Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 116
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 116
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
116
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE O L IJ F T A K .
GIJ MIJ VERGIFFENIS SCHENKEN EN MET MIJ MEDEGAAN ?» ( Blz . 6 .)
verandering hadden teweeggebracht in de liefde , die de arme jongen voor Luoilla koesterde . Ten tweede , dat niets dan bepaalde bewijzen hem er toe konden brengen in mijne ongunstige meening te deelen , nopens het karakter van zijnen broeder . Vergeefs verklaarde ik dat Nugent Engeland had verlaten « et de stellige belofte om hem te gaan opsporen , « n dat hij ( zooals de uitkomst bad geleerd ) ' t aan mij had overgelaten om die ontdekking te doen . Hij bekende gereedelijk dat hij niets van Nugent had gezien of gehoord ; doch het vertrouwen in zijn broeder bleef niettemin onwankelbaar . // Nugent heeft een hart van goud ,» herhaalde hij gedurig — terwijl hij een zijdelingschen blik op mij wierp , alsof hij zeggen wilde dat mijn openhartig uitgesproken oordeel over zijn broeder hem had gegriefd en beleedigd .
Ik had nauwelijks den tijd om dit op te merken , voordat wij mijne woning bereikten . Hij scheen ongeneigd mij in huis te volgen .
// Ik denk toch dat gij eenig bewijs hebt om datgene wat gij van Nugent gezegd hebt te staven,//hernam hij , terwijl hij op het voorplein staan bleef . // Hebt gij sedert uw verblijf hier naar Engeland geschreven ? en hebt gij reeds antwoord ontvangen ?//
// Ik heb aan mevrouw Finch geschreven ,// gaf ik teu ant-woord ( antwoord ) ; // maar ik heb geen woord teruggekregen .//
// Hebt gij " aan niemand an-ders ( anders ) geschreven ?//
Ik logde ; hem daarop de verhouding bloot waarin ik tot miss Batch ford stond , en mijne aarzeling om aan Grosse te schrijven . Het smeulende mis-noegen ( misnoegen ) dat zich van hem had meester gemaakt sedert ik over Nugent en Lucilla had ge-sproken ( gesproken ) , ontbrandde eindelijk . // Ik ben ' t geheel oneens met u ,// barstte hij driftig uit . // Gij doet Lucilla en Nugent beiden onrecht . Lucilla is niet in staat iets ten nadeele van u aan Grosse te zeggen ; en Nugent is evenmin in staat haar te misleiden zooals gij veronderstelt . Van welk cone zwarte ondankbaarheid beticht gij de eene , en van welke vreeselijke laagheid den ander ! Ik heb zoo geduldig mogelijk naar u geluisterd en ik voel mij zeer verplicht voor de be-langstelling ( belangstelling ) die gij voor mij hebt getoond — maar ik kan
niet langer in uw gezelschap vertoeven . Mevrouw Patrolungo , uw vermoedens zijn onmenschelijk ! Gij hebt geen enkel bewijs tot staving daarvan bijgebracht . Ik zal hier om mijn valies zenden , als ik zoo vrij mag zijn — en met den volgenden trein vertrek ik reeds naar Engeland . Na hetgeen gij hebt gezegd , kan ik niet rusten voordat ik zelf de waarheid heb ontdekt .//
Dat was mijne belooning voor al de moeite die ik mij getroost had om Oscar Dubourg op te zoeken ! Het geld dat ik er aan besteed had kon mij minder schelen — ik ben niet rijk genoeg om waarde aan geld te hechten — maar welk een moeite en zorg ! Als ik een man was geweest , geloof ik waarlijk dat ik hem zou hebben ge-slagen ( geslagen ) ; daar ik echter eene vrouw ben , maakte ik eene diepe buiging voor hem , en zeide :
/- Zooals ' t u belieft , mijnheer . Ik heb mijn best ge-daan ( gedaan ) om u van dienst te zijn — en tot belooning daarvoor bekijft gij mij en gaat gij van mij heen . Ga ! Gij zijt niet de eerste dwaas die met zijn besten vriend heeft
getwist .»
Ik weet niet of ' t de woorden of de buiging waren — of beiden te gelijk — die hem tot bezinning brachten . Hij verontschuldigde zich over zijne behandeling , en ik
schonk hem vergiffenis . // Wel , domme jongen ,» zeide ik , terwijl ik hem bij den arm nam en hem naar den trap geleidde . « Toen wij elkander voor de eerste maal op Dimchurch ontmoetten , vondt gij mij toen eene ergdenkende of eene ongevoelige vrouw ? Antwoord mij daarop eens !»
Hij antwoordde zeer openhartig : » Ik vond-u ( vondu ) zeer vriendelijk en goed,//zeide hij.//Maar toch is ' t niet meer dan natuurlijk als men eenige be-vestiging ( bevestiging ) verlangt —// Hier bleef hij steken , en stapte op eens over tot mijn brief aan mevrouw Einch . Het stilzwijgen van de predikantsvrouw beviel hem niet . » Hoe lang is ' t geleden sedert gij baar hebt geschreven ? » vroeg hij .
// Sedert den eersten van de maand ,» hernam ik . Hij verzonk in nadenken . Wij klommen zwijgend naar de tweede verdieping . Op het portaal hield hij mij staande en verbrak het stilzwijgen . Mijn onbeantwoorde brief vervulde nog zijn gedachten .
» Mevrouw Einch verliest alles wat zij verliezen kan , » zeide hij . // Is ' t niet waarschijnlijk — met haar gewoon-te ( gewoonte ) — dat toen zij haar antwoord had geschreven en uw brief noodig had om uw adres er op te zetten , dat
uw brief , even als haar zakdoek , of haar boek , of iets anders , nergens was te vinden ?»
Tot zoover had hij volkomen gelijk ; dat lag juist in den aard van mevrouw Eineh . Ik zag dat dan ook in - -- maar ( -maar ) mijn geest was te zeer verward om de gevolgtrek-king ( gevolgtrekking ) te maken , die daaruit kon worden afgeleid . De volgende woorden van Oscar helderden mij alles op .
» Hebt gij nog niet de Poste-Restante geprobeerd ?»
vroeg hij .
Waar hadden met mogelijkheid mijn gedachten gezeten ! Natuurlijk had zij mijn brief verloren . Natuurlijk zou het heele huis in beweging zijn gebracht om hem te zoeken , en zou de predikant het oproer tot zwijgen hebben gebracht , door zijne vrouw te gelasten Poste-Restante ( Poste-Restante ) te schrijven . Hoe wonderlijk hadden wij van plaats verwisseld . In plaats dat mijn helder hoofd voor Oscar dacht , dacht Oscar's helder hoofd nu voor mij . Is mijne domheid zoo geheel onvergeeflijk ? Herinnert u , als ' t u belieft , welk een angst en zorg ik had uitge-staan ( uitgestaan ) gedurende mijn verblijf te Marseille . Kan men op alles denken , terwijl men zoo bedroefd is als ik was ? Een verstandig mensen als . qij kan dat zelfs niet .
» Ik heb in ' t geheel niet aan de Poste-Restante ge -
dacht ,» zeide ik tot Oscar . » Als gij er niets tegen hebt een eindje terug te gaan , zullen wij er maar dadelijk onderzoek naar gaan doen .»
Hij stemde daarin volgaarne toe . Wij gingen weder den trap af , en de straat op . Op onzen weg naar ' t postkantoor , nam ik de eerste gelegenheid te baat om van Oscar het een en ander aangaande zich zelven te vernemen .
» Ik heb uwe nieuwsgierigheid naar mijn beste weten voldaan ,» zeide ik , toen wij arm in arm door de straten wandelden . » Zoudt gij de mijne nu ook willen voldoen ? Een bericht dat men u in een militair hospitaal in Italië heeft gezien , is ' t eenige dat ik hier van u heb gehoord .. Natuurlijk is ' t niet waar ? » »' t Is volkomen waar .»
» Gij in een hospitaal gewonde soldaten verplegen ? » » Dat is juist wat ik heb gedaan .» Ik kon geen woorden vinden om mijne verbazing uit te drukken . Ik bleef staan en keek hem aan .
// Was dat de bezigheid die gij op ' t oog hadt toen gij Engeland verliet ? » vroeg ik .
» Ik had geen ander doel toen ik uit Engeland vertrok , dan het doel dat ik u in mijn schrijven te kennen gaf . Na hetgeen er was voorge-vallen ( voorgevallen ) , was ik aan Lucilla en aan Nugent verschuldigd heen te caan . Ik verliet Engeland zonder bepaald te weten waar-heen ( waarheen ) . De trein naar Lyon was toevallig de eerste trein , die bij mijne aankomst te Parijs vertrok . Ik nam daarop plaats . Te Lyon zag ik toevallig in eene Eransche courant een verslag van het lijden der zwaar gewonde manschappen , die nog ongenezen na den slag bij Solferino waren achtergebleven . In mijn eigen owreluk voelde ik den d rang , om de ze andere lijders in hm ongeluk bij tfl staan . Aan alle>ndere kanten was mijn leven verknoeid . Het eenige waardige gebruik dat ik er van kon maken , was om er zooveel mogelijk goed mede te .; doen ; en hier kon ik goed . doen . Ik zorgde voor de noo-dige ( noo-dige ) aanbevelingsbrieven te Turijn . Met behulp daarvan maakte ik mij nuttig om de arme verminkte , kreupele'man-schappen ( kreupele'manschappen ) op te passen ; en later heb ik uit eigen middelen medegcholpen om hun eene nieuwe hroodwinning te verschaffen .//
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer