Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 223

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 223
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
223
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
7
Zijne leerlingen ? Van de meesten hunner had men gerust kunnen zeggen : /' Zoolang zij onder den Dominé zaten , waren zij gedwee , en zagen er vrij gedwongen vroom uit , maar nauwelijks waren zij den goeden man uit de oogen , of ' t waren weer de gewone mensehen-kinderen ( mensehen-kinderen ) , met al hunne gebreken , maar ook weer met al hun ongedwongen en onbedwongen levenlust .» Zij bekommerden zich dus weinig om godsdienstzin , en nog minder om godsdienstzaken . Onder de enkelen » die hierop eene uitzondering maakten , kwam in de eerste plaats voor Mary Dumont , eene figuur even kolossaal als de Predikant zelf , ' t welk zeker voor een groot deel de oorzaak was van den onbegrensden eerbied en de vurige bewondering , die zij den Leeraar toedroeg . Bovendien : zij was zoodanig opgevoed , dat zij nu meende te gelooven , wat Ds . Bredus z e i d e te gelooven . Zij was de meestgeliefde leerlinge van den Leeraar , en de Leeraar was haar niets meer of minder dan haar afgod . Hare vriendin Anna , tevens de beminde haars broeders , was wel onwetender , maar ook openhartiger , en mocht , om hare in het oog vallende zachtmoedigheid bij den Dominé nog al een potje breken , temeer daar Mary haar nog al eens een woord op zijn pas in het oor wist te fluisteren . Van de overige meisjes , wist de eene helft juist altijd zooveel over de zaak , die besproken werd , als er in hun boekj e stond ; de overigen zagen het boekje maar eens in , terwijl zij zich opschikten om naar </ de vraag // te gaan .
Bene oorspronkelijke gedachte heb ik van niemand hunner ooit gehoord ; trouwens er werd ook niet naar gevraagd .
Het mannelijk personeel bestond uit een drietal aanstaande timmerlui , een aspirant-metselaar en een tuinier ( wiens vader kortelings was overleden , en die nu de zaken voor zijne moeder dreef ). Dat de jongens goed voor hun ambacht waren , wil ik gaarne gelooven ; dat de meesten een goed hart in het lijf omdroegen , kan ik betuigen ; maar nooit , neen nooit heb ik een antwoord van hen gehoord , dat kant of wal raakte . Men kon het
hen aanzien : zij beschouwden//de vraapr » als//eene lastiee
ii ji ui D
Karwei . // Benstemming was hunne meening , dat de Dominé // een knappe kerel // was , en // niet kwaad ook ,» en dat zij weetnieten waren , maar , met Paschen zou toch alles afgeloopen zijn , en dan waren zij toch // aan-genomen ( aangenomen ) //; een mensch weet nooit , waar ' t kan te pas komen . Zoo redeneerden die vijf jongens , en overigens lieten zij Gods water maar over Gods akker loopen .
De zesde alleen maakte eene uitzondering . Dat was Willem Schrijver , een tenger ietwat pedant kereltje , pas van onder het mes der examinatoren gekomen , en nu geplaatst als hulponderwijzer aan eene der openbare scholen .
De meeste cathechisanten mochten hem graag lijden omdat hij in hunne dolle streken , altijd haantje de voorste was , en tevens de eenige , die over // de waarheid // soms anders durfde denken dan de Leeraar , waarop deze dan onze » ongeloovige vent // duchtig de ooren waschte , tot groot genoegen van de overige jongelui . Recht ver-stoord ( verstoord ) heb ik Ds . Bredus echter nooit op hem gezien , daar Willem genoeg slimheid bezat om te zwijgen of toe te geven , als hij meende dat // de Dominé // warm werd .
Zoo was het zelf moeielijk uit te maken , wie het meeste bij den Predikant gezien was : Mary of Willem . De eerste bezat het hart van den man uit den ouden , de laatste ( dat van den man uit den nieuwen tijd .
' t Was weer Zondag avond , — mistig en somber Januari-weder ," zoodat eenige der jongelui , die anders maar eens rondkuierden , reeds een half uur voor den tijd , den koster gingen verzoeken de deur der consistorie-kamer ( consistoriekamer ) te openen . Die man moest echter nog eerst het vuur aanmaken , de lichten ontsteken , de stoelen en banken zetten , zoodat onze voorloopers nog een kwartiertje moesten wachten . Intusschen was het gezelschap ver-meerderd ( vermeerderd ) , en de meesten brachten , benevens hun zonda^s-pak ( zonda^s-pak ) ook hun zondagsgezicht mede . Daar wordt de deur geopend . Nu was de zaal vrij eng voor een dertigtal personen . Hoewel er op het oogenblik nog slechts een dozijn aanwezig waren , groeide het aantal toch allengs aan .
De vroolijke stemming nam toe . Daar kwam Schrijver ook . Hij overzag het groepje eens en voegde zich bij de vroolijksten . Doch eindelijk moest hij voor het toenemend aantal bezoekers zijne plaats ruimen . Enfin , Schrijver wist raad .
Van de bank op de tafel was maar één sprong . In de plaats van twee lieve gezichtjes naast , — had hij er nu wel zes vóór zich .
Eindelijk bracht een der meisjes het gesprek op het lokaal . // Een nare troep // , merkte Willem op . Er is geen plaats om te zitten .// Die harde bank begon hem toch wat te vervelen . // Wacht //, zegt hij , // ik zal eens een paar stoelen uit de kerk halen .// Wie helpt een handje ?// Welde meesten hielpen , zoodat er spoedig zitplaatsen te veel waren . Daarbij was men zoo onzacht te werk gegaan , dat koster Stokvis // een aap van een vent », zeiden de catechisanten — zich met de zaak kwam bemoeien . Maar och ! de man had beter gedaan stil in zijne kamer te blijven !
// Wat een rumoer , brutale kerels //, beet hij de opge-wonden ( opgewonden ) gasten toe . //// Dan moest je maar zorgen , dat we behoorlijk kunnen zitten ,//// was het vrij scherpe ant-woord ( antwoord ) van Willem . // Jij de deur uit!//was ' t bescheid .
Maar jawel , Willem was klein , maar ook rap . Bovendien , hij kon op den steun zijner mede-catechisanten rekenen . In een oogwenk draaide hij de beide lichten uit , en sprong achter de anderen . En nu drongen zij allen den armen koster onder luide en honende aanmerkingen de zaal uit , terwijl de opgewonden [ lui Jhem de deur achter den neus dichtwierpen . // Zie zoo ,// zeide Willem , terwijl hij de lichten weder ontstak , «- die ons hier niet met vrede kan laten , moet er maar tut .»
Doch onder al die drukte werd aan dominé niet veel meer gedacht , anders was het rumoer wel wat bedaard toen de klok zes uur had geslagen , en had men bemerkt dat de gewone uitkijk buiten gesloten was ; want de deur was zoo onzacht dicht gesmeten , dat het slot was afgesprongen .
Ds . Bredus kwam van verre aan . De uitkijk ging waarschuwen . Hoe , de deur gesloten ? Hei , jongens ! daar is de Dominé ! Hei jongens !
Willem naar de deur .
« De deur is op slot ! Nou kijk ook eens even , // riep hij de overigen toe ; maar met kijken was de deur niet open te krijgen . De luidruchtigheid en vreugde veranderde nu plotseling in stilte en ontsteltenis , welke nog vermeerderde toen Zijn Eerwaarde zelf zijn zware basstem aan de deur deed hooren .
De uitkijk had zich intusschen uit de voeten gemaakt . De meeste catechisanten sidderden , zelfs Willem en Mary : want zij kenden // hun Dominé .// Dit muisje zou een staartje achterlaten .
» Hoor eens ,// fluisterde Willem , hou-je bedaard , en zeg niets ; ik zal het woord wel doen ; en schoon ook hij inwendig ongerust was , rekende hij toch op de rad-heid ( radheid ) zijner tong en zijne gevatheid , en bovenal op de gunstige gezindheid , die de Predikant voor hem koesterde .
// Dominé , de deur is op ' t slot .//
Ja , dat merk ik , — hoe komt dat ?// «/ Ze hebben ze dichtgesmeten , Dominé .//
Zoo en zit gij er alleen in ?//
// Neen , Dominé , maar //, en nu begon hij opzijn
gevatten , maar toch innemenden toon het geheele voor-val ( voorval ) zonder veel omwegen op te biechten . Hij bezat genoeg karakter , om de geheele schuld op zich te laden , terwijl hij daarbij niet verzuimde ' s kosters slordigheid en ruwheid met de levendigste kleuren af te schilderen . Intus-schen ( Intusschen ) was deze de deur komen openen , en meende nu op zijne manier den Predikant het zaakje eens uiteen te zetten , doch de verklaring van Ds . Bredus , dat deze reeds geheel op de hoogte was , legde hem het stilzwijgen op . De man trok af , en de Predikant bleef met zijne leerlingen alleen . En daar keek hij op zijne bedrukte catechisanten , en beval hun dien avond maar naar huis te gaan , // omdat hij //, zooals hij zeide , // overdezerust-verstoring ( overdezerust-verstoring ) op den Sabbath zeer gebelgd was .»
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het