Archieven

 

Uw zoekacties: De Olijftak, 1871; p. 189

De Olijftak

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
De Olijftak, 1871; p. 189
Naam tijdschrift:
De Olijftak
Pagina:
189
Datum:
1871
Jaargang:
1871
Is onderdeel van:
DE OLIJFTAK .
5
of van de beek , terwijl zij waar ze bij de boerderijen niet door heggen waren afgesloten , elk zichtbaar onderscheid tnsschen wegen en velden deden verdwijnen . Ook herin-ner ( herinner ) ik mij dat er op gelijke tusschenruimte witte palen geplaatst waren langs den weg , op korten afstand van beide oevers der beek , zooals zich die in haar gewonen toestand bevond . Deze palen , waarop in goed in ' t oog vallende zwarte lijnen en cijfers eene juiste schaal in voeten en duimen was afgedeeld , dienden ten eerste om de diepte van het water bij eiken paal aan te duiden en ten andere om de lijn aan te geven waarlangs men uit-mijden ( uit-mijden ) moest , wilde men de wielen van zijn rijtuig in het veilige spoor houden . Tot , op den dag van heden herinner ik mij , als eene soort van romantisch avontuur mijner kindschheid , hoe ik eens zulk een vloed ben doorgetrokken , terwijl ik in een hoog rijtuig op twee wielen reed : het water was zoodanig gestegen dat gedurende een betrek-kelijk ( betrekkelijk ) groot gedeelte van onzen to cht de assen onzer tilbury onder water liepen en dat de voerman wel degelijk zijn best deed om zich volgens die net gemerkte palen den weg te banen .
Op dien merkwaardi-gen ( merkwaardi-gen ) morgen nu van mijns vaders uitstapje , was er ook zulk een gedeelte overstroomd terrein dat hij overtrekken moest , wilde hij de plaats van zijn bestemming bereiken . Toen hij aan den oever van iiet water kwam en met zijne oogen de breedte mat van dat gedeelte van den weg waar hij zich bevond , tot dat ge-deelte ( gedeelte ) hetwelk hij aan den overkant kon zien liggen , hij een oogenblik stil . Maar hij was met de bedding van den stroom nauwkeurig bekend en wist ongeveer hoe hoog het water hier stond , daar hij reeds vroeger meerma-len ( meermalen ) , als hij voor de zaken van zijn patroon op reis was , deze streek was over-getrokken ( over-getrokken ) . Waarom zou hij dan nu aarzelen zijn wegdoorhetwaterheente vervolgen nu hij voor zijn eigen pleizier uit was ? Wel is waar , was zij niet in ' t gezicht , maar
toch dichtbij genoeg om zoodanig invloed op hem uit te oefenen dat hij zijn hart onwederstaanbaar tot haar getrokken gevoelde . Menigeen onzer lezers heeft wellicht nog geen ondervinding van den invloed dien eene innige enoprechte liefde op het gemoeü . vaneen regtschapen jong mensch uitoefent ; in dat geval is er voor hem nog veel te leeren van de poëzy en de vreugde des levens , en wanneer hij dat geleerd heeft dan zal hij niet lachen om de geestdrift van den minnaar op reis , wiens beminde zijne eerste liefde was en die hij steeds met de oprechtste genegenheid bemind he eft .
Na een tijd lang te hebben stilgehouden kwam hij tot een besluit . Hij klapte met , de zweep , liet de teugels een weinig schieten en het willige paard , voor hetwelk der-gelijke ( dergelijke ) tochtjes door het water gansch niet vreemd meer waren , plaste door den stroom . Zoo ging het al verder en verder totdat het , water tot over de assen der wielen heengolfde . Terugkeeren was nu eene onmogelijkheid geworden ; want hier , in het midden der bedding , was de stroom veel sterker dan dichter bij den oever . Het paard werd door de kracht van hei water van den bodem gelicht . Weldra wendde zich de kop van het dier naar de richting der stroomende wateren , en mijn vader kon
op dat oogenblik niets anders doen dan zich op goed geluk laten voortdrijven . Zoo dreef hij al verder en verder af , nu eens het rijtuig voor het paard , dan weder omge-keerd ( omgekeerd ) en hij mocht nog van geluk spreken dat de tilbury niet omstortte en hij zelf zijn evenwicht'wist te bewaren .
Het duurde wel een geruimen tijd eer de rampspoedige reiziger , zoo ver zijne oogen reikten , ergens eenig spoor van eene menschelijke woning of menschelijke hulp be-speuren ( bespeuren ) kon . Het zou hem dus niets geholpen hebben al had hij ook geroepen . Er scheen dus niets anders aan te doen dan zoo rustig mogelijk te blijven zitten en zich te laten voortdrijven .
Intusschen verloor hij zijne kalmte niet en toen hij reeds bijna begon te wanhopen aan een gunstigen afloop van het gevaar waardoor hij zich bedreigd zag , was ook de redding nabij . Hij zag namelijk eenige wil-genboomen ( wil-genboomen ) die midden in het water met een gedeelte hunner stammen boven den waterspiegel uitstaken . Door
— MONACO . —
eene geringe rijzing van den grond , waarop die wilgen groeiden , was de stroom min of meer tusschen twee banken ingesloten , terwijl een gedeelte van het omsluitend water door verschillende andere kanalen een uitgang had gevonden of zich over eene groote oppervlakte van eenige lager liggende landerijen verspreid had.De stuwende kracht van den stroom dreef onzen held in deze engte tusschen de banken en onder de takken der wilgen . Toen hij de boomen naderde zag hij in hunne dikke takken hoop op redding . Daarbij niet alleen voor zichzelf wilde zorgen , maar ook bedacht was op het behoud van het eigendom van zijn patroon , wond hij de teugels , die hij niet had los gelaten , met een paar slagen om zijn arm , stond inde tilbury overeind en greep toen met de hand die hij vrij had een dikken tak van een der wilgenboomen . Gelukkig kreeg hij op dit oogenblik een paar lieden in het oog die , op een geruimen afstand , op eenander der meer of minder overstroomde velden aan ' t werk waren . Hij spande al zijne krachten in om zich aan den tak yast te klemmen , ter-wijl ( terwijl ) hij met zijne voeten onder de bank der tilbury niet zonder de grootste krachtsinspanning het rijtuig tegen-hield ( tegenhield ) en het paard met zeer veel moeite deed standhouden . Hij begon luidkeels tot de mannen die hij van verre zasr
te roepen , hetgeen gelukkig door de beide arbeiders gehoord werd , die hem nu terstond te hulp snelden .
Nu ging men aan ' t werk om het paard met het rijtuig op ' t drooge te krijgen , hetgeen dan ook aan de vereenigde pogingen der drie lieden eindelijk gelukken mocht , waar-op ( waarop ) paard en voerman beide naar de diehtstbij gelegen boerderij werden geleid , om hen te doen bekomen van de vermoeienis en den angst die zij hadden uitgestaan . De beide arbeiders , al hadden zij ook gaarne hulp om niet bewezen , waren zeer voldaan en verheugd over de gansch niet karige belooning die mijn vader hun vereerde , uit dankbaarheid voor hetgeen zij hadden toegebracht aan zijne redding , en toen hij , zoowel als zijn paard , genoeg-zaam ( genoegzaam ) had uitgerust , mocht hij , hoewel veel later dan hij eerst gedacht had , het doel bereiken van zijn tocht . Dat de avond na zulk een avontuur , in't bijzijn van zijne be-minde ( beminde ) doorgebracht , daarom niet minder vroolijk gesleten werd , zal ik wel niet behoeven te verzekeren .
lOtfACO .
( Met eene gravure .)
De stad Monaco is zeer oud , daar zij door Griek - -sche ( -sche ) volkplanters werd gesticht ; zij is gebouwd op eene zonderlinge rots-massa ( rotsmassa ) , een voorgebergte , dat eenigszins overeen-komt ( overeenkomt ) met den vorm eener hand , die zich hoog boven de oppervlakte der Mid-dellandsche ( Mid-dellandsche ) zee uitstrekt . Lucanus en andere klas-sieke ( klassieke ) schrijvers roemden dit voorgebergte vooral wegens zijne ontzaglijke door de zee bespoelde rotswanden en bekoorlijke ligging . In de 10e eeuw kwam dit vorstendom in het bezit van het geslacht Grimaldi , welk bezit dit geslacht door een samen-loop ( samenloop ) van omstandigheden verbeurde , doch nadat de Grimaldi's in het jaar 1344 , in den persoon vanLucchus dei Grimalci , in hun gebied hersteld waren , wisten zij hunne macht te handhaven tot het jaar 1638 : toen was het geslacht Grimaldi in de mannelijke lijn uitgestorven ; eene der dochters ging een huwelijk aan en behield den familienaam en het wapen der Grimaldi's . Het grootste gedeelte van het vroegere grondgebied is echter thans zeer beperkt , want toen Nizza aan Frankrijk geannexeerd werd , werd ook een groot gedeelte van het vorstendom Monaco » uit consideratie ,» aan den keizer der Franschen afgestaan . De tegenwoordige vorst ( 1 ) moet , naar men zegt , blijde geweest zijn , toen hij zich op die manier goedschiks ontdoen kon van dat gedeelte van zijn gebied , dat voor hem het moeielijkste was om te regeeren . Monaco is een der kleinste vorstendommen van de wereld . Daar het land grootendeels bestaat uit heuvelklingen en rotspun-ten ( rotspunten ) , die afwisselend vruchtbaar en dor zijn , is het niet gemakkelijk de juiste uitgestrektheid in vlaktemaat te bepalen . Het geheele grondgebied zou tien mijlen lang
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer