Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 22

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 22
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
22
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
r-i
DE O L IJ F T A K .
liandelen aankomt . Want ook u haat Bonaparte , ook gij II moet hem haten — ' t is niet anders mogelijk .'/
Barras wendde met zichtbaar klimmende belangstelling j de oogen naar Clemence .
« Gij hebt gelijk ," hernam hij . " Ik haat hem , daar hij mijn vijand en mededinger geworden is . Maar helder i mij eens op , waarom gij in zulk een hartstochtelijke gramschap tegen dien generaal geraakt zij t , over wien j gij , zoo ik me wel herinner , tot dus verre niet dan met de grootste bewondering spraakt . Hier moet een j geheim onder liggen , en dat schijnt mij de oorzaak van ji dat ernstig rendez-vous te zijn . Nietwaar , Clemence ? vroeg hij teeder en legde zijne hand op haar sneeuw - ' i witten arm .
" Hoor mij aan , Barras ," zeide zij met een doffe uit-drukking ( uit-drukking ) in haar gezicht en stem .
//' tis de geschiedenis eener beleedigde vrouw ." Nog eens verviel zij in een kortstondig gepeins , alsof | zij zich hare herinneringen recht goed voor den geest jj wilde brengen , en verhaalde toen den opmerkzamen || minnaar het volgende :
"' t Zal bijkans vijf jaren geleden zijn , toen ik Napoleon Bonaparte leerde kennen . Wij woonden te Toulon , alwaar ik van kindsbeen af geleefd heb , en de Engelschen waren '| in ' t bezit der stad gekomen . Gij weet vriend , welk eene schrikkelijke belegering wij hadden door te staan , en welke gruwzame tooneelen voorvielen toen onze sol-daten ( soldaten ) de stad hadden ver-overd ( veroverd ) en wraak geoefend werd tegen allen die van gebrek aan vaderlandslie-vende ( vaderlandslievende ) gevoelens werden verdacht gehouden . Ook mijn vader , ofschoon hij een vriend der Republiek was en volstrekt geen mee-gevoel ( meegevoel ) voor de Engelschen hebben kon , werd op eene boosaardige aangifte in den kerker geworpen en hij zon voor den rechter worden gebracht . Dat was in dien tijd zoo goed alsof men zei , dat hij zou worden veroor-deeld ( veroordeeld ) en onder de valbijl gesleept , ' t Was genoeg dat hij een gewezen officier van het koninklijk leger was geweest , en gepensioneerd werd . Ik was een meisje van achttien jaren en beminde mijn vader onuitsprekelijk . De laatste stap , om hem wellicht nog te kunnen redden , viel mij niet zwaar . Ik ging naar den opperbevelhebber , om van hem genade en in vrijheidstelling — wat zeg ik , gerechtig-heid ( gerechtigheid ) voor mijn vader af te smeeken . Moeielijk was ' t tot den generaal te geraken . Vele lieden wachtten , gelijk ik , in een vertrek voordat zij tot hem werden toegelaten . Uren lang zat ik daar en al mijn verzoeken om tot den opperbevel-hebber ( opperbevelhebber ) te komen , schenen wegens de opeenstapeling van diens bezigheden maar niet te kunnen worden verhoord . Ik begon te wanhopen ; ik meende dat met eiken stond die verliep mijn vader een stap nader tot de vreeselijke terechtstelling naderde . Daar trad een jong artillerie-officier ( artillerieofficier ) in ' t vertrek des generaals . Zijn bleek gelaat drukte bezorgdheid uit en de haastigh
" Ha , ha !» mompelde Barrss , " ik begrijp't . Hij was bij u mijn voorganger ."
» De bevelhebber werd getroffen door mijn dringend hartstochtelijk smeeken voor mijn vader ," voer Clemence voort . Hij troostte mij en beloofde mij zijne hulp . En werkelijk was reeds den eigen avond mijn vader vrij in den schoot van zijn gezin wedergekeerd . Den volgenden dag kwam Bonaparte bij ons , om , zoo als hij zeide , mij zijne deelneming in den goeden uitslag te betuigen . De dank-baarheid ( dankbaarheid ) jegens hem , die ik openlijk aan den dag legde , bemoedigde hem terug te komen . Genoeg , hij werd een bezoeker van ons nederig huis en waarom het te loochenen , hij kwam om mijnentwil . Hij bezwoer mij zijne liefde en ik geloofde hem ; hij verklaarde mij dat ik slechts zijne dierbaarste was en dat hij me nimmer verlaten zou . En toen hij in een stillen avondstond afscheid van mij nam , daar hij een commando in Provence had erlangd , toen schonk hij me dezen ring en verzekerde dat hij spoedig weder tot ons komen zou om mijne hand te vragen .//
Zij reikte Barras de hand , aan een van wier vingers een eenvoudige gouden ring glinsterde . De Directeur wierp een onverschilligen blik daarop , dronk langzaam een teug koffie uit zijn schoteltje , en liet zich op een bits spottenden toon uit :
HET KONINKLIJK PALEIS IE MADRID ( zie blz . G ).
" Uwe zonden zijn u vergeven , Clemence , want gij biecht nu op . Maar ik vind dat de rol van biechtvader voor mij niet benijdenswaardig is . Waarom verhaalt gij mij uwe oude liaisons '? Heb ik u daarnaar gevraagd ?//
Clemence maakte een beweging van gemelijkheid over deze opmerking .
" Ik wil niet sentimenteel zijn , geen Magdalena ,* hernam zij . " Vrees niets , Barras , gij kent mij en ik ben niet meer het onschuldige meisje van Toulon . Sedert de twee jaren dat ik te Parijs ben , heb ik anders leeren denken en gevoelen . Ik bemin uit verstand en ik , gelijk gij , houd evenmin van romantiek . Meen ook niet , dat ik Bonaparte daarom haat , omdat hij mij bedroog . Hij heeft een paar brieven met mij gewisseld , daarna vergat hij me . Ik zag hem niet weder , maar ik volgde het opgaande gestarnte van zijn geluk en vergaf hem zijne ontrouw . Een tijdlang heb ik om hem getreurd , heb ik hem beweend , geklaagd over zijne onstandvastigheid , maar toen ik ver-nam ( vernam ) dat hij getrouwd was , gaf ik hem voor goed op en bande hem bijkans uit mijne herinnering . Ik volgde mijnen weg , gelijk hij den zijnen en dat beide elkander eenmaal kruisen zouden , daaraan dacht ik waarlijk niet voor dezen avond . Verre was ' t van mij eene nadere betrekking met den beminde van weleer op nieuw aan te knoopen . Doch ik ondervond een eigenaardig verlangen den met roem gekroonden man hier te ontmoeten . Ik had niet
vergeten dat ik een arm meisje te Toulon was geweest ; hij schaamde zich , dat hij als een arm officier mij gekend en misleid had . Barras , verstaat ge mij nu ? Ik wilde dat hij me zien zoude , om uit zijn blik te ervaren , of hij weet dat ik die Clemence la Jossière ben , die eenmaal zijne eeden vertrouwd heeft ? Ik verzocht mijnheer de Gondy in den dans naast u en zijne vrouw te komen j ö , ik merkte wel hoe hij me daar toen herkende en hoe hij inlichtingen nopens mij inwon ! En toen hij daarna langs de galerij heenging , toen stond ik hem in den weg en tartte hem door mijne houding uit , mij de ver-schuldigde ( verschuldigde ) achting te bewijzen . Maar hij groette niet , hij sprak mij niet aan , hij wilde mij niet kennen ; ja , in zijn overmoed ging hij me voorbij , zonder dat hij me zelfs met een blik verwaardigde . Hij , die mij bedrogen had , schaamt zich heden voor mij ; hij veracht mij , hij heeft mij op ' t diepste willen beleedigen . Begrijpt gij nu , Barras , waarom ik hem haat en om hem te doen vallen ook nog een anderen grond heb dan dien om u voor ondergang te behoeden ?//
' t Gelaat van Barras was , terwijl die woorden met hartstochtelijkheid tot hem gesproken werden , levendig geworden . Hij beschouwde de schoone gestalte dier vrouw , in wier boezem zulke geweldige aandoeningen
konden opkomen . Hij be-minde ( beminde ) haar meer dan ooit , toen zij hem de bekentenis eener vroegere genegen-heid ( genegenheid ) deed , en hij dacht maar even , hoe wonder-baar ( wonderbaar ) de kiem der liefde in een vrouwenhart vaak tot haat en nraak kan over-slaan ( overslaan ) . Clemence wilde geene heldin van deugd zijn en Barras had haar ook wel niet als zoodanig om hare gunst verzocht . Die vrouw , wier genegenheid hem ge-lukkig ( gelukkig ) maakte en die hem oprecht aanhing , schonk hem bovenal in de kracht en stoutheid van haren geest een steun , die hem faalde ; zij die scherpzin-nieheid ( scherpzinnieheid ) en geestige scherts met groote hartstochten verbond , was hem als staat-kundige ( staatkundige ) minnares nog veel meer waard dan als de ver-persoonlijking ( verpersoonlijking ) van schoon-heid ( schoonheid ) en bevalligheid , en in dit oogenblik voelde hij hoe zij , door haren gloed , door hare krachtige gewaarwordin-gen ( gewaarwordingen ) ver boven hem verheven was en de moedeloosheid deed verdwijnen die hem maar al te zeer bemeesterd had . De haat die bij hem slechts onderdrukt was groeide en ontgloeide aan den haren ; zijn flauw en mat geworden aard week door het vuur van die vrouw ; hij verzamelde de overblijfselen zijner vroegere geestkracht en voelde weer de zucht tot handelen , ten einde daardoor den storm die zoo plotseling zijne ziel beroerde , weder tot bedaren te brengen . Was het minnenijd , die door Clemence's verhaal , ter zake van de haar aangedane beleediging , tegen zijnen staatkundigen vijand en beleediger opge-komen ( opgekomen ) was , die zijne scherpe angels in dit karakter gedrukt had — was het de schaamte , dat hij , de be-dreigde ( bedreigde ) , minder moed en haat toonen zou , dan eene vrouw , die in haar trots en ijdelheid gekrenkt was , — zeker was ' t , zijn gannsche wezen onderging eene verande-ring ( verandering</i
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het