Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 67
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 67
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
67
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK . . 3
den markies de Gondy waarheen ' t ook zij , totdat hij t'huis is . Gij tracht hem zoo nabij mogelijk te blijven en alles goed te hooren ; maar zonder dat het in ' t oog valt . Morgen om acht ure schriftelijk rapport aan mij ; is er wat bijzonders , laat mij wekken . En nu , marsch , op uw post — hier hebt gij ieder voorloopig een goudstuk tot opfrissching ."
Fouché ging verder de straat op , in eene andere richting dan zijne agenten , die elkaêr dadelijk verlieten . Bertrand was in weinige minuten voor ' t huis der be-minde ( beminde ) van Barras , dat hij in de laatste dagen reeds zoo dikwerf had moeten in ' t oog houden . Hij zag hieruit , of hij den anderen agent niet ontdekken of althans raden kon ; maar hij bespeurde geen levende ziel . Nadat hij voorzichtig op en neer , nu langs den waterkant , dan langs de huizen gepatrouilleerd had , plaatste hij zich tccen een pilaar bij een der landhoofden aan de Seine waar hij uit de diepe duisternis naar de huisdeur heen zag , die genoeg licht van den lantaarn bekwam , om te kunnen onderscheiden wie er uit of in ging .
Niet lang had hij daar staan wachten , toen twee mannelijke gestalten , in mantels gehuld , op straat kwamen en in allerijl de kade afliepen , ' t Was bijkans onmogelijk ze te herkennen . Maar Bertrand had zich zoo geplaatst dat zij hem tegemoet kwamen , en daar hij den markies . de Gondy meende te herkennen , zoo hield hij ' t er voor dat zijn blijkbaar jongere gezel niemand anders was dan de burgeres la Jossière in manskleederen . Hij volgde die beiden en wist , zonder dat hij door hen werd opgemerkt , soms zoo nabij hen te komen , dat hij ze wat stipter't oog houden kon . Gang en figuur lieten geen twijfel over , dat eene verkleede vrouw den markies vergezelde . Fouché moest alzoo reeds de lucht daarvan gehad hebben , dat Clemence zich naar de club der Koningsgezinden begeven wilde : want zij was ' t inderdaad met wie Gondy zich in de met den donkeren avond verlaten straten voort-spoedde ( voortspoedde ) .
De verspieder volgde hen door de straat du Bac en zag ze in ' t huis binnentreden , waarin de geheime Ver-ceniging ( Ver-ceniging ) der Royalisten hare zittingen hield . Nog een gevuimen tijd bleef hij in de schaduw staan die ' t uit-stek ( uitstek ) van een huis afwierp en hield het oog naar de opene huisdeur . Verscheiden personen , meestal hoestende , traden daarbinnen ... ' t was het afgesproken uur der samenkomst . Bertrand ging naar de overzijde en langs een andc-Ten ( andc-Ten ) weg naar de Seine terug . Hij had zijn taak vervuld . De markies de Gondy en Clemenee , die niet de ge-ringste ( geringste ) onzekerheid noch angst in hare verkleeding ver-ried ( verried ) , waren onder de donkere poortbogen van ' t huis een oogenblik blijven staan .
» Zijt gij bereid , Clemence ?/' vroeg Gondy , als vreesde hij , dat zij op ' t beslissende oogenblik weifelen zou . " Ik volg u ! Nu voorwaarts , ik ben vastbesloten .* Zij gingen het voorplein over en kwamen in de don-kere ( donkere ) zaal van een groot achtergebouw . Gondy greep naar een deurklopper en sloeg daarmee op eene bepaalde wijs aan . Eene deur werd geopend , en in ' t voorvertrek vertoonde zich eene vermomde gestalte , die den binnen-komenden ( binnenkomenden ) vroeg wie zij waren .
«■ Bourbon en Artois ,» hernam Gondy , en daarbij gaf hij den vermomde zijne hand .
Er heerschte een poos stilzwijgen ; blijkbaar poogden beiden door een teeken zich als ingewijden aan elkan-der ( elkander ) kenbaar te maken .
" Welkom ,// zei daarop de stem gerustgesteld . " Ik ken u ook , broeder ; gij zijt Gondy ."
" Laat onder mijn waarborg dien jongen man binnen ,» hernam nu de markies . " Hij is te vertrouwen , een ijverige medestander , ja ons onontbeerlijk .» " Zijn naam ?»
Gondy boog naar den oude heen en fluisterde hem eenige woorden in ' t oor . De oude knikte en toen eerst opende zich , door een druk aan een knop , eene geheime deur , die naar een ledig vertrek voerde , waardoor men eigenlijk tot de vergaderzaal kwam .
Reeds waren vele personen aldaar aanwezig . Aan alle zijden stonden de mannen in groepen bijeen ; anderen zaten op de banken langs de muren der zaal . Men kon hier spoedig de oude Koningsgezinden leeren kennen ,
die sedert tien jaren geloofden dat de wereld , door het-geen ( hetgeen ) in Frankrijk gebeurd was , uit hare voegen moest springen . Daar waren grijze ridders van St . Louis , die hier hun kruis in ' t heldere kaarslicht deden schitteren . Voor ' t overige had men hier lieden van alle standen , van eiken leeftijd ; rijken en armen , aanzienlijken van rang en bedienden , eenige kleine handwerksgezellen en een aantal uit de schaar der zoogenaamde jeunesse dorée , die pronkers en zwetsers , die zich nadenkeer der zaken in Thermidor er weer opgeholpen hadden en bij wie ' t « roynlismeii voor modezaak en bewijs van goeden smaak gold . Meer dan een hoofd en figuur die Clemence zag , schenen haar te doen beseffen dat zij niet de eenige vermomde vrouw in dit gezelschap was . Dit stelde haar volkomen gerust , want nu had zij niet bevreesd te zijn dat zij de bijzondere oplettendheid der aanwezigen zou gaande maken , en bovendien hield zij zich zorgvuldig onder haar mantel verborgen .
' t Was geen eigenlijke vergadering naar dim vorm ; men had bureau noch voorzitter , en er werden geen be-raadslagingen ( beraadslagingen ) gevoerd . Men gaf onderling ' t hart eens lucht , deelde elkaêr meê wat in het kamp der Konings-gezinden ( Koningsgezinden ) al zoo omging en beoogd werd ; de aanzien-lijkste ( aanzienlijkste ) leden sloegen dan luide voor , wat uit zulke ge-sprekken ( gesprekken ) als nuttig in ' t belang der zaak was op te maken , wat te doen , wat te laten viel , en de Ver-eeniging ( Ver-eeniging ) stemde dat stilzwijgend toe , of zij verwierp het door hare houding .
Toen Gondy de zaal binnentrad en den mantel afge-legd ( afgelegd ) had , werd hij dadelijk het middenpunt eener tal-rijke ( talrijke ) groep oude St . Louis-ridders en zoogenaamde Muscadins .» Duidelijk werd hij als een der hoofden van de partij beschouwd en zijne vertrouwelijke betrek-kingen ( betrekkingen ) met den Pretendent en de verdreven Prinsen deden in hem den waren gevolmachtigde van ' t Koninklijk ge-slacht ( geslacht ) zien . Men bestormde hem met vragen en mede-deelingen ( mede-deelingen ) en spoedig was men hier in ' t levendigste ge-sprek ( gesprek ) over de gebeurtenissen van den dag en over de ontwerpen , die de Koningsgezinden hadden beraamd . De hoofdzaak was natuurlijk de mislukte staatsgreep van Barras , die niet onbekend gebleven was , en de markies de Gondy kon daarvan natuurlijk het meeste verhalen . Allen beseften dat er weder groote gebeurtenissen op handen waren , en bij de aanzienlijkste leden der Ver-eeniging ( Ver-eeniging ) deed zich gedurig meer het gevoelen gelden , dat de Koningsgezindeu geen werkelooze toeschouwers blijven mochten , maar trachten moesten met beleid in den verwachten schok op te treden .
" Alles is in lossen staat geraakt !" riep een oud heer met sneeuwwit haar en die er zeer aristocratisch uitzag ; " er is geen stuurman meer ! Och , hadden wij maar één man !»
" Mijn best o graaf ," zei daarop een jong , zeer elegant heer , " De toestand is voor ' t oogenblik zoodanig , dat Bonaparte alleen op den voorgrond treedt . Wat zoude het zijn , als men eenmaal de hoop op hem stelde . Gij verstaat mij'f "
Jean , de verspieder , die intusschen behoedzaam had weten doortedringen , plaatste zich bij dit gezegde achter den markies de Gondy en Clemence , die zich aan zijne zijde bevond en opmerkzaam ' t gesprek volgde , of met Gondy eenige blikken en fluisterende woorden wisselde .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer