Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 171
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 171
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
171
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
D E O L IJ F T A K .
3
« torten — en — en de Fortuin klopt toch bij ieder eens aan ."
/- Zeker een spreuk van uw vader ," zeï dr . John ; * en gij past die toe op uw veelhcsproken huwelijk met Lady Adelaide . Ik wensch er u van harte geluk meê , mijnheer ."
Mijnheer Reginald hoog , om zijn van schaamte gloeiend gelaat te verbergen .
" Wenscht gij dat ik deze tijding aan miss Middleton zal overbrengen , of wondt gij haar zelf spreken ?"
" Tot geen prijs , mijnheer . Wilt gij ' t haar zeggen ? Gij zult haar dit beter kunnen uitleggen dan ik ." Dr . John stond van zijn stoel op . " Verschoon mij eenige oogenblikken ," zeide hij , ter-wijl ( terwijl ) hij de deur uitging . " Ik kom dadelijk weer bij u .» Toen hij op ' t portaal kwam , stak Amy het hoofd uit bare kamer , en legde haar hand op zijn arm .
" Ik kan wel denken wat hij zeide ," fluisterde zij . /- Geef hem dit als ' t u belieft — het bevat zijne brieven en geschenken — en zeg hem dat hij vrij is ."
" Arm schaap !" zei dr . John deelnemend , " het is wel hard dat uw droom zoo wreed wordt verstoord ."
Amy trok hem naar ' t venster , en hief haar hoofdje in ' t maanlicht tot hem op . Zij had geschreid — maar üe tranen waren reeds gedroogd , en een lieldere glim-lach ( glimlach ) straalde uit haar oogen toen hij haar aankeek .
» Een droom van liefde ," herhaalde zij op denzelfden Üuisterenden toon . " Ja , dr . John , het was een droom , en dit is een ge.ukkig ontwaken ."
In een oogwenk was zij verdwenen , en dr . Morton ki erde tot zijn bezoeker terug .
fÜp verzoek van miss Middleton ," zeide hij en legde het paket dat zij hem had gegeven op tafel neer , " geef ik u dit terug . Zij heeft mij verzocht er bij te voegen dat ge u in geen enkel opzicht langer aan haar ver-bonden ( verbonden ) behoeft te achten , en wenscht u , even als ik , van harte goeden avond .»
« Ik zou wel eens willen weten wat hij toch meende met zijn hartelijken goeden avondwenseh ?" bromde de s»pit*-in ( usschen ( ie landen , toen bij dien avond naar Weston terugkeerde . " Maar ' t komt er ook eigenlijk niet op aan . ' t Spijt me toch dat ik Amy moet opgeven — ' i is toch zulk een lief zachtzinnig kind . Maar wat ' t zwaarste is , moet ' t zwaarste wegen . Armoede — vooral fatsoenlijke armoede — is ' t ergste wat men kan bedenken , ' tls.toch beter zoo — Lady Adelaide is een veel ge-schikter ( geschikter ) partij voor mij . Waarachtig , de oude heeft gelijk ! — De Eortuin klopt eenmaal — " Hij stak een sigaar aan , en liet de stelling onvollooid .
VIERDE HUÜEDSTUK .
" Jufvrouw Dolly ," zei Amy op zekeren avond , terwijl zij van haar muziek opkeek , »' t is nu juist vijf weken en vier dagen geleden dat dr . John vertrok , en hij heeft nog geen enkelen keer geschreven .»
" Neen lieve ," antwoordde de kleine oude jufvrouw met een zucht . // Hij heeft geen enkelen keer geschreven .» Amy trad naar haar toe , ging op het voetenbankje zitten , en legde haar hoofd op tante Dolly's schoot .
" Ik zou wel eens willen weten waar hij nu is en waarom hij niet schrijft .»
» John heeft daar zeker zijn goede redenen voor , kindlief ."
« Maar ' t is zoo vreemd , juffie ." " Dat denken wij , wacht maar totdat hij terug is .» « Och , maar de tijd gaat zoo langzaam voorbij als hij er niet is .»
Jufvrouw Dolly zuchtte nog eens , maar gaf geen antwoord .
" Jufvrouw Dolly ," zei Amy op ontstelden toon , en met een gelaat zoo wit als het borduursel waaraan de eerste bezig was , " misschien is dr . John wel op reis gegaan om — te trouwen .»
De oude dame keek haar verbaasd aan . » Dat is niet te denken , kindlief . Dr . John is er de man niet naar om te trouwen .»
" Waarom denkt tl dat ?"
" Omdat hij in zijn jeugd geen tijd had om aan liefde te denken . Zijn vader liet hem drie broeders na om groot te brengen , en John was zoo arm , dat hij nauwelijks voor zichzelf kon zorgen . Hij moest dus driemaal zoo hard werken om hem in staat te stellen zijn plicht te vervullen , en dus dacht hij nooit aan minnarijtjes .» " Deed hij dat , jufvrouw Dolly ?» // Ja , mijn kind , en alles alleen !" zeï de oude jufvrouw met edelen trots . " Hij verkocht zijn kleine bezitting om zijn broeders eene opvoeding te geven ; hij zwoegde en sloofde , en werkte om hen te onderhouden ; en nu zijn twee van hen predikanten geworden en de ander kapitein op een Üostindievaarder , en dat alles is dr . John's werk .» » Maar nu is hij rijk , niet waar ?» zei Amy . » Rijk juist niet ," was ' t antwoord . " Net toen hij den jongsten broer had geplaatst stierf een oom van zijn moeder , en liet hem deze buitenplaats en driehonderd pond ' s jaars na . Meer verlangde John niet . Hij verkocht zijn praktijk — tenminste hij noemde het verkoopen , maar hij gaf die aan een armen jongen dokter — en zette zich hier neer . En toen ik in ' t verdriet raakte ," en de stem van d,e oude jufvrouw beefde bij die woor-den ( woorden ) , " trok hij zich mijner aan en nam mij bij zich in ." Haar verdriet ! Amy kende de geschiedenis van den braven zeeman , op wien jufvrouw Dolly vele jaren trouw had gewacht , totdat haar jeugd al wachtende was voor-bijgegaan ( voorbijgegaan ) , en hoe op de laatste reis , waarvan de opbrengst bestemd was om het huishouden optezetten , dat hij altijd had gehoopt barer waardig interichten , het schip op zee was verbrijzeld en daarmede ook de liefde van jufvrouw Dolly . Amy sloeg haar armen om haar hals en kuste haar bevende lippen .
« Lieve juffie Dolly ," sprak zij zacht . Een lange rede-voering ( redevoering ) had geen duizendste gedeelte kunnen weergevenvan de deelneming die in deze weinige woorden lag."Is dr . John al heel oud ?" vroeg Amy eindelijk."Als hij weer jarig is , zal hij vijfendertig worden,"sprak eene slem achter haar . ^^^
Amy keerde zich om , en zag dat zij in haar afgefrok-kenheid ( afgefrok-kenheid ) niet eens het binnenkomen van dr . John had opgemerkt .
Van Dr . John zeï ik ? üf was het de schim van dr . John ! Die vermagerde gestalte , dat ingevallen , bleeke gelaat , het zwaar gekroesde haar en baard , de macere handen , hel vel waardoorheen de blauwe aderen zoo akelig waren te zien — was dat dr . John ? Amy uitte een gil ' van verbazing , en stak haar handen uit , half bevreesd dat het een spookgestalte was .
" Wees niet bang , — ' t is wel degelijk Dr . John ," zeï de nieuw - aangekomene , en viel op een stoel neder . » Hoe vaart ge beiden ? Hebt ge ' t nog al samen kunnen stellen ? Zijt ge blij dat ik weer bij u ben ?"
// Waar zijt : gij geweest ? en waarom hebt ge niet geschreven ? »
« Twee vragen in antwoord op drie andere . Ik ben in ' t hospitaal geweest ."
" Zoo dicht bij ! En waarom kwaamt ge ons dan niet eens opzoeken ?"
» Om zeer afdoende redenen ,» antwoordde hij . » Ik heb de koorts gehad . Schrik maar niet ; ik ben nu weer hersteld .»
Amy ontstelde , niet uit vrees , maar van verbazing . // Gij gingt daarheen om ziek te liggen en zeidet ons daar niets van !» zeide zij . » Wist u daar iets van , juf-vrouw ( jufvrouw ) Dolly ?»
» lk vermoedde het somwijlen , lieve kind ." " En ge liet er mij nooit iets van merken ! Wel foei !» sprak Amy .
" Waartoe zou dat gediend hebben ?" vroeg Dr . J«hn . » Ik ging daarheen om van u weg te zijn — om geen gevaar te loopen u aan te steken . Ik ging daarheen om opgepast te worden door meer ervaren verplegers dan Dolly of u , en mijn laatste verstaanbare woorden waren : « Laat niemand bij mij thuis te weten komen dat ik hier ben .»
» Gij zijt wel vriendelijk ,» hernam Amy . " En als ge nu waart gestorven ?»
» Dan zou men mij hebben begraven . Kijk maar niet zoo zuur , Amy ; de dood is slechts een huiswaartskee-ren ( huiswaartskee-ren ) , een rust , een belooning . En als ik gestorven was , zou de gedachte mij hebben getroost dat ik mijn best gedaan had om u beiden van ' t gevaar te bevrijden ,— dat de wetenschap het hare had gedaan om met alle mogelijke haar ten dienste staande middelen de natuur te hulp te komen , — dat mijn testament gemaakt was , en dat ik met , God in vrede was . Ik zou gelukkig zijn gestorven , Amy .»
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het