Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 69
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 69
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
69
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
' T HART EENS KUNSTENAARS .
// Ik vrees niet meer dat wij verraden zullen worden ; ik geloof niet , dat er nosr een onder ons is , die daartoe in staat zou zijn . Laten wij intusschen beloven , ook de leden die niet aanwezig waren , niet liet geringste van ' t geheim te openbaren . Over dezen drempel mag geen woord over de lippen komen , dal zou kunnen doen raden wat nier besloten is — en er moet ook onder elkander niet verder over gesproken worden .. De oogen van Fouché zijn overal .» Gondy stemde dit toe en nog eenmaal , toen men zich gereedmaakte , behoedzaam en elk afzon-derlijk ( afzonderlijk ) , ' t huis te verlaten , vatte hij ' t woord op en vorderde van allen de belofte dat , bij het uit-treden ( uittreden ) uit de zaal , geen woord meer over ' t hier beslotene zou worden ge-sproken ( gesproken ) en niemand , wie ook , daarop eenige zin-speling ( zinspeling ) zou maken .
// Zeggen wij ,// riep hij , // wanneer wij over het voorgevallene in deze samenkomst aan onze vrienden verslag moeten doen , zeggen wij dan allen slechts , dat wij voor ' t geval eener nieuwe rustverstoring eene pro-clamatieaan ( proclamatieaan ) ' tVolk willen uitvaardigen , om het op te roepen , de Monarchie te herstellen . Dat zal reeds genoeg zijn ter bevrediging van de nieuwsgierigheid en een Koningsgezind hart vol-komen ( volkomen ) tevreden stellen .// Men beloofde dit plech-tig ( plechtig ) , en hierop ging men van lieverlede uiteen .
Juist toen Gondy met Clemence op het voor-plein ( voorplein ) kwam , keerde Jean uit de voorstad terug . Gondy , die een glimlach over den gefopte niet onderdrukken kon , sprak hem aan .
// Arme man , gij blijft zoo lang uit ! Hebt ge dat stuk daar ?//
» Ach , mijnheer , ik vond geen burger Scarron . Er is niemand van dien naam in ' t huis bekend .//
// Onmogelijk ! // riep Gondy met gehuichelde verrassing . // Gij gingt toch naar n ". 41 in de straat St . Antoine ?//
'/ Gij gaaft mij ' t huis no . 31 op ,// antwoordde Jean .
» Dan heb ik mij verspro - -ken ( ken ) », viel Gondy terstond
in de rede , // vergeef mij de vruclitelooze moeite , die ik u heb veroorzaakt . Ik dank u intusschen niet minder voor uw ijver . Vaarwel !»
» Is de vergadering afgeloopen ? Wat is er besloten ?» » Wel vriend ,» ik mag u alleen zeggen : » tot eene proclamatie !»
Gondy en Clemence stapten ijlings voort . Jean bleef een poos staan , trad daarna weder in de thans vrij toe-gankelijke ( toegankelijke ) zaal , die spoedig geheel leeg was . Wien hij ook vroeg , altijd hoorde hij hetzelfde , wat Gondy
hem gezegd had . Verheugd , dat hij de hoofdzaak ten minst e vernomen had , ging hij eindelijk zijns weegs . Hij droomde niet , dat lang voor zijn verkeerd rapport het juiste reeds bij den minister van politie Fouché zou ontvangen zijn .
( Wordt vervolgd .)
DE HOOFDKERK VAN TOLEDO ( Zie blz . G ).
GEDACHÏEN-MOZAIEK .
' t Woord is ' t hulsel der gedachten ; niet zelden
zochten dwergen zich in groote mantels te wikkelen .
» *
Ware grootmoedigheid is meer dan welwillendheid ; zij is meer dan oprechtheid , meer dan rechtvaardigheid , omdat deze alle slechts plichten zijn .
Richardson .
( Vervolg .)
Maar een twintigjarig , warm , onstuimig , bruisend kunstenaarshart is altijd eenigszins ongestadig ! Sluit zich een zoete . geurige bloem voor dat hart — zoo zoekt het
troost in den kelk eener andere schoone bloem . En in Beethoven's omge-ving ( omgeving ) bloeide er menige keurige bloem .
Daar was de beste vriendin van Lotje , Bar-bara ( Barbara ) Koch , de schoone geestige dochter van den hotelhouder op de markt " plaats te Bonn . Het jonge kunstenaarshart voelde zich tot haar getrokken en meende in de vriendin de geliefde te aanbidden . De schoone Barbara liet zich deze aanbidding ook zeer wel gevallen , doch werd toch nog veel liever — gravin Belderbusch !
Een andere vriendin van Lotje , Jeannette d'Ilonrath , uit Keulen , werd op de eendrach-tigste ( eendrach-tigste ) wijze door de vrien ^ den Lodewijk van Beet-hoven ( Beethoven ) en Stephan van Breuning bemind — en even ongelukkig door bei-den ( beiden ) . » De schoone leven-dige ( levendige ) blondine , aangenaam en vriendelijk in den om-gang ( omgang ) , die veel van muziek hield en eene lieve stem had ,» schonk den Oos-tenrijkschen ( Oos-tenrijkschen ) officier Karel Greth hart en hand , — en onze Lodewijk ver-liefde ( verliefde ) zich spoorslags en volgens de mode van die dagen echt Wertherach-1ig-ongelukkig ( Wertherach-1ig-ongelukkig ) in de // schoone en lieftallige jufvrouw van W .»
Daarbij was het echter toch een opgeruimd , ja overmoedig kunstenaars-hart ( kunstenaarshart ) , dat van den jon-gen ( jongen ) Lodewijk . In het huis van Breuning en op ge-zellige ( gezellige ) buitenpartijen ver-vroolijkte ( ver-vroolijkte ) en vermaakte hij de vrienden door zijn muziekale invallen .
Nu eens fantaiseerden hij en de violist Erans Ries tegelijkertijd — dan weder schilderde hij in toonen beelden en ka-rakters ( karakters ) , gewoonten en belachelijkheden van be-kende ( bekende ) personen — en meestal zoo trouw en karakteristiek , dat het gezelschap onmiddellijk het voorwerp ried . Dan weder componeerde en zong hij voor de vuist een lustig lied , zoo als dat van den goeden ouden , gekscherenden Wandsbecker bode Matthias Claudius :
» Als iemand eens een reisje doet , Kan hij vrij wat vertellen , Dus grijp ik maar mijn stok en hoed , Als trouwste reisgezellen ....»
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer