Ga direct naar de hoofdnavigatie Ga direct naar de content

Archieven

Uw zoekacties: De Olijftak, 1872; p. 83

Mijn Studiezaal

Mijn Studiezaal (inloggen)

De Olijftak

1 records

DOT_1872 De Olijftak

Reageren

Stuur een reactie naar Regionaal Archief Rivierenland

Delen

Doorsturen per email

Duurzaam webadres

Tijdschriftpagina

De Olijftak, 1872; p. 83

Naam tijdschrift:

De Olijftak

Pagina:

83

Datum:

1872

Jaargang:

1872

Is onderdeel van:

Tijdschrift

DOT_1872 De Olijftak

DE OLIJFTAK . 3
geheven en geledigd en Floris onder-gang ( ondergang ) , liet afzichtelijk tooneel , dat eenigedagen later zou volgen , was besloten .
Mochten ook al enkele Stichtste edelen , mochten van Borsel en Renesse nog twijfe-len ( twijfelen ) , was de sluwe Gysbrecht van Amstelnog niet vast besloten ;— van Kuik wist hen allen te bemoedigen en over te halen . Hij wees hen op de vele grieven , die zij allen tegen den Hollandschen graaf hadden ; op den haat , dien zijn geslacht legen de voorzaten van Floris V steeds had gekoesterd , hoe zelfs een zijner vaderen Floris I had gedood . Hij toonde hun aan , dat zij op den bijstand van Koning Eduard konden rekenen en zeide verzekerd te wezen , dat jonkheer Jan , in Engeland opgevoed , zijn vader niet beminde en nimmer wraak zou oefenen over ' t gene men dezen deed . Ook graaf Gui van Vlaan-deren ( Vlaanderen ) en de hertog van Braband zouden hun hulp en bijstand verleenen .
De edelen , door al deze verzekeringen gerust gesteld , hechtten hun zegel aan een schriftelijk verbond , door van Kuik reeds vroeger opgesteld , dat den val van Floris V voorbereidde . Wij hebben genoeg , lezers ! van dezen maaltijd , waarbij verkwisting , dronkenschap , woede en laaghartigheid bij alle weelde en allen rijkdom aanzaten . Ieder der edelen verliet het kasteel van Bergen op Zoom , waar men , onder den schijn en de leus van eene verzoening van een manslag , zich vloekwaardig verbonden had tot den val van een edel vorst .
In de eerste dagen van ' t jaar 1290 kwamen de edelen ten tweedenmale te Kamerrijk bij-een ( bijeen ) ; hier was , ten overstaan van twee pause-lijke ( pauselijke ) legaten , eene vergadering belegd , ten einde een bestand tusschen Frankrijk en Engeland te bewerken . Onder andere hee-ren ( hee-ren ) was graaf Floris door den sluwen Edu-ard ( Eduard ) tot een zijner gemachtigden benoemd . Hij kwam er natuurlijk niet , doch van Kuik verscheen er in naam des hertogs van Bra-brand ( Bra-brand ) . In overeenstemming met den bis-schop ( bisschop ) van Durham , Eduards afgevaardigde , de beide gemachtigden van den graaf van Vlaanderen en de verzamelde verbonden edelen , werd nu besloten : « dat men graaf Floris zou trachten op te lichten en naar Engeland over te voeren , alwaar men hem zijn leven lang gevangen zou houden , en inmiddels het grafelijk bewind aan zijn zoon Jan opdragen .» Velen namen in dit plan wel geen genoegen , maar verzetten zich , omdat zij allen Floris haatten , volstrekt niet tegen de uitvoering , waartoe zich van Amstel , van Woerden en van Velzen vooral bereid ver-klaarden ( verklaarden ) . Die er niet in wilden deelen , bleven het stiptste stilzwij gen in acht nemen .
Van Kuik , die openlijk als een vijand van den Hollandschen graaf bekendstond , wilde aan alles nog een glimp van oprechtheid geven . Hij zou een brief aan Floris V zenden , waarin hij dezen openlijk zijne vijandschap aankondigde ; dus eene soort van oorlogs-verklaring ( oorlogsverklaring ) , waarin echter niet gesproken werd van het helsche plan , ' t welk men beraamd had .
{ Wordt vervolgd .)
BLADVULLING .
Op een diner in het Mansionhouse ( stadhuis ) te Londen , wilde de Lord-Major drie vreemde Consuls , die bij hem te gast waren , de eer aandoen door op hunne gezondheid te drinken . Hij liet dus den persoon , die de toasten uitriep , aankondigen : De gezondheid der drie presente consuls ! Maar de man verstond hem niet goed en berichtte de gasten : » De Lord-Major drinkt de gezondheid der drie percents consols It
MISS FIjYGH ,
DE AHME BLINDE . Een verhaal uit het dagelijkse !» leven ,
DOOR
WILKIE COLLINS . - -«©•*>- ( - )
TWEEDE GEDEELTE . DRIE EN VEERTIGSTE HOOFDSTUK
VERVOLG VAN I/TjCILLa's DAGBOEK .
1 September . — Ik ben nu bedaard genoeg om mijn dagboek voor te zetten en een poosje te peinzen over al wat ik gevoeld en gedacht heb sedert Oscar hier is .
Nu ik mevrouw Patrolungo heb verloren , heb ik geene vriendin meer aan wie ik mijn nietige geheime gedachten kan mededeelen . Tante is de vriendelijkheid en goed-heid ( goedheid ) zelve ; maar met iemand die zooveel ouder is dan ik — die in zulk een geheel verschillende wereld heeft geleefd en wier denkbeelden zoo ver van de mijne af-wijkend ( afwijkend ) schijnen te zijn — kan ik immers niet over mijn kinderachtigheden en grillen praten en danrin deelneming van haar verwachten ! Mijn eenige vriend met wicn ik vertrouwelijk kan spreken is mijn dagboek — ik kan in deze bladzijden alleen over mij zelve tot mij zelve spreken . Ik voel mij somtijds heel verlaten . Ik zag van daag twee meisjes aan ' t strand in vertrouwelijk gesprek met elkander — en ik vrees dat ik haar benijdde .
En zeg mij nu eens , lief dagboek , hoe ik mij gevoelde , toen ik , na mijn verlangen naar Oscar , hem eindelijk terugzag ?
' t Is akelig het 1e moeten bekennen ; maar aan mijn boek durf ik gerust de waarheid toevertrouwen . Ik had kunnen schreien — ik voelde mij zoo onverwacht , zoo vreeselijk teleurgesteld .
Neen . « Teleurgesteld » is ' t woord niet . Ik kan er geen woord voor vinden . Er was een oogenblik dat ik wenschte weder blind te zijn .
Hij nam mij in zijne armen ; hij hield mijne hand in de zijne . Welk gevoel zou ik daarvan hebben gehad toen ik nog blind was ! Hoe zou ik die heerlijke tinteling hebben gevoeld , die zijne aanraking altijd op mij teweegbracht ! Niets van dat alles gebeurde nu . Hij had even goed Oscar's broeder kunnen zijn , zoo weinig indruk maakte hij op mij . Ik heb sedert zelve zijne hand genomen en mijn oogen gesloten om mijne blindheid te hernieuwen , en mij geheel en al in den ouden tijd terug te verplaatsen . Altijd met hetzelfde gevolg . Niets , niets , niets !
Komt het misschien doordien hij een weinig terughoudend met mij is ? Want dat is hij zeker ! Ik voelde het van ' t eerste oogenblik af , toen hij de kamer binnentrad — en sedert is dat gevoel mij bijgebleven .
Neen : dat is ' t niet . In vroeger tijd , toen onze liefde pas in ' t opkomen was , was hij ook terughoudend tegen mij . Maar dat maakte toen niets uit . Ik was toen nog niet het onverschillige wezen dat ik nu ben .
Ik kan er maar ééne verklaring voor vinden . Het herstel van mijn gezicht heeft een geheel ander meusch van mij gemaakt ; ik gevoel dat ik dezelfde niet meer ben . Die groote verandering moet een invloed op mij hebben uitgeoefend , waarvan ik mij niet bewust was , totdat Oscar hier kwam . Zou het verlies van mijn gevoel de prijs kunnen zijn waarvoor ik het herstel van mijn gezicht heb gekocht ?
Zoodra Grosse weer hier komt , zal ik hem die vraag doen .
Intusschen heb ik nog eene tweede teleurstelling onder-vonden ( ondervonden ) . Hij is niet half zoo mooi als ik mij verbeeldde toen ik blind was .
Den dag , toen mijn verband voor de eerste maal werd afgenomen , kon ik slechts onduidelijk onderscheiden . Toen
I ik op de pastorij de kamer binnensnelde , giste ik veeleer \ dat het Oscar was , dan dat ik er de overtuiging van had . Het grijze hoofd van vader en de vrouwelijke kleeding van mevrouw Finch , zouden ongetwijfeld iedereen in mijne plaats hebben geholpen om den rechten man te vinden . Maar dat is nu alles geheel anders . Ik kan zijn trekken in de kleinste bijzonderheden zien — en de uitkomst daarvan is ( hoewel ik het aan niemand zou willen bekennen ) dat ik mijne voorstelling van hem in de dagen van mijne blindheid zoo geheel verschillend vind van de werkelijkheid ! Het eenige dat mij geen teleurstelling baart , is zijne stem . Wanneer hij mij niet kan zien , sluit ik soms mijn oogen , en laat ik mijn ooren het oude genot smaken .
En dat is dus wat ik bij de operatie en bij mijne lang-durige ( langdurige ) opsluiting in de donkere kamer heb gewonnen ! Maar wat schrijf ik ? Ik zou mij over mij zelve moeten schamen ! Is ' t dan niets , al de schoonheid van land en zee , al de majesteit van wolken en zonneschijn te hebben aanschouwd ? Is ' t dan niets , dat ik al mijne medemenschen kan zien — dat ik de vroolijke gezichtjes van de kinderen zie , wanneer ik met hen spreek ? Maar genoeg over mij zelve . Ik ben ongelukkig en ondankbaar wanneer ik over mij zelve denk .

Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer

laatste wijziging 06-06-2023

1 gedigitaliseerd