Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 300

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 300
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
300
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
4
DE Ü L IJ F T A K .
MET HAAR VLUGGE VINGEUS BETASTTE ZIJ HET SNEL .» — Blz . i .
op ' t tapijt . Eoe kwam ' t dat ik hem nog niet had gezien ? Daarvoor bestond een zeer geldige reden — hij was een vriend te Brighton gaan opzoeken . Het was nu Dinsdag , en men verwachtte hem terug op den // preekdag » — dat is te zeggen Zaterdag van dezelfde week .
Ik keerde een weinig uit mijn humeur naar mijn kamer terug . Tn dien toestand werkt mijn geest verbazend vlug en vrij . Ik had eene andere ingeving . Mijnheer Dubourg iiad de vrijheid genomen mij dien avond aan te spreken . Goed . Ik besloot den volgenden morgen alleen naar Bruinheuvel te gaan en mijnheer Dubourg aan te spreken .
Sproot dit besluit alleen voort uit mijne belangstelling voor Lucilla ? Of was ' t mijn eigen nieuwsgierigheid die al dien tijd onder de oppervlakte werkzaam was geweest , en onwillekeurig den loop mijner overdenkingen had bestuurd ? Ik ging naar bed zonder dit te onderzoeken , en ik zou u aanraden mijn voorbeeld te volgen .
ZEVENDE HOOEDSTUK .
BE MAN BIJ DAGLICHT GEZIEN .
Toen ik dien nacht mijn kaars uitblies , beging ik een
fout — ik vertrouwde geheel
op mij zelve dat ik ' s mor-gens ( morgens ) tijdig genoeg zou ont-waken ( ontwaken ) . Ik had Zillah moeten
waarschuwen , dat ze mij zou
roepen .
Er verliepen verscheidene
uren eer ik den slaap kon
vatten . Zoo lag ik onrustig
wakker tot dat de dag begon
aan te breken ; maar toen sliep
ik vast in . Toen ik ontwaakte
en op mijn horologie keek , was -
ik zeer verschrikt dat ' t reeds -
tien uur was .
Ik sprong uit bed en schelde
de oude min . Was Lucilla
thuis ? Neen ; ze was een
wandeling gaan maken . Alleen ?
Ja — alleen . In welke richting ?
Naar de vallei , in de richting
van Bruinheuvel .
Ik kwam onmiddellijk tot
mijn vorig besluit .
Zij was mij ontsnapt — dank
zij mijne luiheid om de kostbare
morgenuren in bed te slijten .
Het eenige wat ik doen kon — /
was haar zoo spoedig mogelijk
te volgen . Binnen een half uur
ging ik ook alleen een wandeling doen — en ( wat denkt
ge wel ?) mijn richting was ook naar de vallei , en naar
Bruinheuvel .
Een landelijke stilte heerschte rondom het eenzame kleine huis . Ik ging er voorbij , tot de volgende kron-keling ( kronkeling ) van het dal . Er was geen levend wezen te bespeu-ren ( bespeuren ) . Ik keerde naar Bruinheuvel terug op verkenning . Als ik den rijzenden grond opsteeg waarop het huis gebouwd was , bereikte ik het van achteren . De vensters stonden allen open . Ik luisterde . ( Denkt gij dat ik daarin eenige zwarigheid vond ? Kom ! kom ! ik had wel gek moeten wezen om daar iets in te zien ). Ik luisterde dus met alle inspanning . Door een venster aan den zijkant van het huis hoorde ik het geluid van stemmen . Ik trad behoedzaam op het grasperk vooruit , en ik onderscheidde de stem van Dubourg , die door eenc vrouwenstem werd beantwoord . Ziezoo , daar had ik haar gevangen!'t Was niemand anders dan Lucilla !
" Verbazend !» hoorde ik hem zeggen . » lk geloof dat gij oogen hebt in de toppen van uw vingers . Neem dit nu eens — en zie of ge mij zeggen kunt wat dit is .// // Een vaasje ,// antwoordde zij — met eene stem , zoo bedaard , dat verzeker ik u , alsof zij hem reeds jaren lang had gekend . // Wacht eens ! Welk metaal is ' t ? Zilver ! Neen . Goud . Hebt gij dit waarlijk zelf gemaakt tvenals die doos ?//
// Ja . ' t Is een dwaze smaak van mij — niet waar ? om zoo gaarne in goud en zilver te wroeten . Jaren geleden ontmoette ik eens iemand in Italië die mij dit leerde . Ik schepte er vermaak in — en ik heb er uu nog genoegen in . Toen ik in de afgeloopen lente uit eene ziekte herstelde , sneed ik die vaas uit het zuiver metaal en maakte ik er de ornamenten op .//
// Nog een geheim opgehelderd !// riep zij uit . Nu weet ik waarvoor die gouden en zilveren platen moeten dienen , die gij uit Londen hebt ontvangen . Weet gij wel wat men hier van u denkt ? Er zijn eenige lieden die u voor een valschen munter houden !»
Zij barstten beiden , als een paar kinderen , in een scha-terlach ( schaterlach ) uit . Ik beken dat ik gaarne meê had gedaan . Maai neen . Ik moest als fatsoenlijke vrouw mijn plicht doen . En die plicht gebood om een weinig naderbij te sluipen en te zien of die twee jonge vroolijke luidjes niet wat al te gemeenzaam met elkander waren . De eene helft van het openstaande venster was van buiten met een Vc-netiaanschen ( Vcnetiaanschen ) zonneblind gesloten . Ik ging aelvter het blind staan , en gluurde naar binnen . ( Plicht ! ach lieve hemel , nioeiclijke , maar noodzakelijke plicht !) Dubourg zat met zijn rug naar het venster gekeerd . Lucilla zal vlak
tegenover hem , zoodat ik haar gelaat kon zien dat van genoegen straalde . Op haar schoot hield zij een fraai gouden vaasje . Met haar vlugge vingers betastte zij het snel , juist zooals zij den vorigen avond mijn gelaat had betast .
» Wil ik u eens zeggen welk patroon op uw vaas is in-gesneden ( ingesneden ) ?» ging zij voort .
// Kunt ge dat waarlijk ?//
« Oordeel zelf . Het patroon bestaat uit bladeren waar-tusschen ( waar-tusschen ) vogels zijn geplaatst op kleine afstanden . Stil ! Ik geloof dat ik dezelfde soort bladergji tegen den buiten-muur ( buitenmuur ) der pastorij heb gevoeld . Klimop ?//
// Verbazend ! ' t is klimop .»
// En nu de vogels ,// hernam zij . // Ik zal niet rusten voor dat ik u gezegd heb , welke vogels ' t zijn . Heb ik niet zulke vogeltjes in ' t zilver gehad — maar veel grooter — om peper , mosterd , suiker en zoo meer in te doen . Uilen !» riep ze zegevierend uit . // Uiltjes tusschen ' t klimop verscholen . Welk een lief patroon ! Ik heb nog nooit zoo iets gehoord .»
// Behoud de vaas !» zeidc hij . » Ge zult mij eene eer , een genoegen doen met de vaas te behouden .»
Zij stond op en schudde ' t hoofd — zonder hom echter de vaas terug te geven .
» Ik zou ze gaarne aannemen ,» antwoordde zij , » als gij niet een vreemde waart . Waarom verteli ge ons niet
wie gij zijt , en welke de reden is die u hier op dit eentonige dorpje zoo afgezonderd doet leven ?»
Hij stond voor haar met gebogen hoofd en zuchtte diep . » Ik weet dat ik mij bekend moest maken ,» antwoordde hij . «' t Verwondert mij geenszins , dat de menschenmij wantrouwen .» Hij zweeg , en voegde er na een poos op ernstigen toon bij : » Ik kan ' t u niet vertellen . O neen — u niet !»
// Waarom niet ?» // Vraag mij dat niet !»
Zij voelde met haar ivoren rottingje naar de tafel en zette er — zeer onwillig — de vaas op neder . // Goeden morgen , mijnheer Dubourg ,» zeide zij . Hij opende zwijgend de kamerdeur voor haar . Ik wachtte dicht tegen het huis aangeleund en zag hen beiden het voorhuis uitkomen en het kleine met muren afgesloten pleintje overgaan . Toen zij het open grasperk betrad , keerde zij zich nog eens naar hem om en sprak hem op nieuw aan .
» Als gij mij uw geheim niet wilt vertellen ,» zeide zij , » zoudt gij het dan aan iemand anders willen mededeelen ? Wilt gij ' t aan cene vriendin van mij toevertrouwen ?»
// Wie is die vriendin ?» vroeg hij .
» De dame die ge gisteren
avond met mij hebt ontmoet .»
Hij aarzelde . // Ik vrees dat
ik de dame heb beleedigd , »
zeide hij .
// Een reden te meer voor u om uw gedrag op te helderen ,» her-nam ( hernam ) zij . » Als gij haar alleen maar wilt geruststellen , zou ik u vragen of ge ons woudt komen opzoeken — en zou ik wellicht ook de vaas aannemen .» Met dezen duidclijkcn wenk reiki e . zij hem haar hand tot afscheid . Haar volkomen bcheersching , haar ongekun-stelde ( ongekunstelde ) vrijmoedigheid met dien vreemdeling — zoo vrijpostig en toch zoo onschuldig — trollen mij . » Ik zal nog dezen morgen mijn vriendin bij u sturen ,» zeide zij op een toon van gezag , terwijl zij met haar stokje over het gras liep . » Ik sta er op dat ge haar de geheele waarheid vertelt .»
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het