Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 91

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 91
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
91
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
DE O L IJ F T A K .
3
verklaring van een heertje als van Kuik , tot genoemde edelen zich wendende uit :
« Welnu ! welnu , mijne hoeren ! waar zal ik thans heen ! De heer van Kuik wil mij uit mijn land jagen . Maar als dat gebeurt , zal er wel niemandinblijven !»
Ook van Amstel en van Woerden lachten , maar toen zij buiten de zaal waren zeiden zij fluisterend 1ot elkander : « De trotsche dwaas moge nu lachen , ha ! hij zal spoedig treuren ; hij loopt in den val !» en bij deze woorden lag er andermaal een grijnslach op hun gelaat .
« Ga gerust naar uw heer terug ,» zeide Floris tot den van angst sidderenden pries-ter ( priester ) , « en zeg hem dat ik zijne oorlogsverkla-ring ( oorlogsverklaring ) niet vrees .»
Met deze woorden liet hij den kapelaan ongedeerd vertrekken en keerde tot zijne schoone Katharina terug , aan wie hij het gebeurde lachend mededeelde , en hoezeer deze hem dringend verzocht toch vooral voorzichtig te zijn , omdat van Kuik zeker vele bondgenooten onder de edelen in Hol-land ( Holland ) , Zeeland en ' t Sticht zou vinden , — de moedige graaf dreef met alle vrees en alle waarschuwing den spot , en dacht niet ver-der ( verder ) aan deze hem zoo weinig beteekenend voorkomende zaak . De edele man , die zelf oprecht was en op de trouw zijner schijn-vrienden ( schijn-vrienden ) bouwde , vreesde geen verraad . Daardoor had dit te meer vrij spel , en kwam het tot de vreeselijkste ontwikkeling , tot eene handeling , waarvoor de menschheid moet terugdeinzen en huiveren .
{ Wordt vervolgd .)
<-^ SS€^X^^i ^
MISS EIïïCH ,
GE AHMH BLfHGE ,
Een verhaal uit het dagclijksch leven ,
DOOR
WILKIE COLLINS .
TWEEDE GEDEELTE . VIER EN VEERTIGSTE HOOEÜSTUK .
VERVOLG VAN LTJCILLA's DAGBOEK .
& September . — Deze dag telt onder de treurigste dagen mijns levens . Oscar heeft mij mevrouw Patrolur.go in ' t ware licht doen kennen . Hij heeft die ongelukkige zaak met eene duidelijkheid uiteengezet , die onmogelijk is tegen te spreken . Ik heb mijne liefde en mijn ver-trouwen ( vertrouwen ) aan eene valsche vrouw verspild ; zij heeft geen eergevoel , geene dankbaarheid of kieschheid in haar karakter . En ik heb kunnen gelooven — ik kan er niet aan denken ! Ik wil haar niet weerzien .
{ Noot — Is ' t u ooit voorgekomen dat gij met eigen hand zulk een oordeel over uw eigen karakter hebt moeten overschrijven ? Ik kan u dat gevoel als iets geheel nieuws wel aanbevelen , en u de verzekering geven dat de verzoeking om er zelve een paar regels bij te voegen , bijkans voor geen sterveling is te weer-staan ( weerstaan ) . — P .)
Zooals wij hadden afgesproken , ontmoetten Oscar en ik elkander om elf uur op het duin .
Hij ging met mij naar de westzijde van de haven . Op dat uur van den ochtend ( behalve een paar matrozen , die geen acht op ons sloegen ) was de plaats geheel verlaten . Het was een der schoonste dagen van ' t seizoen . Toen wij eindelijk vermoeid waren van ' t op en neer drentelen , konden wij ons in den zachten zonneschijn neervlijen en de zilte zeelucht inademen . In dat heldere
licht , met al die fraaie kleuren in ' t rond , was er naar mijne meening iets afschuwelijks on ongepast in het gesprek dat ons bezighield — een gesprek dat verschei-dene ( verscheidene ) uren lang over niets anders liep dan logens , samenspanningen , wreedheid , ondankbaarheid en bedrog ! Ik richtte mijne eerste vraag zoodanig in , dat ik hem dadelijk op ' t onderwerp bracht — zonder tijd te verliezen in losse woorden om mij voor te bereiden op hetgeen ik zou moeten hooren .
« Toen tante , gisteren aan tafel van dien brief sprak ,// zeide ik , // meende ik op te merken dat gij er al iets van wist . Had ik gelijk ?//
// Zoo ongeveer gelijk ,'/ antwoordde hij . // Ik kan juist niet zeggen dat ik er iets van wist . Ik vermoedde alleen dat het ' t werk was iemand die u en mij vijandig is .// // Toch niet mevrouw Patrolungo ?// // Juist ! Mevrouw Patrolungo .//
Ik was ' t in den beginne niet met hem eens . Mevrouw Patrolungo en tante hadden met elkander woorden gehad over de politiek . Eene briefwisseling tusschen haar beiden — en nog wel eene geheime briefwisseling scheen mij toe een van de onmogelijkste dingen te zijn . Ik vroeg Oscar of hij ook kon gissen wat er in den brief stond , en waarom mij die niet kon worden ter hand gesteld voordat Grosse mij voor volkomen hersteld verklaarde . // Ik kan niet raden wat er in staat — maar wel met welk doel die brief geschreven is ,// zeide hij . // En welk is dat doel ?/'
// Het doel dat zij van den beginne af heeft beoogd — om alle mogelijke hinderpalen tegen ons huwelijk in den weg te stellen .//
/' Maar welk belang kan zij daarbij hebben ?" // Het belang van mijn broeder .// // Vergeef mij , Oscar . Maar ik kan zoo iets niet van haar gelooven .//
Wij liepen op en neer terwijl ik deze woorden zeide . Toen ik dat zeide bleef hij staan en keek mij strak aan . // En gij hebt ' t wel geloofd in uw antwoord op mijn brief ,» zeide hij . Ik erkende dit .
// Ik geloofde uw brief ,// hernam ik ; // en ikdeeldeuwe meening nopens haar zoolang zij in t zelfde huis met mij was . Haar bijzijn verhoogde mijn ergernis en afkeer van haar op eene wijze , waarvan ik mij geen reken-schap ( rekenschap ) weet te geven . Nu zij mij heeft verlaten — nu ik tijd heb om na te denken — is er iets in hare af-wezigheid ( afwezigheid ) dat voor haar pleit , en mij met twijfelingen foltert of ik wel goed heb gehandeld . Ik kan ' t niet uitleggen — ik begrijp ' t zelve niet : ik weet alleen dat ' t zoo is .//
Hij keek mij nog oplettender aan . // Uw goede mecning van haar moet wel vast geworteld zijn geweest , om nog niet geheel aan ' t wankelen te zijn gebracht ,* zeide hij . // Wat heeft zij eigenlijk gedaan om dit te verdienen ?" Als ik al mijne oude herinneringen van haar had geraad-pleegd ( geraadpleegd ) , en mij die een voor een voor den geest had gebracht , zou ik stellig aan ' t schreien zijn geraakt . En toch voelde ik dat ik , zoolang ik kon , haar de hand boven ' t hoofd moest houden .
// Ik zal u zeggen wat zij heeft gedaan ,// zeide ik , // nadat ik uw brief ontving . Gelukkig voor mij , was zij dien morgen niet heel wel en gebruikte zij haar ontbijt in bed . Ik had ruimschoots tijd om mij te herstellen en Zillah te roepen fdie mij uw brief voorlas ) voordat wij elkander dien dag voor ' t eerst ontmoetten . Den vorigen dag , had ik mij beleedigd en geschokt gevoeld door de wijze waarop zij uw vertrek van Bruinheuvel veront-schuldigde ( verontschuldigde ) . Ik dacht dat zij mij niet met hetzelfde ver-trouwen ( vertrouwen ) behandelde , dat ik in haar gesteld zou hebben als onze verhouding omgekeerd was geweest Toen ik haar de volgende maal zag , nadat ik uwe waarschuwing had ontvangen , vroeg ik haar om vergiffenis en zeide ik haar alles wat ik dacht dat zij onder de gegevenomstandigheden van mij verlangde . In mijne opgewondenheid en smart , durf ik wel zeggen dat ' t mij inspanning kostte .
Ik moet toch zeker ' t vermoeden in haar hebben opge-wekt ( opgewekt ) dat er iets niet richtig was . Zij vroeg mij niet alleen of er iets was gebeurd , maur zeide mij zelfs in
zoovele woorden , dat zij eene verandering in mij meende te bespeuren . Ik sloot haar den mond door te verklaren dat ik haar niet begreep . Zij moet gezien hebben dat ik onwaarheid sprak , zij moet even goed als ik geweten hebben dat ik iets voor haar verborgen hield . En toch kwam er geen woord meer over hare lippen . Een gevoel van kieschheid — ik zag ' t even duidelijk op haar gelaat , als ik u nu zie — een gevoel van kieschheid deed haar zwijgen ; zij zag er treurig en geschokt uit . Sedert ik hier ben , heb ik over dien blik nagedacht . Ik heb mij zelve afgevraagd ( hetgeen mij toen niet te binnen schoot ) of eene valsche vrouw , die zich zelve van schuld bewust was , zieh zoo zou hebben gedragen . Een valsche vrouw zou zeker haar list tegenover de mijne ge-steld ( gesteld ) , haar best gedaan hebben om uit mij te krijgen wat mij eigenlijk op ' t hart drukte . Dat kiesche zwijgen , die treurige blik , zullen voor haar blijven pleiten wanneer ik in hare afwezigheid aan haar denk ! Ik ben er niet zoo overtuigd van als vroeger dat zij het laaghartige schepsel is waarvoor gij haar wilt doen doorgaan . Ik weet dat gij niet in staat zijt mij te bedriegen — ik weet dat gij meent wat gij zegt . Maar is ' t niet mogelijk dat ge u door den schijn hebt laten bedriegen ? Zijt gij er wel zeker van dat ge u niet vreeserijk hebt vergist ?"
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het