Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 339

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 339
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
339
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
hem wel vinden ," mompelde zij , " ik zal hem wel vinden ondanks u \ n Zij begon nu over den grond te kruipen , terwijl zij met haar hand in de ledige ruimte voor zich tastte , ' t Was verschrikkelijk om aan te zien . Ik volgde haar en trok haar met geweld overeind .
// Vermoei u niet met haar ," zeide de dokter . " Laat haar maar hier komen . Hij is nu bedaard ."
Ik keek Oscar aan . Het ergste was nu voorbij . Hij was afgemat — maar weder geheel bedaard . Op het geluid van des dokters stem kwam zij naar de plaats waar Oscar lag . Zij zette zich naast hem op den grond en legde zijn hoofd op haar schoot . Op het oogenblik toen zij hem aanraakte , gevoelde zij dezelfde uitwerking die gij of ik zou gevoelen ( als onze oogen waren geblind-doekt ( geblinddoekt ) ) en de blinddoek werd ons op eens afgenomen . Een gevoel van verlichting maakte zich meester van haar geheele wezen . Zij werd weer het zachtzinnige , lieve meisje van vroeger . // Het spijt mij ,// zeide zij met den eenvoud van een kind , " dat ik mij zoo door mijn drift heb laten vervoeren . Maar gij weet niet hoe hard ' t is als men blind is en bedrogen wordt ." Zij bukte zich terwijl zij dit zeide en streek hem zachtjes met haar zakdoek over ' t voorhoofd . " Dokter ," vroeg zij , " zal dat meer gebeuren ?"
" Ik hoop van neen ."
" Zijt gij er niet zeker van ?"
" Dat zou ik niet kunnen zeggen ."
" Wat is de aanleidende oorzaak daarvan ?"
" Ik vrees , dat hij dit gehouden heeft van den slag op ' t hoofd .'
Zij vroeg niets meer ; haar levendig gelaat werd eensklaps strak . Er scheen haar iets in de gedachten te komen — na het antwoord van den dokter op haar laatste vraag — dat haar stof tot nadenken gaf . Toen Oscar weder tot bewustzijn kwam , liet zij ' t aan mij over om de eerste natuurlijke vragen die hij deed te beantwoorden . Toen hij zich bepaald tot haar wendde , antwoordde zij hem vriendelijk , maar kortaf . Er scheen iets te zijn dat haar op dit oogenblik zoo zeer bezighield , dat zij zelfs geen ooren voor hem had . Toen de dokter voorstelde d&t hij naar B ruinheuvel zou terug keeren , stond zij er niet op , zooals ik had verwacht , om met hem mede te gaan . Terwijl hij nog aan de deur bleef dralen en naar haar omkeek , verwijderde zij zich langzaam naar het andere einde der kamer ; terwijl zij zich zelve terugtrok in haar eigen duistere wereld , in haar eigen gedachten , ver van hem en van ons .
De dokter trachtte haar op te beuren .
« Gij moet u dat niet zoo erg aantrekken ," zeide hij , ter-wijl ( terwijl ) hij haar volgde naar het venster waaraan zij stond , en zijn stem liet dalen opdat Oscar hem niet zou verstaan . " Hij heeft u toch zelf gezegd dat hij zich beter en luch-tiger ( luchtiger ) gevoelt dan voor het toeval . Het heeft hem goed in plaats van kwaad gedaan . Er is geen gevaar bij . Ik verzeker u , op mijn woord van eer , ge behoeft u volstrekt niet ongerust te maken ."
« Kunt gij mij op uw woord van eer omtrent iets anders geruststellen ,// vroeg zij , terwijl zij van haar kant haar stem eveneens liet dalen . // Kunt gij mij eerlijk verklaren , dat dit niet de eerste aanval is van andere aanvallen , die nog te wachten zijn ?"
De dokter beantwoordde die vraag ontwijkend .
" Voor dat ik mij daarover uitlaat ,» zeide hij , » wil ik het oordeel inwinnen van een ander geneeskundige . Den volgenden keer dat ik hem weer kom opzoeken , zal ik een dokter uit Brighton meebrengen ."
Oscar die tot nu toe , verbaasd over de verandering in haar , had staan wachten , opende nu de deur . De dokter keerde tot hem terug , en beiden verlieten ons .
Zij bleef op de vensterbank zitten met haar ellebogen op de knieën en met het voorhoofd in de hand geleund . Een lang gerekte zucht ontsnapte haar borst , terwijl zij bitter het woord " Vaarwel !» uitsprak .
Ik trad naar haar toe , om haar te herinneren dat ik in de kamer was .
Vaarwel , waaraan ?" vroeg ik , terwijl ik mij naast haar zette .
" Aan zijn geluk en het mijne ," antwoordde zij , zonder het hoofd uit haar handen op te heffen . " De
donkere dagen voor Oscar en mij beginnen te komen ."
" Waarom zoudt ge dat denken ? Ge hebt immers ge-hoord ( gehoord ) wat de dokter zeide ."
" De dokter weet niet wat ik weet ."
" Wat gij weet ?//
Zy wachtte eenige oogenblikken vbor dat zij mij ant-woordde ( antwoordde ) . " Gelooft gij aan het noodlot ?" zeide zij , plot-seling ( plotseling ) het stilzwijgen afbrekende .
" Ik geloof aan niets dat de menschen er toe brengt aan zich zelven te wanhopen ," gaf ik ten antwoord .
Zij vervolgde zonder op mij te letten .
" Wat was de oorzaak van het toeval dat hem in deze kamer overviel ? De slag dien hij op het hoofd heeft ge-kregen ( gekregen ) . Hoe kreeg hij dien slag ? Door zijn en mijn eigendom te willen verdedigen . Waaraan was hij bezig op den dag toen de dieven het huis binnen kwamen ? Hij had gewerkt aan het doosje dat voor mij bestemd was . Ziet gij niet dat al die gebeurtenissen onderling in ver-band ( verband ) staan ? Ik geloof vast dat dit toeval zal gevolgd worden door eene of andere gebeurtenis die daarvan weder het uitvloeisel is . Er zal iets anders komen om zijn leven en dus ook ' t mijne rampzalig te maken . Er is geen trouwdag voor ons . De hinderpalen rijzen uit den grond op voor hem en voor mij . Het aanstaande ongeluk is ons zeer nabij . Gij zult ' t zien !" Zij beefde toen zij deze woorden sprak , en trok zich van mij terug om zich in een hoek van de vensterbank te verbergen .
Het baatte niet met haar te redetwisten , en daar ' t nog veeleer kwaad dan nutteloos was hier te blijven zitten en haar te prikkelen om nog meer te zegeen , stond ik op .
" Er is slechts één ding waaraan ik geloof hecht ," zeide ik op zachten toon . // Ik geloof aan de lucht op de heuvelen . Kom meê , laat ons een wandeling doen !"
Zij trok zich nog dieper terug in den hoek en schudde haar hoofd .
" Laat mij met vrede !" barstte zij ongeduldig uit . " Laat mij alleen !" Zij stond op , en gevoelde reeds in ' t zelfde oogenblik berouw over haar woorden — zij sloeg haar arm om mijn hals en gaf mij een kus . "' t Was mijn bedoeling niet zoo ruw te spreken ," zeide het lieve teer-gevoelige ( teergevoelige ) schepseltje . // Maar zuster ! ik voel mijn hart zoo bezwaard . Mijn toekomstig leven kwam mij nooit zoo somber voor als het er nu voor mijn blinde oogen uitziet ." Bij deze woorden vloeide er een traan uit deze doffe oogen over mijn wang . Zij wendde onwillig het hoofd af . " Vergeef mij ,// mompelde zij , // en laat mij gaan .// Vbor dat ik nog een woord kon zeggen had zij zich reeds verwijderd om zich in haar kamer op te sluiten . Het lieve kind ! Wat zoudt ge haar hebben beklaagd — hoe zoudt ge haar hebben lief gehad !
Ik ging alleen wandelen . Zij had mij niet aangestoken met haar bijgeloovige gevoelens van naderende onheilen . Maar er was een droevig woord dat zij gezegd had , en waarin ik haar gelijk moest geven . Na hetgeen ik in die kamer had bijgewoond , scheen de trouwdag verder verwijderd dan ooit .
( IFordt vervolgd .)
•^ SD^y^^i ^*^-
WARSCHAÜ .
( Met eene gravure .)
Wel geen omvattender blik kan men op Polens aloude hoofdstad werpen dan van den toren van haar prachti » - -raadhuis ( -raadhuis ) , waarvan hierbij eene af beelding gegeven wordt . Dat gebouw prijkt dicht bij den ingang der Senatoren-straat ( Senatoren-straat ) , aan hare linkerzijde ; het heeft dan ook den naam aan deze straat gegeven .
Nergens wellicht zijn grooter contrasten dan in War-schau ( Warschau ) . In die verbazende verzameling van 8500 gebouwen wonen thans ruim 180,000 zielen , de helft van die der oude Russische hoofdstad Moskau , en bijkans het vierde van die der nieuwe hoofdstad , St . Petersburg . Welke
zware beproevingen Warschau ook getroffen hebben , het is in rangorde der bevolking nog altijd de derde stad van het onmetelijk Rusland , waartoe het sedert de laatste jaren vooral kan worden gebracht .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer