Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 291

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 291
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
291
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
3
donkere schaduwen zich hadden uitgespreid over de eenzame vlakte die wij achter ons gelaten hadden . Voor mij , waar de purperen gezichteinder vaneen spleet , zag ik de zachte witte lijn van de zee . Onder mij , aan mijn voeten , opende zich de diepste vallei , die ik tot nu toe had opgemerkt — met een eerste teeken van de nabijheid van Menschen , afzichtelijk in het gelaat der Natuur ingekorven , in den vorm van een vierkant bruin plekje beploegd land op de grasvlakle . Ik vroeg of wij nu haast bij ' t dorp waren . De jongen van Finch knikte en antwoordde : " ja , met-een ./'
Wonderlijke knaap ! Ik mocht hem vragen wat ik wilde , de hulpbronnen van zijn woordenboek bleven onveran-derlijk ( onveranderlijk ) dezelfde . Dat jeugdige Orakel antwoordde nooit anders dan in drie eenlettergrepige woorden . Wij daalden af naar de vallei .
Beneden gekomen , ontdekte ik een ander teeken van Menschen . Op den eersten gebaander . wegdienikontmoette zag ik de sporen van een wagenrad , dat diepe voren gegraven had in den kalkachtigen grond ! Wij stapten daarover heen , en sloegen een hoek van een heuvel om . Daar ontdekte ik nog meer menschelijke sporen . Twee kleine jongens — die zeker waren afgezonden om onze komst te verwittigen , doken op uit een drooge sloot . Zij gilden en zetten het op een loopen , langs een korteren weg , dien zij alleen maar kenden . Wij volgden nog eene andere kromming van de vallei en trokken een beek over . Ik achtte het mijn plicht mij bekend te maken met de plaatselijke benamingen . Hoe heette die beek ? Zij heette // Hanengekraai !* En die groole heuvel , daar rechts ? Die heette « De Overslag !» Nog vijf minuten en wij zagen het eerste huis — eenzaam en klein — uit kalk en steen van de heuvelen opgetrokken . Had dit ook een naam ? Wel zeker ! Het heette // Bruinheuvel .» Na eene wan-deling ( wandeling ) van nog tien minuten , waarop wij ons al dieper en dieper verwarden in de geheimzinnige groene slingerpa-den ( slingerpaden ) van het dal , bereikten wij ten laatste het doel onzer reis . De jongen van Finch wees voor zich uit met zijn zweep en zeide ( zelfs in dit plechtig oogenblik in drie een-lettergrepige ( eenlettergrepige ) woorden ): // Wij zijn er !»
Zoo , dit is Dimchurch ! Ik schud den kalk van mijn bestoven rokken . Ik verlang ( maar vergeefs ) naar het kleinste stukje spiegelglas om te kijken hoe ik er wel uitzie . Daar staat de bevolking ( ten getale van ten minste vijf of zes ) opeengepakt , door het geschreeuw der jongens opmerkzaam gemaakt — en ik als vrouw , doe natuurlijk al mijn best . om een goeden indruk te weeg te brengen . Wij gaan de smalle straat door . Ik glimlach tegen de bewoners . De bewoners gapen mij daarentegen aan . Aan den eenen kant zie ik drie of vier hutjes en een lapje grond ; dan nog een herberg genaamd : " De Gekruiste Handen », en een igrooter stukje grond ; vervolgens een klein , klein slagerswinkeltje , met bloedige stukken schapenvleesch op een blauwen taartenschotel voor het venster , en geen ander vlecsch dan dat , en niets anders te zien behalve alweer het lapje grond , en alweer de heuvelen , die het dorp aan deze zijde afsluiten . Aan den anderen kant zie ik een eind ver niets anders dan een langen steenen muur , die de bijbehoorende gebouwen eener boerderij omringt . Daar achter volgt een ander groepje hutten , waarop de beschaving haar zegel heeft gedrukt , in den vorm van een postkantoor . Het postkantoor voorziet in dedage-lijksche ( dedage-lijksche ) behoeften — in schoenen en gerookt spek , beschuit en flanel , crinolines en godsdienstige traktaatjes . Verder-op ( Verderop ) ziet ge weer een steenen muur , een tuin , en een parti-culier ( particulier ) woonhuis , waarin ge dadelijk de pastorij herkent . Nog verder , op een rijzenden grond , eenkleine verlaten kerk , met een smailen witten ronden toren , welks top gekroond is met roode dakpannen . En daar achter nog eens de heuvelen en het uitspansel , en ge ziet Dimchurch vooru liggen !
Wat zal ik van de bewoners zeggen ? Ik denk toch dat ik de waarheid moet spreken .
De merkte éen geboren gentleman onder hen op , en dat was een herdershond . Hij alleen deed de honneurs van de plaats . Hij had een stompje van een staart , waarmee hij met de grootste moeite kwispelde toen hij mij te gemoet kwam , en een goedigen , open , wit-zwartensnoet
dien hij vriendschappelijk tegen mijn hand aanwreef . " Welkom , mevrouw Patrolungo , op Dimchurch , en ver-schoon ( verschoon ) die mannelijke en vrouwelijke landbouwers dieu daar zoo staan aan te gapen . De goede God die ons allen geschapen heeft , heeft hen ook in ' t leven geroepen , maar is daarin niet zoo geslaagd als met u en mij ." Toevallig behoor ik onder de weinigen , die de honden-taai ( hondentaai ) uit de hondentronie kunnen lezen . En ik geef u woor-delijk ( woordelijk ) de toespraak van den gentleman-herdershond bij die gelegenheid .
Wij openden het hek der pastorij , en traden binnen . En hiermede was mijn reis over de South-Down-Heuvelen gelukkig volbracht .
DERDE HOOFDSTUK .
de arme Miss Finch .
De pastorij geleek in éen opzicht op het verhaal dat ik nu schrijf : zij was in Twee Deelen gesplitst . Het Eerste Gedeelte , het voorhuis , opgetrokken uit den onver-anderlijken ( onver-anderlijken ) kalk en steen uit den omtrek , wekte niet in ' t minst mijne belangstelling . Het Tweede Gedeelte , dat in een rechten hoek naar achteren liep , zag er zeer oud uit . Zoo als ik later hoorde was het in der tijd een nonnenklooster geweest . Hier waren lieve kleine Gothische vensters en met donker klimop begroeide muren van eeuwenouden steen , die lang geleden op sommige plaatsen reeds met frissche roode steenen waren hersteld . Ik had gehoopt dat ik het huis van dien kant zou binnen-gaan ( binnengaan ) . Maar neen . De jongen , die naar ' t scheen niet . recht wist wat hij nu met mij beginnen zou , bracht mij naar een deur aan den nieuwen kant van't gebouw , en schelde aan .
Een slordige jonge meid liet mij binnen . Misschien was deze persoon onbedreven in het ontvangen van bezoekers . Misschien was zij van haar stuk gebracht door den plotselingen overval van kinderen in morsige jurkjes , die in den gang naar ons kwamen toeschieten , en toen weer wegliepen om under luid misbaar op ' t zien van een vreemde in onzichtbare sferen te verdwijnen . Wat daarvan zij , ook zij scheen geen raad met mij te weten . Nadat zij mij eens ferm in mijn vreemd gelaat had gekeken , opende zij eensklaps een deur in den muur van den gang en liet mij in een klein vertrek binnen . Nog twee kinderen in vuile jurkjes snelden al schreeuwende weg uit de kamer die mij aldus was aangeboden . Ik noemde mijn naam zoodra ik mij te verstaan kon geven . De meid scheen door de lenctc daarvan te schrikken . Ik gaf haar mijn kaartje . De meid nam het tusschen een smerigen vinger en duim — bekeek het alsof't een bijzondere zeldzaamheid was — gaf wanhopig de moeite op om ' t te lezen en verliet de kamer . Zooals ik uit de geluiden opmaakte , werd zij buiten tegengehouden door een hernieuwden aanval van kinderen in den gang . Er werd gefluisterd ; gelachen ; zelfs nu en dan een harde stomp op de deur gegeven . Nagejaagd door de kinderen , zooals ik ver-moed ( vermoed ) — door hen naar binnen geduwd , zooals ik zag — stond de meid plotseling voor mij . " O , kom als ' i u belieft dien kant uit ,» zeide zij . Daar hernieuwde zieh de overstrooming van kinderen , die op de trappen waren geweken — een van hen in ' t bezit van mijn kaartje , dat hij zegevierend op het eerste portaal in ' t rond zwaaide . Wij liepen den gang door tot aan ' t andere einde . Daar werd weder eene deur voor mij geopend . Onaangediend trad ik eene andere grootere kamer binnen . Wat zag ik daar ?
De fortuin was mij eindelijk gunstig geweest . Mijn gelukkig gestarnte had mij naar de vrouw des huizes geleid .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het