Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 147

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 147
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
147
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE Ü L IJ F ' 1 A K .
Lpnnis van de Westersche talen bepaalt zich tot eenige jnrcckwijzen en woorden , die hij bij zijn vroolijkc komst meesterlijk te pas weet te brengen . Met zijn onvermoeide ( tdienstisrheid , met zijn gulle schertsen vroolijken lach « deze Oostcrsche knaap de ezeldrijvcr bij uitnemend-jjid ( uitnemend-jjid ) , die vijf minuten na de eerste kennismaking reeds jf hart heeft gestolen . Onze vriend Ali Achinet , ofschoon hij zich ezeldrijver noemde , was dit eigenlijk niet . Hoewel nog slechts twintig jaar oud , was hij eigenaar van verscheidene gels en heer van tal van bedienden . Een zwarte kemel-fcren ( kemel-fcren ) jas hing bevallig over zijn slanke , doch gespierde feMalte ; een sneeuwwitte turban dekte zijn hoofd , terwijl zijne kleine net gevormde voeten door heldergele pantoffels werden omsloten . Zijn donker olijfkleurig gelaat had cene uitdrukking die men , eens gezien , niet meer rergeet : oogen , die nu eens schitterden van vurigen hartstocht , van woeste begeerte , van afschrikwekkende wreedheid , dan weder door een wtemoedigen glimlach voor eene wijl van hun glans werden beroofd . Zijn lange platte neus en breede mond verschilden in niets van de gewone Egyptische type .
Ali had mij spoedig tot zijn vertrouwde gemaakt . Als bij ons vergezelde op onze uitstapjes in de omstreken . der stad , nam hij steeds mij en mijn ezel onder zijne bijzondere bescherming , en was zijne plaats onveranderd aan mijne zijde . Van het eerste oogenblik af was hij zeer mededeelzaam geweest en had hij mij zelfs in de geheimen van zijn huiselijk leven ingewijd . Eens , op zekeren dag , had ik hem gevraagd of hij gehuwd was en of hij éene vrouw had , dan wel twee ; of , voegde ik er aarzelend bij , wel drie misschien . Het antwoord had mij zeer bevredigd . Ali had slechts éene vrouw en haar naam was Nafoosa . « Houdt gij veel van haar'r » vroeg ik toen verder . » 0 , of ik haar liefheb ? Ja !» En de oogen vertoonden hun helderst ™ glans . " Ik schenk haar juweclen en paarlen en de prachtigste kleeding uit den bazar . Mijne . / eer mooi . Of ik haar liefheb ? Ja !» £ n no gtp ala schitterden zijne oogen met een eigenaar-digen ( eigenaar-digen ) glans van trots of hartstocht . Juist was ik begonnen een hoogen dunk te koesteren van Ali's karakter en zedelijkheidsgevoel , toen mijn vertrouwen plotseling hevig geschokt werd .
« Hoe lang zijt gij getrouwd en hebt ge kinderen ?'' vroeg ik met nieuwsgierige belangstelling .
« Een jongen dood , — maar ,» voegde hij er op on-verschilligen ( onverschilligen ) toon bij , « die was van een andere vrouw , niet van Nafoosa ,» en tegelijk zette hij mijn ezel met zijn rottiug tot meerderen spoed aan .
« Eene andere vrouw I » herhaalde ik verbaasd , « maar Ali , gij hebt mij gezegd —»
« O , zij was slecht , zeer slecht , ' k Zond haar terug naar haar vader . Zij was leelijk , zeer leelijk , ik haat haar ! «
Ik ondervond een gevoel van wrevel en spijt , dech ik herstelde mij spoedig en begon nu , met een gemak waarover ik zelf verbaasd was , naar allerlei bijzonder-beden ( bijzonderbeden ) te vragen . De antwoorden waren evenwel kort , en , voor zoover mijne weinige bekendheid met de land-taal ( landtaal ) mij daarover kon doen oordeelcn , kwamen zij daarop neder dat Ali op veertienjarigen leeftijd gehuwd was met een meisje van elf jaar van een driftig karakter . Oneenig-heden ( Oneenig-heden ) met Ali's moeder hadden er toe geleid dat Fatima , waarschijnlijk na wederzijdsch goedvinden , na den dood van haar kind , naar haar vader teruggekeerd was , en Nafoosa was haar opvolgster geworden . Nafoosa ! welk een liefelijke naam !
Onwillekeurig begon ik te peinzen , en in gedachten verzonken herhaalde ik den naam overluid . Ali merkte dit op , en vroeg of ik haar zou willen zien . Het zou " Mr genoegen doen , zy zou heerlijke koffie gereed maken , echt Arabische mokka , zooals de Arabieren die drinken . • Wilt gij Nafoosa zien ?» vroeg hij nog eens .
' Bij gelegenheid gaarne , zeer gaarne ,» en meteen zag ik glimlachend naar de andere hecren van ons gezelschap . » Mo<ren zij ook medekoinen ? Is het hun ook vergund uw mooi vrouwtje te zien ?»
Ook Ali glimlachte , doch ik zag duidelijk dat die lach niet gemeend was . Mijn voorstel , dat ik slechts schertsend gedaan had , werd trouwens met den meesten ernst kortaf afgaslagen .
Geen man , behalve hij , mocht ooit zijne vrouw in ' t aancezicht zien ; alsmede haar vader en haar broeder natuurlijk ; maar een vreemdeling , een Christen ! bij de ziel van de moeder des heiligen profeets , neen , dat nooit ! Toch wilde hij met mij eene uitzondering maken . Zoo gebeurde het dan dat , bij onzen terugkeer van de graftombes der Kalifen , Ali my aan mijne belofte her-innerde ( herinnerde ) . Van dag tot dag had ik het bezoek uitgesteld , maar nu wilde hij van geene verontschuldigingen meer hooren , en hoewel ik hongerig en vermoeid was , en zeer naar huis verlangde , besloot ik na eenige weifeling zijne dringende uitnoodiging aan te nemen . Het volgende oogenblik gevoelde ik reeds berouw , dat ik had toege-stemd ( toegestemd ) , doch kon thans niet meer terug .
Het was reeds donker geworden , en wij bevonden ons in de hoofdstraat van Cairo . Langzaam bewogen wij ons tusschen de bonte menigte , die de helder verlichte straat vulde ; mnar terwijl de overigen van ons gezelschap zich naar het hotel begaven , sloegen wij eene donkere zijstraat in , en binnen weinige oogenblikken bevonden wij ons in een van de stilste wijken der stad . De plot-selinge ( plotselinge ) overgang was voor mij verre van aangenaam . Als vreemdeling , laat in den avond in een der achter-wijken ( achter-wijken ) van een Oostcrsche stad , onder bescherming van iemand , dien ik een week te voren nog nooit had gezien : was het wonder dat een gevoel van wantrouwen zich van mij meester maakte ? Hoe dit zij , terwijl Ali zich waarschijnlijk bezig hield met plannen omtrent mijne froede ontvangst , ik beken het met schaamte , had de vrees mijne tong verlamd . Zwijgend gingen wij verder , door nauwe straten en donkere gangen , die maar even ruimte aanboden om naast elkander te gaan , terwijl de hemel daar boven zich vertoonde als een smalle don-kerblauwe ( donkerblauwe ) streep , waarin zich een enkele rustig flikke-rende ( flikkerende ) ster liet zien , doch die van tijd tot tijd ook geheel aan ' t gezicht werd onttrokken door de balcons van twee tesenover elkaêr gelegen huizen . Eens , herinner ik mij zeer goed , was het mij een ware verademing toen wij een kleine plaats , C en soort van binnenplein moesten oversteken en ik een groot er stuk van het blauwe hemel-gewelf boven mij zag . Eene wit gesluierde vrouw , die ons haastig voorbij gleed , joeg mij eene rilling aan alsof ik een spook had gezien . Weder kwamen wij door donkere stegen en gangen , doch eindelijk waren wij het doel van onzen nachteiijken tocht nabij . Nooit maakte de maan op mij een vriendelijker indruk , nooit schit-terden ( schitterden ) de sterren zoo liefelijk als toen ik ze zag op het plein , waar Ali mij zeidc : « hier is mijn huis !»
Ali had al zijne overredingskracht noodig om mij te doen besluiten hem in dien duisteren gang te volgen , doch eindelijk zamelde ik al mijn moed bijeen en volgde hem op de hielen . Aan den voet van een steilen trap gekomen ontstak hij een lantaarn , en langs dien trap klommen wij nu naar zijne woning . Boven gekomen moesten wij nog eerst twee groote ledige vertrekken doorwandelen , waar het licht der lantaarn een spook - -achtis ( -achtis ) schijnsel op de wanden wierp en ik bij eiken voetstap schier terugschrikte voor de lange schaduwen van onze eigen gestalten . In het derde vertrek hield Ali mij staande en met Koninklyke waardigheid ver-zocht ( verzocht ) hij mij uiterst beleefd op den divan plaats te nemen ; zóo trolsch en tegelijk zóo onderdanig beleefd , dat ik moest blozen over mijne belachelijke vree - en mijn ongegrond wantrouwen . Al spoedig zag ik dat mijn vriend heer en meester in zijn Koninkrijk was , en dat
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het