Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 357

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 357
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
357
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
5
eens , voor zijn en ons genoegen , want er is geen mijn-werker ( mijnwerker ) die hem niet lief heeft , en aan wien hij geen dienst-—groot of klein ,— bewezen heeft , maar hij kan er sedert zijn ongeval niet meer in werken .»
Heeft hem een ongeluk getroffen ?
Ja , Mijnheer , hij heeft zich meer dan eenmaalvoor de anderen gewaagd , en is altijd behouden gebleven,maar de laatste maal had hij zijn leven bijna moetenverliezen om het mijne te redden .
Hoe dat ? —
Ik zal het u verhalen . Wij waren te zamen in eengang waarvan de ader was afgebroken , ' t geen gebeurtals de rots door een vroegeren schok uitgezakt , de ertsheeft opgelicht ; men verliest dan zijn spoor en heeft veelmoeite om het terug te vinden . Om verder te komen,moet men de rots laten springen . Jozef , als de oudstevan allen , was belast , zoowel met het maken van eengat , dat men met , kruid ir.oet vullen , alsook om er delont bij te leggen , bij welke wij vuur moesten brengen,eer wij uit de mijn klommen . Het was de eerste maaldat ik mij bij zulk eene gewichtige taak bevond , en ikwas een weinig bedwelmd.Ik weet niet of ik een ver-keerd ( verkeerd ) teeken gaf , of datzij mij boven aan de putverkeerd begrepen , dochzooveel is zeker dat zij,in plaats van de grootemand , een kleine neder-lieten ( neder-lieten ) , die slechts vooréén man ruimte had . VaderJozef zag dit met éénoogopslag . Er was geentijd te verliezen , het vuurliep voort . Eensklaps slaathij mij de armen om hetlijf , tilt mij van den grondals ware ik een veder — want hij was een dersterkste der gezellen — enzette mij in de mand . Ikverzette er mij tegen , enziende dat wij beiden niettegelijk naar boven konden,wilde ik dat hij zou gaan.Neen ! neen , gij bemint Nannie , zij bemint u , uwleven behoort haar ! Ik , ikben alléén op de wereld , ik stel mij in Gods hand ! —
tot mij zelven gekomen , . Jozef !... // Men begreep de mand , en nu spoediger opgetrokken , doch zij was toen eene vreeselijke ontplof-fing ( ontploffing ) den grond deed beven . — Zoo was het dan gedaan met mijn getrouwen kameraad .... de mand kwam ledig boven . Ik deed eene ton groot genoeg voor twee personen aan den takel hechten , en wierp er mij in ; ik wilde dan toch voor het minst zijn lichaam boven brengen . De mijn put was geheel met rook en reuk van het kruid gevuld . Ik sprong op den grond , doch ik zag niets , ik stootte bij iederen tred tegen de stukken rots die in den gang verspreid lagen ; ik zag zoo veel ik kon , en hoorde zoo scherp mogelijk , en begon reeds te mompelen : // alles is voorbij ,// en toch bleef in het diepste van mijn gemoed nog zekere hoop ... ik meende in de nabijheid eene flauwe , zwakke stem te hooren .... Ik riep en ging steeds vooruit . Eindelijk werd ik bij . het licht mijner kaars met ontroering eene onbewegelijke klomp in een holte van de rots gewaar .... het was .... Jozef ..., bedekt met bloed , .... stervende ...
Men begon de mand op te hijschen , het vuur liep steeds voort en bereik ie bijna de rots . Ik was meer dood dan levend , en toen ik boven kwam , zoodanig verdoofd dat ik onmogelijk spreken kon . Eindelijk schreeuwde ik : '/ Jozef .. mij , en andermaal daalde dan toen men haar had nanwelijks half weg
Nog haalde hij adem . Ik richtte hem op en droeg hem in de ton . Naarmate wij opstegen , kwam hij door de frissche buitenlucht iets bij .
— ... Het is niets , mijn jongen , zeide hij , zoodra hijspreken kon — God heeft mij ditmaal nog niet gewild.Ik ben een weinig getroffen geworden aan de armen enaan den schouder , doch met pluksel en den tijd zal zich allesherstellen ; overigens hebben wij mijnwerkers nimmerreden om ondankbaar te zijn .
Ja , niettegenstaande zijn lijden had hij altijd een goed woord , die arme brave man .
Waren zijne wonden zwaar ?
Zeer zwaar , mijnheer ! De schouder was hem ver-brijzeld ( verbrijzeld ) , en de regterarm op twee plaatsen gebroken,door de rotsbrokken die hem zelfs tot in de lendenen ge-troffen ( getroffen ) hadden . Het is een wonder dat hij er nog levendis afgekomen ; maar hij is er eensklaps oud door geworden;want de man dien gij hebt gezien is niet ouder dan twee - en-vijftig ( envijftig ) jaren , en men zou hem immers voor veel ouderaanzien . Zijne herstelling ging langzaam . Zoodra hijzich genezen meende , wilde hij het werk hervatten ,
— DE ST . ISAÜC's-KEKK U eETEKSISUKG — (. Biz . 7 .)
want hij had liefde voor zijn ambacht , en hield van zijn stand , maar bij den eersten houweel-slag dien hij deed , gevoelde hij dat hij niet meer dezelfde was . Het bedroefde hem in het eerst , als een goed werkman , doch als een waar Christen onderwierp hij zich aan zijn lot . Ik was met Nannie getrouwd , en wij beide lieten niets na om hem te verzorgen , hij was als een der onzen . De gedachte van ons tot last te zullen zijn , wanneer er eens kinderen kwamen , bekommerde hem niet weinig . Hij is gelukkig een man die groote hulpmiddelen bezit , en zeer bekwaam is . Men heeft hem benoemd tot schoolmeester van het kerspel , en hij heeft zijns gelijken niet in het onderrichten en vermaken der kleinen .
Toen hij zich in staat zag voor zich de kost te win-nen ( winnen ) , stemde hij er evenwel in toe bij ons te blijven . Sedert dien tijd brengt hij allerlei zegeningen over ons huis ; en onder deze is niet de geringste , dat wij hem altijd voor ons hebben , als een levend voorbeeld van hetgeen goed en edel is .
Het sloeg middernacht , ik drukte de hand van mijnen gastvriend , en ging de rust welke ik begon te gevoelen noodig te hebben , in zijn legerstede opzoeken .
III .
In gift ligt Artsenij .
SlIAKK-l'KAKi :.
Den volgenden dag na de preek , bij welke ik tegen-woordig ( tegenwoordig ) was , vertrokken Vader Jozef en ik , om het — den vorigen avond gemaakte plan ten uitvoer te brengen . Ik merkte nu voor het eerst dat mijn trids den rechterarm stijf en bijna beweege'.oos tegen het lijf hield . Zijn ongeval — zooals Ralph het noemde — ver-klaarde ( verklaarde ) mij maar al te goed het gebogene zijner hooge gestalte en zijnen vroegtijdigen ouderdom . Wij waren reeds oude vrienden . Het verhaal van Ralph had mij geleerd wat zelfopofferende grootheid er in deze een-voudige ( eenvoudige ) en sterke natuur werd aangetroffen . Hij van zijne zijde scheen ook in mij behagen te vinden .
Bij het uitgaan van Sint Pirans gingen wij voorbij den gapenden mond van een der putten , en zoovele ijverige wezens als er in de week aan den ingang dezer zwarte bijenkorf te vinden waren , zoo kalm en stil
was het er gedurende den Zondag . Men weet met welk eene angstvallige gestrengheid , men in Enge-land ( Engeland ) het vierde gebod in acht neemt .
Is het in deze mijndat gij den dood van zoonabij hebt aanschouwd?vroeg ik mijnen leidsman .
Ach , wie heeft udaarover gesproken , mijn-heer ( mijnheer ) ? Men moet wel zulkeen snapper als Ralj)hwezen , om daarover niette kunnen zwijgen , wantziet ge , hij heeft u zekerop vergrootende wijze eenehoogst eenvoudige zaakverhaald .
Het is toch geen ezoo eenvoudige zaak , wan-neer ( wanneer ) men zijn leven bloot-stelt ( blootstelt ) voor dat van eenander .
Mijn God mijnheer,het is meestal de gelegen-heid ( gelegenheid ) die ontbreekt en nietde goede wil . Ralph hadin mijne plaats hetzelfdegedaan , ja hij wilde hetdie brave jongen , op hetgevaar af om zijne oudemoeder en Nannie , zijnebruid , in wanhoop achter telaten . Men had wel laag-hartig ( laaghartig ) moeten zijn hem zijn zin te geven . Daaren-boven ( Daarenboven ) had ik hierin geene groote verdienste , daar ikveel verdriet had , en het leven mij sinds eenigen tijdzwaar begon te vallen , — welnu ! bij dat spel heb ikmijne treurigheid verloren , en alle mogelijke genoegenser door gewonnen . Ik was alleen , en thans heb ik eenlief gezin . Ik rust vóór den tijd , en leg een alleszinsaangenaam leven te midden van edele knapen , dienaar mij hooren en die mij meer eerbiedigen , danik misschien verdien , want op hunnen leeftijd stelde ikden arbeid niet op prijs . Ik was op een dwaalspoor endat het kwade mij niet meer bedorven heeft , is meer aande omstandigheden dan aan mij zelven toe te schrijven .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het