den hoogsten bevelhebber toe . Dat gevoel is de verachting voor den dood . Dat is de grootste deugd en de eerste behoefte van den krijgsmansstand .
Door de schorsing van de terechtstelling was de geschiedenis der jonge vrouw wel-dra ( weldra ) door het geheele kamp verspreid . Al de soldaten die niet op hunne posten be-hoefden ( behoefden ) te blijven , snelden naar de plaats neen waar zij voorbij moest komen , om liaar te . zien en te bewonderen . Sommigen wenschten haar een gelukkig onderhoud met den generaal , anderen zongen tér harer eere eenige coupletten van eene Spaansche romance , allen groetten eer-biedig ( eerbiedig ) deze heldin , die met even veel moed haar leven had gewaagd als de krijger het in ' t gewoel van den strijd doen kan .
Toen graaf de Cordua en Gatherina het hoofdkwartier bereikten maakten de solda-ten ( soldaten ) die hen tot dusverre vergezeld hadden , halt en schaarden zich in een halven kring , vol nieuwsgierige verwachting wat er nu gebeuren zou .
Tot groote verwondering van Cordua was de tent van den generaal geopend en trad de graaf Bucquoi in vollen uniform , en in een staat van buitengewone ontroering , de gevangene Ie gemoet .
Gatherina vestigde een beschroomden blik op dien man wiens gewaad van goud en edelgesteenten schitterde ; zij wilde spreken , maar de lippen weigerden haar den dienst .. Zij wierp zich op hare knieën en stamelde : « Genade !»
Bucquoi beschouwde haar een oogénblik stilzwijj rtgens trad hij nader ,
richtl " haar zachtkens op en sprak v ien-delijk ( ien-delijk ) :
« Sta op mijn landgen ene zoo vast -
beraden heldin al-m ( alm ) et voor mij
geene grootere vreugde schenken dan ik nu gevoel nu ik de booze geesten kan ver-drijven ( verdrijven ) die tot nog toe uw leven hebben verduisterd . De eerwaarde vader heeft mij alles verhaald , gij vraagt genade voor uw echtgenoot . Uwe liefde is op een dwaal-spoor ( dwaalspoor ) geraakt ; hoe hebl gij baar dien stn e-ven ( e-ven ) zeeman kunnen schenken die haar nimmer begrijpen zal ".' liet lot zal u honger verheffen dan gij durfl hopen . Deze Vla-mingen ( Vlamingen ) zijn onherroepelijk ter dood ver-oordeeld ( veroordeeld ) ; hoe zou een generaal zijne be-velen ( bevelen ) kunnen intrekken -.' Hul u vrij in den zwanen vveduwsluijer . uwe Schoonheid zal er slechts door worden verhoogd . Maar geene tranen moeten uwe schoone oogen benevelen , want ik , graaf van Bucquoi , rli machtigste genera
, ik bied ii heden mijn hart en mijn handhier . in tegenwoordigheid van deze dui-dende ( duidende ) getuigen . Deel mijn rang en mijnmei mij : wijsheid en moed helerd te gaan . wij zijn voor elkandergeschapen . W - niet en geefmijdi ze
schoone hand , voor welke ik bereid hen deie uw v ; te laten .»
Gatherina had eerst met klimmende verbazing , daarna vol verontwaardiging
de woorden van den generaal aangehoord . Zij beefde van angst , hare knieën knikten , het bloed bonsde in hare aderen . Zij trok vol minachting de hand terug die de gene-raal ( generaal ) gegrepen had .
« Dus was het enkel om mij te honen dat gij mij wildet zien . Arme man ! die geene trouw kent , die gelooft dat liefde zich laat koopen , ik beklaag u . Laat mij bij mijn eenigen vriend terugbrengen ; verleen mij de gunst aan zijne zijde te mogen sterven , dan zal ik u den bloedigen smaad vergeven , mij in bijzijn van zoovele getuigen aangedaan , en in mijn laatste uur voor u bidden .»
Terwijl zij sprak voelde hij dat zij bijkans in onmacht viel ; zij tastte naar het fleschje met vergif dat zij in hare borst verscholen had , maar pater Bonifacius weerhield hare hand .
« Moed gevat , mijne dochter !» riep hij uit , « wanhoop niet , ik ben aan uwe zijde , de Heer waakt over u .
o Neen , de graaf de Longueval heeft u niet in ernst dit schandelijk voorstel gedaan , anders zou hij zich beneden den geringsten zijner soldaten verlaagd hebben , die u allen blijken van hunnen eerbied , van hunne bewondering hebben gegeven . Het was slechts om u op de proef te stellen ; hij twijfelde nog aan uwe grootheid van ziel en uwe deugd . Zie slechts met welke goedheid zijn blik op u rust . Maar generaal , draal nu ook niet langer uwe harde woor-den ( woorden ) in te trekken , anders zoude ik mij in u hei hogen hebben en het zou mij bitter grieven een Nero onder het masker - van een Titus te ontdekken .»
« Ja Gatherina , de heilige man wien gijalleen uwe bevrijding te danken hebt heeftgelijk ,» hervatte de generaal met gestrengewaardigheid ; « mijne beproeving was wreed,maar ik wilde u in al uwe grootheid bewon-deren ( bewonderen ) . Tk benijd uwen gelukkigen man . maai ' ik schenk hem even als u de vrijheidweder . Wat gij aan goud en edelgesteentenhebt medegebracht zal u worden terugge-geven ( teruggegeven ) , maar gij moet niet naar Ostendewederkeeren . Ik wil niet tegen u of uwenHerman strijden . Ik zal u tot aan destadspoorten laten geleiden , waar gij uwenzoon zult halen : daarna zal de graaf deCordua u tot aan den mond van de Maasvergezellen , waar gij het leger van denPrins van Oranje zult vinden . Denk aanmij wanneer gij eene gelukkige rust zultsmaken : wat mij betreft ik zal u niet ver-en ( veren ) mij dunkt dat de Vlamingen nog èeu uwen naam en den mijnen
mei eerbied zullen ui Ispi ■ ki
Gatherina viel den generaal op nieuw te voel en green zijne hand die zij wilde kussen , maar hij richtte haai ' onder het gejuich der soldaten op en kustte haar broederlijk op het voorhoofd .
« Ik kan u niet genoeg danken , edeleheer !» fluisterde zij hem in hel oor , « en tochkan de muis somtijds den leeuw van dienstzijn . Volg den raad dien ik u zal geven : verwijder ' alle OVetloopers en vreemde Zoe-telaars ( Zoe-telaars ) uit uw kamp : geen enkelen uitge-zonderd ( uitgezonderd ) . Er is een rijs op uw hoofd KX ) gulden zullen hel loon van den moordenaar zijn .»
De generaal verbleekte een oogénblik,doch herstelde zich dadelijk en z.'.le spottend : « Men iswe ! gierig geweest . Ik had gemeend dal mijn hoofd m irdwas .
Maar ." vroeg hij levendig , jn het ?»
ij dal ik de rol var . aai Iw ster b < ueden mij acht .» antwoordde Gathe-rina ( Gatherina ) op vasten toon , « maar geloof mij en volg mijn ra
Plotseling ontstond er eene groote be-weging ( beweging ) onder de troepen en een man baande zich een weg tot bij den generaal . Met was meester Tobias de zoetelaar .
« I we Excellentie ,» sprak hij angstig .
« heefteen ondankbaren moordenaar genade geschonken en in bescherming genomen . Wantrouw dien jeugdigen booswicht , een slang is onder dat bekoorlijk uiterlijk verborgen . Hij heeft mij misleid door zich voor den neejf mijner vrouw uit te geven . Hij heeft aan de Nederlandsche vlag trouw gezworen , het is een dweeper die Uwe Excellentie wilde vermoorden om de vier duizend gulden te verdienen .»
De graaf zag den spreker verontwaardigd aan en het bloed steeg naar zijn aange-zicht ( aangezicht ) .— « Dus kent gij dit geheim ,» sprak hij tot den zoetelaar , « en deze jongeling had het u toevertrouwd . Wachter grijpt dien schelm en hang hem onmiddellijk op . Deze slimme vos is zelf in den strik ge-vallen ( gevallen ) dien hij aan de onschuld spande . Niet gij , Catherina , maar de hand Gods heeft mij dien booswicht doen ontdekken . Zoo zijn wij , edele heldin , beiden door den hemel behoed . Ga thans uwen man bevrijden en breng hem den groet van Bucquoi . Mijne beste paarden staan voor uwe reis gereed , en Bona venture Longueval zal dezen dag onder de best besteede zijns levens rekenen .»
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer