Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 132

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 132
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
132
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
4
DEO L IJ F TAK .
naar Grosse had laten gaan , zou onze goede Duitscher hebben opgemerkt dat haar toestand op haar gemoed werkte , en zou hij daarin reden gevonden hebben om haar bekend te maken mut het bedrog dat Nugent op haar pleegde . Voor ' t overige bleef ik bij Lueilla aan-dringen ( aandringen ) , dat zij met mij naar onzen ouden vriend zou gaan .
« Herinner u ons gesprek over dit onderwerp , » hernam zij , terwijl zij veelbeteekenend het hoofd schudde . « Ik bedoel toen de operatie zou plaats hebben . Ik zeide u immers dat ik gewoon was blind te zijn , en dat ik alleen mijn gezicht wenschte terug te hebben om Oscar te zien . En wat gebeurde er toen ik hem zag ? De teleurstelling was zoo vreeselijk dat ik wenschte weder blind te zijn . Schrik niet ! Schrei niet alsof ' t u pijn doet ! Ik meen wat ik zeg . Gij menschen die zien kunt , gij hecht zulk een overdreven gewicht aan uwe oogen ! Herinnert gij u niet dat ik u dit reeds zeide toen wij de laatste maal daarover spraken ?" Ik herinnerde ' t mij volkomen ; juist zoo had zij ge-sproken ( gesproken ) . Zij had verklaard dat zij geen van ons allen ooit het gebruik onzer oogen had benyd . Zij had zelfs onze oogen gebrekkig genoemd ; zij had die geminacht in vergelijking met haar gevoel ; en had ze geschetst als bedriegers die ons voortdurend misleiden . Ik be-kende ( bekende ) dat alles — zonder in ' t minst verzoend te wor-den ( worden ) met het ongeluk dat haar was overkomen . Als zij maar naar mij had willen luisteren , zou ik hard-nekkig ( hardnekkig ) bij haar zijn blijven aandringen . Doch zij weigerde het bepaald . // Wij hebben zeer weinig tijd te verliezen , * zeide zij . // Laat ons over iets van meer belang praten , vbor dat ik u moet verlaten .//
» Mij moeten verlaten ?// herhaalde ik . » Zijt ge dan • niet uw eigen meester ?»
Haar gelaat betrok ; haar bewegingen werden ge-dwongen ( gedwongen ) .
» Ik kan wel niet juist zeggen dat ik een gevangene ben ,» gaf zij tenantwoord . // Maar wel word ik erg op de vingers gezien . Wanneer Oscar niet hij mij is , tracht zijne nicht — eene sluwe , achterdochtige , valsche vrouw — altijd zijn plaats in te nemen . Ik hoorde haar tot haar man zeggen , dat zij geloofde dat ik mijn enga-gement ( engagement ) zou verbreken , wanneer ik niet van nabij be-waakt ( bewaakt ) werd . Ik weet niet wat ik zou beginnen , als er niet eene meid in huis was , een allerbest mensch , die mij deelneming betoont en mij helpt — // Zij zweeg en hief vragend het hoofd op . // Waar is de meid ?» vroeg zij .
Ik had de vrouw die haar had binnengeleid vergeten . Zij had ons , nadat Lueilla was binnengegaan , uit een gevoel van kieschheid alleen gelaten . Toen ik naar haar omkeek , was zij er niet meer .
// De meid wacht zeker beneden ,» zeide ik . » Ga voort .» » Als dat goede schepsel er niet was ,» hernam Lueilla , » zou ik nooit zijn hier gekomen . Zij bracht mij uw brief , las mij dien voor en schreef mijn antwoord . Ik sprak met haar af om bij de eerstkomende gelegenheid weg te sluipen . Er was eene kans in ons voordeel — de nicht hield alleen een wakend oog op ons . Oscar was niet thuis .»
Bij dit laatste woord hield zij plotseling stil . Een lichte beweging aan het andere einde der kamer , die ik niet eens had opgemerkt , had haar fijn gehoor getroffen . » Wat is dat geritsel ?» vroeg zij . » Is hier nog iemand in de kamer ?»
Ik zag weder op . Terwijl zij van den valseken Oscar sprak , stond de ware Oscar naar haar te luisteren aan ' t andere einde der kamer .
Toen hij gewaar werd dat ik naar hem keek , wenkte hij mij dat ik zijne tegenwoordigheid niet zou verraden . Hij had waarschijnlijk gehoord wat wij met elkander hadden gesproken , voor dat ik hem ontdekte — want hij raakte zijn oogen aan en hief medelijdend zijn handen op , om mij te verstaan te geven dat hij van Lucilla's blindheid wist . In welke stemming hij ook was , die treurige ontdekking moest hem zeker hebben getroffen — en Lucilla's invloed op hem kon nu niet anders dan een invloed ten goede zijn . Ik wenkte hem te blijven staan en zeide tot Lueilla dat zij zich niet ongerust behoefde te maken , waarop zij vervolgde :
« Oscar is van ochtend vroeg naar Londen gegaan . Kunt gij raden waarvoor ? Hij is de Licence voor ons huwelijk gaan halen — en heeft reeds in de kerk aan-gifte ( aangifte ) van het huwelijk gedaan . Mijn laatste hoop is op u gevestigd . Ondanks alles wat ik er tegen heb inge-bracht ( ingebracht ) , heeft hij den dag bepaald op den een en twin-tursien ( twin-tursien ) — op overmorgen ! Ik heb alles gedaan wat ik kon om het uit te stellen ; ik heb alle mogelijke redenen tot uitstel bijgebracht . O , als gij wist —!// Haar toe-nemende ( toenemende ) opgewondenheid belette haar voor ' t oogenblik verder te spreken . // Maar ,» vervolgde zij , zich weder herstellende , » ik moet de kostbare minuten niet laten verloren gaan , ik moet terug zijn voordat Oscar t'huis komt . Ach , lieve vriendin , gij zijt nooit ten einde raad ; gij weet altijd een uitweg te vinden ! Vind een reden om mijn huwelijk uit te stellen . Werp iets op , waardoor ge hen noodzaakt mij tijd te geven !»
Ik wierp een blik naar ' t andere einde der kamer . In ademlooze spanning had Oscar toegeluisterd , nu was hij ons onhoorbaar halverwege genaderd . Op een wenk van mij bleef hij staan en deed geen stap verder .
» Meent ge werkelijk , Lueilla , dat ge niet langer van hem houdt ?» zeide ik .
» Ik kan er u niets van zeggen ,» antwoordde zij — /. behalve dat er eene vreeselijke verandering in mij heeft plaats gehad . Terwijl ik mijn gezicht had , kon ik er gedeeltelijk eene verklaring voor vinden — ik dacht dat het nieuwe zintuig mij tot een ander wezen had gemaakt . Maar nu ik weer mijn gezicht kwijt ben — nu ik op nieuw ben wat ik mijn geheele leven ben geweest — heeft dezelfde akelige ongevoeligheid mij niet verlaten . Ik heb zoo weinig gevoel voor hem dat ' t mij somtijds moeielijk valt mij zelve te overreden dat hij werkelijk Oscar is . Gij weet toch hoe onuitsprekelijk veel ik van hem hield ; gij weet immers hoe opgetogen ik vroeger zou zijn geweest om met hem te trouwen . Verbeeld u nu eens wat ik moet lijden , terwijl ik nu met zulke andere gevoelens ben bezield .»
Weder keek ik op . Oscar was naderbij geslopen ; ik kon nu duidelijk zijn gelaat onderscheiden . De weldadige invloed van Lueilla " begon te werken . Ik zag de tranen in zijn oogen opwellen ; ik zag haat en wraakzucht plaats maken voor liefde en medelijden . De Oscar van vroeger stond op nieuw voor mij !
» lk verlang niet heen te gaan ,» vervolgde Lueilla ; » ik verlang niet hem te verlaten . Al wat ik verlang is een weinig uitstel . De tijd moet mij weder tot mijn vroeger ik maken . De dagen van mijn blindheid zijn de dagen van mijn geheel leven geweest . Kunnen eenige weken mij van de gevoelens hebben beroofd , die jaren lang in mij geworteld zijn ? Ik kan ' t niet gelooven ! Ik kan mijn weg door het huis vinden ; ik kan op ' t gevoel de dingen herkennen ; nu ik weer blind ben kan ik alles doen wat ik gedurende mijn blindheid deed , even goed als vroeger . Het gevoel voor hem zal ook wel terugkeeren , even goed als al ' t andere . Maar geef mij slechts den tijd ! geef mij slechts den tijd !»
Bij ' t laatste woord sprong zij eensklaps doodelijk ontsteld overeind . » Er is iemand in de kamer ,» zeide zij . . Iemand die schreit ! Wie is het ?»
Oscar was vlak bij ons . De tranen biggelden hem over de wangen — de enkele llauwe snik , die hem was ontsnapt , had evenzeer mijn oor als dat van Lueilla getroffen . Ik vatte zijne hand in eene der mijnen , en nam Lucilla's hand in mijne andere . Wat er ook't gevolg van mocht zijn — goed of kwaad — de tijd was daar . » Wic is het ?» herhaalde Lueilla ongeduldig . // Probeer eens of gij ' t mij kunt zeggen , lieve , zonder dat ik ' t u vertel .» Dit zeggende legde ik haar hand in die van Oscar — en staarde haar strak aan .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer