Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 209

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 209
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
209
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
K I X » X »
IIKBUD f ® © E ALL K KTAIBI
A iie stukken en brieven , de Redactie betreffende franco aan de Uitgevers : Gebr . Belinfante , te ' s Gravenhage .
Abonnementsprijs per kwartaal : een gulden .
Verschijnt eiken Zondag .
TWEEDE JAARGANG . — JV2 27 - — 1 JULI \ m .
Bureel : Tweede Wagenstraat , 100 .
' S GEAVENHAGE .
Franco per post in alle deelen des Rijks , bij toezending vooraf van een postwissel a ƒ 1 .— « i 20 postzegels a vijf cents .
Ad vertentiën : Prijs per regel 15 ets . — Abonnement 250 reg . 12 ^ et .; — 500 reg . 10 et .; — 1000 reg . 7%et .
fi&ulli£i$jMk
LA ] DOOR
Mevr . KSXKLLA HIJMAJNS-HERTZVELD .
^ 5.>*>jr>ï>d '>
Afrika , vernederd Afrika , Hef hetmachtloos hoofd uit uwe doodenwaè . Daverend rolt zij nog heen door uw velden , De stem van ' t verleden , de stem van uw helden .
Hoor ! Daar snuift de Samoem uw woestijnen door ; Daar drijft hij zijn wentlende , gloeiende bergen ;
Hij loeit , en de echo loeit hem na : Wee , wie mijn vlammenden adem durft tergen , Ik ben een zoon van Afrika ! Zij spreken die zuilen , die vuurge kolommen , Van vroegere grootheid , van toomlooze kracht , Toen de Afrikaan Europa deed verstommen , Waar zij haar macht dorst meten met zijn macht , Waar hij van ' t berggevaart in ouafzienbre drommen Neêrdonderde als de orkaan met bliksemvuur bevracht .
Nog altijd bruischt de zee op uw getande kusten ;
Zij breekt haar golven tegen ' t rotsgraniet , Waarop de puinen van een vroeger wereld rusten ,
En zingt een duizendstemmig lied Van kracht en beschaving , verstikt en vertreden , Van grootsche lasten die ze eens heeft getorscht , Toen zich Rarthago neervlijde aan haar borst , Kn van de keten , thans geklonken om de leden Van Afrika , dat eens de wereld tarten dorst . « Rampzalig Afrika ! hoe treurig staan uw palmen , Zij — straks nog ruischend bij de laatste vrijheidsgalmen Van ' t schaatrend krijgsgezang dat heenrolde over ' t strand ,
Toen ' t staal nog bliksems schoot in Abdiil-Kader's hand , — Zij zuchten slechts bij ' t rinkelen der schalmen
Van kluisters , die in ' t verre land , Uw diep-vernederd ( diep-vernederd ) kroost het veege lijf omgorden ; Wat is er van uw grootheid , wat van uwen roem geworden ?" Doch daar naakt hij door ' t gloeiende , dvvarlende zand ,,^. Daar naakt hij de woudleeuw , Numidies zoon;.-Hij ( zoon;.-Hij ) trappelt den bodem , hij brult om uw hoon ; Hij schudt met zijn manen , hij teistert zijn lenden ; En hoor , zijn stem bezielt de woestenij ;
Daar rolt een wilde melodij , Ze ontwaken uw roemrijke benden ,
Zij jagen voorbij Numidies ruiters , leeuwen als hij . Zij stuiven daarhenen *, met adelaarsvlucht , Hun spiesen doorsnijden de kermende lucht , Ros en ruiter schijnt één ; in de gitzwarte lokken , Den helmband ontsprongen , versmelten de vlokken Der gitzwarte manen ; zij vliegen — zij staan ; De strijdrossen stampen , Hun neusgaten dampen , En ' toog van den ruiter in strijdlust ontgloeid , Blijft thans door bewondring en eerbied geboeid : De veldheer snelt aan . Dav'rend bruischt het door de velden , Machtiger dan het trompettengeschal : Wees welkom , held der helden , Hannibal !
>•*>-!
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het