Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 210

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
DOT_1871 De Olijftak
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 210
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
210
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
' 2
DE OLIJFTAK .
opstokingen van Bert behielden de overhand ; hij eindigde met te verklaren , dat het hem speet , maar dat hij het bedoelde huwelijk niet konde inwilligen .
Thans was het de beurt van M . Velker vreemd op te kijken .
« Gij weigert !» sprak hij . « Ik kan het nau-welijks ( nauwelijks ) gelooven , want .... Komaan , welke reden hebt gij , om u tegen die echtver-eeniging ( echtver-eeniging ) te verzetten ? ... Waarom weigert gij ?»
« Omdat ik niet voornemens ben van den eersten den besten gelukzoeker mijn ' schoonzoon te maken ,» was het droge antwoord .
« Een gelukzoeker !. .. Kasper een geluk-zoeker ( gelukzoeker ) !... Waar zijn uwe zinnen ?... Moet ik u herhalen , dat ik den jonkman ken , en dat ik overtuigd ben , dat hij mijn vertrouwen ten volle waardig is !... Of denkt gij , dat ik niet weet wat ik doe ? . . . Ik meen u genoeg te hebben bewezen , dat ik niet gewoon ben onvoorzichtig te werk te gaan ; dat ik mijn vertrouwen niet licht-vaardig ( lichtvaardig ) wegschenk .»
« Ja , dat is uwe * zaak ,» hervatte Bavo tamelijk barsch , want de woorden van M Velker hadden hem de gewaande ver-ongelijking ( verongelijking ) nog levendiger doen gevoelen . « In allen gevalle hebt gij het recht uw ver-trouwen ( vertrouwen ) te schenken aan wie ' t u goeddunkt ,» ging hij voort op spijtigen toon , « en staat het u , gelijk gij daareven aanmerktet , volkomen vrij den meesterknecht te nemen , die u best bevalt . Doch gij zult mij , hoop ik , toegeven , dat het niet minder mij vrij staat over de hand mijner dochter te beschikken naar goedvinden . Als werkman ben ik u gehoorzaamheid verschuldigd ; als vader ben ik meester te doen wat ik wil ... En zoo ik ' t al moet gedoogen , dat een vreemde indringeling de voorkeur op mij krijge voor het meester knechtschap ; een ' schoonzoon toch ben ik niet verplicht mij door wie ' t ook zij te laten opdrin - gen ( gen ) .» M . Velker bleef kalm . « Van opdringen # kan hier geene spraak hoegenaamd wezen ,» zeide hij . « Ik kom u enkel verzoeken uwe dochter met een ' braven jonkman te laten trouwen , die haar zal gelukkig maken , die haar bemint en door haar bemind wordt ...» Bavo ontstelde .
« Die door haar bemind ! . .. Dat is niet !... Dat is valsch !...» riep hij haastig . « Dat hij haar naloopt , is mogelijk ...; maar dat zij hem zoude beminnen , is laster ... Zij heeft er mij nog het eerste woord van te reppen ... Gelukkig voor haar ,» voegde hij er toornig bij . « De beenen sloeg ik haar vaneen , indien zij ' t ooit waagde mij met hem aan boord te komen , mij eene silbe in zijn voordeel te zeggen !» M . Velker haalde de schouders op . « Dat zij er u niets van gezegd heeft ,» sprak hij weder , « is zeer natuurlijk . Het bewijst , dat zij even verstandig als braaf en beminnelijk is ... Zij ook weet waar-schijnlijk ( waarschijnlijk ) hoe onrechtvaardig gij Kasper beoordeelt , hoe ongunstig gij voor hem gestemd zijt ... Zij zal hebben willen wachten , tot gij van uwe dwaling waart teruggekeerd,vooraleer uhaar geheim mede te deelen ... Dat zij nogtans zooveel van hem houdt , als hij van haar , dat er weder zij d-sche ( d-sche ) genegenheid bestaat , kan ik u ver - zekeren ( zekeren ) .» Bavo ontstelde nog meer . « Des te erger !. .. Nooit zal zij mijne toe-stemming ( toestemming ) krijgen !... Nooit zullen zij malkanderen hebben !» schreeuwde hij het uit , rood van kwaadheid .
« Nooit ! ... Gij wilt dan uwe dochter , uw eenig kind ongelukkig maken ? ...» « Ik wil ... Ik wil .. .!» Hij was op het punt eene grofheid uit te brengen , doch hield zich in . De eerbied ,
welken hij van kindsbeen voor M . Velker had gekoesterd , belette hem voor alsnog zich zooverre te vergeten .
« Ik wil dat zij naar mijnen zin trouwe .... » verbeterde hij . « En dan , ik wil ook een man van mijn woord blijven », besloot hij bedarend .
« Een man van uw woord !... Hebt gij iemand uw woord gegeven ?»
« Dat heb ik !»
« En mag men weten wien ?»
Havo antwoordde eerst niet . Hij was min of meer verlegen ... Hoezeer tegen Kasper ingenomen , schaamde hij zich den man te noemen , wien hij de voorkeur op den jon-geling ( jongeling ) meende te moeten geven , daar hij zelf , zonder het zich te bekennen , gevoel-de ( gevoelde ) ,, hoeverre die man beneden den jonge-ling ( jongeling ) stond , hoe weinig hij met den jongeling konde in vergelijking komen .
« Welnu , laat eens hooren : aan wien hebt ge uw woord verpand ?» vroeg nogmaals M . Velker , wien zijne verlegenheid niet ontging , «' t Is bijna , alsof gij vreest , uwen toekomenden schoonzoon te noemen ...»
Die aanmerking deed Bavo moed vatten .
« O , in geenen deele !» antwoordde hij , op nieuws stouter . « Het is aan ... Bert , dat ik Nathalia heb toegezegd !...»
« Aan Bert ! Aan Bert Donckers !... ' t Is zeker niet waar ?» riep M . Velker ge-troffen ( getroffen ) uit .
« Waarom niet ? ... Bert Donckers is de meest verkleefde , de trouwste mijner makkers , is mij een ware vriend !»
« Hij !»
« O , ik weet , dat hij het geluk niet heeft u te bevallen , dat hij bij u in het zwart boekje staat ... Geen wonder ' Hij is geen vleier , geen mouwvager , gelijk Kasper .»
M . Velker werd gram .
« Mouwvager !» sprak hij streng . « Ziedaar nog een van die woorden , waarmede gij gaarne schermt ; en ; tl ^ iiij't uitgesproken hebt , meent gij , dat alles afgedaan is , dat uwe eigene gebleken en eens anders hoe-danigheden ( hoedanigheden ) vernietigd zijn ... Mouwvager !... Wil ik u zeggen , wie voor u en uws ge-lijken ( gelijken ) een mouwvager is ? ... De werk-man ( werkman ) , die begrijpt , dat er zoowel meesters als werklieden moeten zijn ; de werkman , die , zonder zijne gezellen te verongelijken , zijne meesters eerbiedigt en bemint , in stede van op hen te vitten en te smalen ; de werkman eindelijk , die zijnen plicht doet en alzoo zich de achting en vriendschap zijner meesters weet te verwerven , die is voor u een mouwwager ... Ik moet u echter verklaren , dat juist die werkman , en die werkman alleen , de goede is ; en ' dat zij , die anders handelen , slechte werk-lieden ( werklieden ) zijn ... Mouwvager !... Uw Bert is geen mouwvager , dat is zeker ; maar weet gij wat hij is ?.... Een onbekwame , afgunstige luiaard , die blijde mag zijn , dat ik hem op de werf duld , en die mij zal dwingen hem werkelijk door te zenden , weg te jagen , indien hij niet van gedrag verandert , dat is hij !.. . En aan zulk een ' bengel zoudt gij uw goed kind , uwe brave Nathalia vergooien !... Ik hoop , dat het niet gemeend is , dat gij er ernstig zult over nadenken , vooraleer u eene dergelijke dwaasheid , om geen harder woord te ge-bruiken ( gebruiken ) , te veroorloven ... Zijn vader : heeft u , in den tijd , misslagen genoeg i doen begaan , onder andereeenen , welken gij niet kunt vergeten hebben , welken gij niet moogt vergeten ;... en ik zal niet ge-! ( ge- ) doogen , dat , na hem , de zoon insgelijks l uw kwade geest worde ... Onthoud het ! wel : dwingen wil ik u niet ; doch ik ver-! ( ver- ) lang , dat gij , vooraleer uw woord gestand j , te doen , overweget , wie Kasper is , en
genoot als den onbekwamen , kwaadaar-digen ( kwaadaar-digen ) opruier , dien gij uwen meest ver-kleefden ( verkleefden ) makker , uwen vriend durft noemen , en dien gij u moest schamen te hanteeren Vaarwel !... »
Hij vertrok en liet Bavo alleen , zonder verder een antwoord van wege den ver-bluften ( verbluften ) scheepstimmerman af te wachten .
( Wordt vervolgd ).
DE SCHOOLMEESTERSVROUW EN HAAR ZOON .
Een verhaal van Marie Giese , schrijfster van : „ Zoo is ' t beschikt in Godes hand ."
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
laatste wijziging 06-06-2023
1 gedigitaliseerd
 
 
 

Deze site plaatst cookies ten behoeve van het optimaliseren en verbeteren van onze digitale dienstverlening.
Dit gebeurt anoniem. Door gebruik te maken van deze website ga je daarmee akkoord. Lees er meer over in ons privacy statement

Ik snap het