Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 168
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 168
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
168
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
8
DE OLIJFTAK .
verhaalt aan al hare kennissen hoe zij bestolen is , houdt staande dat men van dienstboden niets dan ondankbaarheid te wachten heeft , klaagt over de verdorvenheid der menschelijke natuur enz . Het komt echter niet bij haar op , zich zelve aan te klagen , wegens hare goddelooze — ja , goddelooze , zeg ik — onbedachtzaamheid , die haar een jong , onwetend kind , een arm schepsel , welks geest slechts onduidelijk goed van kwaad onderscheidt , bestendig aan verzoeking heeft doen blootstellen . En wie , vraag ik nu , is te beschuldigen , als het meisje in den poel van ondeugd en misdaad verzinkt ? Gewis diegene , welke , na het kind in verleiding gebracht te heboen , het in de meêdoogenlooze wereld verstoot , beroofd van datgene waardoor het eene fatsoenlijke betrekking bekomen kan — den goeden naam ; en dat wel zonder eene poging te doen om het tot beterschap te brengen , zonder het in de gelegenheid te stellen het kwaad weder goed te maken en door een goed gedrag in het vervolg zich haar vertrouwen weder waardig te maken .//
// Wat gij daar zegt is , vrees ik , maar al te waar ,// merkte onze gastheer aan , // en het herinnert mij aan eene gebeurtenis , die ik nu zal verhalen , daar zij eenige opheldering over de bedoelde zaak kan verschaffen .// Het eeheele gezelschap luisterde nu zeer oplettend naar zijn verhaal , want het was alom bekend , dat geen fabrikant in X . door zoo vele oude en trouwe bedienden en werklieden omringd was als de heer Stephenson .
// Toen ik mijne zaak begon ,// zeide hij , // nam ik als kantoorbediende een jong mensch in dienst , dien ik eerst slechts zoodanige werkzaamheden liet verrichten , welke zoo weinig mogelijk verantwoordelijkheid met zich brachten . Dit had ik mij bij het in dienst nemen van kantoorbedienden tot regel gesteld . De jongclinc , dien ik Smith zal noemen , was van goede familie . Hij had zijn vader verloren , en moeder en zuster waren in zekere mate van hem afhankelijk . Hij was niet lang bij mij werkzaam , of het toeval wilde dat mijn meest vertrouwde bediende , die gewoon was het geld tot be-taling ( betaling ) der arbeiders van de Bank te halen , door eene onvoorziene omstandigheid daarin werd verhinderd , en door Smith het geld liet ontvangen om aan mij te bezor-gen ( bezorgen ) . Ik stelde in den eersten bediende , die reeds lahg in de zaak was , zoo groot vertrouwen , dat ik het geld dat hij mij bracht nooit nauwkeurig natelde ; daar het echter nu door andere handen gegaan was , meende ik dit te moeten doen . Ik riep dus Smith terug toen hij mijne kamer wilde verlaten , zeide hem , dat hij eenige oogen-blikken ( oogenblikken ) zou wachten en telde het geld . Hoe groot was echter mijne verbazing , toen ik bespeurde , dat er een aanzienlijk gedeelte aan ontbrak !
// Wie heeft u dat geld gegeven ?// vroeg ik . " De heer .. . .«■ antwoordde hij , en noemde den naam van mijn eersten bediende .
// Zonderling !// riep ik hem scherp aanziende toe , // maar er is niet zoo veel als er zijn moet , en dat is nooit gebeurd .//
Hi ' werd bedremmeld e-i sloeg de oogen : ieêr , doch antwoordde op gedwongen vasten toon , " dat hij het geld zoo gekregen had ."
» Te vergeefs zoudt gij beproeven mij te misleiden , of het vermoeden te doen vallen op iemand , wiens eer-lijkheid ( eerlijkheid ) zoo goed bekend is ," antwoordde ik . » Nu ben ik volkomen overtuigd , dat gij het geld genomen hebt en het op dit oogenblik in uw handen is . Ik geloof dat er genoeg bewijzen tegen u zijn , om het te rechtvaar-digen ( rechtvaardigen ) wanneer ik u onmiddellijk uit mijnen dienst wegzond . Maar gij zijt nog zeer jong ; tot dusverre was , naar ik geloof , uw gedrag zeer prijzenswaardig , en ik wil u daarom gelegenheid geven , het kwaad weder goed te maken . De zaak zal onder ons blijven . Beken dus openhartig den misstap waaraan gij u hebt schuldig gemaakt , geef terug wat gij u zoo onverstandig hebt toegeëigend , tracht in het vervolg door uw goed gedrag mijn ver-trouwen ( vertrouwen ) en achting weder te verdienen , en het gebeurde zal u geen nadeel berokkenen ."
De arme man was diep geroerd . Snikkend bekende hij zijne schuld , en zeide , dat , daar hij zoo dikwijls gezien had , dat ik het geld aannam zonder het te tellen plotseling bij hem was opgekomen , dat hij gemakkelijk , zonder verdenk'^g te doen rijzen , iets er van kon nemen ; hij had aan e verleiding wel weerstand geboden , maar was einujijk toch er onder bezweken . // Ik ben niet in staat uit te drukken , hpe"Ba^mo>.üg gij jegens mij handelt ," zeide lui ten sUww ," Vdoch d \ tijd zal leeren dat ik uwe edelj|handelwijze nimraer\eb vergeten ." Hierop verliet hij mij omjfifcejfef aan zijnjwerk te gaan . " Dagen , weken en makndén verliepen/terwijl ik zeer zorgvuldig het oog op heSjTöteidj zond/r hem daarvan echter het geringste te latenSsgmericjuTot mijn genoegen bespeurde ik , dat mijne handelwTjzêzich zelve rechtvaar-digde ( rechtvaardigde ) , want met de uiterste stiptheid en oplettendheid vervulde hij zijn plicht , zonder ooit de geringste onte-vredenheid ( ontevredenheid ) te laten blijken . Nadat hij eindelijk in zijn gedrag steeds de grootste openhartigheid en oprechtheid had aan den dag gelegd , was eindelijk mijn vertrouwen in hem weder in die mate hersteld , dat ik , toen eene gootere plaats openviel , die grooter verantwoordelijkheid vereischte en meer loon opleverde dan de zijne , hem die liet innemen : iets dat mij nooit de minste aanleiding tot berouw gegeven heeft . Niet alleen verheugde mij de gedachte dat ik naar alle waarschijnlijkheid een evenmensch van het dwaalspoor der ondeugd gered , en gelegenheid gegeven had een , achtenswaardig en nuttig lid der maatschappij te worden , maar ik had mij daardoor ook een onvermoeiden , trouwen bediende en een duurzamen vriend verworven . Jaren lang was hij met de meeste trouw en verknochtheid bij mij werkzaam . Zijn strikt eerlijk , ja angstvallig nauwgezet karakter was zoo bekend ,
dat zijne vrienden bij wijze van spreekwoord plachten te zeggen : // zoo eerlijk als Smith !//
// Op zekeren morgen zag ik hem niet op zijne gewone plaats , en vernam , toen ik naar hem vroeg , dat hij wegens ongesteldheid te huis gebleven was . Eenige dagen verliepen en nog kwam hij niet ; ik ging naar zijne woning om te vernemen wat er gaande was , en vond daar zijn gezin in diepe droefheid gedompeld . De zieke was door een kwaadaardige koorst aangetast . Naar zijne vrouw ( hij was sedert eenigen tijd gehuwd ) verhaalde , had hij sedert het begin zijner ziekte in bewusteloozen toestand verkeerd , waaruit hij slechts opschrikte om ten | prooi te worden aan koortsachtige droomgezichten , zoodat de geneesheer aan zijn herstel twijfelde . Hij bleef eenige dagen in dien toestand verkeeren ; eindelijk ontving ik eene boodschap om ten zijnent te komen , wijl de zieke verlangd had mij te spreken . Zijne vrouw verzocht mij zoo spoedig mogelijk te komen , daar haar man den dood nabij was . Ik ging onmiddellijk .
" In de kamer komende , vond ik de geheele familie bijeen om afscheid te nemen van hem , wien zij zoo innig hadden lief gehad . Nauwelijks zag hij mij echter , of hij wenkte mij aan zijn bed te komen , vatte mijne hand in de zijne , vestigde zijn stervenden blik op mij en zeide : » Mijn dierbare heer Stephenson , mijn beste vriend op aarde ! ik heb u laten roepen opdat gij de dank en den zegen eens stervenden zoudt ontvangen voor al de liefde , die gij mij betoond hebt - Aan uwe edelmoedigheid en genade heb ik het te danken , dat ik in eere geleefd heb en nu betreurd en gelukkig sterf . Aan u ben ik het schuldig dat ik mijne kinderen een naam nalaat , die niet door de misdaad bezoedeld is , en dat zij op lateren leeftijd niet behoeven te blozen van schaamte bij de herinnering aan hunnen vader . O Ood !" ging hij voort , " Gij die gezegd hebt : zalig is de barm-hartige ( barmhartige ) , zegen hem ! Meet hem met de mate waarmede hij anderen gemeten heeft .// Hierop wendde hij zich tot de zijnen en zeide : * Ik laat u aan de zorg des hemels en de bescherming van mijn dierbaren patroon over , die u , naar ik overtuigd ben , een vriend zal zijn , gelijk hij mij geweest is .» — // Dat oogenblik ,// aldus besloot de heer Stephenson , " was een der gelukkigste mijns levens . Toen ik aan het bed van den stervende stond en op zijne kinderen neerzag , die in deugd opgroeiden ; toen ik zijue vrouw aanzag , die , hoezeer vervuld van rouwe en droefenis wegens het verlies van een teeder bemind echtgenoot , toch niet wanhopig de toekomst tegemoet zag ; toen ik de vurige dankbetuigingen aan-hoorde ( aanhoorde ) en zag hoe gelaten de man den onvermijdelijken slag des doodsengels ontving , vertrouwende op Gods ge-nade ( genade ) — toen maakte zich een onbeschrijfelijke gewaar-wording ( gewaarwording ) van mij meester . Ons is gezegd , dat bij de engelen in den hemel meer vreugde is over één zondaar die zich bekeert , dan over negen en negentig r
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het