Ga direct naar de hoofdnavigatie Ga direct naar de content

Archieven

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 87

Mijn Studiezaal

Mijn Studiezaal (inloggen)

De Olijftak

1 records

DOT_1872 De Olijftak

Reageren

Stuur een reactie naar Regionaal Archief Rivierenland

Delen

Doorsturen per email

Duurzaam webadres

Tijdschriftpagina

De Olijftak, 1872; p. 87

Naam tijdschrift:

De Olijftak

Pagina:

87

Datum:

1872

Jaargang:

1872

Is onderdeel van:

Tijdschrift

DOT_1872 De Olijftak

DE OLIJFTAK .
« Wanneer ?//
» Om elf uur , op het duin .»
Daarop ging hij heen . Maar eene vraag heeft mij sedert onophoudelijk vervolgd : Weet Oscar wie den geheimzki-nigen ( geheimzki-nigen ) brief heeft geschreven ? Ik geloof stellig dat hij ' t W eet . Morgen zal ' t blijken of ik gelijk heb of niet . Hoe verlang ik naar den dag van morgen !
{ Wordt vervolgd .)
5 * tntariierinj bij wrraaainjj ,
( Episode uit den jongden Fransch-üuilschen oorlog )
DOOR
Amedée Aohart .
I . ( Vervolg .) - -O ( -O ) -
In de eetzaal zag het er vroolijk en uitlokkend uit ; niettegenstaande al den druk van de tijden hadden de dames eenig toilet gemaakt ; de kleine meisjes , zoo rood als pioen-rozen ( pioenrozen ) , draaiden rondom de officieren , en bewonderden de uniformen . Men begon over Parijs te praten . Allen hadden daar gewoond , eenigen zelfs die buiten woonden , hadden er vrienden of bekenden . Hunne namen werden genoemd en de herinneringen die ze opwekten , vormden als het ware een band tussohen die gasten voor éen avond . De ziel van een Branschman is van zoo luchtige stof , dat geen droefheid er in kan wortel vatten ; zij glijdt er langs , maakt een lichten indruk aan de buitenzijde en verdwijnt .
Ondanks al de reeds ondervonden en nog steeds drei-gende ( dreigende ) gevaren , zweefde een glimlach op aller lippen . Men wekte elkanders herinneringen op . Men sprak over de Opéra , de Champs-Elysées , en de wedrennen in Juni . Madeleine alleen bleef ernstig en in zieh zelve gekeerd ; de la V ernelle beschouwde haar menigen keer ter sluiks .
Alice en Suzanne , die ' t haar met strikken en linten hadden getooid , hadden rust noch duur ; zij gingen de kamer in en uit , nu eens kwamen zij het salon binnen om haar moeder te bewonderen en te benijden wegens haar moed om zich met die schitterende officieren te onderhouden die daar straks nog zwart van het kruit waren , dan slopen ze weder inde logeerkamers , waar zij met de grootste nieuwsgierigheid naar sabel en revolvers gluurden . Ben der meisjes stormde plotseling het salon binnen en aan de plooien van Mevrouw van Linthal's japon trekkende , riep zij uit : e Maar , kom toch eens kijken ? Daar is een zwarte man ! »
» Neen , een blauwe man ! hernam de ander .
» Het is van daag een dag vol wonderen !// zeide de barones die haar waaier druk bewoog .... // Waar haalt gij toch de soldaten van zulk een kleur van daan , kolonel ? »
* Ik weet wie het is ,» antwoordde de Selligny ; // en ik wed er wel wat om dat gij dien blauwen of zwarten kroeskop in de keuken bij het vuur hebt gevonden . //
// Om u te dienen , mijnheer ,» zeide Susanna zacht , ter-wijl ( terwijl ) haar gezichtje zoo rood werd als vuur .
Mevrouw de Bleuriaux had wel lust den turco te zien . Men vond hem op een rieten stoel zitten , zijn geweer tusschen de beenen en een kom soep op de knieën . Zijn gezicht was zoo zwart als ebbenhout , een krulbaard be-dekte ( bedekte ) zijn kin , zijn huid glinsterde , zijn tanden waren wit als ivoor en zijne handen lang en mager met dunne vingertoppen . Toen hij den kolonel gewaar werd , stond hij op en sloeg aan . Hij kende ter nauwernood een paar woorden Pransch . » Van Orleans af heeft hij de kolonne gevolgd ,» Z eide de kolonel en meegevochten met het vuur van een opgejaagden jakhals . // Wie weet waar zijn compagnie is . Hij is niet de eenige zwerver die het regement volgt .... Maar hij zal ons niet meer verlaten . Hij heeft Arthenay gezien , nadat hij eerst bij Wissemburg was geweest . //
De turco hoorde den kolonel aan , terwijl hij de
oogen op diens lippen gericht hield en met het hoofd goedkeurend knikte . Met zijn gespierde band , waarvan de palm eenigzins grijs was , sloeg hij op den kolf van zijn geweer zoodat het kruit van den blink enden loop afviel .
// Ja , ik weet het wel , gij hebt het niet in den steek gelaten , en ge hebt uw patronen moedig verschoten .»
// Prusso kapot ! Prusso dood !» riep de turco , met een gebaar vol drift .
Vijf minuten later lag ook hij op het stroo in een hoek van de oranjerie , waar reeds twee honderd mobie-len ( mobielen ) hun vermoeide leden hadden uitgestrekt . Zij zagen er uit als zwarte plekken op een gelen grond ; hunne geweren , in rotten gesteld , blonken tegen de muren ; eenige hoofden kwamen een oogenblik uit het stroo te voorschijn , eenige stemmen klonken nog bij het binnen-komen ( binnenkomen ) van een nieuwen makker , doch weldra spreidde de slaap hare vleugelen over al die afgematte soldaten uit .
II .
' t Was ongeveer elf uur geworden ; het gedruisoh in het dorp had geheel opgehouden , alleen hoorde men nog den regelmatigen tred der schildwachten ; zelfs de wijn-huizen ( wijnhuizen ) waren gesloten en de laatste , vuurglans verdoofde achter de vensters .
In hoeken , beschut voor den wind , onder karren en afdaken , langs de muren der kerk , omhuld door rook , overal in een woord snorkten soldaten , in elkaêr gehurkt en ' t hoofd opj den randsel . Eenige sterren schitterden tusschen de wolken die in breede zwarte banden voorbij zweefden ; de storm was geweken . Mevrouw van Lin-thal ( Linthal ) zag even naar buiten , er lag iets droevigs rustigs
in het toonee ! dat zij aanschouwde .
0
» Zie eens hoe zij slapen !» zeide zij .
» En nu ge overal met het oog des meesters alles hebt opgenomen , zult ge ook wel naar rust verlangen , kolo-nel ( kolonel ) ?» vroeg de graaf .
» En moeder dan !» riep zijne echtgenoote , » denkt ge wel aan haar ? Zij zou alles verloren wanen , als de avond niet besloten werd met een kopje thee .»
// Thee ?.... Daarvan heb ik waarlijk in geen twee maanden een droppel geproefd . Mevrouw de barones heeft gelijk ; ik verlang er naar ,» zeide de la Vernelle op vroolijken toon .
Men keuvelde tot middernacht ; Mevrouw de Bleuriaux moest verklaren dat zij sedert den aanvang van den oor-log ( oorlog ) geen aangenamer uurtje had doorgebracht . Desniet-temin ( Desniettemin ) vielen hier en daar de oogen langzamerhand toe ; men vergat de kopjes te vullen en de graaf stelde dan ook voor , zijne gasten naar hunne kamers te geleiden , blijkbaar ten genoege van allen . Een zestal kaarsen sche-nen ( schenen ) reeds onder aan den trap , toen plotseling een offi-cier ( officier ) van de linie werd aangediend , die onmiddellijk den kolonel verlangde te spreken . » Een officier van de linie !» riep de Selligny verbaasd uit .
» In eene roode pantalon en met een grooten mantel om .»
» Hm , daar moet wat gebeurd zijn ,» mompelde de kolonel terwijl hij het vertrek verliet .
// Vaarwel , nachtrust ; daarmee is ' t gedaan !» riep de la Vernelle uit .
Een krachtig gebouwden gezet officier , die door zijne dikke overjas , wel wat klein voorkwam , liep met snelle stappen voor de buitendeur van ' t kasteel heen en weder , terwijl eene zware bewegelijke massa uit de schaduw aan het einde van de plaats te voorschijn kwam en de mobielen , half uit de dommeling ontwaakt , zich heen en weer schudden op hun strooleger , waaraan de water-droppels ( waterdroppels ) hingen .
« Kolonel ," zoo sprak de kommandant den heer de Selligny aan , » toen ik hier met mijn bataillon aankwam , vernam ik dat uwe mobielen mij reeds voor waren ; ik verlangde u even te spreken om uw inzichten te ver-nemen ( vernemen ) , die wellicht verandering zullen ondergaan door de tijdingen die ik overbreng . Wat mij betreft , mijne man-schappen ( manschappen ) hebben twee uur rust noodig ; over twee uur marcheer ik af .»
» En waarom toch ?»
» De Pruisen zijn ons in den rug ; men heeft in de
achterhoede geweerschoten gehoord , zij jagen ons op even-als ( evenals ) de windhonden de hazen ».
» Zij ge daar zeker van ? . .. .»
» Dat zij de Loire vlak achter ons zijn overgetrokken .... ja , dat is zeker . Daar mijn macht niet talrijk ge-noeg ( genoeg ) is om stand te houden , maakte ik rechts omkeer . De weg naar Argent is , geloof ik , de beste en dien zal ik daarom ook inslaan . »

Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer

laatste wijziging 06-06-2023

1 gedigitaliseerd