Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 303

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 303
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
303
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE O L IJ F T A K .
7
// Hoe , vroeg Eliza met angstige belangstelling , is hij ge-vlucht ( gevlucht ) ?//
// Gevlucht ? ja ! hij is voor goed gevlucht , antwoordde van Houten als voren , geen rechterlijke macht kan hem achterhalen . Twee uren geleden heeft hij zich een kogel door den kop gejaagd en zijn geheele fabriek met specu-lation ( speculation ) en operation is uit elkander gesprongen .//
// Groote God !// gilde Eliza , terwijl ze als door een adder gestoken opsprong , mijn vader ! Wat ! heeft hij zich-zelf vermoord ?// Zij sloeg de handen voor het voorhoofd , waggelde en zou zeker op den grond neergevallen zijn , zoo van Houten haar niet had opgevangen .
Hij zag nu wel in dat hij haar op een te woeste wijze had aangegrepen , dat zij zulk een slag niet kon verdragen . Toen ze daar voor hem lag , beschuldigde hij zich handen-wringende ( handenwringende ) dat hij haar vermoord had en liep hij als een krankzinnige om haar heen . Toevallig viel zijn oog op een karaf met water , die op de tafel stond ; hij schonk een glas ervan uit , bracht het aan hare lippen en maakte hare polsen en slapen nat . Eindelijk opende ze hare oogen . // Zieh-zelf vermoord !// mompelde ze en keek strak om zich heen . Met behulp van Van Houten stond ze op en zette zich op een stoel neder , dronk nog eens uit het glas , wreef zich voor het voorhoofd en vroeg hem met een zachte stem : // Weet ik nu alles ?//
// Ik durf u niets meer zeggen Eliza ,// antwoordde van Houten verlegen , ik vrees dat gij weder . ..//
// Heb daarvoor geen vrees ; ik gevoel mij krachtig genoeg alles te hooren , viel ze hem in de rede : nu verder ?//
// Ja , verder !// zeide van Houten , // verder zit ik er nu alleen voor , natuurlijk moet ik nu alleen voor de misdaad boeten .//
// En noemt gij dan de vlucht ir.ijns vaders eene lafheid // vroeg Eliza haastig .
// Zeker , mevrouw,//antwoordde Van Houten bedaard ; // hij had ' den moed gehad de stukken te teekenen , hij had den moed ook moeten hebben de gevolgen er van onder de oogen te zien en uitkomst te geven .//
« Gij hebt gelijk ,// zuchtte Eliza .
Van Houten stond met neergeslagen oogen voor haar en liet een snuifdoos tusschen den duim en wijsvinger zijner rechterhand draaien . Zij had de handen in den schoot gevouwen en staarde tegen den tafelrand . Nadat ze zooecnigen tijd tegenover elkander onbewegelijk hadden doorgebracht , stond Eliza haastig op en zeide : /' Heb moed , ik zal u redden ; door mijn vader zijtgij allerjammerlijkst bedrogen , ik zal een plicht jegens u voor hem vervullen.//Zij liep haastig de kamer uit en liet Van Houten vol verwonde-ring ( verwondering ) achter ; kort daarna kwam ze geheel gekleed terug en zeide hem dat ze voor eenigen tijd uitging , terwijl ze hem op het hart drukte thuis te blijven totdat zij terug zou zijn gekomen . Hij begreep niet wat ze bedoelde , maar hoorde aldra de voordeur achter haar dicht vallen en haar van het bordes stappen ; alles bleef hem niettemin een raadsel en somber ging hij op een stoel zitten , terwijl al het voorgevallene in de laatste jaren hem verward door het hoofd speelde .
Met een vluggen , lichten tred liep Eliza de straat over , nam spoedig het kaartje uit haar zak en las bij een gaslicht het opschrift nog eens over om zeker te zijn dat ze geen verkeerden weg ging . Nadat ze ongeveer een kwartier lang haar weg vervolgd had , kwam ze aan een stille straat met deftige huizen , die reeds eeuwen zagen voorbij-gaan ( voorbijgaan ) en er nog uitzien van eeuwen te kunnen trotseeren . Spoedig was de juiste deur gevonden ; een koperen plaat , waarin Joh an Hermann gegrift was , prijkte er naast aan den muur en een breed bordes lag er voor . Met een kloppend hart schelde Eliza aan ; het was haar vreemd te moede nu ze haar vorigen minnaar in deze omstandigheden terug zou zien j maar daaraan mocht en kon ze niet meer denken : dat was nu voorbij !
Nauwelijks klonk de schel in den broeden gang of een oud man opende de deur , noodigde Eliza binnen , sloot de deur weder en leidde haar naar een binnenvertrek waar ze intrad . Het was een bijna vierkante kamer : in het midden stond een ronde tafel , waarvoor een man in een armstoel gezeten , met eenig schrijfwerk bezig was . Hij begroette haar en bood haar een stoel aan , waarvan ze gebruik maakte .
// Heden avond ontving ik een brief van u , mijnheer Hermann , en zoude gaarne al dadelijk de vrijheid nemenvan uw aanbod gebruik te maken », sprak ze een weinigverlegen . Na een oogenblik van stilte vervolgde ze : // eengroote ramp heeft ons huis getroffen ; mijn vader is //
Hij wenkte met de hand en zeide met eene doffe stem :
» Ik weet alles mevrouw ; gij komt mij redding vragen voor uw echtgenoot .//
// Hoe mijnheer !// riep " ze verwonderd , // gij weet dus reeds ....?//
// Zooals ik u zeg , hernam hij , ik weet reeds alles , welnu , ik zal hem redden ! ik zal hem buiten het bereik der justitie voeren en hem in staat stellen fatsoenlijk te leven . Kunt gij hem alleen laten vertrekken,mevrouw ?//
Zij zweeg eenigen tijd en antwoordde toen zacht : // mijnheer , hij is mijn echtgenoot ./'
/' Mevrouw , ik wil hem redden , maar hij moet voor de wereld als gestorven zijn ; neemt hij deze voorwaarde niet aan , dan kan ik niets voor hem doen .»
» Het zij zoo ,» antwoordde ze met een zucht .
// Zeg hem dan dat hij dadelijk hier komt ; morgen ochtend kan hij reeds vertrekken , daar just een mijner schepen gereed ligt naar Adelaïda ; intusschen zal ik zelf met den kapitein het noodige bespreken .»
Mevrouw stond op , haar gesprek was onverwacht afgebroken . Zij wilde Mijnheer Hermann gaarne vragen hoe hij hier gekomen was , wat er gedurende den tijd , dien ze elkander niet gezien hadden , gebeurd was , maar de woorden bleven haar in de keel . Hij begreep haar en zeide meteen minzaam lachje : » En nu Eliza , wenscht ge wellicht nog te weten hoe ik zoo plotseling van Indië ben teruggekeerd ? Mijn oom is twee jaren geleden te Samarang gestorven en heeft mij een tamelijk groot vermogen achtergelaten , waarmee ik mij hier heb neer-gezet ( neergezet ) en goede zaken doe ....
" Doch laat ik u dit liever eens later vertellen , wanneer ge mij meer bedaard zult kunnen aanhooren .
» Zeg thans liever aan uw echtgenoot dat hij spoedig hier kome/voegde hij er bij,terwijl hij haar naar de deur geleidde . » Wil ik u mijn bediende meegeven ?» vroeg hij haar , toen ze reeds op het bordes stapte . Zij bedankte hem voor het aanbod en snelde ijlings terug .
" Arme Eliza ! ze heeft veel geleden ,» zeide Hermann zacht , terwijl hij naar zijne kamer terugkeerde , » ik hoop dat ik haar weer gelukkig zal kunnen maken .»
Toen Eliza de voorkamer binnentrad , waar ze haar man had achtergelaten , hing deze als in verdooving op zijn stoel . De schrik en angst van de laatste dagen hadden zijn geest sterk afgemat en nog steeds stak in zijne ver-beelding ( verbeelding ) de schandpaal in een donkere , dreigende toe-komst ( toekomst ) . De hoop op redding was bij hem weer levendig geworden toen Eliza vertrok , maar hij had bedacht wat een zwakke vrouw vermocht en bevonden , dat die hoop evenveel waard is als die eens drenkelings , welke zich in doodsangst aan een stroohalm vastklemt . Geheel gevoelloos voor het tegenwoordige , wachtte hij met koude onverschilligheid het oogenblik af , waarin het onweder over hem zou uitbarsten . Toen Eliza binnentrad , scheen hij haar niet te hooren ; zij ging naast hem staan , legde hem de hand op den schouder en zeide bedaard tegen hem : // Onze eer is gered !// Die weinige woorden ontstaken als met een electrieke vonk nieuw leven in ziel en lichaam ; verschrikt sprong hij op , keerde zich naar haar toe en vroeg met vreugde stralende oogen : // Wat zegt gij Eliza ?»
" Johan Hermann zal u helpen , hij zal u reeds morgen ver wegvoeren en in staat stellen een beter mensch te worden », zeide zij zacht .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het