Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 348

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 348
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
348
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
4
DE OLIJFTAK .
LIEFDE ONDER EI BOYEÏÏ DEI GROND .
EBNE NOVELLE . —
( Naar het Franse h .) —>***<—
a Het oorspronkelijk gevoel van het goddelijke , hetwelk wij als de bron der godsdienst aanzien , laat zich nooit geheel in oordeelvellingen van het verstand oplossen ."
DE " WITTE . \ I .
Ik had slechts acht dagen ter mijner beschikking om in Engeland te vertoeven en rekende die niet beter te kunnen besteden , dan West-Moreland eens te bezoeken , die schilderachtige streek der meeren , welke Words-worth ( Wordsworth ) zulk een verrukkelijke poëzij ingaf . Eene toevallige ontmoeting deed mij echter eensklaps van besluit veran-deren ( veranderen ) ; in de Oxford-street stilstaande bij de uitstalling van eenen koopman in platen , werden mijne oogen door een onwederstaanbare kracht henen getrokken naar een teekening van Turner . Het was een gezicht van de kusten van Cornwallis , zij was zoo poëtisch en grootsch dat ik er door getroffen werd . Ik kan , dacht ik , overal bevallige land-schappen ( landschappen ) , schaduwrijke fcos-schen ( fcos-schen ) en heldere wateren vinden , maar zulk eene ruwe en woeste streek heeft nergens haars gelijke in de wereld .
Des anderendaags was ik te Truro , in de vlakte van Corn-wallis ( Cornwallis ) . De gebaande wegen verlatende , begaf ik mij te voet naar het noord-westen door het onvruchtbaarste en eenzaamste land dat men zich voorstellen kan . Het was niet alleen de aanblik eener ondankbare en arme natuur die mij trof , maar ook het gevoel , dat de mensch zelfs er zijn verwoestings-werk had bijgevoegd .
De uitgehaalde en omge-werkte ( omgewerkte ) grond , verhief zich hier tot kleine bergjes , was ginds uitgegraven tot gapende holen , of verdween in eene ontzettende menigte van donkere gangen .
De geslachten die elkander in dit land opvolgden hebben het uit vermaak van alle sieraad beroofd , zijn ingewandenopen-scheurende ( ingewandenopen-scheurende ) , om er de koper - en
tin-erts uittehalen , die het in zich verborgen hield , maar het wreekte zich op het geweld der menschen , en weigerde hun vruchten en bloemen , die liefelijke schatten , kost-baarder ( kostbaarder ) dan metalen .
Ofschoon het lente was , vervroolijkte ook geen gras-sprietje ( grassprietje ) die doodsche woestijn ; hier en daar poogden enkele zaadjes uittespruiten , zonder dat ze daarin konden slagen . Tot aan den horizon teekenden zich de eentoonige golvingen der aardhoopen . — Ik ging verscheidene uren voort , dwalende in een doolhof van omgegraven grond , waarin ik geen uitweg wist te vinden , terwijl ik vergeefs naar iets zocht dat mij tot baak zou kunnen dienen op den weg naar een dier oude vierkante torens of een oud klokkenhuis eener katholieke kerk — thans veranderd in een tempel der Methodisten — rondom welke de huizen der mijnwerkers worden gevonden . Het zand werd allengs losser en gleed weg onder mijne voeten . Geen voetstap wees mij den weg aan , dien ik te volgen had . Ik begon spijt te gevoelen dat ik mij zonder gids in deze onherbergzame streken had ge-waagd ( gewaagd ) , toen ik door den dikken nevel heen , die thans nederdaalde , het schaduwbeeld van een gebouw ontdekte . Ik verhaastte mijne schreden en aan de kromte van een heuvel gekomen stond ik tegenover een vreemd en hui -
veringwekkend schouwspel . Honderden wit geworden ge-raamten ( geraamten ) vormden eenige op elkander gelijkende kringen rondom de bouwvallen eener kleine grauwe kapel , waarvan nog het afgeronde portaal en het schip bestonden , dagteekenende van het vroegste tijdvak der Christenheid .— Hoofdschedels en mensohenbeenderen , half boven de aarde liggende , bedekten den zandigen grond . Men zou gezegd hebben dat de beenderen geholpen door het stof weder werden samengevoegd , dat deze doodenbegonnen te herleven en zich in orde stelden — even als een hoop krijgsvolk — op het geluid der bazuin van ' t Jongste Oordeel . In het midden van dit beenderveld , lag op een der gebroken trappen van de kapel , een man op zijne knieën . Hij hoorde mij niet naderen .
De zon had drie vierden van haren loop volbracht en door haar werd mijne verlengde schaduw op een oud stuk muurs geworpen . De man zag dit , en richtte zich bevende op . Hij was een merkwaardig beeld van het ras der Cel ten , breed geschouderd en hoog van gestalte , wat eigen is aan de bevolking van Oud-Brittannie ( Oud-Brittannie ) . die zich terugtrok in dezen westelijken hoek van Engeland en daar de oorspronkelijke zeden en ge-laatstrekken ( gelaatstrekken ) bijna ongeschonden heeft bewaard .
IK BEN EB KAPOT VAN . — ( Blz . 1 .)
Een zwaar werk evenwel , een werk boven mensehelijke krachten , of misschien ook eenig onheil , had deze hooge gestalte gebogen , en die sterke leden gekromd . De peinzende en buitengewoon rustige houding des mans herinnerde tevens aan de lijdzame dappere en zachte uitdrukking der schoone Britsche hoofden .
Waar ben ik , brave man — vroeg ik — is dit hiereen oud slagveld , daar er zoo vele dooden op elkandergestapeld liggen ?
De gentleman is wel vreemd in dit land , ant-woordde ( antwoordde ) hij — daarbij // Pervan-sands » niet kent , de ver-lorene ( verlorene ) en hervondene kerk , waarheen men van zeer verrepelgrims-tochten ( verrepelgrimstochten ) onderneemt . En wat veldslagen aangaat,er hebben hier geene andere plaats gehad , dan die dewinden en het zand leverden . Zij zijn het , die ons dekapel en het kerkhof met zijne dooden hebben ontnomen.Zij hebben ons die nu na acht of negen honderd jarenteruggegeven , zooals ons de predikant zegt . Tweemalenheeft de gemeente Sint-Piran moeten wijken voor den woe-denden ( woedenden ) storm uit het noordwesten , en zonder grachten,die thans de nieuwe gemeente beschermt , zouden wij alweder moeten verhuizen .
Maar het zand stuift voort zoover het oogreikt en zal wel ras uwe beek verstoppen .
Och neen , Mijnheer ! Het hoogste duin zal blijvenstaan voor het kleinste watersprankje , dat is bekend;het spreekwoord zegt : noch zand noch toovenares kondenooit eene rivier overspringen . Gij zult het met uwe oogenzien als gij mij wilt volgen en den nacht bij Ralph door-brengen ( doorbrengen ) .
Ralph ? Is hij de logementhouder ?
Er is te Sint-Piran geen logement , maar in de ar-moedige ( armoedige ) hutten der mijnwerkers zult gij voor het minsteen goed onthaal , een redelijk bed , en eene bete voorden honger vinden .— Het aanbod kwam zoo juist vanpas , dat ik mij niet lang liet bidden , wij moesten omtrentdrie mijlen gaan , alvorens wij de zand-gronden van Sint-Piran ( Sint-Piran ) bereikten en ik rekende op de goede gevoelensvan mijnen gids , om mij den weg te korten . Op hetoogenblik van vertrekken , raapte hij een beenscherfje op,hetwelk hij zorgvuldig in den zak van zijn vest verborg .
Dat is — zeide hij mij — om onze kleine Jane te genezen , die zwaar de koorts heeft .
Is Jane uwe kleindochter ?
Neen , maar het is als ware zij ' t ; zij is de dochter van Nannie en Ralph . — Ralph en Nannie bekleedden klaar-blijkelijk ( klaarblijkelijk ) eene groote plaats in de achting van den grijsaard .
En hoe zal dat stukje beenhaar genezing aanbrengen ?
Gij vraagt mij te veel,Mijnheer . Al wat ik weet is,dat zij die bezwaard van hartzijn , zelfs van heel ver naar hierkomen om te bidden en over-blijfsels ( overblijfsels ) van heiligen te zoeken,die men er begroef ten tijdetoen er te Cornwallis nogheiligen werden gevonden .
Is er dan niet één meer ?
Zij worden er schaars.Ik geloof zelfs dat ik de laatsteheb zien sterven . Heiligen entoovenaars zijn . er niet meer,sedert er spoorwegen en werk-tuigen ( werktuigen ) zijn , ' t is jammer .
Onze reeds zoo treurigelanden zijn sedert nog een zamergeworden . Voorheen , toen deonzichtbare geesten , goede ofkwade — want men heeft ervan alle soorten — heen - enweder zweefden door de lucht,gevoelde men zich nooit zoo een-zaam ( eenzaam ) . Des nachts wanneer inden wind die van de zee woeieen klagend gehuil gehoordwerd , dan daalden zij vanomhoog , en omstreeks den mor-gen ( morgen ) vernam men hunne vroolijke
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het