Ga direct naar de hoofdnavigatie Ga direct naar de content

Archieven

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 141

Mijn Studiezaal

Mijn Studiezaal (inloggen)

De Olijftak

1 records

DOT_1872 De Olijftak

Reageren

Stuur een reactie naar Regionaal Archief Rivierenland

Delen

Doorsturen per email

Duurzaam webadres

Tijdschriftpagina

De Olijftak, 1872; p. 141

Naam tijdschrift:

De Olijftak

Pagina:

141

Datum:

1872

Jaargang:

1872

Is onderdeel van:

Tijdschrift

DOT_1872 De Olijftak

De open oogen van het lijk waren nog op den haarlok gevestigd
// De naam van dien man werd in zijn zakboek gevonden . Hij heette Nugent Dubourg . Ik maak in mijn verslag melding van den naam , in geval het zijne vrienden toevallig mocht onder de oogen komen .
« Uit het onderzoek van het overige gedeelte van het schip , en uit de vergelijking van dagteekeningen met de dagteekening van het log-boek is gebleken dat de officieren en het scheepsvolk reeds meer dan twee jaren geleden zijn overleden . De verschillende houdingen waarin wij de bevrozen mannen vonden en de namen , voor zoover mogelijk was die te ontdekken , volgen hieronder .»
Die // lok vrouwenhaar » is nu in Lucilla's bezit . Op haar uitdrukkelijk verlangen zal deze na haar dood met haar worden begraven . Och , arme Nugent ! Z'yn wij niet allen zondaars ? Herinner u zijne goede eigenschappen en vergeet de kwade evenals wij doen :
Ik zit nog steeds over dat verhaal te mijmeren en om de waarheid te zeggen zou ik er wel altijd over willen schrijven . Maar wat kan ik u er nog meer van vertellen ? Ik hoor Oscar hameren en een vroolijk deuntje bij zijn werk fluiten . In eene andere kamer geeft Lucilla pianoles aan haar dochtertje . Op mijne tafel ligt een brief van me-vrouw ( mevrouw ) Finch , gedagteekend uit eene onzer overzeesche koloniën , waarheen mijnheer Pinch ( die tot groot aanzien in de wereld is gestegen ) is verplaatst . Hij houdt naar hartelust preêken voor de // in-boorlingen ( inboorlingen ) ,» en die wonder-lijke ( wonderlijke ) inboorlingen hooren hem gaarne . // Jicks // is in haar element te midden der eenvou-dige ( eenvoudige ) leden van haars vaders gemeente ; men vreest dat de zwerfster van het gezin nog efins met // een ferm hoofd » in ' t huwelijk zal treden . Me-vrouw ( Mevrouw ) Pinch — ik denk dat gij ' t nauwelijks zult willen gelooven — is in afwachting van de vermeerdering van haar kroost .
Lucilla's oudste zoon — Nugent genaamd — is zooeven binnengekomen en staat bij mijn lessenaar . Hij kijkt mij met zijn schitterende blauwe oogen aan ; zijn rond blozend
gelaat drukt eene sterke afkeuring uit over de bezigheid waaraan hij mij vindt . » Kom , tante ,» zegt hij , » u hebt nu genoeg geschreven ; ga nu wat met mij spelen .»
Het kind heeft gelijk . Ik moet mijn schrijfgereedschap opbergen en u vaarwel zeggen . Ik ben een klein weinig ontstemd nu ik afscheid van u moet nemen . Ik ben benieuwd of gij er ook spijt van hebt ; maar dat kom ik nooit te weten ! Maar kom , ik heb bij ' t afbreken mijner betrekkingen met u zooveel zegeningen om mij te troosten . Ik heb vriendenharten die voor mij kloppen en — be-denk ( bedenk ) wel ! ik sta zoo vast als ooit in mijne politieke beginselen . De wereld zal van lieverlede mijne zienswijze omhelzen : het Patrolungo's programma , mijne vrienden , gaat met reuzenschreden zijne afkondiging tegemoet . Lang leve de republiek van mijn man zaliger ! Vaarwel .
»*«*$(}»•*»«
BLADVULLING .
Een huis zonder een meisje is slechts half gezegend : het is een boomgaard zonder bloesems , een prieel zonder vogel en een vogel zonder zaug .
HET GELUK KOMT IN EEN SLAAP .
EEN VROOLIJK VERHAALTJE
VAN
MAX LIjVOATT .
-< H & $■«£-«-
III .
Een vroolijk gelach op den gang wekte onzen vriend den volgenden ochtend uit den slaap . De zon scheen helder in de kamer die in het daglichter zeer behagel ijk uitzag . In den kachel , die van buiten werd aangestookt ( 1 ), brandde reeds vu ar .
» Ik zou gaarne vernemen of de gast nog slaapt ,» riep een heldere jongensstem voor zijn deur . » Ik zou anders wel lust gevoelen hem eens op te trommelen .»
» Doe jij dat maar ,» sprak een meisjesstem » en ik sta je mijn kadetje voor ' t ontbijt af en eet zelf een boterham .»
// Schaam u toch , een neef die van verre komt zoo te plagen !» gebood eene diepe , zachte altstem .
GOD ZEGENE U , OSCAR . VAARWEL .» — ( Blz . 2 .)
// Daar heb je mevrouw wijsneusje weer » luidde het antwoord van twee personen .
« Gaat naar binnen , kinderen !» sprak nu een man-nenstem ( mannenstem ) ; Albert hoorde dat een deur werd toegeslagen .
Zonder langer te dralen voleindigde hij nu zijn toilet .
» Ik zou gaarne weten wie van mijn nichtjes die zachte altstem heeft ,» zeide Albert bij zich zelven , terwijl hij zijn donker haar opkamde . » Zoo lief ziet zij er zeker niet uit als het meisje dat ik van nacht in mijn droom aanschouwde ! — Altijd ben ik die opgesmukte dametjes , die modepopjes uit den weg gegaan , maar dit meisje , zoo ze in werkelijkheid leefde , zou ik bepaald te voet willen vallen en haar smeeken de mijne te zijn voor immer !»
Albert was gereed ; hij zag er in zijn zondagspak zeer goed uit , maar daaraan dacht hij niet . Hij was toch waarlijk niet naar Plauen gegaan om hartjes te veroveren . Zijn wensch was alleen een goeden indruk te maken op zijn oom en zijne tante ; wat zijne nichtjes betrof , die mochten over hem denken , zooals zij verkozen .
( 1 ) In Duitschland is het ook nog heden ten dage in sommige huizen en vooral in hotels gebruikelijk de kachels , die in de muren der kamers zijn ingemetseld , van buiten af te verwarmen .
Toen hij meende dat het nu toch tijd werd de ontbijt-tafel ( ontbijttafel ) op te zoeken , verliet hij zijne kamer om een dienstbaren geest op te sporen die hem zou aanmelden . De oude vrouw , die hem den vorigen nacht had afgewacht , schoof nieuwsgierig haar hoofd door het keukenvenster en riep : » Loop maar recht uit , jonge heer , de laatste deur op den gang moet u in , de geheele familie zit daar al aan het ontbijt .»
Albert liet zich dit geen tweemaai zeggen , klopte aan de deur en toen van binnen een krachtig : » Biunen » klonk , trad hij de kamer in .
// Welkom , beste Albrecht , in mijn huis , riep een lang heer met een vroolijk gezicht , die van zijn stoel was opgesprongen om hem tegemoet te gaan . Albert hoorde wel dat men hem Albrecht in plaats van Albert noemde , maar — dacht hij — die beide namen zijn gemakkelijk te verwarren .
// Welkom , hartelijk welkom , lieve neef !» zeide de kleine vriendelijke vrouw des dokters , terwijl zij den binnenkomende omarmde .
'/ Goeden morgen , goeden morgen !» klonk het van de lippen van een lief twaalfjarig meisje en van een achtjarig knaapje .
Beiden reikten den neef de hand en de knaap riep vroolijk uit : » Het heeft gevroren , nu kunnen wij schaatsen rijden , niet waar ?» het meisje liet zich een paar zoentjes geven en zeide : » Wat zijt ge groot geworden !»
Daar werd een zijdeur ge-opend ( geopend ) en een jong meisje trad de kamer binnen met een koflieblad in de hand . Albert keek het meisje met groote oogen aan , want daar voor hem stond waarlijk het meisje , waarvan hij gedroomd had , maar nu in levenden lijve en in waarheid .
» Onze oudste ,» zeide dokter Muller , » en tevens de stille vriendelijke huiselijke geest , die er zorg voor draagt dat alles in huis goed gaat . Haar moeder kan nu wat rust nemen .»
» Ja », antwoordde de vrouw des dokters laclieniide , // sedert twee jaren ben ik op pensioen gesteld .»
Albert scheen echter van al het gesprokene niels te hooren . Hij zag nog steeds het schoone meisje aan , dat nu bezig was de kopjes koffie te vullen en in ieder kopje zooveel melk en suiker te doen , als den gebruiker het liefst was . Zij plaatste daarna suikerpot ' en melkkan naast Albert's kopje , met het vriendelijk verzoek dat hij zich zelf maar bedienen zou .
' t Was waarhjk dezelfde stem die voor de deur van zijne kamer de kinderen verboden had hem te plagen . De jonge man gevoelde zich zoo gelukkig als hij nog nooit in zijn leven geweest was ; maar tevens bracht de tegenwoordigheid van het schoone gezichtje hem zoo in verlegenheid dat hij geen woord uitbrengen kon . Drie-maal ( Driemaal ) liet hij zich zijn kopje vullen , daar hij den moed niet had , iets van hetgeen zij hem aanbood , af te wijzenj hij at ferm van de broodjes die zijne tante hem voorzette en hij ergerde zich over die // verwenschte bloóheid » tegenover dames , die hem verhinderde ongedwongen te spreken .

Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer

laatste wijziging 06-06-2023

1 gedigitaliseerd