Archieven

 

De Olijftak
beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 308
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
308
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
4
DE O L IJ F T A K .
leelijke pop onder den arm . Zij keek eerst Oscar , toon mij aan en liep naar mij toe ; legde de leelijke pop op mijn schoot en verzocht , terwijl zij naar een ledigen stoel wees , die naast mij stond om gastvrijheid met deze woorden :
// Jicks wil daar zitten .»
Hoe was ' t mogelijk onder deze omstandigheden om het afschuwelijke systeem der moderne samenleving aan te vallen ? Er bleef geene andere mogelijkheid over dan // Jicks » een kus te geven .
// Weet gij ook wie dat is ?// vroeg ik , terwijl ik onze bezoekster op den stoel zette .
Osear barstte in een luid gelach uit . Even als ik zag hij dat geheimzinnige juffertje voor de eerste maal . Even als ik was hij benieuwd te weten wat die vreemde bijnaam , waaronder zij zich zelve had aangediend , met mogelijk-heid ( mogelijkheid ) beduiden kon .
Wij keken het kind aan . Het kind — met haar beentjes rechtuit gestrekt , die in een paar kleine morsige ver-sleten ( versleten ) laarsjes staken — hief haar groote ronde oogen op , die door een berg van ongekamd vlasblond haar over-schaduwd ( overschaduwd ) waren en keek ons op hare beurt ernstig aan , waarop zij een tweede beroep op onze gastvrijheid deed in de volgende bewoordingen :
// Jicks wil wat drinken .»
Terwijl Oscar naar de keuken liep om melk te halen , gehikte het mij de identiteit van // Jicks » te ontdekken .
Een zeker iets — ik kan juist niet zeggen wat — in de wijze waarop het kind met haar pop de kamer was binnen-gekomen ( binnengekomen ) , herinnerde mij aan de waterachtige vrouw op de pastorij , die met de zuigeling in de eene en den roman in de andere hand op en neer drentelde . Ik nam de vrijheid den boezelaar van » 3icks » te onderzoeken , en vond in een hoek daarvan het merk // Celina Einch .// Juist zooals ik had gedacht , was dit een lid van het talrijke kroost van mevrouw Eineh . ' t Was wel een jong lid , dacht ik , om zoo geheel alleen en blootshoofds in de omstreken van Dimchurch rond te wandelen .
Oscar kwam terug met de melk in een kroesje . Het kind wilde met geweld de kroes in
haar eigen handjes hebben en ledigde ze in een teug tot den laatstcn droppel , waarna zij naar haar adem snakte en mij aankeek met een witten knevelbaard van melk op haar bovenlip en den afloop van haar bezoek aldus aankondigde :
/' Nu wil Jicks weer heengaan .//
Ik zette ons jong vriendinnetje op den grond . Zij nam haar pop en bleef een oogenblik in diep gepeins staan . Wat zou ze nu gaan beginnen ? Wij bleven niet lang in spanning . Plotseling legde zij haar warm mollig handje in de mijne en deed haar best om mij met zich voort buiten de kamer te trekken .
// Wat wilt ge ?// vroeg ik .
Jicks antwoordde met een onverstaanbaar woord : » Min-pooten .»
Ik liet mij uit de kamer trekken om // Man-pooten » te zien ,// Man-pooten ( Man-pooten ) // te spelen , of // Man-pooten//teeten , ik begreep onmogelijk wat zij eigenlijk wilde . Zij trok mij door den gang — de straatdeur uit . Daar stond paard , kar en man — die onhoorbaar voor ons , over het gras , het huis waren genaderd — op de kist met gouden en zilveren platen te wachten , die naar Londen terug moest . Ik keek om naar Oscar , die mij was gevolgd . Nu ver-stonden ( verstonden ) wij , niet alleen het meesterlijk samengestelde woord van Jicks ( dat man en paard beteekende , terwijl zij over den wagen , als van minder belang , was heengé -
stapt , maar de beleefdheid van Jieks om het huis binnen te komen en ons , na te hebben uitgerust en gedronken , eene omstandigheid mede te deolen , die wij over het hoofd hadden gezien . De drijver van de kar was , zooals hij zelf bekende , ondervraagd en uitgehoord door dit buitengewone kind , dat naar de deur van Bruinheuvel was komen aanhuppelen om te zien wat hij daar deed . Jicks was een bekend persoontje op Dimchurch . De karre-voerder ( karre-voerder ) wist alles van haar . Zij werd de // Gipsy // of't // Hei-dinnetje ( Hei-dinnetje ) // bijgenaamd , van wege haar omzwervingen , en dien naam had zij in haar eigen taal verkort in // Jicks .// Men kon haar niet in huis houden , wat moeite men ook deed ; en dus had men ' t eindelijk maar moeten opgeven . Vroeger of later , kwam zij wel weer terug — of iemand bracht haar naar huis — of een der herdershonden vond haar slapende in de struiken en wekte haar .
// Wat dat kind toch drijft,e zei de voerman,terwijl hij Jieks met een soort van bijgeloovige bewondering aanstaarde , dat mag God weten . Ze heeft een eigen wil en volgt haar eigen weg . Ze it een kind en toch geen kind . Op een leeftijd van drie jaren is ze een raadsel dat niemand van ons kan doorgronden . En dat is alles wat ik van haar weet .//
— JICKS WIL U AT DRINKEN . — ( Blz . 4 .)
Terwijl deze inlichtingen werden gegeven , kwam de timmerman , die de kist had toegespijkerd en de timmer-manszoon ( timmermanszoon ) , die hem vergezelde , bij ons aan de straatdeur . Zij volgden Oscar naar binnen en kwamen weldra weder buiten met een zware vracht van kostbaar metaal — meer dan een man gevoegelijk had kunnen dragen — tussehen hen in .
Nadat de kist op den wagen was gezet , stegen de timmerlui Senior en Junior er in om zich naar Brighton te laten rijden . Timmerman Senior , een zwaarlijvig opge-blazen ( opgeblazen ) man , maakte een grapje.//'t Is een eenzame streek tussehen hier en Brighton , mijnheer ,» zeide hij tot Osear . // Wij met ons drieën zijn waarlijk niet te veel om uw kostbare vracht veilig naar ' t spoorweg-station te brengen .// Oscar nam dit ernstig op en vroeg : // Zijner dan roovers in den omtrek ?» // Hemelsche goedheid , mijnheer !» zei de voerman , » de roovers zouden in deze streken wel van honger moeten omkomen ; we hebben niets bij ons dat de moeite waard is om gestolen te worden .» Jicks , die dit alles met eene belangstelling had gadegeslagen , zoo dat niet de minste bijzonderheid haar had kunnen ont-snappen ( ontsnappen ) , nam de verantwoordelijkheid op zich om de mannen tot vertrek aan te manen . Het vreemde kind wenkte gebiedend met haar poezelig handje haar vricr.d den voerman , en riep zoo hard zo kon : // Voort !'/ De nan nam met koddigen eerbied zijn hoed af , en
zeide : /' Juist , miss -- tijd is geld , niet waar ?» Hij klapte met de zw r ecp en de wagen rolde onhoorbaar over het dichte hooge gras van de South-Downs .
Het was mijn tijd om naar de pastorij terug te keeron en de omzwervende Jicks , zoo lang het duurde , onder de hoede van hare huisgenooten terug te bren-gen ( brengen ) . Ik keerde mij om naar Oscar om hem goeden dag te zeggen .
» Ik wensehte wel , dat ik met u terugging ,» zeide hij . » Gij zult even veel vrijheid hebben om in de pastorij uit - en in te loopen » aldus antwoordde ik , // wanneer zij te weten komen wat er heden morgen tussehen u en mij is voorgevallen . In uw eigen belang heb ik besloten hun te vertellen wie gij zijt . Gij hebt niets te vreezen en alles te winnen , als ik ronduit vertel hoe de vork in den steel zit . Verban al die dwaze gedachten en vermoedens , die uwer onwaardig zijn . Van morgen af zullen wij goede buren — na verloop van een week zullen wij goede vrienden zijn . Voor ' t oogenblik dus , zooals de Eranschen zeggenr au revoir !
Ik keerde mij om en wilde Jicks bij de hand nemen ■ Terwijl ik met Osear had staan praten , was de kleine verdwenen . Er was geen spoor meer van haar te zien .
Voor dat wij een stap kon-den ( konden ) doen om onze verloren Gipsy op te zoeken , hoorden wij haar stem , schel en driftig achter ons , aan den kant van het huis .
» Ga heen !» hoorden wij het kind ongeduldig roepen . » Ga heen , leelijke mannen !»
Wij sloegen den hoek om en zagen twee havelooze vreem-delingen ( vreemdelingen ) , die tegen den zijmuur van het huis aanleunden . Hun ingevallen kaken , hun woest uitzicht , en hun slechte kleêren , deden hen , in mijn oog , her-kennen ( herkennen ) als behoorende tot de gemeenste type van struik-roovers ( struik-roovers ) die de beschaafde wereld ooit heeft opgeleverd — de Londensche struikroovers . Daar stonden zij , met hunne handen in den zak en hun rug tegen den muur geleund , alsof zij aan den buitenkant van een herberg een luchtje schep-ten ( schepten ) , en daar stond Jicks , met haar beentjes stevig op het gras geplant , het eigendoms-recht ( eigendomsrecht ) verdedigende ( zelfs op dien jeugdigen leeftijd !) en de schelmen bevelende daar van daan te gaan .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het