Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 338

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 338
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
338
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
«.. i ~"~*~~■* — — g
ik er geen oogenblik aan , dat hij wel eenigen steun zal hebben noodig gehad om dat teedere onderwerp tot zulk een einde te brengen — en dat Lucilla hem wel ietwat zal hebben geholpen .
Ik kan daarin gelijk of ongelijk hebben . Maar ik kan ten minste verzekeren dat Lucilla zoo uitgelaten vroolijk was toen ze mij op zekeren fraaien Augustus-morgen in den tuin dat nieuws vertelde , dat ze van blijdschap danste — en wat nog ongepaster was , ze liet mij , op mijn reeds gevorderden leeftijd , met haar meedansen . Zij sloeg haar arm om mij heen , en wij walsten op het gras—terwijl mevrouw Finch stond toe te kijken in het veroordeelde blauw merinos jakje ( met het kind in de eene en den roman in de andere hand ) en ons beiden waarschuwde dat we een half uur van onzen dag hadden laten te loor gaan , en dat ' t ons in dat huis nooit gelukken zou het weer in te halen . Wij walsten echter voort , totdat we beiden buiten adem waren . Maar geen vermoeienis was in staat Lucilla te bedaren . Wat mij betreft , ik geloof stellig , dat ik de vlugste vrouw van mijn leeftijd ben . ( Hoe oud ben ik toch ? Neen , daarover bewaar ik maar liever ' t stilzwijgen ; het is de eenige uitzondering die ik maak .) Maar laat ik mijn vlugheid bij mijn Fransche inborst , mijn rustig geweten en mijn voortreffelijke maag laten rusten — en met mijn verhaal voortgaan .
Later op den dag had er een geheim onderhoud plaats tussehen Oscar en den weleerwaarden heer Finch .
Wat er bij die gelegenheid werd afgehandeld werd mij niet verteld . De predikant keerde terug in ons midden met hoog opgeheven hoofd , en zijn deftigste houding . Hij omhelsde zijne dochter in plechtige stilte , en reikte mij de hand met een liefelijk nederbuigenden glimlach , den grootsten windbuil waardig , die ooit op een troon zat ( b . v . Lodewijk XIV ). Toen hij van zijn vaderlijke aan-doening ( aandoening ) herstelde en het woord opvatte , was zijn stem zoo zwaar dat ik werkelijk dacht dat hij er van zou barsten . De nevel van woorden waarin hij zich hulde , kwamen ( op papier samengevat ) neder op deze twee ver-klaringen ( verklaringen ) . Ten eerste dat hij in Oscar de aanwinst van een zoon begroette ( zeker had hij , dacht ik , nog geen kinderen genoeg van zich zelven ). Ten tweede , dat hij de hand der Voorzienigheid zag in al hetgeen er was voorgevallen . Hoe jammer voor mij ! Mijn oneerbiedig Fransch karakter zag niets anders dan de hand van Finch — in Oscar's zak .
De trouwdag was echter nog niet bepaald . Men was alleen in ' t algemeen overeengekomen dat het huwelijk binnen zes weken zou worden gesloten .
Die tijd was bestemd tot een dubbel doeleinde . Hij moest dienen om den rechtsgeleerden ' tijd te geven de huwelijksvoorwaarden op te stellen , en Oscar om weer geheel tot zijn krachten te komen . Wat dit laatste betreft , gevoelden wij allen nog eenige ongerustheid . Zijn wond was hersteld en zijn geest was weer opgehelderd ; maar toch was er iets in hem dat niet goed was .
Die vreemde tegenstrijdigheden in zijn karakter , waarvan ik reeds vroeger heb gesproken , kwamen sterker dan ooit uit . De man die den moed had gehad ( toen zijn gramschap was opgewekt ) om zich alleen en ongewapend met twee roovers te meten , was nu niet in staat om de kamer binnen te treden waarin de worsteling had plaats gehad , zonder dat hij van ' t hoofd tot de voeten begon te beven . Hij die , iiij had uitgelachen toen ik hem verzocht niet alleen in het huis te slapen , had nu twee mannen ( een oppasser en een vasten knecht ) op Bruinheuvel om hem te beschermen — en voelde zich ondanks dit alles noe niet veilig . Hij droomde onophoudelijk dat de gauw-dief ( gauwdief ) met den // life preserver // hem weder aanviel , of dat hij bloedend op den grond lag en Jieks tot zich lokte om onder ' t bereik van zijn hand te komen . Als een van ons er ooit op zinspeelde dat hij zich weer met zijn geliefkoosde kunst zou bezighouden , hield hij zijn ooren dicht , en verzocht ons hem nooit weer aan dat vreeselijke verleden te herinneren . Hij wilde zelfs zijn doos met gereedschappen niet meer aanzien . De dokter — wien wij vroegen wat hem eigenlijk scheelde — zeide ons dat zijn zenuwen waren geschokt , en verklaarde ronduit dat daar niets aan te doen was dan af te wachten dat alles weer ■ van zelf zou in orde komen .
Ik vrees te moeten bekennen , dat ik zelve het geval van den patient niet zoo luchtig opnam .
Het was zijn plicht —■ meende ik — zelf zijn best te doen om beter te worden . Hij scheen mij toe te onverschillig te zijn om zich veel inspanning te getroos-ten ( getroosten ) tot verbetering van zijn toestand . Lucilla en ik hielden meer dan één levendigen redetwist met hem over dat onderwerp . Op zekeren avond toen wij aan de piano zaten te praten en tusschenbeide te spelen , was ze ernstig boos op mij , dat ik niet zoo met hart en ziel sympathiseerde met haar beminde ^ als zij deed . /' Ik heb iets opgelet , mevrouw Patrolungo ,// zeide zij tot mij met hoogroode wangen en met verheffing van stem . // Gij hebt Oscar van den beginne af onrechtvaardig be-oordeeld ( beoordeeld ) .»
( Let wel op deze kleingeestige woorden . Er zal een tijd komen dat gij ze nogmaals zult hooren ).
De tocbereidselen tot het voorgenomen huwelijk gingen haar gang . De rechtsgeleerden boden een ontwerp van de voorwaarden aan ; en Oscar schreef aan een adres in New-York , dat Nugent hem had opgegeven om zijn broeder kennis te geven van de ophanden zijnde veran-dering ( verandering ) in zijn leven en van de omstandigheden die er toe hadden geleid .
Het huwelijks-contract werd mij niet getoond ; maar uit enkele omstandigheden maakte ik op , dat van Oscar ' s volkomen onbaatzuchtigheid in geldzaken was gebruik gemaakt ten voordeele van Oscar ' s toekomstigen schoon-vader ( schoonvader ) . Men verhaalde dat de eerwaarde heer Finch tranen had gestort , toen hij voor ' t eerst de acte las . En Lucilla kwam , na een onderhoud met haar vader , zoo hevig verontwaardigd als ik haar ooit heb gezien uit zijn studeerkamer . // Vraag mij niet wat er van is !// zeide zij knarsetandend tot mij . // Ik zou me schamen om ' t u te zeggen .// Toen Oscar een poosje later binnen-kwam ( binnenkwam ) , viel zij letterlijk voor hem op de knieën . Zij was op dat oogenblik zoo opgewonden dat zij bijkans niet wist wat zij zeide of deed . // Ik aanbid u !// barstte zij hartstochtelijk uit ea kuste zijne hand . // Gij zijt de edelaardigste van alle mannen . Nooit , nooit kan ik uwer waardig zijn !// De beteekenis van deze hoogdravende woorden en handelingen was voor mij kortweg dit : Oscar ' s geld in den zak van den predikant , en de dochter van den predikant het middel om tot dit doel te geraken .
De tijd verstreek ; de weken volgden elkander op . Alles was lang reeds voor het huwelijk in gereedheid — en toch werd het huwelijk nog niet voltrokken-Wei ( voltrokken-Wei ) verre dat hij na verloop van tijd weer tot bedaren kwam — zooals de dokter tn.d voorspeld — werd Oscar hoe langer hoe erger . Al de zenuwachtige verschijnselen ( om den geneeskundigen term te gebruiken ) die ik reeds heb beschreven , werden gedurig sterker in plaats van te verflauwen . Hij werd hoe langer hoe magerder en bleeker . In ' t begin van de maand November zonden wij op nieuw naar den dokter . De vraag die wij hem nu wilden onderwerpen was de vraag ( door Lucilla geop-perd ( geopperd ) ) om als een laatste middel verandering van lucht te beproeven .
Er was iets — ik weet niet juist meer wat - datde komst van den dokter vertraagde . Oscar had reeds op-gegeven ( opgegeven ) hem dien dag te zien , en was naar de pastorij bij ons gekomen — toen do dokter Dimchurch kwam binnenrijden . Wij hielden hem tegen voor dat hij naar Bruinheuvel doorreed , en hij en zijn patient werden alleen gelaten in Lucilla's zitkamer .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer