Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 194

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 194
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
194
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
2
DE OLIJFTAK .
van Bavo , een ' der oudste arbeiders van M . Velker , treffen wij eene dier groepen aan . Degenen , waaruit zij bestond , verkeerden in nog al opgewonden stemming . De ver-moedelijke ( vermoedelijke ) aanstelling van Kasper tot meesterknecht , waarvan het gerucht zich begon te verspreiden , was het onderwerp van hun gesprek . Vooral Bert , sinds eenigen tijd de alter ego , dat is onafscheidbare makker , van den meester des huizes , gaf zijn misnoegen in krachtige bewoordingen lucht .
« Er valt niet aan te twijfelen !» sprak hij op bitteren toon . « De vreemde geluk-zoeker ( gelukzoeker ) zal onze overste , onze bevelhebber , onze meesterknecht worden !»
« Onmogelijk !» riepen al de aanwezigen .
« Als ik ' t u zeg : hij en geen ander zal de plaats van Jan Vervloet hebben !»
Jan Vervloet was de naam van den meesterknecht , dien M . Velker had moeten doorzenden .
« Maar zijt gij des zeker '.' ■— Bedriegt gij u niet ?» vroegen een paar van de be-daardste ( bedaardste ) scheepstimmerlieden .
« Oordeelt zelven :» antwoordde Bert . « Dezen morgen , terwijl ik aan de smak arbeidde , kwamen de baas en de Kasper ook daar . Zij bemerkten mij niet eens , zoo druk waren zij aan ' t praten . M . Vel-ker ( Velker ) legde den vreemdeling een aantal dingen uit , waarover hij niet gewoon is zich met een ' onzer uit te laten , en vroeg hem ten slotte wat hij er van dacht . Het antwoord verstond ik niet , des te beter wat de meester verder zeide ; en , zoo waar als ik hier voor u sta ! het klonk mij net als eene aanstelling in de ooren . « Waar inzonderheid dient voor gezorgd ,» sprak M . Velker , « is , dat de jongens over hunnen meesterknecht tevreden zijn , dat zij geene reden hebben tot klagen over de wijze , waarop hij de werkzaamheden bestiert en met hen omspringt . Kan hij zich door hen doen beminnen , dan heeft hij gewonnen spel . Dan arbeiden zij met lust en doen meer af op éen enkelen dag , dan anders op drie .» Zoo sprak M . Velker . Denkt gij , dat hij aldus zoude gesproken hebben , indien hij niet voornemens ware den Kasper boven ons te verheffen ?»
« Het zoude al te erg zijn !» merkte een der werklieden aan .
« Krg ?... Zeg , dat het snood , dat het schandelijk zoude wezen !» verbeterde Bert . « Hoe , onder de zeventig arbeiders van de werf , zijn er wel dertig , die sedert meer dan tien jaren voor M . Velker werken ! ... En in stede van een ' hunner te nemen , gaat hij den laatstgekomen , iemand , die pas een jaar in zijnen dienst is , uitkiezen ! ... Het is ongehoord , schandelijk , zeg ik u !... En zoo ' t dan een bejaarde timmerman , rijk aan ondervinding en kennissen , als-mede ( alsmede ) een kerel uit onze streek ware !. .. Maar neen : een jonge knaap , pas de kinder-schoenen ( kinderschoenen ) ontwassen ; een vlasbaard , men weet niet van waar , herwaarts overge-waaid ( overgewaaid ) !... Een kwant , wiens grootste ver-diensten ( verdiensten ) hierin bestaan , dat hij de kunst bezit den huichelaar te spelen , den baas de mouw te vagen en naar den mond te fluiten !»
« Hij is een beslagen gast , een bekwaam en tevens goed arbeider , dat moet men bekennen ,» bracht Bavo in het midden .
« En zijn er dan geene beslagen gasten , geene bekwame en tevens goede arbeiders onder ons ouderen ?» hernam Bert met klimmende drift . « Van mijzelven wil ik niet gewagen , want , zoo als het spreek-woord ( spreekwoord ) zegt : eigen lof stinkt ... Daarbij ik geef niet zooveel » vervolgde hij met de vingers klappende , « om het meesterknecht-schap ( meesterknechtschap ) . Maar , zijner , zonder mij , niet vele anderen , die , even goed als de vreemde snoeshaan , in staat zouden wezen de werf te bestieren ?»
« Inderdaad , die zijn er !» klonk hel uit den mond der meesten .
« Zoudt gij zelf,bij voorbeeld , gij , Bavo , die reeds meer dan twintig jaren op de werf zijt ,» vroeg Bert zich tot dezen wen-dende ( wendende ) , « zoudt gij niet beter dan hij voor meesterknecht kunnen spelen ? ... Hij is in Frankrijk en Engeland geweest ! .. Wat bewijst het ? . .. Dat hij een trekvogel , een-lastige ( een-lastige ) bengel is , die nergens rusten of duren kan , meer niet . Gij zijt hier geble-ven ( gebleven ) !... Volgt er uit , dat gij min bekwaam , min ervaren zijt dan hij ? ... Geenszins . Er volgt enkel uit , dat gij meer hart voor uwe geboorteplaats , voor uwe medeburgers en zelfs voor de werf hebt ; dat gij minder dan hij aan uwe luimen toegeeft , en dat gij minder uw eigen belang beoogt dan dat van uwen meester .»
« Het is zeker , dat , bijaldien ik lust gevoeld hadde om van hier te gaan en elders te werken , de gelegenheid mij daar-toe ( daartoe ) niet zoude ontbroken hebben ,» zeide Bavo . « Hoe dikwijls heeft men mij niet naar Antwerpen , naar Rotterdam , Amster-dam ( Amsterdam ) en zelfs nog verder willen troggelen ?» « Maar gij weigerdet M . Velker te ver-laten ( verlaten ) , gij verkoost hier te blijven . wijl gij van de werf en haren eigenaar hieldt , niet waar ? ... Welnu , wil ik u iets zeggen , Bavo ? Gij hadt ongelijk , groot ongelijk . Elders hadt gij ' t wellicht ook tot meester-knecht ( meesterknecht ) kunnen brengen ; terwijl hier . . . Gij ziet hoe men uwe trouwe diensten en uwe verkleefdheid beloont !... Een melkmuil , dien niemand van haar of pluim kent , wordt vóór u gesteld !... Gij moet u tot den onderdanigen dienaar vernederen van een ' lafbek , die nog op zijn moeders schoot zat , toen gij reeds een volslagen scheepsbouwer waart !»
Het bloed steeg Bavo naar het hoofd . Hij werd rood tot in zijn haar , beet op zijne lippen en balde de vuist :
« Het is waar , maar al te waar !» vloekte
| hij .
« O , ' t is niet al ! . . . Gij zijt niet aan het einde ,» hernam weer Bert . « Wachtmaar : gij zult nog wel andere dingen zien , dat beloof ik u . Of denkt gij misschien , dal men voor u eene uitzondering zal maken ? Vlei u met die hope niet . Het zal u gaan
I als anderen , als allen . Wanneer gij nog
i eenige jaren ouder zijt , wanneer gij het overschot uwer krachten den meester ge-schonken ( geschonken ) en u voor hem teenemaal krom en stijf zult gewroet , zult geslaafd hebben , wanneer gij niet langer arbeiden kunt , zal men u zekeren dag aankondigen , dat gij uw loon niet meer verdient , dat gij voor niets meer deugt en elders moet zoeken aan den schralen kost te komen ... Men zal u
! afdanken , u afkeuren als een uitgediend
I ruiterij paard , u wegzenden als een ' lastigen
' schooier en misschien u den weigemeenden
II raad geven in ergens een gesticht van lief-I ( lief-I ) dadigheid te gaan sterven !»
« Doemnis !» kreet Bavo .
« Maar ... M . Velker is anders een goede meester , die nog al belang in ons en de onzen schijnt te stellen ,» stamelde een der werklieden .
« Ik kan niet gelooven , dat hij ooit zoo barbaarsch meteen ' onzerhandele .» voegde een ander er aarzelend bij .
« Gij zult " zien , zeg ik u ! ... » hoon-lachte ( hoon-lachte ) de onverbiddelijke Bert . « Wat heden gebeurt , is slechts een begin , dient alleen om u een voorsmaak van de toekomst te geven ... Een goede meester , hij , die ons op de schromelijkste wijze miskent en ver-ongelijkt ( verongelijkt ) !.. . Hoe kunt gij zoo spreken ? . .. Alsof er wezentlijk . . . Ziet gij , mannen ? er zijn geene goede meesters ! .. . De meesters zijn altijd en overal dezelfde : de beste deugen niet . Ondankbaarheid is hunne leus . Zij verrijken zich door den arbeid hunner arme werklieden en denken
er niet aan , dat dezen ook menschen zijn . Zij leven in weelde en overvloed , in over-daad ( overdaad ) , zoude ik moeten zeggen , en gunnen dengenen , wien zij alles verschuldigd zijn , nauwelijks een stuk brood .... Zij zijn niets zonder ons , en bij de eerste de beste gelegenheid vernederen en verongelijken zij ons schaamteloos ! .. Zij woekeren met onze armen en onze gezondheid , met ons zweet en bloed , en verschoppen ons als een versleten stuk gereedschap van het oogen-blik ( oogen-blik ) , dat zij vreezen niet genoeg voordeel meer uit ons te kunnen trekken !»
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer