Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 323

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 323
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
323
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
3
spannende om mij te bestelen en te vermoorden . Gij en mijn broer Nugent zouden goed bij elkander passen . Zijn ver-beeldingskracht ( verbeeldingskracht ) doet hem ook allerlei dingen zien , die niet bestaan , juist zooals bij u ."
// Volg mijn raad ,// antwoordde ik ernstig . // Blijf toch niet op Bruinheuvel overnachten zonder eenig levend wezen in huis .//
Hij was in een uitgelaten vroolijke stemming . Hij kuste mij de hand en bedankte mij op zijn levendige overdreven manier voor de belangstelling die ik voor hem had . // Nu goed !/' zeide hij , terwijl hij den tuin uitstapte . // Ik zal een levend wezen bij mij in huis nemen . Ik zal mij een hond aanschaffen .//
Wij namen afscheid . Ik had hem verteld wat mij op ' t hart lag ; meer kon ik niet doen . En buitendien kon ' t toch ook zeer goed mogelijk zijn dat hij een beter nzicht in de zaak had dan ik .
DERTIENDE HOOFDSTUK .
TWEEDE VEP.SCHIJKING VAN JICKS .
Er verliepen vijf dagen .
Gedurende dien tijd zagen wij onzen nieuwen buurman dagelijks , hetzij dat Oscar naar de pastorij kwam , of dat wij naar Bruinheuvel gingen . De weleerw . heer Einch wachtte , met een meesterlijk geveinsde houding alsof hij niets merkte , totdat de betrekking tusschen de beide jonge lieden rijp genoeg zou zijn om tot eene openlijke liefdesbetrekking over te gaan . Zij naderden ( onder Lucilla's invloed ) met rassehe schreden tot dat punt . Het is u niet euvel te duiden , arm blind meisje , dat gij den man uwer keuze onbevangen aanmoedigt . Hij was dan ook — vooral als minnaar — de meest terug-houdende ( terughoudende ) man , Öien ik ooit ontmoette . Hoe grooter zijne liefde voor haar werd , des te bedeesder en achterhoudender werd hij . Ik wil wel hekennen dat ik niet houd van een al te zedigon man ; en ik zeg ronduit dat mijnheer Dubourg , bij nadere kennismaking , niet zeer in mijn achting rees . Maar Lueilla begreep hem , en dat was genoes \ Zij was er op uit om het meest volkomen beeld van hem voor haar geest te hebben . Iedereen in huis , die hem had gezien ( zelfs de kinderen ), werden door haar ondervraagd en nog eens ondervraagd over zijn uiterlijk , even als ze mij ook reeds daaromtrent had uitgehoord . Zijn trekken en zijn kleur , zijn lengte en breedte , zijn sieraden en zijn kleêren — van al deze punten stelde zij zich op de hoogte in alle opzichten en in de minste bijzonderheid . Het was een buitengewoon genot voor haar van alle kanten te hooren dat hij een lichte tint had . Er viel niet , te spreken tegen haar blinden afkeer van donkere kleuren , hetzij van mannen , vrouwen , of voorwerpen . Zij wist er zich zelve geen rekenschap van te sreven , zij kon alleen zeggen dat die afkeer bestond .
" Ik heb de wonderlijkste voorgevoelens van sommige dingen ," zeide zij op zekeren dag tot mij . " Bij voorbeeld , ik wist dat Oscar blond en blank was — ik bedoel , ik voelde ' t bij mij zelve — op dien heerlijken avond toen ik voor ' t eerst zijn stemgeluid hoorde . Het drong recht-streeks ( rechtstreeks ) van mijn oor tot mijn hart door , en het beschreef hem , juist zooals gij allen hem mij later hebt beschreven . " Mevrouw Einch zegt dat zijn tint lichter is dan de mijne . Dunkt u dat ook ? Ik ben zoo blij te hooren dat hij blanker is dan ik ! Hebt ge ooit vroeger iemand ontmoet , zooals ik ? Ik heb de zotste denkbeelden in dat blinde hoofd . Ik vereenig leven en schoonheid met lichte kleuren , en dood en misdaad met donkere . Als ik met een donkeren man trouwde , en als ik later eens mijn gezicht terugkreeg , zou ik van hem wegloopen .// Dat zonderlinge vooroordeel van haar tegen donkere menschen was wel wat hinderlijk voor mij , om persoonlijke redenen . Het was eene soort van afkeuring van mijn smaak ; — immers wijlen doctor Patrolungo had een tamelijk mahonij-kleurige ( mahonij-kleurige ) tint gehad .
Wat overigens den staat van zaken op Dimchurch betreft , vind ik niets wetenswaardigs van die vijf dagen te vermelden .
Wij werden niet gestoord door een tweede verschijning '
van de twee boeven op Bruinheuvel — en Oscar maakte ook geen de minste verandering in zijne huiselijke inrich-ting ( inrichting ) . Hij werd door meer dan één bezoek vereerd van onze kleine ronddolende Jicks . Bij iedere gelegenheid herinnerde het kind hem ernstig aan zijne belofte om de hulp der politie in te roepen , en de twee leelijke vreemde kerels die haar hadden uitgelachen te laten afranselen . Wanneer zouden de mannen slaag krijgen ? En wanneer zou Jicks ' t zien ? Dit waren de vragen waarmede deze jongejufvrouw geregeld het onderhoud opende , ieder keer dat zij Oscar met een ochtendbezoek vereerde .
Den zesden dag kwamen de gouden en zilveren platen op Bruinheuvel terug uit de fabriek van Londen .
Den volgenden morgen ontving ik een briefje van Oscar van den volgenden inhoud :
" Waarde mevrouw Patrolungo . Het spijt mij u te moeten melden dat mij in den afgeloopen nacht geen ' t minste onheil is overkomen . Mijn sloten en grendels zijn in goeden staat : mijn gouden en zilveren platen zijn veilig in de werkplaats , en ik zelf zit mijn ontbijt te gebruiken met een onafgesneden keel . Als steeds ,
" Oscar ." Er was nu niets meer aan te doen , en ' t baatte niet of Jicks al herinnerde aan de twee leelijke vreemdelingen . Het werd Zaterdag — de tiende dag sedert den gedenkwaardigen ochtend toen ik Oscar had gedwongen mij in de kleine zijkamer op Bruinheuvel zijn geschiedenis te verhalen .
In den voormiddag kwam hij ons op de pastori ) bezoeken . In den namiddag gingen wij naar Bruinheuvel om een nieuw stuk te zien dat hij uit goud was begonnen te vervaardigen — een mandje om handschoenen in te leggen — bestemd om op Lucilla's toilettafel te prijken , zoodra het zou gereed zijn . Wij verlieten hem , terwijl hij vlijtig aan ' t werk was , om een wandeling temaken zoolang het nog dag was .
Vroeg in den avond , zette Lueilla zich aan de piano , en ik legde een bezoek af op het ander gedeelte der pastorij om een liefdedienst te vervullen .
De ongelukkige mevr . Finch had besloten eene algeheelc hervorming in haar kleerkas te brengen . Zij had mij ver-zocht ( verzocht ) haar met " mijn Franschen smaak " ter zijde te staan , en haar in vertrouwen eenigen raad en bijstand in haar toilet te geven . » Ik kan mij geen nieuwe kleêren aan-schaffen ( aanschaffen ) ," zeide de arme vrouw . " Maar er zou toch heel veel aan kunnen worden verholpen , als ik maar iemand had , die zich die moeite wilde geven . " Wie kon weerstand bieden aan die smeekende roepstem ? Ik onderwierp mij aan de zuigeling , den roman , en de kinderen in ' t algemeen en ( daar onze Weleerw . heer Finch ons niet in den ^ e <; was en zijn preek opstelde ) begaf ik mij naar de spreekkamer van mevrouw Finch met mijn schaar en mijn patroon in de hand .
Nauwelijks had ik mijn bezigheden opgevat , of een der oudere kinderen kwam met een boodschap van de kinderkamer .
Het was tijd om thee te drinken ; en zooals gewoonlijk was Jieks nergens te vinden . Men zocht haar eerst in het benedengedeelte van het huis ; vervolgens in den tuin . Er was geen spoor van haar te ontdekken . Niemand was daarover echter verbaasd of ontsteld . Wij zeiden " wel , ze is zeker weer eens naar Bruinheuvel gegaan !» en verdiepten ons daarop weder in den haveloozen toestand van den kleerkas van Mevrouw Finch .
Ik had juist beslist dat het blauw merinos jakje had uitgediend , en dat het voor goed van ' t tooneel kon ver-dwijnen ( verdwijnen ) — toen een klagende gil tot mij doordrong door de openstaande deur , die naar den achtertuin leidde . Tk zweeg en keek mevrouw Finch aan . De kreet werd herhaald — luider meer van nabij : en dit maal duidelijk te herkennen als door een kind geuit . De deur der kamer was blijven aanleunen , toen wij het kind dat de boodschap was komen brengen , naar de kinderkamer hadden teruggezonden . Ik rukte ze open , en bevond mij eensklaps tegenover Jicks , die in den gang stond .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer