Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 314

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 314
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
314
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
2
DE OLIJFTAK .
eerst gevoelen , moesten zij het ook . ' t eerst mogen be-kennen ( bekennen ) .// Zij dacht er eenige oogenblikken over na — en sprong eensklaps van mijn schoot af . // Ik moet met hem spreken !// barstte zij uit . // Ik moet hem vertellen dat ik zijn geschiedenis heb gehoord , en dat ik in plaats van slechter , nog beter over hem denk dan vroeger .//
Weder wilde zij haar hoed gaan halen . Het eenige middel dat mij overbleef om haar van haar voornemen af te brengen , was een vergelijk met haar te treffen .
// Schrijf hem een briefje ,// zeide ik — doch herinnerde mij op hetzelfde oogenblik dat zij blind was . // Gij zult ' t mij voorzeggen ,// voegde ik er bij , « en ik zal ' t schrijven . Stel u daarmede nu voor van daag tevreden . Doe ' torn mijnentwil , Lucilla !//
Zij gaf toe — maar het kostte haar moeite , het arme kind . Zij was echter veel te jaloersch om mij te laten schrijven .
// Mijn eerste briefje aan hem moet geheel alleen door mij geschreven zijn ,// zeide zij . // Ik kan schrijven — op mijn eigen omslachtige manier , ' t Is langzaam en ver-moeiend ( vermoeiend ) , maar ik kan ' t toch doen . Kom meê en zie .//
Zij geleidde mij naar een schrijftafel in een hoek der kamer en bleef een poosje lang met de pen in de hand zitten peinzen . Haar onweerstaanbare glimlach brak plot-seling ( plotseling ) als een lichtstraal door de wolken over haar gelaat . // Ach !// riep zij uit , // nu weet ik hoe ik hem kan vertellen wat ik denk !//
Terwijl zij de pen in haar rechterhand met de vingers van haar linkerhand bestuurde , schreef zij langzaam , in groot kinderachtig schrift , deze woorden :
// Waarde mijnheer Oscar , — Ik heb alles van u gehoord.Wees zoo goed en zend mij het gouden vaasje . — Uwvriendin Lucilla . »
Zij sloot en adresseerde den brief en klapte in haar handen van blijdschap . // Hij zal wel begrijpen wat dat wil zeggen !// zeide zij vroolijk .
Het baatte niet haar ten tweeden male een vertoog te houden . Ik schelde dus onder protest ( verbeeld u eens dat zij een geschenk ging aannemen van een heer met wien zij dien morgen voor ' t eerst had gesproken ) en Zillah werd met , den brief naar Bruinheuvel gezonden . Terwijl ik die vergunning gaf , zeide ik stilletjes tot mij-zelve : // Ik zal een streng toezicht houden over Oscar , hij is de handelbaarste van de twee !//
De tijd die verstreek voor dat de min terugkeerde , viel niet gemakkelijk aan te vullen . Ik stelde voor muziek te maken . Lucilla was echter nog te zeer vervuld met haar gedachten om aan iets anders haar aandacht te kunnen schenken . Zij herinnerde zich eensklaps dat haar vader en haar stiefmoeder moesten weten dat mijnheer Dubourg iemand was die zeer goed op de pastorij kon worden toegelaten , en zij besloot haar vader te schrijven .
Ditmaal maakte zij geen zwarigheid om mij de pen te laten voeren , terwijl zij mij voorzeide wat ik moest schrijven . Wij stelden met ons beiden een zeer opge-wonden ( opgewonden ) , hoogdravenden brief op . Ik was er volstrekt niet zeker van dat wij een gunstigen indruk van onzen nieuwen buurman op den weleerw . heer Finch zouden teweegbrengen . Dat was echter mijne zaak niet . Ik werd in dit schrijven voorgesteld als de verstandige vreemde dame , die een onderzoek had ingesteld . Voor ' t overige maakte het een punt van eer voor mij uit — daar ik voor iemand schreef die blind was — geen enkel woord te veranderen in de volzinnen dieLucilla mij dicteerde . Toen de brief klaar was , schreef ik het adres van het huis te . Brighton , waar de heer Finch zich ophield , en juist wiide ik de enveloppe sluiten , toen Lucilla mij tegenhield .
// Wacht even ,// zeide zij . // Sluit den brief nog niet .//
Ik was benieuwd waarom de brief moest openblijven en waarom Lucilla er een weinig verlegen uitzag toen zij mij verbood dien te sluiten . Een andere onverwachte openbaring van den invloed hunner kwaal op het karakter der blinden , zou mij op deze twee punten inlichting ver-schaffen ( verschaffen ) .
Na eene korte raadpleging tusschen ons beiden , werd , op Lucilla's uitdrukkelijk verlangen , besloten , dat ik m vouw Finch mcdedecling zou doen dat het geheim op Bruinheuvel nu was opgehelderd . Lucilla bekende openlijk
dat zij geen grooten lust had in ' t gezelschap van haar stiefmoeder , of in de taak die onveranderlijk aan iedereen werd opgelegd die lang in het gezelschap dezer telgenrijke dame vertoefde , om of haar zakdoek te zoeken , of haar zuigeling vast te houden . Zij gaf mij dus den sleutel van de communicatie-deur tusschen de twee kanten van het huis en ik ging de kamer uit .
Voor dat ik mijne zending ondernam , begaf ik mij nog een oogenblik naar mijne slaapkamer om mijn hoed en parasol weg te bergen . Toen ik in den gang terugkwam en de deur der zitkamer voorbijging , zag ik dat een ander , die na mij was binnen gekomen , haar op een kier had laten staan ; en ik hoorde Lucilla's stem zeggen : // Neem dien brief uit het couvert en lees mij hem voor .//
Ik vervolgde mijn weg door den gang — zeer langzaam , dat beken ik —; en ik hoorde de eerste volzinnen van den brief , dien ik onder Lucilla's dictee had geschreven , hardop door de oude min voorlezen . De ongeneeslijke ergdenkendheid van de blinden — die altoos hetzelfde treurige wantrouwen hebben in de personen die hen omringen , die er altoos aan twijfelen of de gelukkige measchen die hun gezicht hebben , hen ook zoeken te bedriegen — had Lucilla , zelfs in dit nietige geval met den brief , er toe gebracht mij achter mijn rug op de proef te stellen . Zij gebruikte Zillah's oogen om er zeker van te zijn dat ik werkelijk alles had geschreven wat zij mij had gedicteerd -- juist zooals zij menigmaal later mijn oogen gebruikte om na te gaan of Zillah wel al haar werk en boodschappen in huis deed . Zelfs de onder-vinding ( ondervinding ) van de trouw en de liefde dergenen waarmede zij dagelijks omgaan , kan het wantrouwen der blinden niet geheel doen verdwijnen . Och . arme schepsels , die altoos in de duisternis leven !
Door het openen van de seheidsdeur , scheen ' t alsof ik tegelijkertijd al de deuren der slaapkamers in de pastorij had geopend . Op het oogenblik toen ik den gang inkwam , kwamen de kinderen uit de eene kamer na de andere naar buiten gluren , als konijnen uit hunne holen .
j/Waar is uw mama ?// vroeg ik .
De konijnen beantwoordden die vraag met een algemeen geschreeuw en trokken zich in hunne holen terug .
Ik ging den trap af om beneden mijn geluk te beproeven . Door het venster op het portaal had men het uitzicht over den tuin voor het huis . Ik keek naar buiten en ontdekte daar de onbedwingbare zwerfster van ' t gezin , onze kleine dikwangige Jicks , die geheel alleen in den tuin rondwandelde , waarschijnlijk in afwachting van de eerste gelegenheid om te ontsnappen . Dit vreemde kleine schepseltje had geen genoegen in ' t gezelschap van de andere kinderen . In huis zat zij stil in een hoek terug-getrokken ( teruggetrokken ) , terwijl zij ( wanneer zij maar kon ) haar eten op den grond gebruikte . Buiten ' t huis doolde zij rond tot dat zij zich niet langer staande kon houden , en legde zich dan , onverschillig waar , even als een jong veulen , te slapen . Toevallig keek zij naar boven terwijl ik aan ' t venster stond ; en toen ze mij gewaar werd , wees zij met haar handje veelbeteekenend in de richting van de pastorij . // Wat wilt ge ?// vroeg ik , waarop de zwerfster antwoordde : // Jicks wil naar buiten .//
Op hetzelfde oogenblik kondigde het schreeuwen van een klein kind mij aan dat ik mij in de nabijheid van mevrouw Finch moest bevinden .
Ik ging op het geluid af en stond weldra voor de openstaande deur van een groote provisiekamer , aan het uiteinde van den gang . In het midden van ' t vertrek zat mevrouw Finch , en deelde de benoodigdheden voor de week aan de keukenmeid uit . Zij was ditmaal in een rok en shawl gekleed , terwijl het kind en het boek bei-den ( beiden ) plat op den rug op haar schoot lagen .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer