Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 245

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 245
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
245
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE O L IJ F T A K .
5
Vele jaren lang - stond het huis der meestersvrouw ledig . De deuren en vensters bleven gesloten en de kleine ingang naar den tuin werd niet meer geopend . De notenboom ruischte echter evenals in vroeger tijd tegen den gevel van het huis ; in de lente en zomer speelden zijne schaduwen op het verlaten plekje aan de steenen tafel , en in den herfst strooide hij zijn loof , dat door den wind werd opgenomen , en zijne vruchten in ' t rond , die op den vochtigen grond wegrotten , zonder dat zich eene hand uitstrekte om ze op te rapen .
Ook het zachte gekweel van den bastaardnachtegaal was verstomd : misschien had de storm haar nestje ver-nield ( vernield ) , of beviel het haar niet meer in de eenzame takken , zoodat hij zijn verblijf op een ander gelukkiger plekje heeft opgeslagen .
Toen echter na jaren een nieuwe , kundige predikant in de dorpsgemeente kwam , werd het huis ingericht voor de opname van de arme lieden der beide dorpen , die niet meer in staat waren om te werken . Doch deze verbouwing wischte het aandenken aan ' t verleden niet uit , en nog in later tijd verhaalden de ouden van dagen aan de jongelieden , de ireurige geschiedenis van de // Schoolmees-tersvrouw ( Schoolmeestersvrouw ) en haar zoon .»
Naar het Duitsch van Febsando Tbibkis ;.
Er viel een koude doordringende stof-regen ( stofregen ) ; rukwinden joegen nu en dan in wilde vaart voorbij , en dwongen den voetganger zijn hoofd te buigen tegen de vlagen in en zich sneller naar een veilige jcnuilplaats te spoeden , //' t is hier helsch donker ,// zei die goede John Crow , toen hij uit den schouwburg op straat kwam , en hij trok zijn ouden versleten cache-nez wat vaster om zijn hals en zette ' t op een draf je naar huis . Maar nauwelijks was hij een eindje op weg , of hij struikelde bijna . Hij stiet zoo iets als een verwensching uit , bukte en raapte het vrij zware voor-werp ( voorwerp ) , dat voor zijn voeten lag , onder het schijnsel van een straatlantaarn , van den grond op . Op ' t eigen oogenblik kwam er een hevige windvlaag , die de lompen waarin het voorwerp gehuld was deed uiteenstuiven , en John zag tot zijn niet seringen schrik het bleek gelaat van een kind .
/' Hemelsche goedheid !// riep hij uit , // een meisje , een kind dat bij zoo'n weer op straat ligt ! Dat's ongehoord ! [ Hoe heet je , kleine ?.... O , God , ik geloof dat ze dood is !» Hij bukte weer en lei zijn hand op haar hart . Eenige vluchtige , snelle slagen overtuigden hem , dat zij nog leefde , en in het volgend oogenblik staarden een paar groote , git-zwarte ( gitzwarte ) en glanzende oogen hem aan . // Wat doe je hier op straat , kleine meid ? Waarom ga je niet naar huis ?// vroeg John Crow . — // Naar huis ?// sprak het kind hem werktuigelijk na en staarde hem verwonderd aan . — // Natuurlijk , waar woon je ?» — // Bij de oude Bet ; ze slaat , me zoo en dwingt me , om te gaan bedelen ; ik heb een hekel aan haar ,» zei het meisje met plotseling flikkerende oogen , terwijl ze in eens overeind stond . — » Heb je dan geen vader of moeder ?» vroeg John , met een blik vol medelijden op haar in-gezonken ( ingezonken ) wangen .
// Eens had ik een Ma — heel langgeleden , maar die is weg ,» antwoordde het meisje met een zucht . — » Maar hoe kwam je toch zoo hier op den weg te liggen ?» informeerde John , wiens belangstelling door haar antwoorden gaande was gemaakt . — » 0ch ik smeekte een man om een aalmoes ,
maar hij schold me voor een diefegge uit , en hij dreigde me , dat hij me zou laten oppakken ; en ziet u , mijnheer , toen liep ik hard weg en ben ' k gevallen . Ik kon niet anders , want ik ben gecne diefegge .// — // Zeker niet ! Ge ziet er ook niet naar uit . Hoe heet ge ?// — // Undine .// — // Dat's een rare naam voor een bedelares . Maar , kind , ga nu naar huis , dat is het beste wat je doen kunt ; .... ' tzal wellosloopen .// — » 0 , ik durf niet .// — // En waarom niet ?// — // Wel omdat , ik geen geld heb en Bet slaat me half dood , als ik niets meebreng ,// zei het meisje ril-lende ( rillende ) . — // Arm kind ,// zuchtte John halfluid . " Ik wou dat ik je helpen kon !" Een oogenblik dacht hij aanzijn vreugdelooze dakkamer , aan zijn door zwaren arbeid geknakte vrouw en zijn vijf hongerige kinderen ; daarop dacht hij , dat dit arme kind er toch nog erger aan toe was dan een van zijn vijftal , en al was John dan maar een arme tooneelspeler , tocli had hij het meêwarigste hart , dat iemand in den boezem kloppen kon . // Wil je met mij meê naar huis gaan , Undine ,// vroeg hij haar vrien-delijk ( vriendelijk ) . Zij keek hem aan , of hij ' t wel meende , en
de alpen . ( Zie blz . 7 ). —
toen ze zijn liefderijken blik zag , lei ze haar hand in de zijne , en zei snel : // Ja .»
II .
In een kleine sombere kamer zat jufvrouw Crow over haar naaiwerk gebogen . Vier kinderen , twee jongens en twee meisjes , hurkten bevend bij een haard , die helaas ! meer rook dan warmte gaf . Een ziekelijk kind lag in een gehavende wieg , die door moeders voet voortdurend in beweging moest gehouden worden . Uur aan uur ging voor-bij ( voorbij ) , en geen ander geluid , dan ' t kraken van het sliiccrende wiegje brak de ongezellige stilte in dat vertrek af . « Henri heeft zoo'n honger , Ma ; komt Pa haast thuis ? » klonk het met een zachte meisjesstem uit den hoek . — » Ja , zoo-meteen ( zoometeen ) kind , schrei niet ! hoor , daar komt Pa al — maak nu gauw de deur open , Johnny !» zei jufvrouw Crow .— Een evenbeeld van John Crow ( klein formaat ) stond op , en opende snel de deur . Een oogenblik nog en daar kwam de vader binnen , met de kleine Undine aan zijn hand . « Maar Crow ! Mijn God , wat heb je daar meegebracht ,
John ?» vroeg jufvrouw Crow opstaande , terwijl zij van verbazing haar werk vallen liet .
» Een arm zwerfstertje , door haar ouders verlaten , dat de Heer ons gezonden heeft ,» antwoordde John .
— » 0 John ! John ! Ge zult me nog gek maken . Zie die vier naakte wanden eens aan , die vijf hongerige kinderen en mij , die week aan week zwoeg en tob , en zeg me , zeg me hoe ge die kleine bedelaarster er bij onderhouden wilt ? » Die vraag liet geen antwoord toe . Crow was ont-moedigd ( ontmoedigd ) , liet zich op een stoel neervallen en hield zijn handen boven ' t vuur . Eindelijk zei hij : // Moeder de vrouw , ik geloof , dat God ons niet van den honger zal laten omkomen , omdat we een verlaten schepsel , dat nog armer is dan wij zijn , om Zijnentwil , een schuilplaats geven . En wie weet kan ze zelve allicht iets voor haar onder-houd ( onderhoud ) er bij verdienen . Wat kan je alzoo , Undine ? » — » Ik kan dansen ,» zei ze snel . // Bet had een draai-orgel ( draaiorgel ) , en kleine Jans speelde op de tamboerijn en ik danste op straat .» John Crow stond op , nam zijn viool van den muur , begon te spelen en zei : » Dans , Undine !» Het kind wierp haar gescheurden hoed en doek af , schudde de lange gitzwarte lokken van haar hoog blank voorhoofd naar achteren en , een kleine buiging makende , begon ze te dansen . Er sprak veerkracht on losheid , een natuurlijke bevalligheid , een onmis-kenbaar ( onmiskenbaar ) talent voor het dansen , uit ieder harer bewegingen . Toen zij den dans geëin-digd ( geëindigd ) , had liet zich ze op eene knie neder en boog t { haar hoofd , alsof ze op de goed-keuring ( goedkeuring ) der omstanders wachtte . Toen klapte John verrukt in zijn handen , en riep : » Heel goed , klein vrouwtje , heel goed ! Je fortuin is gemaakt ! Undine zal ons aften geluk aanbrengen , vrouw , of mijn naam is niet John Crow .»
III .
/- Hebt ge onze betooverende La Vil-lette ( Vil-lette ) al gezien ?» vroeg een naar den laatsten smaak gekleed heer , toen hij op den Broad-way ( Broadway ) zijn vriend Edward Lester ont-moette ( ontmoette ) .
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het