Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 259
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 259
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
259
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE O L IJ F T A K .
3
« ze in de toekomst leven zal . Voorshands « maakt hij haar al vast het tegenwoordige « genietbaar.» "En wat Mevr . de hertogin van Chaulnes betreft , wie , die haar vergeten kan , na haar ééns ontmoet te hebben in de beelden-galerij ( beeldengalerij ) van Mevr . Du Deffand ?
« Haar geest is , van wege het singuliere,bij « geen mogelijkheid te kenschetsen;'t best « zou men hem nog bij de ruimte kunnen ver-« gelijken ( vergelijken ) ; hij heefter , bij wijze van spreken , « al de afmetingen van : de diepte , de uitge-« breidheid ( uitgebreidheid ) en het ijle ; iederen vorm neemt « hij aan , maar hij houdt er geen een vast ; «' tis een rijkdom van denkbeelden , waarvan « het een volkomen los is van het andere ; ' tis « een gedrang van afvallen en uitbotten zon-« der ( zonder ) eind . Geen enkel kenmerk van ' t vernuft « ontbreekt haar ; en toch is ze er van niet éen « blijvend eigenares ; ze redeneert,ze beoor-« deelt,zeis ( beoordeelt,zeis ) gevat , maar weet ge , hoe men « die eigenschappen in haar opmerkt ? als de « beelden in een tooverlantaarn : ze verd wij nen « met dezelfde snelheid,waarmede ze anderen « helpen vormen .... Mevr . de hertogin ge-« lijkt ( gelijkt ) op de andere wezens , alleen door den « uitwendigen vorm ; van alles heefl ze in « schijn het vruchtgebruik , maar in werke-« lijkheid ( werkelijkheid ) bezit ze niets .»
Als men goed aan't zoeken ging , zou er nog wel de een of andere schoone dame te vinden zijn , denk ik , die vrij sprekend op de hertogin van Chaulnes geleek ; maar waar is de hand , die , even vlug als vast , ons zulke schetsen etst ?
{ Wordt vervolgd ). ** 3**>*D£*>3L >
DE VONDELING .
( Novellette van ïelix Roderich .)
III .
( Slot .)
" Zoo , welkom , waarde baron !» riep een gulle oude heer met eén bril gewapend , onzen baron toe .
/' Gij hier , dokter ? — ' t doet mij genoegen u te zien ,» gaf deze droogjes ten antwoord ; " geef mij uw adres , ik kom u later wel eens opzoeken , maar op ' toogenblik heb ik geen tijd om u te spreken ."
Dit zeggende hielp hij de dame met het kind bij het uitstijgen , en hield langer dan noodig was hare kleine , sierlijk gehandschoende hand vast in de zijne .
" Voorzichtig ! voorzichtig !" fluisterde dokter Bichler , de beroemdst e ad vokaat en notaris der stad , hem in ' t oor ; " als dat eens de trotsche Angelika zag — wanneer zult ge toch eindelijk eens bedaard en soliede worden P *
" Laat mij met rust , dokter ; ik kom later wel eens bij u aan ."
" Ik wil u volstrekt niet verder lastig vallen , mijnheer ;" sprak de dame vriendelijk ; " oude vriendschap heeft den voorrang ."
" Och , maak u daarover niet moeielijk , ik kan wel wachten tot meer gelegen tijd ," hernam de dokter Eichler galant ; " hier mijn waarde , daar hebt ge mijn kaartje — ik verwacht u uiterlijk om drie uur aan tafel , — de bewuste zal u alsdan hare opwachting komen maken ."
" Gij verveelt mij razend , dokter ," bromde de baron , terwijl hij hem een toornigen blik toewierp ; " buitendien zult ge mij moeten verontschuldigen , tegen dien lijd kan ik nog niet komen ."
" Mijnheer de handelsraad schijnt op u te wachten ," fluisterde de dame hem toe .
" Laat hem wachten , ik verlaat u niet ."
" Men lacht over ons , mijnheer ;» ging zij blozend voort : " doe mij ' t genoegen en volg uwen vriend , ik zal den geheelen avond voor u te spreken zijn ."
Zij keek hem daarbij zoo smeekend aan , dat hij wel moest gehoorzamen en den dokter volgen , die hem met zich mede nam naar huis e:i onderweg niet moede werd hem van de voortreffelijke hoedanigheden der door zijn oom voor hem bestemde bruid te verhalen .
De baron beet zich op de lippen en zweeg , totdat zij zich in de kamer van den dokter bevonden . Daar gekomen wierp hij zich knorrig op de sofa en riep driftig uit : " Houd toch eens op met uwe loftuitingen , dokter ! ' t helpt toch niets , al was ze ook een engel van schoonheid , ik wil haar niet — al was ' t maar daarom alleen , omdat ' t . lage koppelarij is ! God moge mijn dooden oom genadig zijn , ik kan zijn aandenken niet zegenen !»
" Als ge jufvrouw v . Seefeld maar eerst hebt gezien , baron !"
» Ik wil en mag de oude draak niet zien — ik heb een afkeer van haar — "
" Maar dat is meer dan onrechtvaardig ."
" Onrechtvaardig , dokter ? Als zij mij de liefde en de rechtmatige erfenis van mijn naasten en eenigen bloed-verwant ( bloedverwant ) ontsteelt ?"
" Dat is eene harde en zeer onrechtvaardige beschul-diging ( beschuldiging ) , baron !" hernam de dokter ernstig ; » ik ben te zeer overtuigd van het achtenswaardige karakter der dame , en ik weet wat zij al beproefd heeft om uw oom van dat denkbeeld af te brengen — het baatte niet , hij kon ' t u niet vergeven , dat gij , de laatste afstam-meling ( afstammeling ) van een overoud geslacht , de dochter van een bankier wildet trouwen ."
» Dat is afgedaan !" riep baron Norbeck met somberen blik ; " ik zal als vrije landman mijn kool bouwen en mijne aardappelen aan de markt brengen — misschien zou dat mijn oom beter bevallen .»
" Gij stort u van ' t eene uiterste in ' t andere , mijn waarde vriend ,» hernam de dokter ; " houd toch eens een enkelen keer den gulden middenweg . Uw oom had het goed met u voor , hij hoopte u door deze bepaling uit de netten der trotsche Sirene te bevrijden . Al is juf-vrouw ( jufvrouw ) v . Seefeld ook geen schoonheid , toch is zij goed en braaf , zij heeft een helder verstand en zeldzame geestesgaven — »
« Spreek mij toch niet van die indringster !» barstte de baron uit ; » ik wil haar niet zien , laat staan trouwen ; de gedachte aan die vrouw maakt mij al woedend . Al moest ik er ook toe gedoemd zijn , in ' t zweet mijns aanschijns mijn brood te verdienen , toch zal ik mijn vrijheid behouden en zal ik mij niet voor mij zelven behoeven te schamen .»
» Kom , beste vriend ! De verbintenis met de millionnaire zou u ook wellicht soms hebben doen blozen .»
» Ik beminde Angelika ; ik meende ten minste dat ik haar beminde — men kan zich daarin vergissen — »
» En — is die betoovering zoo eensklaps verbroken ? — Was misschien die kleine vrouw met het armoedig gekleede kind , dat vreemd genoeg in die schitterende coupé verzeild kwam , de toovenares , die dat wonder volbracht ?»
» Kent gij soms die dame , dokter ?» vroeg baron Norbeck schielijk .
" Neen , — maar aan wien behoorde dat arme kind , dat zij bij zieli had ?"
" Ach , dokter , dat is eene kleine aandoenlijke geschie-denis ( geschiedenis ) , die mij gelukkig van den koning Mammon heeft verlost . Luister , gij bewonderaar der draken en indring-sters ( indring-sters ) !» — En nu verhaalde hij hem het voorgevallene in den spoortrein en hoe alles zich toegedragen had .
" Zeer lief ," lachte de dokter ; » dat zou jufvrouw v . Seefeld ook hebben gedaan ."
" Och , loop heen met die heks , die zou er wel voor hebben bedankt . Kunt gij ' t mij nu kwalijk nemen,dat ik smoorlijk verliefd ben geworden op die kleine , aller-liefste ( allerliefste ) fee ?"
" Allerliefst , baron ; het doet mij razend veel genoegen dat gij zoo gauw verliefd raakt — nu heeft jufvrouw v . Seefeld — »
» Ik bid u , dokter , zwijg toch eindelijk van die persoon , want hoe of wat of wie ze ook zijn moge , ik zweer — »
" Stil , geen eeden , beste vriend '! Als man van de wereld en als edelman kunt ge ten minste eene vriend-schappelijke ( vriendschappelijke ) ontmoeting met de dame niet vermijden . En meer verlang ik niet van u .»
" Gij wilt mij tot vertwijfeling brengen , dokter !" riep
de baron , » en moest toch inzien hoe pijnlijk deze ont -
I moeting met die persoon voor mij zijn moet , die zich ,
God weet door welke kunstenarijen , in de - gunst van mijn
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer