Ga direct naar de hoofdnavigatie Ga direct naar de content

Archieven

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 3

Mijn Studiezaal

Mijn Studiezaal (inloggen)

De Olijftak

1 records

DOT_1872 De Olijftak

Reageren

Stuur een reactie naar Regionaal Archief Rivierenland

Delen

Doorsturen per email

Duurzaam webadres

Tijdschriftpagina

De Olijftak, 1872; p. 3

Naam tijdschrift:

De Olijftak

Pagina:

3

Datum:

1872

Jaargang:

1872

Is onderdeel van:

Tijdschrift

DOT_1872 De Olijftak

DE OLIJFTAK .
Maria met verhoogde - gelaatskleur en stra-lende ( stralende ) oogen hierbij , « zijn wij niet de ver-loofden ( verloofden ) van dappere Watergeuzen ? O ! mochten wij ook het vuurroer kunnen opnemen , om den gevloekten Spanjaard te bestrijden !» « Stil ! stil ! vrouwtjes !» zeide de veerman . « Gij weet , ik houd niet van veel woorden ; daarbij , men moet met u voorzichtig zijn : een vrouwentong is dikwijls wat al te rad en haastig . Maar nu , hoort dan verder : Roobol heeft mij doen weten , dat de koningin van Enge-land ( Engeland ) , uit vrees voor Alva , onze vloot hare havens zal doen ontruimen , en nu wil Treslong aan Lumey voorstellen , binnen kort een aanslag op een der zeesteden , wellicht op den Uriel , te doen . Morgen moet ik met de schuit naar Maassluis , dan zal ik wel meer van de zaak hooren . » « Moge God de onderneming zegenen tot eere Zijns naams ,» voegde Meeuwssen hierbij , « wij zullen het onze doen .» « En wij ,» zeide Lijsbet , « zullen u niet alleen laten in den strijd ,» « Neen ! waarlijk niet ,» riepen Anna en Maria beiden uit één mond . Nogmaals werden de kroezen gevuld en geledigd . De avond was inmiddels gevallen . De stormwind had voor stilte plaats ge-maakt ( gemaakt ) , en de maan had de wolken van ' t luchtruim verjaagd . « KomAnna !» zeide Meeuwssen , « ik hoor de poortklokluiden , laat ons spoedig vertrekken ; moeder zal ons wachten .» Vader en dochter namen hartelijk afscheid , en met een handdruk beloofden allen trouw aan de goede zaak .
{ Wordt vervolgd .)
~^>^ a>^D ^^*>-
MISS EIICH ,
- GE HME BiüiBH ,
Een verhaal uit liet dagelijkscli leven ,
DOOR
WILKIE COLLINS .
EERSTE GEDEELTE . DRIE EN DERTIGSTE HOOFDSTUK .
DE DAG ÏUSSCHENBEIDEN .
Op den dag , welke verliep tusschen de tweede ver-schijning ( verschijning ) van Herr Grosse en de operatie van Lueilla's oogen , hadden er twee gebeurtenissen plaats , die hier dienen te worden vermeld .
De eerste gebeurtenis , vroeg in den morgen , was de ontvangst van een tweeden brief van Oscar Dubourg aan mijn adres . Evenals alle bedeesde men.schen , had hij een bepaalde manie om in netelige omstandigheden zich , hoewel met moeite , van de pen te bedienen , in plaats van gemakkelijk mondeling té zeggen wat hij te zeggen had .
In dit schrijven meldde Oscar mij dat hij met den eersten trein naar Londen was vertrokken , en dat het doel van die plotseling opgekomen reis was — om aan een heer , die speciaal met de eigenaardigheden van blinde menschen bekend was , zijn tegenwoordige ver-houding ( verhouding ) tegenover Lucilla bloot te leggen . Met andere woorden , hij had besloten den raad van Mr . Sebright in te winnen .
» Ik mag mijnheer Sebright gaarne lijden ,» ( schreef Oscar ) « ik houd even sterk van hem als ik Grosse haat . Het korte onderhoud dat ik met hem gehad heb , heeft den aangenaamsten indruk bij mij achtergelaten , wat zijn kieschheid en vriendelijkheid betreft . Wanneer ik dien bekwamen geneesheer ronduit bekend maak met
( JÉp moeielijken toestand waarin ik mij bevind ; geloof ik dat zijn ondervinding een geheel nieuw licht zal ver-spreiden ( verspreiden ) over de tegenwoordige gemoedstemming van Lucilla en over de veranderingen die wij bij haar kunnen tegemoet zien , wanneer zij werkelijk haar gezicht mocht terugkrijgen . De uitslag van dit onderhoud kan van onberekenbaar nut voor mij zijn , opdat ik wete op welke wijze ik de waarheid kan bekennen , zonder haar en mij zelven te schaden . Denk niet , wat ik u bidden mag , dat ik uw raadgevingen geringschat . Ik verlang alleen dubbel gesterkt te zijn door den raad van een weten-schappelijk ( wetenschappelijk ) man , vóór dat ik tot de bekentenis overga .//
Het eenige wat ik uit bovenstaanden brief opmaakte was , dat onze wankelmoedige Oscar zijn geweten wenschte gerust te stellen door tijd te winnen , en dat dit dwaze plan om mijnheer Sebright te raadplegen , niets anders was dan eene nieuwe en geldige verontschuldiging om den gevreesden dag te verschuiven . Aan het einde van zijn brief drong hij op geheimhouding aan , en verzocht mij ' t zóó in te richten dat hij bij zijn terugkomst te Dimchurch met den laatsten trein , nog een geheim onder-houd ( onderhoud ) met mij kon hebben .
Ik moet bekennen dat ik wel nieuwsgierig was tot welke uitkomst dat voorgenomen onderhoud tusschen den ongewissen Oscar en den stijven mijnheer Sebright zou leiden en ik legde ' t dientengevolge zóó aan , dat ik tegen acht uur ' s avonds alleen ging wandelen op den weg die naar ' t ver afgelegen spoorwegstation leidde .
De tweede gebeurtenis van den dag was een vertrouwe-lijk ( vertrouwelijk ) gesprek tusschen Lucilla en mij zelve , over het on-derwerp ( onderwerp ) dat ons beiden nu evenzeer bezig hield — het gewichtige onderwerp van het gezegende herstel van haar gezicht .
Zij sprak mij aan de ontbijttafel aan over het wan-trouwen ( wantrouwen ) dat Oscar op nieuw bij haar had gaande ge-maakt ( gemaakt ) . Als reden voor zijn reis naar Londen had hij haar do gewone verontschuldiging van «- dringende zaken // opgegeven . Zij vermoedde echter dadelijk ( daar zij wist ■ l ine . hij er.xxvia :. rhie ht ) dat hij m . t'jlto do niUoeMng vou .
de operatie door Herr Grosse wenschte tegen te werken Ik trachtte haar omtrent die vrees gerust te stellen , door haar , met Oscar's vergunning , mede te deelen.dat hij den Duitsehen oogarts persoonlijk haatte en wan-trouwde ( wantrouwde ) . // Wat hij ook in Londen moge uitvoeren ,// zeide ik , // wees daaromtrent gerust , lieve . Ik sta er u voor in dat hij zich niet in de nabijheid van Herr Grosse zal wagen .//
Na een langdurig stilzwijgen , dat op deze woorden volgde , richtte Lucilla haar hoofd op van haar tweede kopje thee , en bracht het gesprek plotseling weer op Oscar , maar op een andere wijze — eene wijze die mij eene nieuwe eigenaardigheid openbaarde van ' t gevoel , dat uitsluitend bij blinden wordt aangetroffen .
" Wilt ge eens iets weten ? » zeide zij . // Als ik niet met Oscar zou gaan trouwen , twijfel ik er sterk aan of ik ooit een oogdokter , ' t zij hier uit liet land of uit den vreemde , de moeite zou hebben laten doen om naar Dimchurch te komen .//
" Ik begrijp u niet recht ,// antwoo-dde ik . // Gij kunt toch zeker niet meenen dat ge niet verhejgd zoudtzijn , onder welke omstardigheden ook , het gebruik van uw oogen terug te krijgen .»
// Dat is juist wat ik bedoel ,// hernam zij .
" Wat ! gij , die van uwe jeugd af bünd zijt geweest , gij verlangt niet te kunnen zien ?//
" Ik verlang alleen Oscar te zien . En , wat nog sterker is , ik verlang alleen hem te zien , omdat ik hem bemin . Maar behalve dat , geloof ik waarlijk niet dat ik bijzonder veel genoegen zou hebben van ' t gebruik van mijn oogen . Ik ben zoo lang blind geweest en heb geleerd mij er zonder te behelpen .//
// Onmogelijk ! Ik kan waarlijk niet gelooven , lieve Lucilla , dat gij in ernst spreekt !//
Zij lachte en dronk haar kopje uit .
" Gij menschen die zien kunt ," zeide zij , ,/ gij hecht zulk een overdreven gewicht aan uw oogen ! Ik stel mijn gevoel tegenover uw oogen , mijn gevoel dat veel ver -
trouwbaarder en vee ! vlugger is dan uw oogen . Indien Oscar niet , zooals ik u reeds zeide , mijn geheele gemoed vervulde , weet gij wat ik dan oneindig liever had gehad dan mijn gezicht terug te krijgen — gesteld altijd dat ' t had kunnen worden gedaan ? // Zij schudde het hoofd met een kluchtige onderwerping aan de omstandigheden , terwijl zij zeide : // Maar ongelukkig kan ' t niet worden gedaan ! //
" Wat kan niet worden gedaan ?// Nu strekte zij eensk'aps haar beide armen over de tafel uit , terwijl zij zeide :
" De uitrekking van deze armen tot eene reusachtige en ongehoorde lengt ?. Dat is ' t wat ik zou hebben ge-wenscht ( ge-wenscht ) ! Zoodoende zou ik beter hebben kunnen nagaan wat er op een afstand van mij omging , dan gij met uw oogen en uw te'escopen . Welk verschil van meening nopens het planet enstelsel , onder de menschen die hun gezicht hebben , zou ik niet kunnen doen ophouden , wanneer ik maar mijn armen ver genoeg kon uitstrekken om de sterren aan te raken .//

Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer

laatste wijziging 06-06-2023

1 gedigitaliseerd