Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 378

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 378
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
378
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
2
DE OLIJFTAK .
Ja , Oscar , ik zou u bijna kunnen benijden , als ge iemand anders waart .»
Oscar's gelaat straalde van vreugde . Voor hem had het oordeel van zijn broeder meer waarde dan dat van alle andere stervelingen . Voor dat hij nog een woord kon antwoorden , had Nugent hem even plotseling verlaten als hij bij hem was gekomen , en stapte naar het venster heen , waar hij bleef staan om naar buiten te zien .
Lucilla had niet naar hem geluisterd . Ze stond nog altijd in gepeins verzonken met hetzelfde verlegen gelaat . De gelijkenis der tweelingen hield haar gedachten nog steeds bezig — ' t was een nog onopgelost raadsel dat haar kwelde en ergerde . Zonder dat ik een woordzeide om haar op het onderwerp terug te brengen , herhaalde zij hardnekkig de bewering die zij zoo even had geuit . // Ik zeg u nog eens dat ik een verschil tusschen hen heb opgemerkt , // herhaalde zij , — // hoewel gij mij niet schijnt te gelooven .//
Ik nam deze herhaalde betuiging op alsof zij veeleer zich zelve dan mij trachtte te overtuigen . In haar blindheid was het dubbel en drie-dubbel lastig den eenen broeder niet van den anderen te kunnen onderscheiden . Ik begreep haar onwilligheid om dit te bekennen — ik gevoelde ( in haar plaats ) hoe ' t mij zou hebben geërgerd . Zij wachtte met ongeduld dat ik haar iets van mijn kant zeggen zou . Zooals gij reeds weet ben ik levendig van aard . Zonder opzet zeide ik weer een van mijn ondoor-dachte ( ondoordachte ) gezegden .
// Ik geloof alles wat ge zegt , lieve ,// antwoordde ik . // Ik twijfel er niet aan of gij hebt een onderscheid tusschen hen gevonden . Maar toch zou ik er eens gaarne de proef van willen nemen .//
Zij kleurde sterk . // Maar hoe ?// vroeg zij kortaf . //" Welnu ,// zeide ik , // beproef uw gevoel beurtelings op de beide gezichten , zonder dat ge voorafweet waar beiden zich in de kamer bevinden . Neem drie proeven — en sta hun toe na iedere proef al of niet van plaats te veranderen , juist zooals ze verkiezen . Als ge drie malen achtereen juist raadt wie ge voorhebt , dat zal ' t bewijs zijn dat ge werkelijk eenig verschil tusschen hen waarneemt .//
Lucilla durfde deze uitdaging niet aannemen . Zij trad een stap achteruit en schudde zwijgend haar hoofd Nugent , die naar mij had geluisterd , keerde zich plotseling van het venster af en ondersteunde mijn voorstel .
// Een uitmuntend denkbeeld !// riep hij uit . // Laten we er eens de proef van nemen ! Gij hebt er immers niets tegen , Oscar — niet waar ?//
// Wat zou ik er tegen hebben ?// antwoordde Oscar — verbaasd over de bloote gedachte dat hij een eigen wil zou kunnen hebben tegenover dien van zijn broeder . // Als Lucilla er toe bereid is , zeg ik van ganscher harte Ja .//
Daarop traden de beide broeders arm in arm voor ons . Lucilla liet zich tegen wil en dank overhalen om de proef te nemen . Twee volkomen gelijke stoelen werden tegenover haar geplaatst . Op een wenk van Nugent nam Oscar zwijgend plaats op den stoel rechts . Zoodoende zou zij de hand waarmee zij Nugent's gelaat had on-derzocht ( onderzocht ) , moeten gebruiken om er Oscar's gelaat meê te betasten . Zoodra beiden waren gezeten , kondigde ik aan dat wij gereed waren . Lucilla legde haar handen op de beide gezichten , zonder ook slechts eenig denkbeeld te hebben van de plaats die elk hunner innam .
Nadat zij hen eerst met beide handen en beiden te gelijk had betast , onderzocht zij elk gelaat afzonderlijk , beginnende met Oscar , en alleen gebruik makende van haar rechterhand . Daarop ging zij over tot Nugent , waarbij zij weder haar rechterhand gebruikte — keerde daarop weder tot hem terug — betastte vervolgens nog-maals ( nogmaals ) Nugent — aarzelde — kwam tot een besluit — tikte Nugent zachtjes op het hoofd en zeide : « Oscar !» Nugent barstte in een luid gelach uit . Vóór dat iemand van ons nog een woord had gezegd , begreep zij door dat lachen dat zij zich bij de eerste proefneming had vergist .
// Probeer ' t nog eens , Lucilla ,// sprak Oscar op vrien-iielijken ( vrien-iielijken ) toon .
// Neen !// was haar antwoord , terwijl zij zich wrevelig terugtrok . // Ecne vergissing is genoeg .//
Nugent wilde daarop zijn best doen om haar tot eene tweede proefneming over te halen . Doch zij sloot hem bij ' t eerste woord den mond .
// Denkt ge soms ,// zeide zij , // dat als ik ' t niet voor Oscar wil doen , ik ' t voor u zou doen ? Gij hebt mij uitgelachen . " Wat was daarover te lachen ? De trekken van uw broeder en de uwe zijn dezelfde ; ' t haar van uw broeder en ' t uwe is ' t zelfde ; gij zijt beiden even lang . Is dat nu zoo belachelijk — met zulk een treffende gelijkenis — dat een ongelukkig blind meisje als ik den eenen voor den ander neemt ? Uit liefde voor Oscar zou ik gaarne een goeden dunk van u behouden . Lach mij een ander maal niet weer uit — of ik zal mij ge-noodzaakt ( genoodzaakt ) zien te denken dat gij ' t goede hart van uw broeder niet bezit './/
Over die onverwachte uitbarsting ontsteld , keken Nugent en Oscar elkander aanj Nugent echter was er geheel door uit het veld geslagen .
Ik trachtte tusschenbeide te komen en de zaak te plooien . Mijn philosophie en mijn luchtige Pransche natuur zagen ditmaal echter geen enkele oorzaak voor deze hevige lichtgeraaktheid van Lucilla , en ik veronderstel dat een zeker iets in mijn toon haar wreveligheid nog meer prikkelde , want ik ook werd bij ' t eerste woord driftig terecht gezet . // Gij hebt ' t voorgesteld ,// zeide zij : // gij hebt er de meeste schuld aan .// Ik veront-schuldigde ( verontschuldigde ) mij zoo goed ik kon ( terwijl ik bij mij zelve de opmerking maakte dat het hoe langer hoe meer de gewoonte wordt bij ' t opkomende geslacht in Engeland , om een storm in een tlieekopje op te wekken ). Nugent volgde mijn voorbeeld door van zijn kant nog meer verontschuldigingen in te brengen . Oscar ondersteunde ons met zijn krachtigen invloed . Hij vatte Lueilla's hand — kuste ze — en fluisterde haar iets in ' t oor . De kus en het gefluister werkten als een toovermiddel . Zij reikte Nugent de hand , zij sloeg haar arm om mijn hals en omhelsde mij met al de haar eigene innemendheid en zachtheid . // Vergeef mij ,// zeide zij vriendelijk tot ons . // Ik gaf er wat om als ik kon leeren wat geduldiger te zijn . Maar o , mijnheer Nugent , ' t valt somtijds zoo hard blind te zijn !// Ik kan wel haar woorden herhalen , maar ' t is mij onmogelijk een denkbeeld te geven van de treffende eenvoudigheid , waarmede ze werden uitgesproken — van haar onschuldig oprecht verlangen om vergiffenis te krijgen . Zij ontroerde Nugent zoodanig dat ook hij — na een blik op Oscar , die neggen wilde : // Mag ik ?// — de hand kuste die zij hem aanbood . Toen zijn lippen haar aanraakten ontstelde zij . De vluchtige blos , die steeds het opkomen van een gedachte in haar hoofd aanduidde , verspreidde zich over haar gelaat .
Onbewust hield zij Nugent's hand inde hare , in haar belangstelling om de nieuwe gedachte goed te vatten . Een oogenblik lang bleef zij als een marmeren beeld staan om met zich zelve te raadplegen . Na verloop daarvan , liet zij Nugent's hand los en keerde zich opgeruimd tot mij .
// Ge zult mij wel zeer hardnekkig vinden ?// vroeg zij . //" Waarom , lieve ?»
// Ik ben nog niet voldaan . Ik zou wel gaarne nog eens de proef nemen .//
// Neen ! neen ! In geen geval van daag .// » Ik zou wel gaarne nog eens de proef nemen ,// her-haalde ( herhaalde ) zij . -/ Niet op uw manier . Op mijn eigen manier , die mij juist is ingevallen .// Zij wendde zich nu tot Oscar , en vroeg : // Wilt ge mij daarin mijn zin geven ?// " Wij behoeven Oscar's antwoord wel niet neer te schrij-ven ( schrijven ) . // En gij ?» vroeg zij aan Nugent .
// Zeg mij maar wat gij verlangt ,// antwoordde hij . // Ga met uw broeder naar ' t andere einde der kamer ,// zeide zij ; // en ik zal u zeggen waar gij beiden staat . Mevrouw Patrolungo zal mij daarheen geleiden en mij binnen het bereik van uw beider handen brengen . Ik verlang dat gij beurtelings ( maak nu maar tusschen u beiden uit wie ' t eerst zal beginnen ) mijn hand neemt , ze een oogenblik vasthoudt en dan weer loslaat . Ik ver-beeld ( verbeeld ) mij dat ik.u beiden op die manier kan onderscheiden
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer