Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 86
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
DOT_1872 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1872; p. 86
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
86
Datum:
1872
Jaargang:
1872
Is onderdeel van:
6 DE OLIJFTAK .
1 ' ' ' J -*
lieve kinderen en een langen man naast haar . Mijn oog viel ' t eerst op de dame en de kinderen , en daarna keek ik ook op naar den heer — en zag in zijn gelaat dezelfde donkerblauwe tint , die mij in ' t gelaat van Oscar ' s broeder zoo hevig had doen schrikken , toen ik voor ' t eerst op de pastorij mijn oogen opende ! Een oogenblik schrikte ik op nieuw — meer nog , geloof ik , door de onverwachte herhaling van de blauwe tint in ' t gelaat van een vreemdeling , dan door de akeligheid van de kleur zelve . In ieder geval was ik bedaard genoeg om het kleed der dame en de schoonheid der kinderen te bewonderen , voordat zij uit mijn gezicht waren verdwenen . Oscar sprak mij , terwijl ik hen nakeek , op verwijtenden toon aan , waarvoor , naar ik meende , geene reden en geene verontschuldiging bestond .
" Ik deed mijn best om u te sparen ,// zeide hij . // Gij hebt ' t u zelve te wijten , dat die manu deed schrikken .//
// Maar hij heeft me niet doen schrikken,//antwoordde ik op scherpen toon .
Oscar keek mij zeer oplettend aan , en bleef daarop zitten zonder verder een enkel woord te spreken .
De vriendelijke oude dame aan mijne andere zijde , die alles had gezien en gehoord wat er was voorgevallen , begon te spreken over den heer met het mismaakte gelaat , en over de dame en de kinderen die hem ver-gezelden ( vergezelden ) . Hij was een gewezen Indisch officier , zeide zij . De dame was zijne vrouw , en de twee mooie kinderen waren zijn eigen kinderen , //' t Is toch jammer dat zulk een knap man zoo mismaakt moest worden ,» merkte mijn nieuwe kennis op . // Maar ' t hindert toch niet , want zooals gij ziet heeft hij eene mooie vrouw en twee lieve kinderen . Ik ken de vrouw bij wie zij hun intrek hebben genomen — en zij zegt dat er geen gelukkiger gezin in heel Engeland is te vinden . Een blauw gelaat zelfs schijnt niet zulk een vreeseiijk ongeluk te zijn , als men ' t in dat licht beschouwt — niet waar miss ?//
Ik stemde volkomen in met de oude dame . Ik weet niet waaraan het toe te schrijven , maar ons gesprek scheen Oscar te hinderen . Hij stond weer ongeduldig op en keek op zijn horologie .
// Uw tante zal niet weten waar wij zijn gebleven , // zeide hij . // Nu hebt ge toch zeker genoeg gehad van ' t gespuis aan ' t strand ?»
Ik had er nog niet genoeg van en ik zou heel gaarne nog wat langer tot ' t gespuis hebben behoord . Maar ik zag dat Oscar ernstig boos zou worden als ik nog bleef zitten . Ik nam dus afscheid van de lieve oude dame en verliet het vroolijke strand — tegen wil en dank .
Hij sprak geen woord , totdat wij ons een weg hadden gebaand door de menigte . Toen kwam hij , zonder dat ik er eenige reden voor kon ontdekken , op den Indischen officier terug , en op de herinnering die de gelaatskleur van den vreemdeling in mij moest hebben opgewekt aan ' t gelaat van zijn broeder .
« Ik begrijp niet ,» zeide hij , // dat gij niet verschrikt waart bij ' t zien van dien man . Gij waart vreeseiijk ontsteld door mijn broeder , toen ge hem voor ' t eerst zaagt . a
» Ik was vreeseiijk bang voor hem voordat ik hem zag ,» gaf ik ten antwoord . Nadat ik hem had gezien , was ik er spoedig over heen .//
// Dat zegt gij !» hernam hij .
' t Is toch zoo iets hinderlijks — ten minste dat vind ik , als men iemand in zijn gezicht durft zeggen dat men iets gezegd heeft dat niet geloofwaardig is . ' t Was niet heel passend van mij ( na hetgeen hij mij in zijn brief had verteld nopens de verliefdheid van zijn broeder ) om van zijn broeder te spreken . Ik had ' t niet moeten doen , maar toch deed ik het .
// Ik zeg wat ik meen ,// hernam ik . » Eer ik nog wist wat ge mij van uw broeder hebt verteld , wilde ik u al voorstellen , in uw belang en ' t zijne , dat hij na ons huwelijk bij ons zou komen wonen .//
Nu bleef Oscar eensklaps staan . Hij had mij zijn arm gegeven om mij door de menigte heen te leiden — hij liet dien nu zakken .
// Dat zegt gij omdat ge boos op mij zijt ,» zeide hij .
Ik ontkende dat ik boos op hem was en verklaarde
nog eens , dat ik niets dan de waarheid zeide .
» Meent ge waarlijk ,// vervolgde hij , // dat ge gerust hadt kunnen leven met het blauwe gezicht van mijn broeder op ieder uur van den dag voor u ?//
// Zeer gerust — als hij ook mijn . broeder had willen zijn .»
Oscar wees naar het huis waarin tante en ik wonen — op eenige ellen afstand van de plek waar wij stonden .
// Gij zijt dicht bij huis ,» zeide hij op ' wonderlijken toon met neergeslagen oogen . » Ik heb lust mijn wandeling nog wat verder uit te strekken . Aan tafel zien wij elkan-der ( elkander ) wel terug .»
Dit zeggende verliet hij mij — zonder op te kijken en zonder een woord meer te spreken .
Jaloer3ch op zijn broeder ! Er is iets onnatuurlijks , iets vernederends in zulk eene jaloerschheid . Ik schaam mij voor mij zelve dat ik zoo iets van hem moet denken . En toch wat kon zijn gedrag anders beteekenen ?
( Xoot . — Ik zal die vraag beantwoorden . Doe den ellendigen diepgezonken man recht wedervaren . Zijn gedrag beteekende in een enkel woord — berouw . De eenige verontschuldiging die hij voor zijn eigen geweten kan inbrengen voor de schandelijke rol die hij speelde , was deze — dat de lichamelijke mismaaktheid van zijn broeder een noodlottige hinderpaal was voor ' t huwelijk van zijn broeder . En nu hadden Lucilla's eigen woorden , Lucilla's eigen handelingen hem doen zien , dat Oscar's gelaat geen hinderpaal was om Oscar voortdurend in den dageltjkschen omgang voor zich te zien . De marteling van ' t zelfverwijt , die deze ontdekking hem veroorzaakte , verdreef hem uit hare nabijheid . Zijn eigen lippen zouden hem hebben verraden , als hij op dat oogenblik nog een enkel woord met haar had gesproken . Dit is geen ver-moeden ( vermoeden ) van mij zelve . Ik weet dat hetgeen ik nu schrijf de waarheid is . — P .)
Het is alweer nacht . Ik zit in mijne slaapkamer , maar ik ben te zenuwachtig en te gejaagd om nu reeds te gaan slapen . Laat ik mij bezig houden met het verhaal van de gebeurtenissen van den dag op te leekenen .
Oscar kwam kort voor etenstijd terug ; hij zag er ver-wilderd ( verwilderd ) en bleek uit , en was zoo afgetrokken , dat hij nauwelijks scheen te weten wat hij zeide . Er had geene opheldering tusschen ons plaats . Hij vroeg mij vergiffenis voor de harde woorden die hij had gesproken , en den kwaden luim dien hij vroeger op den dag had getoond . Ik nam zijne verontschuldigingen gereedelijk aan en deed mijn best den onaangenamen indruk te verbergen , dien zijn afgetrokken manier van spreken op mij maakte . Al den tijd dat hij met mij sprak was ' t duidelijk , dat hij aan iets anders dacht — hij was meer verschillend dan ooit van den Oscar zooals ik hem mij tijdens mijne blindheid herinner . Het was de oude stem die op eene nieuwe manier sprak : ik zou er geene andere beschrijving van weten te geven .
Wat zijne manieren aangaat , ik weet dat hij in vroeger dagen altijd min of meer stil en terughoudend placht te zijn ; maar was hij ooit zoo schrikkelijk gedrukt en neerslachtig als van daag ? Welk een vraag ! In vroeger tijd kon ik ' t immers niet zien . Mijn vroeger en mijn tegenwoordig oordeel over hem is door zoo geheel ver-schillende ( verschillende ) middelen verkregen , dat het niet met elkaêr kan worden vergeleken . Ach , hoezeer voel ik het gemis van mevrouw Patrolungo ! Welk eene verlichting , welk een troost zou ' t voor mij zijn geweest haar dit alles te kunnen toevertrouwen en te kunnen hooren hoe zij daarover dacht !
Er bestaat echter mogelijkheid om een gedeelte van mijne onzekerheid te zien opgeheven — als ik maar wachten kan tot morgen .
Oscar schijnt zich eindelijk te hebben voorgenomen mij de ophelderingen te geven , die hij tot nu toe voor mij verborgen heeft gehouden . Hij heeft mij verzocht ' s morgens een geheim onderhoud met mij te hebben . De omstandigheden die er hem toe hebben geleid dit verzoek te doen , hebben mijne nieuwsgierigheid in hooge mate geprikkeld . Er gaat zeker iets om onder de opper -
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het