Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 242
De Olijftak
beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 242
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
242
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
n
DE O L IJ F T A K .
van zijn verlangen had gesproken .... Ik hoop , dat hij thans niet meer twijfelen zal ....»
Bert verzekerde , dat hij geenen twijfel meer koesterde . Bavo hernam :
« Dan is dat eerste punt eene afgedane zaak , en spreken wij er niet verder over — Maar nu het tweede punt , Nathalia .. . . Tot hiertoe hebt gij mij niet gezegd , hoe gij over Bert en zijn aanzoek denkt .... Ik weet wel , dat het eigentlijk niet noodig was .... Ik ben uw vader ; als eene recht-schapen ( rechtschapen ) dochter zijt gij mij gehoorzaamheid verschuldigd .... Wanneer ik vrede heb met zijn aanzoek , moet gij er insgelijks vrede mede hebben .... Nu , daaromtrent ben ik gerust : ik ben zeker , dat gij ' t met mij eens zijt .... Ik zegde het daareven aan de vrienden ; doch zij wilden mij niet gelooven . Zij beweerden , dat gij geenszins in mijn gevoelen deeldet ; en dat gij , als ik u het vuur aan de schenen legde , u tegen mij zoudet durven verzetten .. . Toen heb ik gezworen , dat gij u onmiddellijk zoudt verklaren . . . Daarom zijn wij hier , ik en Bert .... Welaan , verklaar u . Lever ons het bewijs , dat ik gelijk had , en dat de vrienden ongelijk hadden . Toon u eene gehoorzame dochter . Zeg , dat gij bereid zijt mijnen enBert's wensch te vervullen — Beloof , - -dat ( -dat ) gij eerlang zijne vrouw zult worden en , in afwachting , hem vriendelijk en beleefd zult bejegenen , gelijk hij't van zijne toekomende mag verwachten .»
Nathalia stond als versteend . Wel was het , wij weten het , dat haar vader nu en dan haar met Bert was aan boord gekomen en zelfs door toespelingen haar had doen verstaan , dat het hem niet dan welge-vallig ( welgevallig ) konde wezen , haar in eene verkeering met den zoon van Donckers te zien toe-stemmen ( toestemmen ) . Zoo uitdrukkelijk als deze reis , had hij haar eventwel nooit zijnen wensen te kennen gegeven . Van daar dat zij geheel was uit het veld geslagen . In den beginne wist zij letterlijk niet wat te antwoorden , zoodanig had de bevelende toon van Bavo haar getroffen . Dan , zij kwam van liever-lede ( lieverlede ) tot bezinning . Spoedig was toen haar besluit genomen . Ofschoon het haar speet rechtstreeks tegen haren vader te moeten ingaan , dewijl zij bij ondervinding wist , dat het niet geschikt was , om hem van zijn voornemen af te brengen , voelde zij , dat er niets anders op stond ; en dat zij niet mocht dralen , niet langer haren vol-slagen ( volslagen ) afkeer van Bert en no ? meer van een huwelijk met hem verbergen .
« Vader ,» sprak zij , eerst met eene onvaste , doch allengs met eene vastere stem , « vader , wat gij van de gehoorzaamheid gezegd hebt , welke ik u verschuldigd ben , is waar ... Nogtans zijn er van die geval-len ( gevallen ) , waarin een vader die gehoorzaamheid van zijne kinderen niet eischen mag , zonder de palen van zijn gezag te overschrijden ...»
Een schimplach vertoonde zich op Bavo's gelaat .
« Ha ! Er zijn , meent gij , gevallen ?... En welke zijn die gevallen , als ik ' t mag weten ?» vroeg hij met geveinsde kalmte .
« Die , bij voorbeeld , waarin geheel de toekomst eener dochter op het spel staat , waarin over geheel haar volgend leven , misschien over haar tijdelijk en eeuwig geluk of ongeluk moet beslist worden ,» antwoordde Nathalia met hoogen ernst .
« Zoo ... En waarschijnlijk is het een geval van dien aard , dat zich thans voor-doet ( voordoet ) ?»
« Gelijk gij zegt , vader !»
« En dus ?. ..»
« Ik bid , ik smeek u mij niet te dwin-gen ( dwingen ) ! ... Eisch van mij al wat gij wilt , en met vreugde zal ik u gehoorzamen ; doch ik kan , neen . ik kan in het huwelijk niet toestemmen , dat gij mij voorstelt .»
« Gij weigert ! Gij durft weigeren !»
« Het armste meisje van de straat heeft het recht eenen echtgenoot te weigeren , met wien zij voelt , dat zij rampzalig zoude wezen !»
« Het armste meisje van de straal !... Het is mogelijk ; doch gij ,... Gij hebt dit recht niet ! . .. Gij hebt het niet , omdat . . . omdat ik niet wil , dat gij dit recht hebbet ! Omdat ik wil , dat gij u aan mijne eischen onderwerpet !. .. Omdat ik wil , dat gij de vrouw van mijnen makker wordet !»
« Nooit !» riep Nathalia beraden .
« Nooit !... Gij durft zeggen nooit !.. .»
« Nog liever sterven !» kreet het opge-wonden ( opgewonden ) meisje .
Bavo's geduld was ten einde . Dreigend trad hij , met opgeheven arm èn vlamuien-blik ( vlamuien-blik ) , op haar toe ; en niet zonder moeite konde Bert hem beletten haar te naderen en de hand aan haar te slaan .
Weenend was Nathalia op eenen stoel neergevallen . Zij snikte luid . Hare tranen schenen nog zijne gramschap te vermeer-deren ( vermeerderen ) !
« Tranen nu !... Ja , dat is het ! Ween , ween,ongelukkige !» schreeuwde de scheeps-timmerman ( scheepstimmerman ) haar de vuist toonende . « Als gij denkt , dat uw gesump mij van besluit zal doen veranderen , dat ik mij door uwe krokodillentranen zal laten vermurwen , bedriegt gij u grootelijks !... Gij zult mijnen wil volbrengen , of ...!
Wederom was Bert verplicht hem tegen te houden . Toch liet hij niet af haar met verwenschingen en bedreigingen te'over-laden ( te'overladen ) .
« Laat mij los , Bert !... Laat mij los , jongen !» raasde hij . « Ik moet haar mores leeren , haar kastijden , gelijk zij ' t ver-dient ( verdient ) !.. Mij in het aangezicht zeggen , dat zij niet gehoorzamen wil !.. . Het roept om wraak !... Zij zal met u trouwen , al moest ik zelf haar naar de kerk en ' t gemeen-tehuis ( gemeentehuis ) sleep en ; al moe st ik ! . . . Wij zullen eens zien wie van ons beiden meester is !. Maar ik weet wel , waarom zij u versmaadt , waarom zij zich wederspannig toont en onbeschaamd zich tegen mij durft ver-zetten ( verzetten ) !... Het is nogmaals die vervloekte schavuit van Kasper , die hier in het spel is !. .. Niet waar , ondeugend kind , ontaarde dochter , dat het voor dien ellendeling is , dat gij u verstout mij te trotseeren , mij te tergen ?...»
Nathalia antwoorde niet . Zij konde niet antwoorden . Zij konde enkel schreien en wanhopig de handen wringen .
« Kasper !» riep Bert nijdig . .. » Kasper !»
» Ja , Kasper f ... ' t Is Velker zelf , die ' t mij gezegd heeft ... Zij is het eens met den mouwstrijker , met den mondtluiter !... Zij bemint hem !... Wellicht was hij dezen morgen reeds hier , om haar in hare wederspannigheid te sterken , haar tegen u en mij op te hitsen !. .. Maar , dat hij zich in acht neme , de lafaard ! . .. Dat ik hem niet bij haar vinde , hier in huis ont-moete ( ontmoete ) ! ... Ik sla hem dood , zoo waar er een God leeft !...»
Juist terwijl hij die woorden uitsprak , viel zijn blik op den pijakker , dien Kasper , gelijk wij gezien hebben , bij zijne intrede in de woning , op eenen stoel had gewor-pen ( geworpen ) . In zijne haast , om weg te komen en niet door Bavo en Bert verrast te worden , had hij dien , bij zijn vertrek , vergeten . Als een hongerig roofdier op zijne prooi , schoot Bavo er op los , vatte het kleeding-stuk ( kleeding-stuk ) , smeet het op den vloer , vertrapte het als wilde hij het met de voeten vermor-zelen ( vermorzelen ) , en riep met eenen verschrikkelijken vloek :
« Wat zegde ik u !... De schurk is werke-lijk ( werkelijk ) hier geweest !... Dat is zijn pijakker !... Het verklaart ons alles !... Maar wee hem , wee den aartsschelm !... Hij zal niet straffe-loos ( straffeloos ) mij tot onder mijn dak komen tarten en hoonen !... Hij zal niet ongestraft in mijn
eigen huis mijne dochter tegen mij komen opmaken !.. . Volg mij , Bert ! . .. Het gaat u aan , zoowel als mij . . Wij zullen hem opzoeken , hem zijne roekeloosheid duur betaald zetten !. . . Wij zullen hem eene les geven , welke hij lang zal gedenken !... Kom !»
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer